نتایج جستجو

35

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

4

انتقال به صفحه


فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها


گروه تخصصی




متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
مرکز اطلاعات علمی SID
ریسرچگیت
strs
نویسندگان: 

KAZEMIAN AMIRHOSSEIN | NEMATOLLAHI PARDIS

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    2021

  • دوره: 

    26

  • شماره: 

    -

  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    1778

  • دانلود: 

    1628
چکیده: 

Background: This study was conducted to evaluate CD30 expression in minimum residual disease after chemotherapy in B‑ acute lymphoblastic leukemia (B‑ ALL). Materials and Methods: This was a cross‑ sectional study on 30 new cases of B‑ ALL between 2018 and 2019. We checked CD30 expressions in fresh bone marrow aspirates by flow cytometry. After 28 days of routine chemotherapy, we calculated minimal residual disease in CD30 positive and negative patients and compare them by Kolmogorov– Smirnov test. Results: Thirty patients with B‑ ALL with a mean age of 15. 62 ± 20. 488 were included in the study. CD30 marker was positive in about 10 patients and was negative in about 20 participants. Mean blast count in baseline in CD30 positive group was 77 ± 7. 88%, in negative group was 76. 3 ± 17. 78 % (P = 0. 292). After 28 days of chemotherapy mean minimal residual disease (MRD) was 1. 07 ± 3. 754 in the negative group, 0. 12 ± 0. 034 in the positive group (P = 0. 025). Conclusion: Lower MRD on day 28 after chemotherapy was seen in B‑ ALL patients with baseline CD30 expression.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 1778

 دانلود 1628 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

SALEHI R. | SALEHI MANSOUR | MOAFI A.R. | GHEYSARI Y. | KARIMIAN P.

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    2005

  • دوره: 

    16

  • شماره: 

    3

  • صفحات: 

    223-227
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    46709

  • دانلود: 

    14578
چکیده: 

Acute leukemia is the most common malignancy in children accounting for approximately one-third of all childhood cancers. Modern treatment protocols lead to complete remission (CR) in a considerable proportion of patients with lymphoproliferative disorders. However, many of these patients ultimately relapse, showing that in spite of clinical CR still significant amounts of residual malignant cells persist. Various protocols like cytogenetic, molecular and immunological techniques that are more sensitive than morphology are increasingly used to assess and quantify minimal residual disease (MRD). These techniques produce different levels of sensitivity allowing detection of MRD between 10-2-10-6. In this study we have assessed the feasibility of fluorescent PCR in MRD detection and quantification using immunoglobuline heavy chain (IgH) gene rearrangement. Bone marrow samples obtained from 40 patients with precursor-B cell ALL after induction, consolidation, reconsolidation and intensification therapy. Analysis of clonally rearranged IgH gene carried out by CDR3 amplification in presence of an internal competitor with known copy number. After induction therapy 53% of the patients who were considered to be in clinical remission phase still had detectable MRD. After consolidation therapy 43% of the patients were MRD positive. Subsequent to maintenance-2 or intensification therapy still in 30% of patients MRD was observed.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 46709

 دانلود 14578 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    1380

  • دوره: 

    4

  • شماره: 

    3 (پیاپی 11)

  • صفحات: 

    147-152
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    5795

  • دانلود: 

    423
چکیده: 

کروموزوم فیلادلفیا در 95 درصد بیماران مبتلا به CML یافت می شود. این ترانسلوکاسیون در نتیجه انتقال دو طرفه ژن r از کروموزوم 22 و abl از کروموزوم 9 است. ژن حاصل از ترانسلوکاسیون یعنی bcr/abl در بررسی با PCR، عمدتا به دو در بیماران مبتلا به CML قابل مشاهده است. bcr/abl با اندازه های نوکلئوتیدی 234 bp و 304 bp این قطعه می توان با استفاده از PCR تکثیر و تشخیص داد. با این روش تشخیصی می توان یک سلول مبتلا را در میان یک میلیون سلول ردیابی کرد. اهمیت این روش کارایی آن در یافتن Minimal Residual Disease پس از پیوند مغز استخوان است. تشخیص RD در فاصله 12-6 ماه پس از پیوند یک فاکتور باارزش و مستقل برای پیش بینی احتمال عود در آینده است. در این مطالعه از تکثیر Multiplex nested RT-PCR برای شناسایی انواع ترانسلوکاسیونهای فیلادلفیا بر روی بیماران مبتلا به CML و بیماری که آلوژنیک مغز استخوان را دریافت کرده بود، استفاده شد. در این بیمار باند مربوط به bcr/abl ردیابی نشد و فقط بیان مربوط به مایکروگلبولین مشاهده گردید و به این وسیله MRD رد شد. همچنین تکنیک RD-PCR رقابتی جهت اندازه گیری بیان ژن bcr/abl راه اندازی گردید.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 5795

 دانلود 423 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
نشریه: 

پژوهشی خون

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    1385

  • دوره: 

    3

  • شماره: 

    3

  • صفحات: 

    233-241
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    1223

  • دانلود: 

    200
چکیده: 

سابقه و هدف: ژن WT1 یک فاکتور نسخه برداری را کدگذاری می کند که در تمایز و تکثیر سلول های پیش ساز هماتوپوئتیک نقش دارد. این ژن در بافت های خاصی مانند کلیه، تخمدان و قلب نیز بیان می شود. ارزیابی کمی بیان ژن WT1 می تواند پارامتر مفید و کارآمدی برای بررسی حداقل بیماری باقیمانده (MRD) در لوکمی ها باشد.مواد وروش ها: مقدار نسبی بیان ژن WT1 در خون محیطی 62 بیمار مبتلا به AML با استفاده از روش Real time Quantitative بررسی شد. همه این بیماران تازه تشخیص (new case) بودند و با توجه به در دسترس بودن  یا نبودن بیماران، پی گیری تا حدود 3 سال انجام شد. این مطالعه از نوع بنیادی و کاربردی بود، به صورت مقطعی انجام شد و نحوه نمونه برداری از نوع تصادفی و از بین مبتلایان به لوکمی حاد میلوییدی بر اساس معیارهای تشخیصی اولیه از سوی بخش بالینی بود. میزان بیان WT1 در آن ها با میزان بیان WT1 در خون محیطی 24 فرد سالم مقایسه شد (میزان بیان WT1 در سلول های K562 معادل 106 در نظر گرفته شد).یافته ها: مقادیر قابل توجهی از بیان ژن WT1 در نمونه های زمان تشخیص در لوکمی های حاد (بیش از 80% موارد) ملاحظه شد. با انجام شیمی درمانی، بیان WT1 کاهش یافت (در زمان درمان القایی حدود 2-1 لگاریتم و در زمان درمان تحکیمی حدود 4-3 لگاریتم). همبستگی واضحی بین مقادیر نسبی بیان ژن  WT1(کمتر از ناحیه خاکستری در مقابل بیشتر از ناحیه خاکستری) و پیش آگهی احتمال وقوع عود در موارد AML مشاهده شد. بیمارانی که در پی گیری های متعدد میزان بیان WT1 در آن ها کمتر از ناحیه خاکستری باقی ماند، از بهبودی کلینیکی بالاتری بهره مند بودند. در حالی که 6 مورد از بیماران که در نهایت مبتلا به عود شدند، میزان بیان WT1 در آن ها حدود 6-1 ماه قبل از بروز عود بالینی از ناحیه خاکستری فراتر رفت.نتیجه گیری: WT1 یک فاکتور مولکولی مفید و کارآمد برای تشخیص حداقل بیماری باقیمانده، ارزیابی تاثیر درمان و پیش بینی عود در مبتلایان به AML است.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 1223

 دانلود 200 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

دانشور پزشکی

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    1384

  • دوره: 

    12

  • شماره: 

    57

  • صفحات: 

    21-26
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    1479

  • دانلود: 

    224
چکیده: 

مقدمه و هدف: بازآرایی قطعات J,D,V از ژن زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین به همراه نوکلئوتیدهایی که در بین قطعات وارد یا حذف می گردند، منجر به ایجاد مناطق خیلی متغیر (CDR-3) منحصر به فردی می شوند که در ارزیابی کلونالیتی و حداقل بیماری باقیمانده (MRD) مورد استفاده قرار می گیرد.روش کار: در مطالعه حاضر 71 کودک مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش سازهای B که به دو مرکز (بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) و مرکز طبی کودکان) مراجعه کردند قبل از شروع شیمی درمانی مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از استخراج DNA سلول های تک هسته ای مغز استخوان آزمایش PCR با پرایمرهای طراحی شده برای مناطق ثابت به منظور تکثیر منطقه 3 CFR- انجام شد و پس از آنالیز هترودوپلکس با الکتروفورز برروی ژل پلی آکریلامید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: در 82 درصد از بیماران، بازآرایی کلونال به صورت تک دودمانی (69 درصد) ، دوکلونی 24 درصد و اوگیلوکلونال (7 درصد) مشاهده گردید که با توجه به حساسیت مطلوب به دست آمده برای آزمایش ها می توان از آن برای بررسی حداقل بیماری باقیمانده استفاده کرد.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 1479

 دانلود 224 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    2020

  • دوره: 

    10

  • شماره: 

    1

  • صفحات: 

    17-27
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    4699

  • دانلود: 

    5708
چکیده: 

Background: Hematogones are normal B-cell precursor which can be seen in different physiological and pathological conditions. Due to variation in B-cell acute lymphoblastic leukemia (B-ALL) blasts immunophenotyping and interference of hematogones in minimal residual disease (MRD) assessment, precise discrimination of hematogones is very crucial. The purpose of this study was to evaluate the expression pattern of surface markers in hematogones and compare them with lymphoblasts. Material and Methods: In this applied study, flow cytometric analysis was performed using Coulter FC-500 and MXP software in 4-color combination and 6 different tubes. In this study, 85 patients diagnosed with acute lymphoblastic leukemia were evaluated. Out of these patients, 45 were boys and 40 were girls. Patients aged from 1 to 15 years old. In addition, 27 bone marrow samples from other patients aged 4 to 18 years were included in this investigation. These samples had been obtained for other diagnostic purposes, such as immune thrombocytopenic purpura and juvenile idiopathic arthritis. Results: During flow cytometric analysis, hematogones showed expressions of CD19, CD20, CD22, CD10, CD45, CD81, CD123, CD9, CD34 (partial expression), and tdt (partial expression). In these patients, hematgones were negative for CD66c expression. Lymphoblastic cells were positive for CD19, CD20 (in some cases), CD22, CD10, CD45, CD81, CD123, CD58, CD9, CD66c, CD34 (in most cases), and TDT. CD81 mean fluorescence intensity (MFI) in hematogones was higher than that in lymphoblasts. (112. 5 (30-251) vs. 17. 5 (5-30); P<0. 0001) Conclusion: According to findings of this study, it seems that the use of CD81, CD58, CD123, CD66c, CD9, and CD81 MFI in combination with B-Cells associated markers can be very effective in differentiating hematogone from lymphoblast.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 4699

 دانلود 5708 استناد 0 مرجع 0
strs
نشریه: 

UROLOGY JOURNAL

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    2020

  • دوره: 

    17

  • شماره: 

    3

  • صفحات: 

    262-270
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    19903

  • دانلود: 

    14216
چکیده: 

Purpose: To compare Gleason score (GS), pathological stage, minimal residual disease (MRD) and outcome after prostatectomy radical for prostate cancer. Patients and Methods: 290/357 men with GS 6 or 7 and pT2 or pT3a disease treated with radical prostatectomy participated. Blood and bone marrow were obtained one month after surgery. Circulating prostate cells (CPCs) were detected using differential gel centrifugation and immunocytochemistry with anti PSA, micro-metastasis weas detected using immunocytochemistry with anti-PSA. Biochemical failure free survival (BFFS) and restricted mean survival times (RMST) were calculated according to GS and stage. MRD was classified as negative, patients only positive for micro-metastasis and patients positive for CPCs; BFFS and RMST were calculated according to MRD sub-type. Results: GS7 (HR 3. 03) and pT3a (HR 3. 68) cancers were associated with a higher failure rate, shorter time to failure and associated with CPC positive MRD (p < 0. 001), while G6 and pT2 with MRD negative disease (p<0. 001). Men with CPC (+) MRD were at high risk of early treatment failure; 15% BFFS at 10 years, RMST 3. 0 years. Men positive for only micro-metastasis were at risk of late failure, 50% BFFS at 10 years, RMST 8. 0 years compared with MRD negative patients; 80% BFFS at 10 years, RMST 9. 0 years. Conclusion: The sub-type of MRD identifies Gleason 6 pT2 patients with a poor prognosis and Gleason 7 pT3a patients with a good prognosis and could be used to classify men according to personal risk characteristics for the use of adjuvant treatment.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 19903

 دانلود 14216 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

CELL JOURNAL (YAKHTEH)

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    2023

  • دوره: 

    25

  • شماره: 

    2

  • صفحات: 

    85-91
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    257

  • دانلود: 

    70
چکیده: 

Objective: Minimal residual disease (MRD) is considered the greatest prognostic factor in acute lymphoblastic leukemia (ALL). MRD is a valuable tool for anticipating impending relapse and treatment response assessment. The objective of the present study was to investigate whether the detection of IgH gene rearrangement using polymerase chain reaction (PCR)-based GeneScan analysis could be a complementary method to monitor MRD along with the quantitative realtime PCR (qPCR). Materials and Methods: In this cross-sectional study, we valued the MRD levels, based on the GeneScanning analysis (GSA), and then compared the data with quantitative real-time polymerase chain reaction at different time points in peripheral blood (PB) samples of adult B-lineage ALL patients (n=35). The specific polymerase chain reaction (PCR) primers for IGH gene FR-1 and fluorescence-labeled J-primer were used and analyzed by capillary gel electrophoresis on a sequencer. The results of this study were compared with the previously reported MRD results obtained by the IGH rearrangements allele-specific oligonucleotide (ASO)-qPCR methods. Results: The total concordance rate was 86. 7%, with a P<0. 001. MRD results obtained by GSA and ASO-qPCR methods were concordant in all diagnostic samples and samples on the 14th and 28th days of induction therapy. The results of these 2. 5 years’,follow-ups demonstrated a significant correlation between the two techniques (r=0. 892, P<0. 001). Conclusion: It seems that the PCR-based GeneScan analysis of IGH gene rearrangement detection may be a valuable molecular technique to distinguish monoclonality from polyclonality. And also, it may be a precise tool to detect the residual leukemic DNA in the PB follow-up samples of patients.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 257

 دانلود 70 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

پژوهشی خون

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    1384

  • دوره: 

    2

  • شماره: 

    6

  • صفحات: 

    203-214
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    2367

  • دانلود: 

    239
چکیده: 

سابقه و هدف: بازآرایی قطعات ژنی درمسیر تکاملی لنفوسیت های B وT، تنوع زیادی در مولکول های گیرنده لنفوسیتT(TCR) ایجاد می کند. درلوسمی های لنفوئید ازنوع ALL، B-precursor علی رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن های TCR ایجاد می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می باشد. مواد و روش ها: درمطالعه آینده نگرحاضر، 183 کودک باتشخیص اولیه لوسمی حاد، قبل ازشروع درمان مورد بررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند. سلول های تک هسته ای که بلاست ها را نیز شامل می شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA، آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-δ (Dδ2-Dδ3, Vδ2-Dδ3) و TCR-γ (V γ I،  V γ II، V γ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس و الکتروفورز برروی ژل پلی آکریل امید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته و پس از تعیین توالی جهت تایید با توالی های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد. آنالیز آماری با نرم افزار SPSS و آزمون t، Mann whitney و کای دو (Chi-square) انجام شد.یافته ها: بازآرایی  کلونال TCR- γ شامل V γ I / V γ II وV γ  به ترتیب در9/ 64% و3/ 79% از بیماران وجود داشت (بای کلونال : 5%). بازآرایی V γ II شایع ترین نوع (8/46%)بود.47(2/45%) و11(6/ 16%) نفر از  بیماران به ترتیب دارای بازآرایی Vδ2-Dδ3 (٪27.7 بای کلونال، 3/4% الیگوکلونال) و Dδ2-Dδ3 (یک بیمار با الگوی بای کلونال) بودند. نتیجه گیری: الگوی کلونال ژن IgH و TCR-δ  (Dδ2-Dδ3 ,Vδ2-Dδ3) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآراییTCR-γ  V γ II) و (V γ I قدری بیش از گزارش های قبلی بوده و برخلاف بقیه گزارش ها به استثنا گزارشی از برزیل، V γ II شایع ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز Vδ2-Dδ3 با افزایش سن (بیشتراز 2 سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می توان از این شاخص ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی مانده استفاده کرد.  

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 2367

 دانلود 239 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

پژوهشی خون

اطلاعات دوره: 

  • سال: 

    1386

  • دوره: 

    4

  • شماره: 

    2 (پیاپی 14)

  • صفحات: 

    123-136
تعامل: 

  • استنادات: 

    0

  • بازدید: 

    981

  • دانلود: 

    230
چکیده: 

سابقه و هدف: بازآرایی قطعات ژنی مختلف متغیر (V)، تنوع (D)، اتصال(J) و ثابت(C) تنوع زیادی را در IgH و Ig k ایجاد می کند و منجر به تشکیل توالی های اختصاصی می گردد که برای هر سلول یا کلون خاص است. در لوسمی های لنفوبلاستی نیز بازآرایی مشابه سلول های طبیعی در ژن های IgH و Ig k ایجاد می گردد که می تواند به عنوان شاخص کلونالیتی و ارزیابی MRD مورد استفاده قرار گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن های IgH ، Ig k در ALL کودکان از نوع پیش سازهای B توسط PCR به منظور پی گیری MRD پس از شروع درمان می باشد.مواد وروش ها: در مطالعه آینده نگر حاضر 183 کودک با تشخیص اولیه لوسمی حاد قبل از شروع درمان بررسی شدند. پـس از ارزیابـی مـرفولـوژی(% 41: L2 ؛ % 44: L1) و ایمـونوفنوتیپ، تنها 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند که 53.3% جمعیت را پسران و 46.7% را دختران (1.14: M/F ) با میانگین سنی  63.6ماه(حداقل: 6 ماه و حداکثر 156 ماه) ابتلا تشکیل می دادند. سلول های تک هسته ای که بلاست ها را نیز شامل می شد در زمان تشخیص، روز 14، روز 28(انتهای درمان القایی)، 45 روز تا 3 ماه، 3 تا 6 ماه و 6 تا 12 ماه پس از شروع درمان بیماران پس از ارزیابی مرفولوژی با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA ، آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه خیلی متغیر ژن (CDR-3 & 1) IgH و Igk ( VkI-IV/ Kde) با استفاده از آغازگرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از آنالیز هترودوپلکس و الکتروفورز بر روی ژل پلی آکریلامید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته و پس از تعیین توالی جهت تایید با توالی های مشابه در بانک ژنی مقایسه شدند. آنالیز آماری با برنامه نرم افزاری 11.5 SPSS انجام شد.یافته ها: 114 نفر(90.5%) از بیماران دارای بازآرایی کلونال در ژن IgH با استفاده از آغازگرهای مشترک نواحی CDR-III و CDR-I بودند (منوکلونال 57.8%، بای کلونال 34.9% و اولیگوکلونال 5.5%). الگوی کلونال Igk -Kde در 59 (67%) بیمار از موارد BP-ALL وجود داشت (10% بای کلونال). با توجه به ارزیابی مرفولوژی معمول حدود 92% از بیماران در فازهای ارزیابی شده در رمیسیون کامل بودند. MRD مثبت با استفاده از بازآرایی های ژنی از بیش از 90%، به 20% با درمان در فازهای مختلف تعریف شده کاهش پیدا کرد. از چهار بیماری که در زمان پیگیری عود کردند 3 نفر MRD مثبت بوده و به جز یک بیمار همگی در رمیسیون کامل بالینی بودند.نتیجه گیری: الگوی بازآرایی ژنی و مثبت شدن MRD در فازهای پس از درمان قابل مقایسه با موارد گزارش شده قبلی یا بیشتر از آن است و این اختلاف به دلیل اختلاف در روش، DNA و شاخص های مورد ارزیابی است. با توجه به نتایج حاصل می توان از این شاخص ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی MRD استفاده کرد.

بیشتر

آمار یکساله:  

بازدید 981

 دانلود 230 استناد 0 مرجع 0
litScript