نتایج جستجو

792

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

80

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی








متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2020
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    112-116
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    57805
  • دانلود: 

    29289
چکیده: 

A 24 year old otherwise healthy male presented with a chief complaint of giving way in the left knee. MRI reported complete anterior cruciate Ligament (ACL) tearing. Arthroscopy showed ACL agenesis, ring-shaped lateral meniscus, and an anomalous thick band extending from the anterior horn of the lateral meniscus to the intercondylar notch of the lateral femoral condyle, which is known as the anterolateral meniscofemoral Ligament (MFL). The MFL was attached to the anatomic site of anteromedial bundle of ACL. ACL reconstruction surgery was performed using central 1/3 bone tendon bone graft. Practitioners should be aware that ACL reconstruction in lateral meniscofemoral Ligament with associated ACL agenesis is a treatment option in which the preservation of MFL, as the stabilizer of anterior horn of lateral meniscus, should be considered during ACL reconstruction.

آمار یکساله:  

بازدید 57805

دانلود 29289 استناد 0 مرجع 474
نشریه: 

TRAUMA MONTHLY

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2020
  • دوره: 

    25
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    14-19
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    50696
  • دانلود: 

    66146
چکیده: 

Background: Multi-Ligament knee injury is common after knee dislocation. There are different approaches for treating multi-Ligament knee injuries; however, choosing the best approach is a challenging issue. Objectives: This study aimed to investigate the efficacy of early reconstruction of collateral Ligaments and delayed reconstruction of cruciate Ligaments in multi-Ligament knee injury. Methods: In this prospective study, 24 patients who had a grade 3 tear in one collateral Ligament in addition to tears in two other knee Ligaments were enrolled. At the first stage, collateral Ligaments were reconstructed; after the patient gained full range of motion, reconstruction was done for the cruciate Ligaments. Patients were followed-up for one year and postoperative evaluations were conducted through clinical tests, International Knee Documentation Committee scores, and Lysholm scales. Results: Twenty-four patients were entered into the final analysis. Synchronous injury of anterior cruciate Ligament, posterior cruciate Ligament, medial collateral Ligament, posterior oblique Ligament, posterolateral corner, and lateral collateral Ligament had the highest frequency (37. 5%). At the one-year follow-up, the average Lysholm and IKDC scores were 86. 4 ± 3. 5 and 83. 8 ± 4, respectively. Range of motion was normal in all patients at the end of the study. Furthermore, in varus and valgus stress tests, the outcomes of reconstruction were better on the lateral side of the knee than on the medial side. Conclusion: The results revealed that a two-stage surgery consisting of early reconstruction of collateral Ligaments and delayed reconstruction of cruciate Ligaments have good clinical and functional outcomes in multi-Ligament knee injuries.

آمار یکساله:  

بازدید 50696

دانلود 66146 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2017
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    8-12
تعامل: 
  • استنادات: 

    380
  • بازدید: 

    5436
  • دانلود: 

    14848
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 5436

دانلود 14848 استناد 380 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    19
  • شماره: 

    9
  • صفحات: 

    2227-2234
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    401
  • دانلود: 

    348
چکیده: 

بافت های نرم رفتار ویسکوالاستیک شامل خزش وابسته به زمان، واماندگی تنش و هیسترزیس از خود نشان می دهند. تغییرات در مشخصات ویسکوالاستیک بافت های نرم مانند لیگامان های ستون فقرات، تحت بارگذاری های دینامیکی می تواند منجر به بروز آسیب شود. در این مقاله رفتار ویسکوالاستیک لیگامان ستون فقرات با درنظرگرفتن دو مدل متفاوت ویسکوالاستیک نیمه خطی تحت بارگذاری های دینامیکی برای خزش و واماندگی تنش بررسی شده است. پس از به دست آوردن معادلات حاکم، نتایج حاصل از فرمولاسیون با نتایج آزمایشات مربوطه موجود در منابع، مقایسه شده است و در نهایت مدل ویسکوالاستیکی که رفتار نزدیکتری به نتایج آزمایشات داشت، به عنوان مدل مناسب برای لیگامان های ستون فقرات در نظر گرفته شد. بدین منظور داده های مربوط به مطالعه آزمایشگاهی انجام شده توسط هینگورانی (مربوط به آزمایش خزش و واماندگی روی لیگامان میانی خرگوش) در یک نمودار تمام لگاریتمی ترسیم شدند. طبق نمودارها ملاحظه شد که نرخ کرنش با سطوح بالاتر تنش کاهش یافته و نرخ واماندگی نیز با سطوح بالاتر کرنش کاهش پیدا کرد. با توجه به نتایج حاصله، فرمولاسیون مورد انتخاب و مقادیر حاصله برای ثوابت معادلات، تطابق قابل قبولی با نتایج آزمایشگاهی داشت و می توان از این معادلات با دقت قابل قبولی برای لیگامان های ستون فقرات استفاده کرد.

آمار یکساله:  

بازدید 401

دانلود 348 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2018
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    8-18
تعامل: 
  • استنادات: 

    614
  • بازدید: 

    44076
  • دانلود: 

    34209
چکیده: 

The posterior cruciate Ligament (PCL) is the largest and strongest Ligament in the human knee, and the primary posterior stabilizer. Recent anatomy and biomechanical studies have provided an improved understanding of PCL function. PCL injuries are typically combined with other Ligamentous, meniscal and chondral injuries. Stress radiography has become an important and validated objective measure in surgical decision making and post-operative assessment. Isolated grade I or II PCL injuries can usually be treated non-operatively. However, when acute grade III PCL ruptures occur together with other Ligamentous injury and/or repairable meniscal body/root tears, surgery is indicated. Anatomic singlebundle PCL reconstruction (SB-PCLR) typically restores the larger anterolateral bundle (ALB) and represents the most commonly performed procedure. Unfortunately, residual posterior and rotational tibial instability after SB-PCLR has led to the development of an anatomic double-bundle (DB) PCLR to restore the native PCL footprint and co-dominant behavior of the anterolateral and posteromedial bundles and re-establish normal knee kinematics. The purpose of this article is to review the pertinent details regarding PCL anatomy, biomechanics, injury diagnosis and treatment options, with a focus on arthroscopically assisted DB-PCLR.

آمار یکساله:  

بازدید 44076

دانلود 34209 استناد 614 مرجع 1206
نویسندگان: 

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2018
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    41-54
تعامل: 
  • استنادات: 

    475
  • بازدید: 

    10348
  • دانلود: 

    31895
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 10348

دانلود 31895 استناد 475 مرجع 0
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    71
  • شماره: 

    8
  • صفحات: 

    509-517
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1023
  • دانلود: 

    446
چکیده: 

زمینه و هدف: از آن جایی که عمل بازسازی لیگامان صلیبی قدامی Anterior Cruciate Ligament (ACL) با به کارگیری همسترینگ های خود فرد، در سال های اخیر مقبولیت روزافزون پیدا کرده است و از طرف دیگر همسترینگ ها خود نیز در حرکات خم کردن و چرخش داخلی زانو موثر هستند، بنابراین، مطالعه حاضر طراحی شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 50 مرد (45-18 سال) با پارگی ایزوله ACL که کاندید عمل بازسازی هستند، وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی در دو گروه 25 نفره (در یکی بازسازی با همسترینگ خود فرد و در گروه دیگر با آلوگرافت) قرار گرفتند. قبل عمل و شش ماه بعد عمل برای تمام افراد پرسش نامه IKDC پر شد و قدرت خم کردن زانو به صورت ایزوکینتیک با دستگاه Biodex dynamometer IV ثبت شد و همچنین قدرت چرخش داخلی زانو به صورت ایزومتریک مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در کل، تمامی بیماران افزایش معنادار در امتیاز IKDC و در قدرت خم کردن و چرخش داخلی بعد از عمل نسبت به قبل از عمل نشان دادند، ولی این تغییر، بین دو گروه از نظر آماری معنادار نبود (P=0.7). کاهش عملکردی نیز، با هر دو نوع گرافت مشاهده نشد (P=0.82).نتیجه گیری: با توجه به نتایج چون برتری آلوگرافت مشهود نبود، کاربرد اتوگرافت برای بازسازی با توجه به عوارض احتمالی کم تر، توصیه می شود.

آمار یکساله:  

بازدید 1023

دانلود 446 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

نشریه: 

EFORT open reviews

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2017
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    9
  • صفحات: 

    382-393
تعامل: 
  • استنادات: 

    446
  • بازدید: 

    6961
  • دانلود: 

    26281
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 6961

دانلود 26281 استناد 446 مرجع 0
نویسندگان: 

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2017
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    2-2
تعامل: 
  • استنادات: 

    448
  • بازدید: 

    10558
  • دانلود: 

    26649
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 10558

دانلود 26649 استناد 448 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1389
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    2 (مسلسل 31)
  • صفحات: 

    63-67
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    692
  • دانلود: 

    340
چکیده: 

پیش زمینه: آسیب های رباط متقاطع پشتی حدود 3 تا 23 درصد آسیب های زانو را تشکیل می دهند. در موارد حاد کندگی رباط، توصیه به تثبیت می شود و در موارد مزمن، تثبیت هنوز مورد بحث است. پارگی رباط نیز نیاز به بازسازی دارد. در این مقاله نتایج تثبیت کندگی رباط بررسی گردید.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، از 40 بیمار مرد با میانگین سنی 27.87 سال با کندگی رباط متقاطع پشتی، که تحت عمل تثبیت با پیچ مالئول و واشر با رویکرد پوسترومدیال قرار گرفته بودند، 20 بیمار با میانگین زمان پیگیری 16.02±40 هفته بررسی شدند. 12 بیمار به صورت حاد یا تحت حاد و 8 بیمار پس از 8 هفته از زمان آسیب درمان شدند. ثبات زانو با معاینه بالینی، و میزان رضایت بیماران با انجام کارهای روزانه و یا فعالیت های ورزشی بررسی شدند.یافته ها: در تمامی بیماران، بهبود و پیشرفت وضعیت ثبات زانو در تست کشویی پشتی مشاهده شد. بیمارانی که به صورت حاد یا تحت حاد عمل شدند، در مقایسه با بیمارانی که به صورت مزمن درمان شدند، پیشرفت بهتری داشتند. آسیب منفرد رباط نیز در مقایسه با آسیب ترکیبی زانو با نتیجه بهتری همراه بود. از نظر کارآیی زانو، 8 بیمار هیچ مشکلی نداشتند، 7 بیمار فقط در فعالیت های ورزشی و 5 بیمار در فعالیت های روزانه مقداری محدودیت داشتند.نتیجه گیری: تثبیت کندگی رباط متقاطع پشتی با رویکرد پوسترومدیال و تثبیت با پیچ مالئول و واشر آسان و رضایت بخش است. حتی درمان تاخیری کندگی می تواند مفید باشد. اما هرچه شدت ضایعات بیشتر باشد، میزان ضایعه باقیمانده پس از درمان بیشتر خواهد بود.

آمار یکساله:  

بازدید 692

دانلود 340 استناد 0 مرجع 0
litScript