نتایج جستجو

5852

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

586

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی











متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2018
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    68-71
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    47689
  • دانلود: 

    31789
چکیده: 

Aims: The trend of withdrawal from groundwater resources in Kashan Plain has been increased during the recent 40 years. For example, the number of deep wells has been increased from 67 in 1965 to 927 in 2003. As a result, the well discharges and water quality have been diminishing. Hence, this research was aimed to study the salinity variation modeling in Kashan Plain groundwater resource. Materials and Methods: This descriptive research was done based on recorded data for some wells in Kashan Plain. First, the data from 112 wells were considered then, 16 wells with more complete data were selected for analysis. Total dissolved solids (TDSs) were considered as the salinity index. Results: The results showed that, in Kashan Plain, the mean of salinity has been increased from 1190 mg/L to more than 1400 mg/L during 7 years. Although the salinity has been somewhat less after each annual precipitation, the trend is upward. Minimum and maximum of TDS were identified taken samples from wells number 27 and 47, respectively. Maximum rate of salinity was found in wells number 53 and 55, while the minimum was related to well number 54. Conclusions: The groundwater salinity in Kashan Plain has an upward trend. The groundwater salinity can be related to some major factors such as distance from Salt Lake, less annual precipitation, and more withdrawal from the aquifer in the recent decades. Since the later can be managed withdrawal, especially for agricultural activities have to be minimized as the most effective way for prevention of the groundwater quality degradation.

آمار یکساله:  

بازدید 47689

دانلود 31789 استناد 0 مرجع 605
نویسندگان: 

ابطحی سیدمرتضی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1394
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    75-86
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    943
  • دانلود: 

    410
چکیده: 

دشت کاشان از جمله مناطقی است که به جهت واقع شدن در حوزه آبخیز مرکزی و شرایط اقلیمی نامناسب، از پتانسیل تولیدی بسیار پائین برخوردار است. بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی بخصوص در سال های اخیر باعث افزایش تخریب خاک و گسترش بیابان شده است. در این تحقیق عوامل موثر بر گسترش این فرایند نامطلوب که در آن منابع آب و خاکی از جایگاه ویژه ای برخوردارند، مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات شوری خاک در گستره دشت کاشان با حفر 8 نیمرخ با عمق متوسط 1.5 متر طی 5 سال (1386-1382) بررسی گردید. این عرصه ها با در نظر گرفتن پراکنش و نوع کشت و آبیاری انتخاب گردیدند بطوری که خصوصیات اصلی آب و خاک کل دشت کاشان را عرضه نمایند. نمونه های آب و خاک از هر افق خاک در پایان سال زراعی در اواخر شهریور ماه برداشت و در آزمایشگاه مورد تجزیه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند تغییرات شوری در 3 عرصه افزایشی، 2 عرصه ثابت و 3 عرصه دیگر کاهشی است. اگر به طور متوسط هر عرصه مبین خصوصیات 12.5 درصد کل دشت باشد، افزایش شوری و تخریب خاک در 37.5 درصد مساحت دشت کاشان در حال رخ دادن است. بیشترین هدایت الکتریکی خاک و آب به ترتیب معادل 30.1 و 17.73 دسی زیمنس بر متر در عرصه صالح آباد و کمترین آن معادل 2.7 و 2.98 دسی زیمنس بر متر در عرصه محمدیه مشاهده شد.

آمار یکساله:  

بازدید 943

دانلود 410 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

کاشان شناسی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2 (پیاپی 25)
  • صفحات: 

    135-154
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    90
  • دانلود: 

    147
چکیده: 

دشت کاشان یکی از مناطق مهم فلات مرکزی ایران از نظر سوابق ارزشمند تاریخی است. بر اساس بررسی های موردی و کاوش هایی که طی هشتاد سال اخیر در این منطقه به انجام رسیده، دوره هایی از دوره پارینه سنگی تا دوران اسلامی در قسمت های مختلف این محدوده جرافیایی شناسایی شده است؛ با وجود این، برنامه های پژوهشی باستان شناسی انجام شده اعم از کاوش و بررسی سهم چشمگیری ندارند و در وهله نخست، اجرای برنامه ای برای بررسی دقیق و جامع باستان شناسی برای شناخت هرچه بیشتر وضعیت باستان شناختی آن ضروری است. برنامه گمانه زنی در محدوده اقبالیه، واقع در شمال غربی کاشان، یکی از فعالیت های صورت گرفته در چند سال اخیر است که یافته های باستان شناسی شناسایی شده آن شامل دوره های مختلف پیش از تاریخ، هزاره چهارم پیش از میلاد، دوره آهن، دوران تاریخی و دوره های مختلف اسلامی تا عصر حاضر است. در این مقاله بر آنیم به پرسش هایی نظیر ماهیت و چیستی و وضعیت باستان شناختی محدوده اقبالیه و یافته های حاصل از کاوش، همچنین دلیل پراکنش یافته ها و گسیختگی و آشفتگی نهشته ها پاسخی درخور ارایه دهیم. شواهد باستان شناسی حکایت از آن دارند که زمین های محدوده اقبالیه با توجه به موقعیت پست خود، همواره محلی برای ته نشست سیلاب های فصلی بخش های بالادست دشت کاشان است که مواد فرهنگی را نیز در بر می گیرد.

آمار یکساله:  

بازدید 90

دانلود 147 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
نشریه: 

اکوهیدرولوژی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    917-929
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    449
  • دانلود: 

    218
چکیده: 

در تحقیق حاضر، آلودگی آبخوان دشت کاشان از نظر نیترات و نیتریت و مکانیسم آن بررسی شد. به این منظور، 42 نمونه آب از آبخوان تهیه و آنالیز شد. نتایج پژوهش نشان داد کلراید و سولفات، آنیون های غالب و سدیم و کلسیم، کاتیون های غالب اند. نتایج بررسی حد مجاز متغیرهای TDS، pH، Na+، K+، Cl-، SO42-، NO3-، NO2-، Ca2+ و Mg2+، نشان داد به ترتیب 61/97، 47/40، 100، 0، 61/97، 23/95، 09/38، 24/95، 34/83 و 23/95 درصد از منابع آب منطقه براساس استانداردهای WHO و ISIRI، وضعیت غیرمجاز دارند. همچنین، نیترات با Na+، K+، Ca2+، Mg2+، Cl-، HCO3-، SO42-، NO2-، TDS و EC به ترتیب همبستگی 68/0، 50/0، 63/0، 52/0، 64/0، 34/0-، 32/0، 64/0، 64/0 و 65/0 دارد. سایر نتایج نشان داد نیترات، دامنه ی تغییرات 86/1 تا 1034 و میانگین 76/118 میلی گرم بر لیتر دارد. همچنین، 49/40، 42/21 و 09/38 درصد از نمونه ها از نظر نیترات به ترتیب، کمی آلوده، آلوده و بسیار آلوده اند. به منظور بررسی دقیق تر آلودگی آبخوان طبق توصیه ی WHO، نتایج ترکیبی نیترات و نیتریت نشان داد 23/95 درصد از نمونه ها، غلظت بیش از حد مجاز دارند. بنابراین، فقط بخش های جزئی از آبخوان در جنوب، جنوب غرب و غرب، وضعیت قابل قبولی دارند.

آمار یکساله:  

بازدید 449

دانلود 218 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    34
  • شماره: 

    4 (پیاپی 134)
  • صفحات: 

    527-538
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    558
  • دانلود: 

    419
چکیده: 

اهداف و زمینه ها: بیابان زایی یکی از چالش های مهم دنیای امروز، به خصوص کشورهایی مثل ایران است که تحت تاثیر آب و هوای خشک و نیمه خشک قرار دارند. نخستین گام موثر و ضروری به منظور پیشگیری و کاهش سرعت بیابان زایی، شناسایی مناطق مستعد و عوامل موثر در ایجاد این پدیده است. این پژوهش با هدف ارزیابی شدت بیابان زایی در دشت کاشان با استفاده از مدل ایرانی انجام شد. روش شناسی: در این پژوهش مقایسه ای، پتانسیل بیابان زایی در دشت کاشان در سال های 1380 و 1394 با مدل ایرانی ارزیابی بیابان زایی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. معیار های مورد استفاده در این مدل پوشش گیاهی و آب و هوا بودند. بر این اساس از داده های NDVI ماهواره لندست 7، پایگاه داده بارش CHIRPS و داده های تبخیر و تعرق پتانسیل ماهواره MODIS استفاده شد. یافته ها: در سال 1380، 1/3853کیلومترمربع از دشت کاشان دارای بیابان زایی متوسط و 8/3294کیلومترمربع دارای بیابان زایی شدید بود. در سال 1394، 2/1035کیلومترمربع از این دشت دارای بیابان زایی متوسط، 3/6019کیلومترمربع بیابان زایی شدید و 2/124کیلومترمربع بیابان زایی بسیار شدید داشت. نتیجه گیری: علاوه بر اینکه در سال 1394 کلاس بیابان زایی بسیار شدید در منطقه ایجاد شده است، وسعت مناطق دارای بیابان زایی شدید نیز گسترش قابل توجهی داشته است.

آمار یکساله:  

بازدید 558

دانلود 419 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1391
  • دوره: 

    65
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    411-421
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    950
  • دانلود: 

    236
چکیده: 

تحرک تپه های ماسه ای یکی از مشکلات جدی در مناطق خشک است. رژیم باد، فراوانی، جهت وزش و سرعت باد می تواند از عوامل موثر در شکل گیری تپه های ماسه ای باشد. مقدار انرژی باد و تغییر آن در جهت های مختلف (رژیم بادی) تاثیر زیادی روی مرفولوژی، نگهداری و تغییر شکل رخساره های فرسایش بادی دارد. در این پژوهش با تجزیه و تحلیل آماری داده های بادسنجی در منطقه کاشان، نقش رژیم بادی در حجم و جهت انتقال رسوبات مورد بررسی قرار گرفت. مقدار پتانسیل حمل ماسه در منطقه کاشان حدود 100.8 واحد برداری است که بر پایه طبقه بندی فرای برگر و دین (1979) از نظر قدرت فرسایشی باد در کلاس کم قرار می گیرد و دبی حمل ماسه بر اساس معادله لتو -لتو (1978) برابر 2.358 مترمکعب بر متر بر سال (m3/m.year) می باشد، الگوی وزش باد در بهار از سمت غرب می باشد که متفاوت با فصل های دیگر است و همچنین بیشترین درصد فراوانی بادهای بیشتر از سرعت آستانه فرسایش در این فصل مشاهده شد. مقدار شاخص همگنی (UD) برای این منطقه 0.64 می باشد که زمینه را برای ایجاد تپه های عرضی (بارخانوئیدی) فراهم کرده است.

آمار یکساله:  

بازدید 950

دانلود 236 استناد 0 مرجع 0
strs
نشریه: 

مدیریت بیابان

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1394
  • دوره: 

    3
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    65-78
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    696
  • دانلود: 

    133
چکیده: 

در این پژوهش، به منظور تعیین تغییر کمی و کیفی آب زیرزمینی دشت کاشان از دو شاخص افت آب زیرزمینی و هدایت الکتریکی (EC) بهره گیری شد. هیدروگراف های تراز آب با روش تیسن[1] و بر پایة دادهای چاه های پیزومتری ترسیم شدند. نقشه خطوط هم افت، هم ارتفاع و هم EC با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)[2] ترسیم شدند. نتایج حاصل از نقشه ها نشان می دهد که جریان آب از قسمت جنوبی دشت که اراضی کشاورزی قرار دارند به سمت شمال دشت است و به کویر تخلیه می شود. هم چنین رابطة بین هدایت الکتریکی با آنیون ها و کاتیون های اصلی (Ca2+, Mg2+, K+, Cl-, Na+, So42-, Hco3-) بررسی شد. شاخص معیار بارش سالانه (SIAP)[3] محاسبه شده برای پنج ایستگاه هواشناسی نشان می دهد که بیشترین درصد فراوانی متعلق به بارش نرمال است. بیشترین مقدار افت و برداشت آب به طور میانگین در بخش های جنوبی و جنوب شرقی دشت رخ داده است که می تواند به علت تمرکز زمین های کشاورزی در این دو منطقه باشد. هدایت الکتریکی در همة قسمت ها (به غیراز آنیون بی کربنات) با غلظت یون های اصلی موجود در آب رابطه مستقیم دارد. هیدروگراف های تراز آب زیرزمینی نشان می دهد که طی 19 سال به مقدار02/10 متر سطح آب کاهش یافته است که به نوبة خود موجب کاهش کیفیت آب زیرزمینی شده است.

آمار یکساله:  

بازدید 696

دانلود 133 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    1
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    36-46
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    28
  • دانلود: 

    109
چکیده: 

شور شدن خاک از جمله عوامل اصلی تخریب خاک به شمار می رود. طبیعتا کاهش بارندگی و افزایش تنش ناشی از خشک سالی، افزایش شوری خاک را در پی خواهد داشت. به منظور بررسی نقش خشک سالی در تشدید شوری خاک در دشت کاشان، دوره های خشک سالی توسط شاخص بارش استاندارد شده ((SPI، در شش بازه زمانی در دوره آماری 2000 تا 2017 بررسی شد. نتایج بررسی این شاخص حاکی از این بود که سال های 2000، 2008، 2015 و 2016 به عنوان سال مرجع با حداکثر شدت خشک سالی بوده است. تغییرات شوری در سال های مرجع با استفاده از شاخص شوری خاک (SI) حاصل از تصاویر ماهواره ای، سنجنده ETM+ از طریق نرم افزار ENVI(نسخه 7. 4) بررسی شد. در پژوهش حاضر، نقشه واقعیت زمینی با روش نمونه برداری میدانی، مطالعات آزمایشگاهی و میان یابی در نرم افزار ArcGIS (نسخه 1. 4. 10) به دست آمد. مناسب ترین روش میان یابی برای سال های با شدت خشک سالی بیش تر طبق میانگین کم ترین مربعات خطا (RMSE) ارایه و روش وزن دهی معکوس فاصله (IDW) انتخاب شد. نتایج نشان داد که میان مقادیر شوری واقعی و میان یابی شده ارتباط معنا داری در سطح یک درصد با ضریب همبستگی 96/0 برقرار است. این موضوع بیان می کند مدل حاصل شده تخمین گر مناسبی جهت برآورد شوری خاک است. هم چنین نتایج نشان دهنده وجود همبستگی معنادار در سطح یک درصد بین خشک سالی و شوری خاک (EC)با استفاده از روش اسپیرمن بود. نتایج نشان گر این امر بود که افزایش خشک سالی، افزایش شوری را در پی خواهد داشت، اگرچه این یک اصل نیست و در سال آماری 2016 این همبستگی معکوس به دست آمد و شاید به این علت است که اثر خشک سالی بر منابع آب و خاک با تاخیر بروز خواهد داد. بنابراین، لازم است در سیاست گذاری در جهت به کارگیری مدیریت ریسک خشک سالی به این موضوع توجه شود و از طریق توجه به این امر سبب کاهش اثرات خشک سالی شد.

آمار یکساله:  

بازدید 28

دانلود 109 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2022
  • دوره: 

  • شماره: 

  • صفحات: 

    45-57
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    52
  • دانلود: 

    128
چکیده: 

نشست زمین به عنوان یکی از پرمخاطره ترین پدیده های زیست محیطی می تواند به دلایل متعددی از جمله خالی شدن سفره آب و افت سطح آب های زیرزمینی رخ دهد. نشست با جابجایی های قایم زمین شروع شده و اغلب باعث ایجاد گودی، گودال یا شکاف های عمیق در سطح زمین می شود. وقوع این پدیده در اکثر موارد باعث ایجاد خساراتی می شود که عمدتا برگشت ناپذیر و پرهزینه اند. لذا بسیار مهم است که به منظور توسعه پایدار منطقه، قبل از وقوع نشست آن را بتوان به نحوی دقیق پیش بینی و کنترل نمود. در چند دهه اخیر، خشکسالی و برداشت بیش از حد منابع آب زیرزمینی و در نتیجه افت سطح ایستابی، به ویژه در مناطق خشک و کم باران، علت اصلی این پدیده در اغلب دشت های ایران بوده است. هدف از انجام این تحقیق محاسبه میزان نشست زمین ناشی از افت سطح ایستابی در دشت کاشان بوده است. بدین منظور با جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، مدل سازی آب زیرزمینی به کمک نرم افزار GMS انجام شده و در نهایت میزان نشست طی 15 سال اخیر تعیین شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که نشست در منطقه مورد مطالعه، هم از نظر مقدار (از چند میلی متر تا چند سانتی متر) و هم از نظر وسعت روند افزایشی دارد. حداکثر میزان نشست برابر با 95/5 سانتی متر به دست آمده است. لذا بسیار ضروری است با مدیریت صحیح و نظارت بیشتر در خصوص برداشت آب های زیرزمینی منطقه، مطالعات علمی و اقدامات سریع به منظور تامین آب شرب و کشاورزی مورد نیاز از سایر روش های نظیر انتقال آب از دیگر مناطق انجام گیرد.

آمار یکساله:  

بازدید 52

دانلود 128 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

اکوهیدرولوژی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    1099-1108
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    784
  • دانلود: 

    254
چکیده: 

رادیوایزوتوپ ها به عنوان یک دستاورد جدید در علوم محیطی، توسعه ی چشمگیری در زمینه ی مدیریت منابع آب به ویژه در سن سنجی، مدیریت تغذیه ی آبخوان و تفکیک نقش آلاینده ها در منابع آب پیدا کرده اند. با توجه به وضعیت بحرانی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در دشت کاشان، داشتن داده های دقیق ایزوتوپی از منابع آب می تواند در مدیریت درست منابع آب تأثیرگذار باشد. در مقاله ی حاضر ضمن بررسی چگونگی نمونه برداری از منابع آب زیرزمینی و چگونگی آماده سازی و آنالیز نمونه ها برای اندازه گیری ایزوتوپ های رادیواکتیو 3H و 14C، سن منابع آب زیرزمینی دشت کاشان بررسی شده است. برای این منظور، 11 نمونه آب زیرزمینی برای آنالیز تریتیوم به روش غنی سازی و 3 نمونه به منظور آنالیز کربن-14 بررسی شد. نتایج نشان داد مقدار تریتیوم در منابع آب زیرزمینی دشت کاشان کمتر از TU 08/0 است که قدیمی بودن سن منابع آب بررسی شده را نشان می دهد. همچنین، نتایج سن سنجی با استفاده از کربن-14 نشان می دهد سن منابع آب زیرزمینی در دشت کاشان بین 10 تا 21 هزار سال متغیر است. نتایج نشان داد با حرکت به شمال شرق آبخوان (خروجی آبخوان)، سن منابع آب کاهش می یابد که بیان کننده ی اختلاط آب های قدیمی در کف آبخوان با آب های شیرین بالایی با سن کمتر است. به طور کلی، با حرکت از جنوب غرب و غرب آبخوان به شمال شرق آبخوان، سن آب های زیرزمینی کاهش می یابد.

آمار یکساله:  

بازدید 784

دانلود 254 استناد 0 مرجع 0
litScript