نتایج جستجو

2189

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

219

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی










متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1394
  • دوره: 

    14
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    97-105
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    806
  • دانلود: 

    249
چکیده: 

بیماری پاخوره غلات ناشی از Gaeumannomyces graminis (Sacc) Arx & Oliver مخرب ترین بیماری ریشه غلات در سراسر جهان است که از نقاط مختلف کشور از جمله استان کرمانشاه گزارش شده است. در این مطالعه، طی فصل زراعی 89-88، بیش از 300 مزرعه گندم و جو در نقاط مختلف استان کرمانشاه مورد بازدید قرار گرفته و نمونه ها آلوده که نشانه های خوشه سفیدی و سر سفیدی نشان می دادند جمع آوری گردید. پس از کشت و جداسازی قارچ های بیمارگر، وجود قارچ G. graminis در 139 مزرعه گندم و جو به اثبات رسید که بیانگر شیوع بیماری پاخوره گندم در حدود نیمی از مزارع بازدید شده می باشد. از بین جدایه های به دست آمده، 97 جدایه G. graminis با توزیع جغرافیایی مناسب جهت مطالعات بعدی انتخاب گردید. به منظور حصول اطمینان از صحت شناسایی جدایه های به دست آمده، از دو جفت آغازگر شامل NS5 :GGA-RP و NS5 :GGT-RP برای شناسایی و تفکیک واریته های بیمارگر استفاده شد. از بین 97 جدایه مذکور، 84 جدایه با تکثیر دو قطعه 410 و 400 جفت بازی به ترتیب توسط آغازگرهای NS5 :GGT-RP و NS5 :GGA-RP، به عنوان G. graminis var. tritici شناسایی شدند، اما در سایر جدایه ها آغازگرهای مذکور قادر به تکثیر هیچ قطعه ای نبودند. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های G. graminis عامل بیماری پاخوره غلات، 54 جدایه با در نظر گرفتن پراکنش جغرافیایی انتخاب و با استفاده از روش انگشت نگاری مولکولی ISSR مورد مطالعه قرار گرفتند. از مجموع 20 آغازگر ISSR، 10 آغازگر که چند شکلی و تکرارپذیری بالایی نشان دادند، برای تکثیر DNA جدایه های منتخب به کار گرفته شدند. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای داده های حاصل، جدایه ها را به سه گروه تقسیم نمود. اما هیچ ارتباط روشن و واضحی بین گروه بندی خوشه ای و پراکنش جغرافیایی جدایه ها وجود نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نشانگر ISSR نشانگر مناسبی برای بررسی تنوع ژنتیکی در جدایه های G. graminis var. tritici می باشد.

آمار یکساله:  

بازدید 806

دانلود 249 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1389
  • دوره: 

    46
  • شماره: 

    2 (پیاپی 182)
  • صفحات: 

    111-120
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    636
  • دانلود: 

    184
چکیده: 

در این بررسی تعدادی ارقام جو از نظر میزان حساسیت نسبت به جدایه ایرانی عامل بیماری پاخوره گندم در شرایط اتاقک رشد مورد بررسی قرار گرفتند. بذرهای انواع ارقام جو شامل جو محلی یا جو بدون پوشینه، جو دو ردیفه، جو چهار ردیفه و جو شش ردیفه در لوله های آلوده به قارچ عامل بیماری پاخوره گندم (Gaeumannomyces graminis var. tritici) کشت گردیدند. واکنش گیاهان فوق درشرایط اتاقک رشد در مرحله گیاهچه چهار هفته پس از مایه زنی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان آلودگی ریشه و طوقه، شاخص علایم بیماری، کاهش ارتفاع، و وزن خشک اندام هوایی اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از این بررسی بیانگر اختلافات معنی دار در بین بعضی انواع ارقام جو در شاخص های اندازه گیری شده بود. جو بدون پوشینه بیشترین و جو شش ردیفه کمترین میزان آلودگی ریشه و شاخص علایم بیماری را به خود اختصاص دادند. انواع ارقام جو دو و چهار ردیفه ما بین جو بدون پوشینه و جو شش ردیفه قرار گرفته و هیچ گونه اختلاف معنی دار بین آنها مشاهده نگردید. در دیگر متغیرهای ارزیابی شده کمترین میزان کاهش ارتفاع گیاهان و وزن خشک اندام هوایی پس از مایه زنی با قارچ Gaeumannomyces graminis var. tritici در جو شش ردیفه دیده شد. بنابرین، استفاده از انواع ارقام جو شش ردیفه مانند کارون یا والفجر در چرخه تناوب به جای گندم در مناطقی که شانس وقوع بیماری زیاد است می تواند به کاهش بیماری پاخوره گندم کمک نماید.

آمار یکساله:  

بازدید 636

دانلود 184 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    7-14
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    644
  • دانلود: 

    114
چکیده: 

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

آمار یکساله:  

بازدید 644

دانلود 114 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    7
  • شماره: 

    2 (پیاپی 14)
  • صفحات: 

    63-76
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    274
  • دانلود: 

    149
چکیده: 

در این بررسی امکان القای مقاومت در گندم (رقم پیشگام) علیه بیماری پاخوره ناشی از قارچGaeumannomyces graminis var. tritici (Ggt) با کاربرد پنج استرین باکتریایی اندوفیت در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شدت بیماری در گیاهان تیمار شده نسبت به گیاهان شاهد 6/56%کاهش یافت و مقاومت گندم در برابر بیمارگر به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت. در این پژوهش فعالیت آنزیم های کیتیناز و بتا-1 و 4-گلوکاناز در گیاهان گندم تیمار شده با پنج باکتری اندوفیت جدا شده از گندم شامل: Pseudomonas fluorescens، marcescensSerratia، Microbacterium phyllosphaerae، Bacillus pumilus و Streptomyces argenteolus در زمان های 0، 24، 48 و 168 ساعت پس از مایه زنی گیاه با Ggt به عنوان نشانگرهای القای مقاومت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد فعالیت این دو آنزیم در گیاهان آلوده تیمار شده با استرین های اندوفیت به طور معنی داری بالا بود. حداکثر فعالیت این آنزیم ها در گیاهان تیمار شده در زمان 48 و 168 ساعت پس از مایه زنی گندم با Ggt مشاهده شد. در زمان 48 ساعت فعالیت آنزیم β-1 و 4-گلوکاناز در گندم در اثر مایه زنی با استرین marcescensSerratia معادل U/mg protein 0291/0 در مقایسه با شاهد سالم بدون باکتری اندوفیت و بیمارگر به میزان U/mg protein 0055/0 و شاهد بیمار آلوده به بیمارگر و تیمار نشده با باکتری اندوفیت به میزان 0075/0 بود. فعالیت آنزیم کیتیناز در اثر مایه زنی با استرین های Pseudomonas fluorescens و marcescensSerratia به ترتیب معادل U/mg protein 0056/0 و 0045/0 در مقایسه با شاهد سالم بدون باکتری اندوفیت و بیمارگر به میزان 0030/0 و شاهد بیمار آلوده به بیمارگر و تیمار نشده با باکتری اندوفیت به میزان 0031/0 بود.

آمار یکساله:  

بازدید 274

دانلود 149 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    32
  • صفحات: 

    49-58
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    352
  • دانلود: 

    164
چکیده: 

بیماری پاخوره گندم یکی از مهم ترین بیماری های گندم در مناطق مرطوب می باشد و موجب خسارت قابل توجه در این مناطق می شود و هنوز رقم مقاومی نسبت به این بیماری شناسایی نشده است؛ لذا پژوهش در جهت شناسایی ژن های مقاومت به این بیماری و تولید ارقام مقاوم و یا ارقام با حساسیت کمتر در گندم نان از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، به منظور شناسایی نشانگرهای مرتبط با مقاومت به یک جدایه از قارچ عامل بیماری پاخوره (T-41)، از جمعیت F2 حاصل از تلاقی ژنوتیپ های حساس (1546 و 164) و مقاوم (1528) و تجزیه تفرق توده ای استفاده شد. پس از کاشت جمعیت F2 و والدین در گلخانه و آلودگی مصنوعی گیاهان به قارچ عامل بیماری، فنوتیپ گیاهان با توجه به میزان آلودگی از طریق نمره دهی تعیین گردید و پس از استخراج DNA والدین و افراد F2، براساس نمره بیماری دو بالک از DNA افراد مقاوم و حساس تهیه گردید که همراه با DNA والدین توسط آغازگرهای RAPD، SCoT، ISSR و SSR مورد تجزیه (PCR) قرار گرفتند. از آغازگرهای مورد استفاده تنها یک آغازگر ISSR در والد و بالک مقاوم تولید باندی در محدوده 400 جفت باز نمود که در والد و بالک حساس وجود نداشت. سپس کلیه افراد بالک ها و F2 برای این نشانگر تعیین ژنوتیپ گردیدند و تجزیه رگرسیون و تجزیه کای مربع ارتباط معنی دار بین نشانگر مذکور و نمره بیماری را نشان داد. رگرسیون نمره بیماری روی باند 400 (*709/0-b = ) بیانگر وجود این باند در نمره های پایین (افراد مقاوم) است. همچنین توزیع افراد F2 در تلاقی 1528 × 1546 بر اساس نمره بیماری وجود رابطه اپیستازی (9: حساس، 6: نیمه حساس، 1: مقاوم) را تایید نمود که نشان داد احتمالا حساسیت به این بیماری توسط ژن های غالب کنترل می شود.

آمار یکساله:  

بازدید 352

دانلود 164 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    19
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    1-12
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    693
  • دانلود: 

    171
کلیدواژه: 
چکیده: 

متن کامل مقاله های این شماره به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقالات به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

آمار یکساله:  

بازدید 693

دانلود 171 استناد 0 مرجع 606
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    1540-1547
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    3010
  • دانلود: 

    435
چکیده: 

Take-all and common root rot diseases are the important diseases of wheat that are caused by two fungi, Gaeumannomyces graminis var. tritici and Bipolaris sorokiniana, respectively. In this study, we aimed to isolate rhizobacteria Bacillus and Pseudomonas from wheat rhizosphere and evaluate their antagonistic effect against G. graminis var. tritici and B. sorokiniana. Thirty six soil samples from wheat rhizosphere were cultured and isolates were identified by bacteriological and biochemical tests. Using the dual culture method antagonistic effects of all the Bacillus and Pseudomonas isolates were tested against the target fungal pathogens. The isolates were also evaluated for volatile metabolites and sidrophore production. The polymerase chain reaction assay was performed for accurate identification of the isolates. Fifty seven Bacillus and Pseudomonas strains were isolated. Of the isolates, 19 strains had antagonistic effect against the tested pathogens. Bacillus isolates had a greater antagonistic effect against the tested fungi than Pseudomonas isolates. In addition, Bacillus isolates showed a greater antagonistic effect against B. sorokiniana than G. graminis var. tritici. In this study, only 7 isolates were able to produce volatile metabolites. Sidrophore production was detected in 3 strains of Pseudomonas isolates. Based on the 16S rRNA analysis, the 3 strains of Bacillus and Pseudomonas were identified as Bacillus megatrium, Bacillus subtilis and Pseudomonas aeruginosa. According to majority of the isolates belonged to the Bacillus strains and some of them had a good antagonistic activity against G. graminis var. tritici and B. sorokiniana, they are promising for biocontrol of these important pathogens.

آمار یکساله:  

بازدید 3010

دانلود 435 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1388
  • دوره: 

    45
  • شماره: 

    2 (پیاپی 178)
  • صفحات: 

    99-114
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    938
  • دانلود: 

    268
چکیده: 

گونه های مختلف Gaeumannomyces به ویژه Gaeumannomyces graminis از مهمترین قارچ های بیماری زای خاک زاد می باشند که باعث بروز بیماری خطرناک پاخوره یا پاسوزه غلات و سایر گرامینه ها در سراسر دنیا می شوند. در این تحقیق 52 جدایه بیمارگر G. graminis از مناطق مختلف مزارع گندم استان های تهران، مرکزی، مازندران، گلستان و فارس در دو فصل زراعی 85-1384 جمع آوری، جدا و خالص سازی شد. در آزمون بیماری زایی تمام جدایه ها روی گندم بیماری زا بودند ولی تنها 10 جدایه از این میان روی یولاف نیز بیماری زا بودند. شدت بیماری زایی بین جدایه ها و قدرت بیماری زایی در دو میزبان گندم و یولاف تفاوت معنی داری نشان دادند. شدت بیماری زایی در 64 درصد از جدایه ها روی گیاهچه های گندم بیش از 60 درصد برآورد شد. همه جدایه ها به استثنا یک جدایه از نقش رستم استان فارس پاهای ریسه ای (هیفوپودیوم) ساده تولید کردند دامنه تغییرات طول آسکوسپور جدایه ها در آزمون بیماری زایی گندم 86-67 میکرومتر و در یولاف 81-66 میکرومتر متغیر بود. عامل بیماریWalker G. graminis (Sacc.) Arx & Olivier var. tritici تشخیص داده شد. به طور متوسط میزان رشد جدایه ها روی محیط کشت PDA در 25oC، 1.81-5.35 میلی متر در روز متغیر بود. همبستگی معنی داری بین سرعت رشد و قدرت بیماری زایی جدایه ها در گندم مشاهده نشد. برای تشخیص دقیق تر بیمارگر از آغازگرهای اختصاصی استفاده شد. این آغازگرها با تکثیر دو قطعه اختصاصی 93 و 132 جفت بازی، علاوه بر اینکه 52 جدایه G. graminis را واریته G. graminis var. tritici تشخیص دادند، آنها را به دو تیپ A و B تفکیک کردند که 49 جدایه با تکثیر قطعه 93 جفت بازی متعلق به تیپ A و سه جدایه با تکثیر قطعه 132 جفت بازی متعلق به تیپ B بودند. این آغازگرها در واریته G. graminis var. graminis و Magnaporthe grisea هیچ قطعه ای را تکثیر ننمودند.

آمار یکساله:  

بازدید 938

دانلود 268 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1388
  • دوره: 

    25-1
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    83-94
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    880
  • دانلود: 

    224
چکیده: 

واکنش تعدادی از غلات دانه ریز نظیر گندم، جو، تریتیکاله، چاودار ویولاف اهلی نسبت به جدایه ایرانی (F-103) عامل بیماری پاخوره گندم Gaeumannomyces graminis var.tritici در شرایط اتاقک رشد و گلخانه بررسی شد. واکنش این گیاهان پس از مایه زنی مصنوعی در شرایط اتاقک رشد در مرحله گیاهچه پس از 21 روز و در شرایط گلخانه در مراحل مختلف پنجه زنی، گل دهی، شیری شدن و رسیدگی کامل دانه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور میزان آلودگی ریشه و طوقه، کاهش ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی و وزن دانه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این بررسی بیانگر اختلافات معنی دار بین تیمارها در شاخص های اندازه گیری شده بود. گندم بیشترین حساسیت را نشان داد ولی جو وتریتیکاله دارای حساسیت متوسط بودند. واکنش تریتیکاله در مراحل گیاهچه در اتاقک رشد و گلخانه به گندم شباهت بیشتری داشت تا به چاودار، ولی در مرحله گل دهی حساسیت این گیاه از جو کمتر و مابین گندم و چاودار بود. بیماری پاخوره گندم باعث کاهش معنی دار در ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی و وزن دانه و افزایش طول طوقه سیاه شده در گیاهان گندم، جو و تریتیکاله شد. چاودار دارای مقاومت نسبی بود و میزان کاهش وزن دانه آن جزیی بود. واکنش یولاف اهلی نسبت به قارچ مذکور مقاوم ارزیابی شد.

آمار یکساله:  

بازدید 880

دانلود 224 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    33
  • صفحات: 

    9-19
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    439
  • دانلود: 

    226
چکیده: 

بیماری پاخوره گندم با عامل Gaeumannomyces graminis var. tritici یکی از بیماری های مهم گندم است که موجب پوسیدگی طوقه و ریشه شده و در مناطق مختلف ایران خسارت زیادی به مزارع گندم وارد می کند. تولید واریته های مقاوم، نیازمند به مطالعه ژنتیکی و نحوه وراثت و نوع عمل ژن در مقاومت به بیماری است، که تاکنون هیچ گونه گزارشی در رابطه با این بیماری وجود ندارد. لذا به منظور تجزیه ژنتیکی مقاومت و یا حساسیت به این بیماری، نسل های P1، P2، F1، F2، BC1 و BC2 حاصل از سه تلاقی در گلخانه کشت گردید و پس از آلوده سازی مصنوعی گیاهان با نژادT-41 قارچ عامل بیماری، یاداشت برداری فنوتیپی براساس میزان خسارت بیماری و علائم روی طوقه و ریشه انجام گرفت. نتایج تجزیه میانگین نسل ها نشان داد مدل پنج پارامتری در دو تلاقی (164×1528 و 1526×1622) و مدل چهار پارامتری در تلاقی سوم (1546×1528) می تواند تغییرات بین میانگین نسل ها را توجیه کند. اثرات افزایشی، غالبیت و اثرات متقابل افزایشی در غالبیت و غالبیت در غالبیت ژن ها در کنترل این صفت دخالت داشتند و اثرات غالبیت و اپیستازی سهم بیشتری از بقیه اثرات داشتند. توزیع فروانی F2 تلاقی های مختلف نشان داد که حساسیت بر مقاومت غالب است. تجزیه اطلاعات به دست آمده براساس نسبت های کلاسیک نشان داد که با گروه بندی فنوتیپی گیاهان نسل F2 در سه گروه حساس، نیمه حساس و مقاوم، این سه گروه به ترتیب با نسبت اپیستاتیک (9: 6: 1) مطابقت می نماید که با نتایج به دست آمده از تجزیه میانگین نسل ها تقریبا مطابقت دارد. در تجزیه میانگین نسل وجود اثر متقابل دوگانه و دوگانه جزئی تشخیص داده شد و حداقل تعداد ژن های دخیل در کنترل مقاومت و حساسیت به بیماری دو ژن برآورد گردید که اثر اپیستازی ژن های غالب مضاعف با اثر افزایشی یعنی 9: 6: 1 تطابق نسبی داشت.

آمار یکساله:  

بازدید 439

دانلود 226 استناد 0 مرجع 0
litScript