رویکرد نوین و بین المللی ارتقای سلامت (HEALTH Promotion) برخاسته از نیاز تاریخی به تغییرات بنیادی در راهکارهای دستیابی به سلامتی کامل و به منظور تامین، حفظ و ارتقای سلامت بوجود آمده است.در رویکرد های ابتدایی بهداشت عمومی، معضل بیماری های عفونی فکر متولیان بهداشتی را به خود مشغول کرده بود که در راستا مسوولین تنها به تقویت مقاومت مردم و متوسل می شدند تا بدین ترتیب بر مشکلات بهداشتی غلبه نمایند. پزشکان نیز کمتر به عوامل تاثیرگذار بر سلامتی و بهداشت افراد جامعه توجه نموده و غالبا به درمان موردی بیماران خود می پرداختند. لیکن در دوره بعدی مشکلات و نیازهای بهداشتی دیگری مطرح گردید که ناشی از شرایطی بود که مردم بر اثر ورود به دوره صنعتی با آن مواجه می شدند. مشکلاتی نظیر بیماری های روانی، انواع سرطان ها، حوادث و سوانح، بیماری های قلبی و عروقی، ابتلا به دخانیات و سایر مواد رونگردان نظیر الکل و... که با تقویت مقاومت و تجویز دارو قابل پیشگیری و درمان نبوده و نیاز به راهکارهای جدید احساس می شد. جنبش نوین ارتقای سلامت در پاسخ به این نیاز مطرح شده و برای دستیابی به اهداف این جنبش و اجرای راهکارهای آن نیاز به همکاری آحاد جامعه و کلیه بخش های توسعه وجود دارد. به عبارت دیگر اگر قرار است در راستای ارتقای سلامت گام برداریم مطمئنا بهتر خواهد بود که همگی قدم در این راه بگذاریم که در این میان پزشکان عمومی نیز می بایست با تقویت مهارت های خود از حیطه درمان صرف خارج شده و در صحنه های اجتماعی و اقتصادی جدید به کسب تجربه بپردازند. مقاله ای که پیش روست گامی است در جهت معرفی نقش پزشکان نوین ارتقای سلامت.