گرانولوم مخزن ماهی (FISH tank Granuloma) یا گرانولوم استخر شنا بیماری است که توسط مایکو باکتریوم مارینوم (مایکو باکتریوم آتیپیک از گروه فتوکروموژن ها) ایجاد می شود. بیمار آقایی 16 ساله ای است که در حدود یک سال قبل از مراجعه به پزشک، تماس مکرر با آب آکواریوم داشته است و دچار ندول های متعدد در پشت دست راست شده است. ضایعات، انتشار گره ای متوالی (اسپروتریکوئیدی) داشته و تا ناحیه زیر بغل ادامه یافته اند. ندول ها کم کم بزرگ شده و تبدیل به تاول (Bulla) شده و به دنبال ترکیدن، زخمی شده اند. در نمونه گرفته شده از ضایعه، ارتشاح گرانولوم شامل گرانولوم های کوچک به همراه سلول های غول پیکر (Giant) لانگهانس دیده شد که با توجه به شرح حال بیمار و نتایج آسیب شناسی و کشت، تشخیص گرانولوم مخزن ماهی گذاشته و برای بیمار درمان با mg300 ریفامپین 2 بار در روز و اتامبوتول mg 800 در روز شروع شد. پس از شش ماه درمان، ضایعات فروکش کردند و جوشگاه های (Scars) کوچک فرو رفته سطحی بر جای گذاشتند.مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که گرانولوم مخزن ماهی یک علت نادر عفونت پوستی است (شیوع سالانه آن 0.27 در هر 100000 نفر بوده است.) که تشخیص و درمان آن می تواند برای پزشکان مشکل ساز باشد. ولی گرفتن شرح حال مناسب و توجه به علائم بیمار می تواند در تشخیص و درمان این بیماری مفید واقع شود.

در این پژوهش از گوشت ماهی کپور سرگنده به منظور تهیه سوریمی استفاده شد و تاثیر 3 عامل مستقل آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی (0.5، 0.75 و 1 درصد)، نمک (0، 1.25 و 2.5 درصد) و دمای قوام یابی (35، 40 و 45 درجه سانتی گراد) بر ویژگی های بافتی و رنگ سوریمی تهیه شده بررسی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد مقدار آنزیم 0.5 درصد به همراه مقدار نمک 1.25 درصد و تیمار دمایی 45 درجه سانتی گراد به عنوان تیمار بهینه عمل کرد. به عبارتی استفاده از 0.5 درصد آنزیم بدون کاهش چشمگیر در ویژگی های بافتی نظیر سختی، به هم پیوستگی و کشسانی ژل سوریمی تولیدی به کاهش استفاده از نمک از مقدار 2.5 درصد به 1.25 درصد منجر شد. براساس نتایج، با افزایش مقدار آنزیم میزان ظرفیت نگهداری آب (WHC) به طور معناداری کاهش یافت (p<0.05). از سویی دیگر با کاهش مقدار آنزیم و نمک شاخص سفیدی و روشنایی بافت ژل سوریمی افزایش یافت. تاثیر همزمان افزایش نمک و کاهش دمای قوام یابی منجر به افزایش معنا دار عامل قرمزی (a*) شد (p<0.05). از سوی دیگر تاثیر آنزیم به تنهایی بر مقدار زردی (b*) معنا دار نبود درحالی که تاثیر همزمان افزایش مقدار آنزیم و دما منجر به افزایش معنادار عامل b* شد (p<0.05).

تعیین جنس اسپرم یکی از راه های مهم پیش انتخاب جنسی نتاج است که به همراه تلقیح مصنوعی، توانایی قابل توجهی برای بهبود روند اصلاح و بازده تولید شیر و گوشت حیوانات دارد. اساس این روش، تفاوت های موجود بین اسپرم های حامل کروموزوم های X و Y است. سلول های اسپرم حامل کروموزوم های X و Y را می توان به کمک روش هایی مثل اندازه گیری فلوسیتومتریک DNA جدا کرد. در این پژوهش، برای ارزیابی دقت تعیین جنس اسپرم، توسعه یک روش ساده مبتنی بر FISH برای تمایز اسپرم های حامل کروموزوم های X و Y مورد توجه قرار گرفت. به این منظور، تلاش شد که کاوشگر FISH مختص قطعه DNA تکراری پری سانترومریک کروموزوم Y گاو (جایگاه (DYZ1, Tp13-q12) با استفاده امکانات موجود ساخته شود. با این هدف، DNA ژنومی از گلبول های سفید خون گاو نر استخراج شد. آن گاه آغازگرهای اختصاصی DYZ1 برای تکثیر ناحیه پری سانترومریک کروموزوم Y مورد استفاده قرار گرفتند. سپس محصول PCR با استفاده از Biotin-16-dUTP، در واکنش PCR دوم نشاندار شد. آن گاه محصول PCR نشاندار شده، تخلیص شد، در بافر دو رگه سازی حل گردید و به عنوان کاوشگر FISH مورد استفاده قرار گرفت. کاوشگر FISH مختص کروموزوم Y، پس از دورگه سازی با سلول های متافازی و اینترفازی تثبیت شده با متانول: اسید استیک، علایم قوی را نشان داد. در مجموع، تولید اولین کاوشگر FISH در ایران برای شناسایی کروموزوم Y گاو، موفقیت بزرگی بود که می تواند برای پژوهش های بعدی تعیین جنسیت به کار رود. همچنین کاوشگر FISH ساخته شده در این پژوهش و آغازگرهای مربوط به آن، می تواند برای تعیین جنس و تشخیص حالت های پلوئیدی در سلول های گاوی (مثل بلاستومرهای منفرد و رگه های سلولی) مورد استفاده قرار گیرند.

در این بررسی خمیر ماهی کپور سرگنده با استناد بر سه فرمول تهیه و بر اساس آزمایش های چشایی (Organoleptic Properties) فرمول شماره سه انتخاب شد. سپس این محصول به سه قسمت تقسیم گردید. نمونه 1 (شاهد)، نمونه 2 (حاوی 01/0 درصد آنتی اکسیدان (Butylated Hydroxy Anisole) BHA و نمونه 3 (حاوی 02/0 درصد آنتی اکسیدان (BHA بودند. نمونه ها منجمد و برای تعیین زمان ماندگاری در سردخانه در 18- درجه سلسیوس نگهداری شدند و آزمایش های میکروبی (Total Count)، عدد پراکسید(Peroxide Value) ، (Total Volatile Nitrogen) T.V.N، تعیین و اندازه گیری اسیدهای چرب (Profile Fatty Acid)، در فواصل زمانی مشخص شده (0، 15،  30، 60 و 90) روز انجام گرفت. نتایج آزمایش TVN در نمونه شاهد از 11.2mg100g در زمان صفر به میزان 25.48mg100g پس از60 روز نگهداری در سردخانه رسید، در نمونه حاوی آنتی  اکسیدان BHA با غلظت 01/0 درصد بعد از 90 روز میزان  TVNبه 25.9mg100g رسید و در نمونه حاوی آنتی اکسیدان BHA با غلظت 02/0 درصد نیز پس از 90 روز میزان TVN به 25.34mg100g  رسید اما تغییرات مقدار پراکسید در نمونه شاهد در زمان صفر، 15، 30 و 60 روز نگهداری در سردخانه 18°c به ترتیب 1.4meqO2/kg ،0.9meqO2/kg  و صفر meqO2/kg بود. میزان مقدار پراکسید در غلظت 01/0 درصد BHA به 2.6meqO2/kg  و در غلظت 02/0 درصد به 2.2meqO2/kg پس از 90 روز رسید. بر اساس این نتایج TVN به عنوان مهمترین شاخص تعیین زمان ماندگاری تعیین شد که بر اساس آن زمان ماندگاری نمونه شاهد 60 روز، نمونه حاوی BHA با غلظت 01/0 و 02/0 درصد 90 روز تعیین گردید. کلیه نتایج از نظر آماری در سطح (05/0£p) معنی دار می باشند.

هدف از اجرای این طرح استفاده از روش Shear HEAD برای پخت پیوسته سیستم های مختلف پلیمری بوده است. در این راستا این سیستم به صورت مدولار ساخته شد و اتصال به یک اکسترو در تک مارپیچه عمل ایجاد پیوندهای عرضی با پروکسید در پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) به صورت پیوسته انجام شد. مبانی کارکرد یک سیستم Shear HEAD بر این اساس استوار است که از چرخش سریع یک مارپیچ با آرایش خاص درون یک سیلندر و اعمال تنش بالا، دمای آمیزه پلیمری بالا می رود و عمل ایجاد پیوندهای عرضی انجام می گیرد. میزان بال رفتن دما به شکل هندسی مارپیچ، مشخصات رئولوژیکی آمیزه و زمان اقامت آمیزه بستتگی دارد و می تواند از 100درجه سانتی گراد-1 باشد. در ساخت این سیستم سه توع مارپیچ با طراحی Egan، Troester و Maddock (با فاصله مانع حدود 4/0 میلی متر) بکار رقت و شرایط کار در سیستم به نحوی بود که دما و فشار لازم برای ایجاد پیوندهای عرضش حاصل شد. برای تهیه پلی اتیلن با پیوندهای عرضی ، نمونه هایی با 25/0، 5/0، 75/0 و 2 درصد وزنی از دی کومیل پروکسید (DCP) به عنوان عامل ایجاد پیوندهای عرضی تهیه شد و شرایط کار به نحوی تنظیم گردید تا آمیزه به مدت 45 ثانیه در Shear HEAD بماند. برای تایید تشکیل پیوندهای عرضی آزمایش درصد ژل و خواص مکانیکی روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان می دهد که در تمام نمونه ها پیوندهای عرضی ایجاد شده است. درصد ژل برای نمونه با مارپیچ Maddock و دو درصد از DCP از همه بیشتر بود. خواص استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی در دمای محیط و جهت ماشین برای تمام نمونه ها با افزایش درصد ژل افزایش یافت.

این پژوهش با هدف بهبود ویژگی های رئولوژیکی ژلاتین استحصالی از پوست کپور سرگنده با کمک آزمون های رئولوژیک انجام شد. در تحقیق حاضر از پوست ماهی کپور سرگنده (Hypophtalmichthys nobilis) به منظور تولید ژلاتین استفاده شد و تاثیر آنزیم ترانس گلوتامیناز بر ژلاتین در فعالیت های مختلف (1، 3 و 6 واحد بر گرم ژلاتین) در زمان های اثر مختلف (15، 30 و 60 دقیقه) در pH،  82.5بررسی شده است. نتایج نشان داد که افزودن آنزیم ترانس گلوتامیناز در حداقل فعالیت آنزیم و حداقل زمان اثر آن (1 واحد بر گرم ژلاتین در 15 دقیقه) بدون آنکه تاثیر معنی داری بر رنگ ژلاتین (DE) بگذارد (p³0.01)، قدرت ژلی ژلاتین را به طور معنی داری (258±1 گرم) نسبت به ژلاتین شاهد (228±1 گرم) افزایش داد (p£01.0). با افزایش مقدار آنزیم و زمان اثر واکنش آن، قدرت ژلی کاهش پیدا کرد. همچنین نقطه ذوب و نقطه بستن ژل با تاثیر آنزیم افزایش یافت. در تمامی نرخ های برشی آنزیم ترانس گلوتامیناز باعث افزایش ویسکوزیته ظاهری شد. افزایش مدول ذخیره (G') همراه با افزودن آنزیم ترانس گلوتامیناز، تشکیل ژل قوی تر را نشان داد و تغییرات در G"، G' و زاویه فازی (d) در روبش گرمایشی و سرمایشی نشان دهنده افزایش نقطه ذوب و نقطه بستن ژل بوده است. نتیجه اینکه می توان از آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی به میزان 6-1 واحد بر گرم در بهبود ویژگی های کیفی ژلاتین استخراجی از ماهی کپور سرگنده استفاده نمود.

در این پژوهش به منظور معرفی راهکاری جهت ارزش افزایی به محصولات جنبی (سر ماهی) ماهی تون زرده (Thunnusaffinis) اقدام به تولید پودر پروتئینی به روش تیمار حرارتی از این مواد خام گردید. پودر پروتئین عضله این ماهیان به عنوان نمونه شاهد در نظر گرفته شد. نتایج سنجش خواص عملکردی نشان داد که ظرفیت نگهداری آب، ظرفیت امولسیونی و ظرفیت جذب روغن در پودر پروتئینی عضله بیشتر در حالیکه میزان جذب آب و پایداری امولسیونی آن کمتر از پودر پروتئینی تولید شده از ضایعات سر بود (p<0.05). در خصوص پارامترهای رنگ مشاهده گردید که مقادیر L* و b* در پودر پروتئینی سر کمتر و مقدار a* آن بالاتر از پودر پروتئینی عضله بود (p<0.05) که این مقادیر منجر به تولید پودری با سفیدی کمتر از قسمت سر ماهی گردید. در ادامه با بررسی خواص ویسکوالاستیک، با وجود دامنه خطی بین مدول ذخیره (G') و مدول افت (G")در آزمایش های تنش روبشی و فرکانس روبشی، مشاهده گردید که پارامتر مدول ذخیره انرژی در طی آزمون روبش دمایی نه تنها از یک سیکل لگاریتمی عبور ننموده بلکه میزان عددی آن از نقطه شروع آزمایش نیز کمتر ثبت گردید. این امر بدین معناست که پودرهای پروتئینی مورد بررسی قابلیت تشکیل ژل مستحکمی از خود نشان نداده و ویژگی های بافتی هر دو نوع پودر پروتئینی بسیار ضعیف بوده و این آزمایش نیز تاییدی بر قابلیت ضعیف پودرهای تولید شده به روش تیمار حرارتی در تشکیل شبکه سه بعدی ژل الاستیک می باشد.

از آنجا که لترال سفالتومتری یکی از بخشهای تفکیک ناپذیر در تشخیص و بررسی روند درمان ارتودنسی می باشد از دیرباز روشها و فن آوریهای مختلفی جهت ثبت و آنالیز سفالومتری ابداع شده است. یکی از روشها  در ثبت سفالومتری، تکنیک (NHP) Natural HEAD Position  می باشد. هدف از این تحقیق مقایسه بین این روش و شرایطی است که در آن سرنسبت به این حالت به مقدار کم چرخش پیدا کرده است (به سمت بالا و پایین در حدود پنج درجه) و اینکه میزان تغییرات و مقدار خطای نتایج بدست آمده در متغیرهای سفالومتری و بافت نرم و نازوفارنکس چگونه می باشد. در این تحقیق از بیست نفر دانشجوی داوطلب دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که هیچ یک آنومالی فکی دندانی و رشدی تکاملی نداشتند کمک گرفته شد. این افراد در دو گروه ده نفری قرار گرفتند و از هر دو گروه یک سفالومتری در حالت NHP و از گروه اول سفالومتری دیگری با چرخش سربه سمت بالا (Extension) با اختلاف پنج درجه نسبت به حالت NHP و ازحالت دوم سفالومتری، با چرخش سربه سمت پایین (Flexion) با اختلاف پنج درجه نسبت به حالت NHP انجام گرفت. پس از Tracing و پردازش اطلاعات حاصل 36 متغیر سفالومتری مورد بررسی قرار گرفت که بعد از محاسبات آماری که متغیر از این تعداد در دو حالت Extension و Flexion مجموعاً تغییر پیدا کرده بود که از این تعداد دو متغییر بین دو حالت فوق الذکر مشترک بود. نتایج بدست آمده به طور خلاصه نشان دهنده تغییر سفالومتری ها در مقایسه با سفالومتری هایی بود که در حالت NHP گرفته نشده اند، ولی در عین حال 27 متغیر از ثبات لازم برای نتیجه گیری و آنالیز برخوردار بودند.  توصیه می شود علی رغم عدم تغییر 27 متغیر مورد بررسی در این تحقیق به جهت داشتن یک روش استاندارد، ثبت سفالومتری در حالت NHP به صورت یک روش روزمره به مراکز و تنکسین های رادیولوژی آموخته شود تاکمترین اشتباهات در تفسیر و نتایج آنالیزهای سفالومتری بوجود آید، گرچه ممکن است خود روش NHP دارای نواقصی باشد اما تا پیدا کردن روش قابل قبول دیگر، این روش توصیه می شود. نتیجه دیگر این که در حال حاضر برای تشخیص و طرح درمان می توان از سفالومتریی که در NHP گرفته نشده ولی دارای تغییرات مختصر چرخشی سر می باشند استفاده کرد.