شبدر کوهسری یا شبدر کوهستان (Trifolium radicosum) (Boiss. & Hohen) گونه ایست علفی و چند ساله که در اقلیم سرد مدیترانه ای البرز میانی رشد می کند. استقرار این گونه در عرصه های کوهستانی سردو برف گیر، مرتفع و شیب دار، باعث حفاظت خاک عرصه مستعد فرسایش گردیده و از اهمیت منحصر بفرد مرتعی و اکولوژیک برخوردار است. شیب تند رویشگاه، تولید علوفه قابل توجه و شدت چرا باعث شده تا این گونه بشدت در معرض خطر انقراض قرار گیرد. به طوری که حفظ و نگهداری بذر و دستیابی به روش های کشت، تکثیر و استقرار گیاه از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور بررسی امکان نگهداری طولانی مدت بذرِ این گونه که جوانه زنی پائینی دارد (%35.67) از روش نگهداری بذر در شرایط فراسرد (Cryopreservation) یا برودت -196oC استفاده شد. برای نگهداری بذرهای T. radicosum در شرایط فراسرد از سه پیش تیمار شامل Desiccationn, PVS2 و Glycerol%30 همراه با شاهد استفاده گردید. بذرهای پیش تیمار شده به مدت یک هفته، یکماه و یکسال در شرایط -196oC (درون ازت مایع) نگهداری شدند. بذرهای پیش تیمارهای مختلف، پس از خروج از ازت مایع در شرایط آزمایشگاه و گلخانه جوانه زدند و صفات اندازه گیری شده نشان دارد که تفات معنی داری بین زمان های ماندگاری در شرایط فراسرد وجود ندارد. در صد جوانه زنی بذر در پیش تیمارهای Desiccation, Glycerol%30, PVS2 در یک هفته ماندگاری در ازت مایع به ترتیب 23.67، 21.67 و 29.33 درصد بود که تفاوت معنی داری بین پیش تیمارهای فراسردی نشان داد. تکثیر غیر جنسی این گیاه در شرایط نشان داد که تکثیر غیر جنسی این گونه از طریق ریشه از جایگاه مهمی بر خوردار است.

شتر دوکوهانه یکی از گونه های دامی در معرض انقراض ایران بوده که اکثرا در شمال غرب کشور پرورش داده می شود. ریز ماهواره ها یکی از نشانگرهای مناسب برای مطالعات ژنتیک جمعیت و تعیین هویت جانوران و رده های سلولی هستند. در این تحقیق نشانگرهای ریزماهواره با استفاده از 40 رده سلولی فیبروبلاستی شتر دوکوهانه و به روش PIMA (PCR Isolation of Microsatellite Arrays) جداسازی، شناسایی و بررسی گردیدند. PIMA روش مناسبی است که نیازی به تشکیل کتابخانه ژنومی و استفاده از مواد رادیواکتیو ندارد. پس از بررسی توالی ها، تعداد 4 جایگاه ریزماهواره جدید (IBRC01، IBRC02، IBRC03 و IBRC04) شناسایی و برای آنها پرایمر طراحی گردید. تنوع آللی جایگاه های فوق در تعداد 40 نمونه شتر دوکوهانه بررسی شد. تعداد آلل های مشاهده شده از 5-3 آلل متغیر بود. هتروزایگوسیتی مشاهده شده بین 0.52 تا 0.71 و هتروزایگوسیتی مورد انتظار بین 0.53 تا 0.80 و شاخص شانون بین 0.89 تا 1.6 متغیر بود. درخت فیلوژنی بر اساس توالی های به دست آمده و توالی های ثبت شده از گونه شتر رسم گردید و تفاوت گونه ها را بر مبنای پراکنش جغرافیایی تایید کرد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش PIMA برای جداسازی و شناسایی نشانگرهای ریزماهواره کارایی خوبی داشته است. همچنین تنوع جایگاه های ریزماهواره جدید شناسایی شده خوب بوده و از آنها می توان به عنوان ابزاری مفید برای انجام مطالعات ژنتیک جمعیت، تعیین هویت و حفاظت از ذخایر ژنتیکی شتر دوکوهانه استفاده نمود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید. لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده، به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

سفیدپلت (Populus caspica Bornm) گونه مختص و در خطر انقراض جنگلهای هیرکانی می باشد. این تحقیق جهت بررسی پراکنش و ویژگیهای اکولوژی این گونه در راستای ارایه راهکارهای مدیریتی مناسب و اصولی، به منظور حمایت و حفاظت از رویشگاه های در حال تخریب این گونه ارزشمند، صورت گرفته است. بدین منظور تعدادی از پارامترهای اساسی جغرافیایی، اقلیمی و رویشگاهی این گونه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سفیدپلت گونه ای رطوبت پسند می باشد و از تالش تا جنگل گلستان عموما در مناطق جلگه ای تا میان بند یافت می شود. پراکنش غالب این گونه در اقلیم های خیلی مرطوب و نیمه مرطوب با زمستانی معتدل تا سرد بر روی رسوبات بافت ریز کوارترنری می باشد. تبدیل اراضی جنگلی، وجود دام و تخریب توسط مسافران مهمترین عوامل تخریب رویشگاههای سفیدپلت می باشد. وجود بافت شایع لومی سیلتی (Silt loam) و خاک قلیایی (pH>7.5) و حاصلخیزی خاک از مشخصات بارز خاکهای سفیدپلت است. ساختار توده های سفیدپلت دو اشکوبه و سه اشکوبه با تاج پوشش بسته و نیمه بسته می باشد. در مجموع 18 گونه درختی و 8 گونه درختچه ای از 15 خانواده شناسایی شد که رویشگاه سفیدپلت مادرسو با داشتن 20 گونه چوبی، دارای بیشترین غنای گونه های چوبی نسبت به سایر رویشگاهها می باشد.

پژوهش پیش رو به منظور بررسی ویژگی های رویشگاهی و جنگل شناسی گونه باارزش و در معرض تهدید آردوج(Juniperus foetidissima Willd) در رویشگاه انحصاری آن واقع در ذخیره گاه زیست کره ارسباران انجام شد. آماربرداری از ارتفاع، قطر تاج، قطر برابر سینه، تعداد درختان با تنه واحد، سن، قطر دوایر سالانه، زادآوری، شادابی تاج و کیفیت تنه در سه طبقه ارتفاعی، چهار جهت جغرافیایی و سه طبقه شیب در 36 قطعه نمونه 300 مترمربعی انجام شد. در 12 قطعه نمونه پروفیل خاک حفر شد و از دو افق سطحی و زیرین نمونه خاک برداشت شد. میزان اسیدیته، هدایت الکتریکی، ماده آلی، ازت کل، فسفر و پتاسیم قابل جذب، کلسیم، منیزیم و سدیم تبادلی، آهک و بافت خاک تعیین شد. نتایج نشان داد که بین سه طبقه ارتفاعی به جز مشخصات قطر دوایر سالانه، فراوانی درختان با شادابی متوسط و ضعیف و کیفیت تنه نامطلوب، مشخصه های رویشی دیگر دارای اختلاف معنی داری بودند. این سه مشخصه در جهت های مختلف دارای تفاوت معنی دار بودند، در حالی که اختلاف مشخصه های دیگر معنی دار نبود. همچنین به جز تعداد درختان، فراوانی درختان دانه زاد، فراوانی درختان با شادابی خوب و کیفیت تنه عالی، مشخصه های دیگر در طبقات مختلف شیب اختلاف معنی داری نداشتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که در جهت های مختلف، تمام خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مورد بررسی در دو لایه سطحی و زیرین خاک تفاوت معنی داری داشتند. از آنجایی که ساختار سنی جمعیت های آردوج مسن بود و زادآوری کمی داشت، می توان با قرق کامل و کاشت بذر و نهال این گونه، آینده جمعیت های آن را تضمین کرد.

لاله واژگون (raddeana Fritillaria)، یکی از منحصر به فردترین و زیباترین گیاهان خودرو و بومی ایران است. این جنس از خانواده سوسن به شدت در معرض انقراض قرار دارد. گونه Fritillaria raddeana مقاوم به خشکی، مناطق سنگلاخی و شیب دار می باشد و به دلیل مطالعات محدود در این گونه، انجام هر گونه پژوهش در این گیاه اهمیت به سزایی دارد. با وجود احتمال وقوع جهش، باززایی موفقیت آمیز پیش نیاز کلیه مطالعاتی است که باید در گونه های رو به انقراض انجام شود. این پژوهش کالوس زایی و باززایی غیرمستقیم را از کشت اندام های گلبرگ و برگ F. raddeana در محیط درون شیشه ای مورد بررسی قرار داد. ریزنمونه های برگ پیش از گلدهی و ریزنمونه های گلبرگ در حالت غنچه (سبز تا زرد) برداشت شد و پس از ضدعفونی، در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ همراه با غلظت های مختلف از اکسین و سایتوکینین کشت شدند. ریزنمونه ها برای القای کالوس ابتدا در تاریکی و دمای C° 18 و بعد به روشنایی با شرایط دمایی قبل انتقال یافتند. پس از واکشتِ کالوس ها در محیط های باززایی، دما به C° 20 افزایش یافت. اگرچه هر دو نوع ریزنمونه به دلیل عدم آسیب به گیاهان مادری، درصد نسبتا پایین آلودگی داخلی، تعداد و اندازه مناسب، ریزنمونه های قابل قبولی بودند، با این حال ریزنمونه گلبرگ دارای پاسخ دهی بهتر و سریع تر به انواع ترکیبات تنظیم کننده رشد بود. بهترین محیط کشت کالوس زایی (66/82%) و باززایی غیرمستقیم (66/36%) از ریزنمونه های گلبرگ، محیط MS حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید همراه با 2 میلی گرم در لیتر تیدیازورون تشخیص داده شد که نشان دهنده برتری این دو نوع تنظیم کننده در باززایی غیرمستقیم F. raddeana بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.