هدف این مقاله آشنا کردن پزشکان با آزمایش سرعت رسوبی گلبولی (Erythrocyte Sedimentation Rate = ESR) می باشد، که از شایع ترین آزمایشاتی است که برای بیماران توسط پزشکان عمومی و متخصص درخواست می شود. این مقاله مروری جهت استفاده پزشکان عمومی، متخصصین جراحی و متخصصین داخلی و فوق تخصص های مختلف آن مانند روماتولوژی و انکولوژی و متخصصین عفونی ارایه گردیده به طوری که در پایان: اساس فیزیولوزیک این آزمایش را بدانند.با مقادیر طبیعی آن آشنا شوند.با عواملی که باعث افزایش یا کاهش آن می شوند آشنا شده باشند.با موارد کاربرد آن در پیگیری انواع بیماریهای عفونی، روماتولوژی، کانسرها و غیره آشنا شده باشند.با موارد کاربرد آن در غربالگری بیماریهای سیستمیک آشنا شوند. بتوانند توضیح دهند که در چه مواردی ESR بیش از حد افزایش می یابد.

مقدمه: آپاندیسیت حاد یکی از شایعترین اورژانس های جراحی است. تشخیص بالینی آن در بیماران بویژه در خانم ها تا 2/23% موارد ممکن است اشتباه باشد، برای افزایش دقت تشخیص گاه از تست های آزمایشگاهی از جمله شمارش لکوسیتی و CRP استفاده می شود اما ارزش تشخیصی آنها بویژه ارزش تشخیصی CRP و نیز ESR و لزوم انجام آنها قبل از عمل همواره مورد بحث و تبادل نظر بوده است.هدف: هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی شمارش لکوسیتی و افزایش CRP و ESR در تشخیص آپاندیسیت حاد می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت آینده نگر بر روی 158 بیمار با تشخیص بالینی آپاندیسیت حاد که تحت جراحی قرار گرفته اند انجام شده است. برای همه بیماران قبل از عمل CBC، CRP و ESR انجام شده است. سپس شاخص های اعتبار تست های مورد نظر شامل حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت Positive predictive value) یا PPV) و ارزش اخباری منفی (Negative predictive value یا NPV) تعیین و تجزیه و تحلیل گردیده است.نتایج: از 158 بیمار آپاندکتومی شده 98 نفر مرد (62%) و 60 نفر زن (38%) بودند. میانگین سنی 41/28 سال و طیف سنی از 3 تا 70 سال متغیربوده است. از این میان وجود آپاندیسیت حاد در 146 نفر (4/92%) در پاتولوژی تایید شد. در 12 مورد (6/7%) آپاندیس نرمال گزارش شد.میزان حساسیت، ویژگی، PPV و NPV برای افزایش شمارش لکوسیتی به ترتیب 2/84%، 3/33%، 9/93% و 8/14% بود. این شاخص ها برای CRP به ترتیب 4/79%، 25%، 8/92% و 09/9% و برای ESR به ترتیب معادل 2/69%، 3/8%، 2/90% و 2/2% بود.وقتی هر سه تست با هم برای تشخیص بکار روند این شاخص ها به ترتیب معادل 8/54%، 6/66%، 2/95% و 8/10% بود.نتیجه گیری: با توجه به حساسیت و ارزش اخباری مثبت (PPV) بالای تست های WBC، CRP، ESR می توان نتیجه گرفت که مثبت شدن این تست ها در بیماران مشکوک به آپاندیسیت سبب تقویت تشخیص بالینی می شود ولی پائین بودن ارزش اخباری منفی (NPV) این تست ها حاکی از آن است که منفی بودن هر کدام از این تست ها یا مجموع هر سه تست به هیچ وجه نمی تواند وجود آپاندیسیت حاد را رد کند.

در این تحقیق، بازیافت پره های مستعمل توربین از جنس اینکنل 738 به روش ESR درون یک قالب مسی با آب گرد بررسی شده است. با استفاده از سرباره مناسب و افزودن آلومینیم فلزی، ترکیب اصلی آلیاژ بدون تغییر حفظ شد، و میزان گازهای اکسیژن، هیدروژن و نیتروژن در حد قابل قبولی قرار گرفت. برای بررسی تاثیر ذوب مجدد با سرباره الکتریکی بر ریزساختار، خواص کششی و رفتار پیرسختی آلیاژ، نمونه ها تغییر شکل گرم شدند و سپس عملیات حرارتی انحلالی در دمای 1120oCو پیرسختی در دمای 845oC برای نمونه های کار شده و ریختگی به مدت زمان های مختلف انجام شد. نتایج نشان دادند که ریزساختار، خواص کششی و رفتار پیرسختی آلیاژ در نتیجه ذوب مجدد با سرباره الکتریکی مشابه با حالت استاندارد این آلیاژ هستند، و به این ترتیب از روش ذوب مجدد با سرباره الکتریکی می توان برای بازیافت قراضه های سوپرآلیاژ اینکنل 738 استفاده کرد.

عفونت پای دیابتی شایعترین عارضه عفونی بیماران دیابتی بوده که نیاز به بستری و جراحی پیدا میکند و از هر 10 نفر بیمار دیابتی یک نفر دچار پای دیابتی میشود. استئومیلیت، آرترین و آبسه از عوارض پای دیابتی محسوب می گردند. برای تشخیص این بیماری میتوان از رادیوگرافی، اسکن ایزوتوپ، CT scan, MRI استفاده کرد که پر هزینه بوده وهمیشه قابل انجام نیست. دراین رابطه اگر بتوان از روش ساده تری مانند اندازه گیری CRP, ESR برای تعیین وسعت و عمق زخم و وجود درگیری استخوان استفاده کرد در هزینه صرفه جویی به عمل آمده و درمان با سرعت بیشتری انجام خواهد شد. دراین مطالعه 35 بیمار دیابتی مبتلا به عفونت پای دیابتی که طی سالهای 1378 - 79 در بیمارستان حضرت رسول اکرم بستری بودند از نظر وسعت زخم، وجود استئومیلیت و مقادیر CRP, ESR مورد بررسی قرار گفتند. جهت کنترل، 35 بیمار دیابتی که تنها برای کنترل قندخون بستری شده بوند نیز از نظر مقادیر CRP, ESR بررسی شدند. در این مطالعه مشخص شد که CRP, ESR در پای دیابتی همراه با استئومیلیت به طور قابل ملاحظه ای بالاتر از پای دیابتی بدون درگیری استخوان بود. ESR با (CRP, Pvalue = 0/001 با CRP. (Pvalue = 0/00) در زخمهای با وسعت بیشتر به طور قابل توجهی بالاتر از زخمهای باوسعت کمتر بود. (Pvalue = 0/00) و بین ESR با وسعت زخم ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد. (Pvalue >0/05) . بررسی طول مدت بستری بیماران نیز نشان داد که ESR, CRP در بیمارانی که مدت طولانی تری بستری بوده اند،بطور قابل ملاحظه ای بالاتر می باشد(ESR باpvalue=0.00 و CPR باpvalue=0.001).با توجه به این بررسی بالا بودن ESR و CPR می تواند نشاندهنده وجود استئومیلیت در عفونت پای دیابتی و بالا بودن CRP نشان دهنده وسیع بودن زخم میباشد. بالا بودن این 2 پارامتر نشان دهنده نیاز به دوره درمانی طولانی مدت است. درمجموع میتوان گفت که برای کم کردن هزینه بیماری می توان تنها درصورت بالا بودن ESR, CRP اقدام به بررسی رادیولوژیک جهت تایید درگیری استخوان نمود. 

سابقه و هدف: دیابت از اختلالات مهم در بارداری است. پریودنتیت با افزایش فاکتورهای التهابی، به عنوان فاکتور خطر دیابت بارداری مطرح شده است. این مطالعه جهت ارزیابی ارتباط بیماری پریودنتال و فاکتورهای التهابی با دیابت بارداری طراحی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، تعداد 200 خانم باردار 20 هفته یا بالاتر با بارداری تک قلویی (100 نفر با اختلال در تست گلوکز و 100 باردار با قند نرمال) تحت معاینه دندانپزشکی قرار گرفته و از نظر وجود جنجیوایتیس و پریودنتیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان سدیمان گلبول های قرمز و CRP نمونه خون افراد مورد مطالعه، اندازه گیری شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های T test independent و کای دو، استفاده شد و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: شیوع پریودنتیت در گروه دیابتی، 36 درصد و در گروه کنترل 28 درصد بود (p=0.22). تمامی موارد پریودنتیت مشاهده شده درجه متوسط داشته و هیچ مورد پریودنتیت شدید مشاهده نشد. 74 درصد از مادران باردار دیابتی و 83 درصد از گروه کنترل، مبتلا به جنجیوایتیس بودند (p=0.12). 18 درصد از گروه بیماران و 22 درصد از گروه کنترل جینجیوایتیس شدید و بقیه ژنژیویت متوسط تا خفیف داشته اند (p=0.45). 73 درصد افراد دیابتی و 91 درصد افراد با قند نرمال پلاک دندانی داشتند (p=0.01). سطح فاکتورهای التهابی بین افراد با و بدون پریودتیت و جنجیوایتیس اختلاف معنی دار نداشت.استنتاج: در مطالعه حاضر ارتباطی میان دیابت بارداری، جنجیوایتیس، شدت جنجیوایتیس، پریودنتیت و هم چنین فاکتورهای التهابی ESR و CRP یافت نشد. با توجه به پلاک دندانی کم تر در افراد دیابتی، عامل دیگری به جز عدم رعایت بهداشت به عنوان عامل جنجیوایتیس در این افراد مطرح است. به علت تخمین کاذب بالاتر عمق پروب ناشی از هایپرتروفی بافت نرم لثه در بارداری، لازم است جهت ارزیابی پریودنتیت در بارداری، به دنبال معیارهای دقیق تری بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: تشخیص زودهنگام باکتریمی در کودکان اهمیت زیادی دارد و اطلاعات مهمی راجع به پیش آگهی بیماران و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب فراهم می کند، که در نتیجه آن موربیدتی و مرگ و میر در بیماران کاهش می یابد. از طرفی تشخیص عوامل باکتریال از ویرال همیشه راحت نیست بنابراین اگر بتوانیم باکتریمی را به سرعت در بیمار تشخیص بدهیم از مصرف غیر ضروری آنتی بیوتیک پیشگیری شده و عوارض مصرف آنتی بیوتیک ها هم کاهش می یابد. استفاده از روش PCR موجب شناسایی پاتوژن ها در زمان کوتاه تر و مناسب تر شده است. در این مطالعه هدف ما بررسی فراوانی باکتریمی در تشخیص های بالینی خاص با روش universal PCR در بیماران تب دار بستری در مرک طبی کودکان و مقایسه آن با آزمایش های معمول بوده است.روش بررسی: 100 کودک تب دار و مشکوک به باکتریمی که با شکایت تب بستری شدند، تحت بررسی قرار گرفتند. از همه بیمارن نمونه های خون برای کشت CRP, ESR, CBC و PCR تهیه شد.یافته ها: 65% کودکان در طیف سنی 3-36 ماه با میانه 12.50 ماه (120-1) قرار داشتند. 45% بیمارن پسر بودند. میانگین درجه حرارت بدن در زمان بستری 38.9±0.6 درجه سانتی گراد بود. فراوان ترین تشخیص های بالینی باکتریمی بدون کانون (29%)، پیلونفریت (24%)، پنومونی (22%) بود 12 بیمار کشت مثبت خون و 19 بیمار PCR مثبت داشتند. شدت تب و وضعیت یافته های آزمایشگاهی ESR, WBC و CRP در بین بیمارن با نتایج کشت خون و PCR مثبت یا منفی اختلاف معنی دار نداشت.نتیجه گیری: روش universal PCR برای تشخیص ارگانیسم های مسوول باکتریمی نسبت به روش های مرسوم به نظر می رشد مفید تر باشد.