مقدمه: Enteroaggregative ESCHERICHIA coli (EAEC)، به تازگی به عنوان علت اسهال آبکی مزمن به صورت اپیدمیک و اندمیک در تمام دنیا به خصوص در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی این سویه و ژن های مهم ویرولانس آن در نمونه های اسهال بود. روش ها: این مطالعه بر روی 80 ایزوله ی ESCHERICHIA coli جدا شده از کودکان مبتلا به اسهال مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شهر اصفهان صورت گرفت. برای تایید باکتری، از روش های بیوشیمیایی و برای تشخیص سویه ی EAEC، از آزمایش Multiplex polymerase chain reaction (Multiplex PCR) ژن های aggR/aap/aatA استفاده شد. یافته ها: از 80 ایزوله ی جدا شده از بیماران دچار اسهال، 21 سویه (6/26 درصد) به عنوان EAEC شناسایی شد. طبق نتایج Multiplex PCR، ژن aggR در 21 (100 درصد)، aap در 7 (3/33 درصد) و aatA در 3 (3/14درصد) سویه شناسایی شد. همچنین، 7 سویه (3/33درصد) حامل دو ژن aggR و aap، 3 سویه (3/14درصد) ژن aatA و aggR و 2 سویه (5/9 درصد) ژن aatA و aap هم زمان بودند. در هیچ یک از سویه ها، سه ژن aggR، aatA و aap به طور هم زمان ردیابی نشدند. نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر حاکی از فراوانی به نسبت بالای سویه ی EAEC تیپیک در کودکان زیر 5 سال با ایجاد علایم اسهال و بیماری بود. بر اساس نتایج به دست آمده، فراوانی بالای ژن های بیماری زای مهم به ویژه aggR در ایزوله ها، نشان دهنده ی اهمیت شناسایی این سویه در بیماران با علایم اسهال حاد و مزمن بود؛ به خصوص که در کشور ما، به طور معمول جداسازی و تشخیص این عامل در آزمایشگاه بالینی انجام نمی گیرد

مقدمه: غیرفعال سازی فتودینامیکی یکی از راهکارهای مقابله با پاتوژن های مقاوم به دارو است. در این روش از یک رنگ حساسگر نوری غیر سمی استفاده می شود که بر روی سلول های میکروبی قرار می گیرد و با طول موج خاصی از نور مرئی فعال می شود. هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر غیرفعال سازی فتودینامیکی ESCHERICHIA coli (ATCC 25922) و سویه بالینی ESCHERICHIA coli مقاوم به دارو با دو رنگ متیلن بلو وتولوئیدین بلو بود.روش بررسی: اثر غلظت عامل حساس گر نوری (mg/ml  50و 25 و 12.5) و زمان تابش لیزر (10 و20  و 30 دقیقه) بر اثر کشندگی غیرفعال سازی فتودینامیکی بررسی شد.یافته ها: حساس سازی نوری متیلن بلو (غلظت 50 mg/ml) با استفاده از نور قرمز لیزر (J/cm2 163.8) قادر به کاهش 53.1 درصد و 37.6 درصد در تعداد باکتری های زنده E. coli (ATCC 25922) و E. coli مقاوم به دارو (تعداد اولیه باکتری ها 104-105 CFU/ml) بود. درحالی که تولوئیدین بلو درغلظت 50 mg/ml و دوز J/cm2 46.8، سبب کشته شدن 98.2 درصد و 83.2 درصد از باکتری های زنده E. coli (ATCC 25922) و E. coli مقاوم به دارو شد.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر سویه بالینی مقاوم به دارو حساسیت کمتری به اثرکشندگی غیرفعال سازی فتودینامیکی با واسطه تولوئیدین بلو در مقایسه با سویه استاندارد نشان داد. بنابراین، این امکان وجود دارد که کارآیی غیرفعال سازی فتودینامیکی با تولوئیدین بلو تحت تاثیر مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک این سویه قرار گیرد. 

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

آب های زیرزمینی، به عنوان تنها منبع تامین کننده آب در بسیاری از مناطق باید به لحاظ میکروبی ارزیابی شود. از آنجا که تیمار آب همیشه نمی تواند تمام باکتری های بیماری زای را که از فاضلاب خانگی به آب های زیرزمینی راه می یابد حذف کند، بررسی باکتریایی منابع آب بجنورد انجام گرفت. به همین دلیل، روش فیلتر غشایی و محتمل ترین تعداد میکروب ها در ارزیابی کیفیت آب به کار گرفته شد ESCHERICHIA coli .و Enteroccocus faecalis به عنوان شاخص های مدفوعی انتخاب شدند. باکتری E. coli از سه ایستگاه از شش ایستگاه تحت مطالعه جدا شد و  Enteroccocus faecalisتنها از یکی از ایستگاه ها جدا گردید. اگرچه تکنیک های مولکولی در تشخیص جمعیت های میکروبی بسیار سریع و دقیق هستند، ولی قادر به تفکیک باکتری های زنده از مرده و باکتری های زنده ولی غیرقابل کشت نیستند. با استفاده از روش ها ی استاندارد کشت می توان به مطالعه میکروارگانیسم های زنده و از لحاظ متابولیکی، فعال پرداخت. هر دو باکتری E. coli و E. feacalis، در برخی نمونه های آب تشخیص داده شد. بنابراین لازم است روش های سالم سازی آب های زیرزمینی به عنوان آب شرب مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.

اهداف: ویروس X سیب زمینی (PVX) از خانواده Alphafl exiviridaeو جنس Potexvirus یکی از رایج ترین و گسترده ترین ویروس های آلوده کننده سیب زمینی در جهان می باشد. به دلیل گسترش و خسارت اقتصادی این ویروس در ایران، شناسایی و ردیابی آن با استفاده از روش های با صرفه تر ضروری می باشد. تولید آنتی بادی چندهمسانه ای با استفاده از فناوری دی اِن اِی نوترکیب، یک راهکار مفید برای تسهیل شناسایی این ویروس در طبیعت می باشد. مواد و روش ها: بر این اساس، در بررسی حاضر، یک نمونه سیب زمینی آلوده به PVX از مزارع سیب زمینی در زرند، استان کرمان جمع آوری و آلودگی آن نسبت به ویروس مذکورتوسط آزمون DAS-ELISA تایید گردید. جدایه مذکور جهت تکثیر، بر روی توتون (Nicotiana glutinosa) مایه زنی گردید. پس از استخراج آر اِن اِی از گیاه آزمون، با استفاده از واکنش RT-PCR و آغازگرهای اختصاصی حاوی جایگاه برش برای آنزیم های برشی، توالی پروتئین پوششی ویروس تکثیر و در ناقل بیان پروکاریوتی (pQE60) همسانه سازی گردید. پلاسمید نوترکیب، به باکتری ESCHERICHIA coli سویه M15، منتقل شد. نتایج: پس از القای بیان، پروتئین مورد نظر استخراج و با تکنیک SDS-PAGE در ژل پلی آکریلامید 5/12 % مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر آن است که وزن مولکولی باند حاصله در آزمون SDS-PAGE با وزن مولکولی پروتئین پوششی (kDa 24) مطابقت دارد. همچنین بیان پروتئین پوششی ویروس در تکنیک دات بلات نیز تأیید گردید. نتیجه گیری نهایی: در این تحقیق، یک آنتی ژن نوترکیب مناسب جهت تشخیص ویروس X سیب زمینی تهیه گردید که به-خوبی توسط آنتی سرم تولید شده از طریق تزریق پیکره های کامل ویروس به خرگوش در آزمون دات بلات شناسایی شد. تولید آنتی بادی چندهمسانه ای با استفاده از آنتی ژن ویروسی نوترکیب، گامی موثر در زمینه تسریع و تسهیل فرآیند شناسایی سرولوژیکی نمونه های آلوده به این ویروس مهم خواهد بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بیماری پیچیدگی بوته چغندرقند در ایران با دو گونه ویروس ایرانی پیچیدگی بوته چغندرقند (Beet curly top Iran virus, BCTIV) و ویروس پیچیدگی بوته چغندرقند (BCTVBeet curly top virus, )ایجاد می شود. به منظور بیان پروتئین پوششی BCTIV، قطعه کامل چارچوب خوانش V1 اینویروس، با تعبیه محل های برشی دو آنزیم Bam HIو Hind III به ترتیب در انتهای ¢ 5 آغازگرهای اختصاصی رو به جلو و معکوس چارچوب خوانش V1، تکثیر شد. قطعه 751 جفت بازی محصول واکنش زنجیره ای پلی مراز، خالص شده و در ناقل همسانه سازی pTZ57R/T جای داده شد. توالی چارچوب خوانش V1 با واکنش هضم آنزیمی از ناقل همسانه سازی جدا و در ناقل بیان باکتریایی pQE30 همراه با یک دنباله هیستدینی در انتهای آمینی، جای داده شد. پلاسمیدهای نوترکیب حاوی توالی 6×His-V1، با استفاده از روش شوک الکتریکی به سلول های سویه M15 باکتری ESCHERICHIAcoli انتقال داده شدند. القای بیان توالی چارچوب خوانش V1 با استفاده از افزودن ایزوپروپیلتیو-دی-گالاکتوزیدبه محیط کشت LB مایع حاوی سلول های تراریخت باکتری صورت پذیرفت. الکتروفورز عمودی در ژل پلی آکریل آمید حاوی SDS، نشان دهنده وجود یک باند پروتئینی قوی به اندازه تقریبی 30 کیلودالتون بود که با وزن مولکولی مورد انتظار برای پروتئین پوششی BCTIV همخوانی داشت. آزمون لکه گذاری پروتئین با استفاده از آنتی بادی آنتی-هیستدین، صحت پروتئین بیان شده را به اثبات رساند. با توجه به میزان بالای خسارت حاصل از این ویروس ها در کشت چغندرقند، استفاده از پروتئین پوششی بیان شده BCTIVدر تولید آنتی بادی اختصاصی می تواند روشی سریع، ارزان و ساده را برای شناسایی ویروس های پیچیدگی بوته چغندرقند در آزمون های سرولوژیکی از جمله الیزا فراهم آورد.

مقدمه: در آسم، رابطه ی بین تعداد ایوزینوفیل ها و شدت بیماری، این فرضیه را تقویت می کند که ایوزینوفیل، سلول موثر اصلی در التهاب راه های هوایی است. تکامل ایوزینوفیل به طور عمده با اینترلوکین-5 تنظیم می شود. بنابراین، با ممانعت از عملکرد اینترلوکین-5 (IL-5)، می توان حداقل یکی از دلایل ایجاد آسم را سرکوب کرد. برای تولید آنتاگونیست هایی مثل آپتامر ضد اینترلوکین-5، لازم است این پروتیین به مقدار زیاد و با خلوص بالا بیان گردد. مطالعه ی حاضر با هدف تهیه ی اپتامر ضد IL-5 به جای آنتی بادی جهت استفاده در درمان بیماری های ایوزینوفیلیک و بیان این پروتیین در یک سیستم پروکاریوتی انجام شد. روش ها ابتدا سازه ی حاوی complementary DNA (cDNA) ژن پروتیین اینترلوکین-5 طراحی و سفارش ساخت در وکتور pET28a داده شد. وکتور بیانی به باکتری های مستعد شده ی ESCHERICHIA coli BL21 (DE3) تبدیل شد. سپس، بیان پروتیین با تغییر شرایط دما و زمان انکوباسیون و میزان Isopropyl β-d-1-thiogalactopyranoside (IPTG) بهینه گردید. ارزیابی بیان پروتیین با به کار گیری روش های Western blot و Sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) و در مراحل مختلف صورت گرفت. یافته ها شرایط بهینه برای بیان پروتیین اینترلوکین-5، غلظتی از باکتری که در طول موج 600 نانومتر جذب بین 8/0-6/0 داشت، غلظت نهایی 1 میلی مولار برای IPTG، 18 ساعت انکوباسیون در دمای 29 درجه ی سانتی گراد و شتاب 150 دور/دقیقه بود. باند 13 کیلودالتونی روی ژل پلی آکریل آمید در SDS-PAGE و غشای نیتروسلولزی در روش Western blot تایید کننده ی بیان پروتیین اینترلوکین-5 بود. نتیجه گیری از این پروتیین، در فرایندهایی چون تهیه ی آپتامر بر علیه IL-5 و کیت های Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)ی مخصوص اندازه گیری IL-5 می توان استفاده نمود. در این فرایندها، به آنتی ژن با فولدینگ بسیار صحیح نیاز نمی باشد. بنابراین، بیان در سیستم پروکایوتی به علت بازده بالا انجام شد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لیپازهای باکتریایی عضوی از خانواده a/b هیدرولازها هستند که تری آسیل گلیسرول ها را در فاز بین آب-چربی هیدرولیز می کنند. لیپاز باکتری باسیلوس ترموکاتنولاتوس (BTL2) در دمای 60-75 درجه سانتی گراد و pH برابر 8 تا 10 فعالیت دارد و مناسب استفاده در صنعت شوینده می باشد. در این پژوهش لیپاز باسیلوس ترموکاتنولاتوس کایمریک حاوی توالی توافق شده لیپاز قارچ کاندیداروگوزا (207Gly-Glu-Ser-Ala-Gly211) در ناحیه زانوی هسته دوست، در باکتری E. coli کلون و بیان شد. سپس فعالیت آنزیمی لیپاز کایمریک در حضور سوبستراهای مختلف اندازه گیری شد. همچنین اثر عوامل مختلف از قبیل دما، pH، دترجنتها، حلالهای آلی و یونهای فلزی بر روی فعالیت آنزیم بررسی گردید. نتایج نشان داد که آنزیم کایمریک بیشترین فعالیت را در حضور سوبسترای 4 کربنه، (PH 0.9) و دمای 60 درجه سانتی گراد دارد. همچنین فعالیت آنزیم در حضور حلالهای آلی N- هگزان، N- هپتان، متانول و کلروفرم و دترجنتهای ترایتون X-100، توین 20، توین 40 افزایش یافته است در حالی که یونهای فلزی عمدتا اثر کاهشی بر فعالیت آنزیم کایمریک داشتند.