سابقه و هدف: سرخک یکی از بیماریهای مهم قابل پیشگیری با واکسن می باشد. ریشه کنی سرخک از اهداف سازمان بهداشت جهانی است و تاکنون بسیاری از کشورها از جمله ایران در جهت حذف سرخک برنامه واکسیناسیون عمومی را اجرا کرده اند. اطلاع از وضعیت ایمنی افراد جامعه نسبت به سرخک از مهمترین پیش نیازهای برنامه ریزی های ایمن سازی جامعه است. روش های ممانعت از هماگلوتیناسیون HI و الیزا IgG EIA بطور معمول برای سنجش ایمنی سرخک بکار می روند؛ ولی این سؤال مطرح است که آیا این روش ها از حساسیت و ویژگی مطلوبی برای اینکار برخوردار هستند.
مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از 105 نمونه سرمی, حساسیت و ویژگی روش های فوق با روش استاندارد طلایی NT مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: میزان حساسیت و ویژگی روش IgG-EIA در مقایسه با NT به ترتیب 92.54 و 94.74 درصد می باشد در حالیکه حساسیت و ویژگی روش HI در مقایسه با NT به ترتیب 89.55 و 97.37 درصد می باشد. این پژوهش نشان می دهد که حدود اطمینان دقیق میزان حساسیت و ویژگی هر دو روش IgG-EIA و HI به هم همپوشان هستند و تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار نیست.
نتیجه گیری: به لحاظ آسان بودن, سرعت و قابلیت دسترسی بیشتر روش IgG-EIA در تشخیص آنتی بادی سرخک، استفاده از این روش منطقی تر به نظر می رسد.