تامین مالی همواره یکی از چالش های اصلی ایجاد و توسعه کسب وکارهای نوپا و شرکت های کوچک و متوسط بوده است. چراکه از یک سو کارآفرینان تمایلی به تخصیص کلیه منابع خود در طرح های نوآورانه نداشته و از طرف دیگر سرمایه گذاران نیز به دلیل عدم تامین وثایق لازم، جریان نقدی ناکافی و عدم تقارن اطلاعاتی تمایلی به سرمایه گذاری در این طرح ها ندارند. علیرغم انجام پژوهش های متعدد در ارتباط با کارآفرینی در داخل و خارج کشور، مطالعات اندک و انگشت شماری در خصوص تامین مالی کارآفرینی صورت پذیرفته است. در این مقاله، با مطالعه رویه ها، نظریه ها و چهارچوب های مفهومی تامین مالی کارآفرینی و همچنین بررسی پیمایشی چالش های اصلی کارآفرینان و سرمایه گذاران مخاطره پذیر با استفاده از پرسشنامه و طیف لیکرت 5 درجه ای، 36 عامل در قالب 11 مولفه استخراج و با استفاده از پرسشنامه و نظرسنجی از خبرگان و تحلیل عاملی تاییدی گویه ها، چهارچوب مفهومی تامین مالی کارآفرینی برای ایران با هدف بهبود دسترسی کارآفرینان به منابع مالی طراحی شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که 9 عامل شامل ویژگی های شخصیتی و توانایی های شخصی کارآفرین، حمایت های قانونی، وضعیت حکمرانی دولت، عمق بازار سرمایه، ابزارهای تامین مالی، ویژگی های فعالیت کارآفرینی، فضای کسب وکار و روابط اکوسیستم تامین مالی در دسترسی کارآفرینان به منابع مالی معنی دار بوده اند.

ارزشهایی چین اخلاق، وجدان، تعهد، مسوولیت پذیری و ... در تبدیل اندیشه نوبه محصول و ارایه آن به بازار چون واکنشگر در معادلات شیمیایی، عمل می نمایند و سبب می شوند تا فرایند کارآفرینی تحت تاثیر این عوامل در مدتی کوتاه تر به نتیجه برسد. از سوی دیگر موجب جلب اعتماد جامعه کارآفرین و گروه کارآفرینی در راستای آینده نگری و عملیاتی کردن اندیشه های جدید خواهد شد. این ارزشها در تعامل با عوامل اقتصادی و فرهنگی کارآفرینی که اساس آن نیز به شمار می روند، سبب اعتماد بیشتر گروههای درگیر فضاهای مذکور و نیز جامعه می شود و به حد نهایی خود یعنی ایثار کارآفرین وگروه کارآفرینی می رسد. در این حال، به دلیل افزایش اعتماد به کارآفرین و گروه کارآفرینی و نیز تلاش مضاعف آنان در سایه ارزشهای اخلاقی، توسعه اقتصادی و فرهنگی جامعه، امری قطعی و اجتناب ناپذیر است. توزیع عادلانه درآمد، افزایش سرمایه گذاری و تمامی عوامل اقتصادی و اجتماعی به طور غیرمستقیم دستخوش این ارزشها می شوند.نتیجه گیری: این مقاله ضمن معرفی زوایای اخلاق و وجدان کاری و تبیین مفهوم کارآفرینی، درصدد آشکار نمودن نقش ارزشهای مذکور در پدیده کارآفرینی است.

امروزه کارآفرینی سبز، یکی از پرطرفدارترین حوزه های علم اقتصاد به شمار می آید. از آنجاییکه کارآفرینی فرایندی پویا، در راستای ایجاد و افزایش سرمایه است، کارآفرینی سبز راهبردی برای حفظ توام چرخه طبیعت و پایداری و پیوستگی ساختاری جامعه مورد توجه است. کارآفرین سبز به واقع، اتاق فکر محیط زیستی است که مهم ترین دستاوردهای آن برای توسعه سبز کشور ایجاد اشتغال، ثروت، رفاه و کشف فرصت های توسعه پایدار است. این مقاله به بررسی کارآفرینی و کارآفرین، کارآفرینی و توسعه سبز، کارآفرینی سبز، ضرورت کارآفرینی سبز و نقش آن، چالش ها و عوامل موثر بر نقش کارآفرینی سبز، انواع کارآفرینی سبز و توسعه کارآفرینی سبز می پردازد. رابطه بین کارآفرینی و توسعه سبز به ارتباط میان کسب و کار و محیط زیست بستگی دارد، که به صورت یک رابطه دوسویه عمل می کند. برهمین اساس کارآفرینی سبز، پدیده ای چند بعدی با سطوح تحلیلی چندگانه است که به طور میان یا فرارشته ای در جریان است. درنتیجه شالوده کارآفرینی سبز، اخلاق محیط زیست است که چشم انداز آن چیزی جز بوم محوری نیست.

بررسی رابطه بین کارآفرینی و درگیری شغلی کارکنان هدف اساسی این مطالعه بود. بر پایه مفروضه تحقیقات همبستگی و با اجرای دو پرسش نامه کارآفرینی و درگیری شغلی در مورد 146 نفر از جامعه کارکنان بخش های اداری و خدماتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن که با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند اطلاعات لازم جمع آوری شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که به طور کلی می توان بر اساس سطح کارآفرینی کارکنان، درگیری شغلی آنان را پیش بینی کرد.

با وجود آنکه مفهوم هوش فرهنگی دارای اعتبار جهانی است، معیار سنجش هوش فرهنگی می تواند در هر بافتی متفاوت باشد. از این رو جنبه های مختلف هوش فرهنگی، که توانایی اداره موقعیت های متنوع فرهنگی را ارزیابی می کنند، باید متناسب با هر بافت فرهنگی خاص باشد. در این مقاله برای ارزیابی هوش فرهنگی، ابزار سنجشی متناسب با فرهنگ جامعه ایرانی تدوین شده است که آن را مقیاس ایرانی هوش فرهنگی می نامیم. همچنین رابطه ابعاد هوش فرهنگی با کارآفرینی استراتژیک نیز بررسی شده است. جامعه آماری تحقیق را آن دسته از مدیران و کارشناسان صنایع نفت، گاز و پتروشیمی تشکیل می دهند که سابقه حداقل سه سال تعاملات بین المللی فرهنگی و دو مسافرت خارج از کشور را داشته باشند، که نهایتاً 214 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق شناخته شدند. داده های بدست آمده با تحلیل عاملی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج بیانگر این است که هوش فرهنگی مشتمل بر سه بعد ادارکی، ارتباطی و انطباقی می باشد. همچنین، نتایج تحقیق نشان می دهد که در جامعه ایران، متغیرهای جمعیت شناختی مانند جنسیت، سن، سطح تحصیلات و سابقه تعاملات فرهنگی، با برخی جنبه های هوش فرهنگی ارتباطی قوی دارند. در نهایت، نقش هوش فرهنگی به عنوان یکی از عوامل کلیدی موثر بر کارآفرینی استراتژیک شناسایی شد که این امر، بیانگر لزوم توجه به قابلیت های هوش فرهنگی در مدیران برای انجام فعالیت های کارآفرینانه در محیط های چندفرهنگی می باشد

بازخورد، بخش مهمی از فرایند ارزیابی می باشد که به مدرسان فرصتی برای اصلاح روش آموزش و یادگیری می دهد. در واقع، بازخورد یک ابزار قدرتمند در مسیر یادگیری است که منجر به بهبود عملکرد اعضای هیئت علمی می شود. با توجه به این مهم، هدف اصلی این تحقیق شناسایی موانع بازخورد در میان مدرسان کارآفرینی دانشکده ی کارآفرینی دانشگاه تهران بود. روش تحقیق از نوع کیفی و روایتی بوده و برحسب هدف کاربردی است که بدین منظور پس از طراحی سوالات و با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختار یافته از مدرسان کارآفرینی، اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. سپس با استفاده از مراحل معرفی شده در مدل اشتراس به تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه ی یافته های پژوهش پرداخته شد. یافته ها حاکی از وجود موانع بازخورد در چهار سطح خود تنظیمی، فرایندی، وظیفه ای و شخصی بین اساتید دانشکده ی کارآفرینی دانشگاه تهران بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.