مقدمه: همدردی نقش مهمی در ارتباط بیمار با پزشک یا دندانپزشک معالج وی بازی می کند. یکی از بیشترین ابزارهای مورد استفاده در ارزیابی همدردی پرسشنامه (Jefferson Scale of Physician EMPATHY-Health Professionals Version (JSPE-HP می باشد. از آنجا که این پرسشنامه تاکنون در ایران به کار برده نشده است، مطالعه حاضر با هدف استانداردسازی پرسشنامه JSPE-HP برای استفاده در جمعیت فارسی زبان انجام شد.روش: متن اصلی انگلیسی پرسشنامه JSPE-HP با روش مستقیم - معکوس به فارسی ترجمه شد. پایایی پرسشنامه بر روی 30 دانشجوی دندانپزشکی و پزشکی بررسی گردید. همچنین روایی و سنجش سازگاری درونی پرسشنامه بر روی 554 دانشجو ارزیابی شد.یافته ها:ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه JSPE-HP بالاتر از 0.7 گزارش گردید که در این زمینه عالی می باشد (0.83). ضریب Intra class correlation coefficient) ICC) در ارزیابی مجدد آزمون برابر 0.82 محاسبه گردید (ضریب اطمینان 95 درصد: 0.87-0.80). دانشجویان سال اول دندانپزشکی و پزشکی دارای نمره بالاتری نسبت به سایر دانشجویان بودند و این اختلاف معنی دار گزارش گردید (0.03=P). اختلاف معنی داری بین نمره دانشجویان دندانپزشکی و پزشکی وجود نداشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ترجمه فارسی پرسشنامه JSPE-HP دارای روایی و پایایی مناسبی برای ارزیابی همدردی با بیمار در جامعه فارسی زبان می باشد.

مقدمه: همدلی یکی از مولفه هایی است که در بهداشت روانی و روابط بین فردی تاثیر مهمی دارد. در برخی اختلال های روانی از جمله اختلال شخصیت ضداجتماعی، برخی انواع همدلی به علل مختلف کاهش می یابد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی همدلی شناختی و عاطفی دو گروه دارای سبک شخصیت جرات ورز و افراد با سبک شخصیت ضداجتماعی انجام شد.روش: نوع پژوهش، نظری یا بنیادی و روش پژوهش پس رویدادی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه یدانشجویان مشغول به تحصیل سال تحصیلی 95-96 دانشگاه بین المللی امام خمینی تشکیل می دادند. به عنوان نمونه ی آماری، از این تعداد، با شیوه ی نمونه گیری قضاوتی، 30 نفر با سبک شخصیت جرات ورز و 30 نفر با سبک شخصیت ضد اجتماعی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسش نامه های ادراک خود تونند، پرسش نامه ی چندمحوری بالینی میلون، بهره ی همدلی و همدلی عاطفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر آمار توصیفی مانند میانگین، آمار استنباطی (آزمون t، تحلیل واریانس چندمتغیره) هم به کار رفت.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که همدلی عاطفی در افراد دارای سبک شخصیت ضداجتماعی،کمتر از افراد جرات ورز است و همدلی شناختی در دو گروه تفاوتی ندارد.نتیجه گیری: علت کم بودن همدلی عاطفی در افراد دارای سبک شخصیت ضداجتماعی را می توان در نابهجاری های مغزی و دلیل درک نادرست هیجان ها از چهره و جرات ورزی و همدلی عاطفی کم در افراد دارای سبک شخصیت ضداجتماعی را در سبک دلبستگی ناایمن آنها جست و جو کرد.

همدلی، یکی از مهارت های دهگانه زندگی در تعریف سازمان جهانی بهداشت است. در پژوهش حاضر، با تکیه بر این مهارت، شخصیت های شاهنامه فردوسی مورد واکاوی روان شناختی قرارگرفته و از این رهگذر، انواع همدلی در این اثر ارزشمند بررسی شده است. این که مفهوم مهارت همدلی در علم روان شناسی چیست؛ چه کسانی در کدام سبک رفتاری و به چه علت بیشتر از دیگران از این مهارت برخوردارند و این که همه همدلی های شاهنامه حقیقی و موثرند یا خیر، از مباحث محوری این نوشتار است. با نگاهی در شاهنامه، درمی یابیم وزیران و مشاوران، پرستندگان (خدمتکاران) و اعضای خانواده شاهان و پهلوانان بیشترین نقش های همدلانه را در این اثر ماندگار دارند. همدلی ها گاهی، حمایتی و مهرورزانه هستند و گاه، از حالت حمایتی، به مصلحتی تبدیل می شوند و گاه، برای رد درخواستی ناروا اتفاق می افتند. در شاهنامه، کسانی که سبک ارتباطی آنها جراتمندانه است، معمولا با دیگران همدلی بهتری دارند؛ زیرا بیان و رفتاری سالم، قاطع و مناسب دارند.