متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

شناخت گروه گونه های اکولوژیک گیاهی و مطالعه روابط بین پوشش گیاهی با عوامل محیطی با هدف اعمال مدیریت منطبق با شرایط اکولوژیک در منطقه سرخ ده سمنان صورت گرفت. پس از شناسایی فلور منطقه، نمونه برداری از پوشش گیاهی در 230 پلات و به روش طبقه بندی تصادفی مساوی و نمونه برداری از خاک در عمق 0- 15 سانتی متری انجام شد. با روی هم گذاری نقشه نقاط نمونه برداری با نقشه های شیب، جهت و ارتفاع و نقشه های عوامل اقلیمی، اطلاعات مورد نیاز توپوگرافیکی و اقلیمی استخراج شد. پوشش گیاهی با استفاده از تجزیه وتحلیل خوشه ای در نرم افزار PC-ORD طبقه بندی و 15 زیراجتماع گیاهی تشخیص داده شد. برخی از خصوصیات خاک (هدایت الکتریکی، اسیدیته، آهک، کربن آلی، فسفر، پتاسیم، ازت، درصد ماسه، درصد سیلت و درصد رس)، عوامل اقلیمی (متوسط بارندگی سالانه، متوسط دمای سالانه و متوسط رطوبت نسبی سالانه) و توپوگرافی (شیب، جهت و ارتفاع) به عنوان عوامل محیطی مورد بررسی قرار گرفتند. اثر عوامل محیطی بر طبقات مختلف پوشش گیاهی با استفاده از تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با تکرار نامساوی تعیین شد. مقایسه میانگین عوامل محیطی که بر 15 طبقه پوشش گیاهی تاثیرگذار شدند، به روش دانکن در نرم افزار spss نسخه 16 انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمامی عوامل محیطی مورد مطالعه شامل عوامل خاکی، عوامل اقلیمی و عوامل توپوگرافی به استثنای درصد رطوبت اشباع خاک اثر معنی دار بر طبقات گیاهی داشتند (<0.05) و به طور کلی عوامل محیطی مورد مطالعه نقش عمده ای در تعیین گروه گونه های اکولوژیک منطقه داشتند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از این بررسی، تعیین گروه گونه های اکولوژیک گیاهی در رابطه با عوامل محیطی توپوگرافی و خاکی و شناسایی رویشگاهها در قالب گروههای اکولوژیک در منطقه حفاظت شده قلارنگ واقع در ایلام در غرب ایران بود. به منظور انجام این تحقیق، مساحت قطعه نمونه برای گونه های چوبی (درختی، درختچه ای و بوته ای) 400 متر مربع (به ابعاد20×20 متر) در نظر گرفته شد و برای برداشت پوشش علفی از روش پلاتهای حلزونی ویتاکر استفاده شد و سطح حداقل 64 متر مربع به دست آمد. در مجموع 50 قطعه نمونه به روش تصادفی- سیستماتیک برداشت شد. در داخل قطعات نمونه نوع گونه های درختی و درختچه ای و درصد پوشش آنها با اندازه گیری تاج آنها تعیین گردید. در داخل سطح حداقل، نوع گونه های علفی کد گذاری و در صد پوشش آنها برآورد شد. به علاوه، عوامل توپوگرافی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در داخل هر قطعه نمونه برداشت شد. برای آنالیز داده ها از روشهای چند متغیره (PCA, CCA) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در منطقه مورد بررسی 4 گونه درختی، 3 گونه درختچه ای، یک گونه بوته ای و 78 گونه علفی متعلق به 73 جنس و 32 خانواده وجود دارد. نتایج آنالیز چند متغیره 5 گروه گونه اکولوژیک و به تبع آن 5 واحد رویشگاهی را در منطقه مورد مطالعه نشان داد. عوامل محیطی ارتفاع از سطح دریا، ماده آلی، ازت، فسفر، پتاسیم، وزن مخصوص ظاهری، درصد رطوبت اشباع، کربن/نیتروژن، اسیدیته خاک و درصد رس مهمترین عوامل تفکیک کننده گروه گونه های اکولوژیک بودند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

رستنی ها در طبیعت بیشترین تاثیر را از عناصر اقلیمی می گیرند، لذا درک صحیح و شناخت ارتباط عمیقی که بین گیاهان و عوامل هواشناسی برقرار است، گام مهمی در جهت مدیریت اکولوژیک اکوسیستم های مرتعی خصوصا مراتع متنوع کوهستانی است. تحقیق حاضر به منظور شناخت این روابط به عنوان ابزاری در مدیریت بهینه بخشی از مراتع ییلاقی البرز صورت پذیرفت. ابتدا با استفاده از نقشه های توپوگرافی (مقیاس 1:25000) و عکس های هوایی (مقیاس 1:20000) و با بازدیدهای میدانی مکرر، پنج جامعه گیاهی به روش فلورستیک - فیزیونومیک شناسایی و پس از تعیین مناطق معرف، نمونه برداری به صورت تصادفی - سیستماتیک صورت گرفت. تعداد و اندازه نمونه ها در هر جامعه به ترتیب با استفاده از روش آماری و سطح حداقل و همگنی جوامع با استفاده از هیستوگرام فراوانی رانکایر تعیین گردید. سپس درجه اهمیت گونه های گیاهی اندازه گیری و اطلاعات مربوط به هر یک از جوامع، شامل داده های دما و بارندگی، استخراج گردید. به منظور پی بردن به واکنش گونه های غالب جوامع گیاهی مختلف نسبت به داده های دما و بارندگی، از رسته بندی جوامع و آزمون توکی استفاده گردید. نتایج نشان داد که هر یک از جوامع گیاهی نسبت به فاکتورهای آب و هوایی دارای واکنش متفاوتی بوده به طوری که جامعه درختچه ای (Rosa iberica) با نیاز رطوبتی بیشتر و نیاز حرارتی کمتر کاملا مستقل از جوامع دیگر قرار گرفته و گندمیان Festuca ovina) و Stipa barbata)، با توجه به قابلیت سازگاری با شرایط خشکتر، گروه جداگانه ای را به خود اختصاص داده اند. پراکنش جوامع بوته ای Acantholimon pterostegium و Onobrychis cornuta در محدوده متوسطی از دما و بارندگی منطقه نیز موجب گردید که به صورت یک گروه جداگانه، واکنش نشان دهند.

در این مقاله، پوشش گیاهی بر اساس روش بررسی اکولوژیک امریکایی - انگلیسی در منطقه قامیشله مریوان مطالعه شد. در این روش، نمونه هایی از پوشش گیاهی که به عنوان مجموعه ای از گونه های گیاهی تعریف می گردند بر مبنای توزیع شان در کنار یکدیگر، در قالب گروهی در نظر گرفته شدند. روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک با تعداد 76 قطعه نمونه و سطح 256 مترمربع انتخاب گردید. برای تعیین گروه گونه های اکولوژیک از روش تلفیقی تحلیل خوشه ای (Cluster Analysis)، تحلیل دو طرفه گونه های معرف (Tow Way Indicator Species Analysis) و ضرایب تشابه استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در منطقه فوق الذکر 6 گروه گونه ای اکولوژیک وجود دارد. گونه های معرف این گروه ها شامل Quercus libani, Trifolium campestre, Pistacia atlantica, Pyrus syriaca, Quercus infectoria و Teucrium polium است.

ارتباط بین گروه های اکولوژیک گیاهی و برخی از عوامل محیطی شاخص منطقه گلزار ایذه واقع در استان خوزستان مورد مطالعه قرار گرفت. روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک بکار رفت. تعداد 40 پلات به مساحت 1200 متر مربع برای گونه های درختی و برای پوشش علفی در هر قطعه نمونه 2 ترانسکت برداشت شد. از 20 سانتی متری اول عمق خاک نمونه گیری انجام شد. داده های برداشت شده از طریق روش رسته بندی PCA و طبقه بندی کمی TWINSPAN مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج طبقه بندی نشان داد که اجتماعات گیاهی در این منطقه را می توان به سه گروه اکولوژیک Quercus brantii، Amygdalus orientalis و Heteranthelium piliferum تقسیم کرد. نتایج رسته بندی CCA که منطبق بر نتایج طبقه بندی TWINSPAN و PCA بود نشان داد که مهمترین متغیرهای محیطی که همبستگی معنی داری با سه گروه نشان دادند شامل اسیدیته خاک، درصد پوشش سنگی، درصد لاشبرگ و درصد کربنات کلسیم می باشند.

این تحقیق در جوامع Alno-Fagetum orientalis، Carpino-Fagetum orientalis، Rusco-Fagetum orientalis و Fagetum orientalis بخشهای نم خانه، گرازبن و چلیر جنگل آموزشی پژوهشی خیرودکنار نوشهر انجام شده است. هدف از این مقاله تعیین تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش جنگل منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش تجزیه و تحلیل گونه های معرف می باشد تا در مطالعات بعدی اکولوژیک و تغییرات پوشش گیاهی مورد استفاده قرار گیرد. از روش نمونه برداری طبقه بندی شده برای انتخاب محل قطعات نمونه استفاده شد و در هر جامعه گیاهی در جهت های جغرافیایی مختلف اقدام به انتخاب قطعات نمونه گردید که در مجموع 120 قطعه نمونه از جوامع راش منطقه مورد بررسی برداشت شد. برای برداشت فلورستیک، در قطعات نمونه مربعی شکل به مساحت 400 مترمربع، پوشش گیاهی در اشکوبهای مختلف (درختی، درختچه ای و علفی) با استفاده از مقیاسهای براون- بلانکه ثبت گردید. در این بررسی از روش تجزیه و تحلیل خوشه ای برای طبقه بندی پوشش گیاهی استفاده شد که در آن برای محاسبه ماتریس فاصله ها از روش سارنسون و برای ادغام خوشه ها از روش بتا انعطاف پذیر استفاده می شود. برای تعیین تعداد بهینه خوشه ها، روش تجزیه و تحلیل گونه های معرف به همراه آزمون مونت کارلو بکار گرفته شد. نتایج نشان داد، در صورتی که در طبقه بندی پوشش گیاهی جوامع راش منطقه مورد مطالعه حاصل از تجزیه و تحلیل خوشه ای، چهار خوشه انتخاب گردد، تعداد گونه های معرفی که دارای ارزش معرف معنی داری می باشند، حداکثر خواهد بود. بنابراین چهار گروه به عنوان تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش منطقه مورد مطالعه تعیین شد.