هدف: تعیین زمان مناسب برای تخریب اپی تلیال قطعه ایلئومی با ترکیب آنزیمی کلاژناز و تریپسین با هدف افزایش حجم مثانه به شیوه ایلئوسیستوپلاستی در محیط زنده.طرح: مطالعه تجربی توصیفی.حیوانات: پانزده قلاده سگ ماده بالغ از نژاد مخلوط ایرانی.روش: پانزده سگ قلاده سگ ماده بالغ 2 تا 3 ساله مخلوط ایرانی، با وزن تقریبی 24-15 کیلوگرم پس از آماده سازی جراحی و انجام بیهوشی تحت عمل جراحی سلیوتومی متعارف قرار گرفتند. 20 سانتیمتر از قطعه ایلئومی با حفظ روده بند از روده کوچک جدا شد و قبل از شروع درمان آنزیمی 5 میلیمتر از طول قطعه ایلئومی برای مطالعه بافت طبیعی روده برداشته شد و به بخش آسیب شناسی ارسال گردید. درمان آنزیمی قطعه ایلئومی برای د- اپی تلیالیزه کردن بافت مخاط قطعه ایلئومی با استفاده از ترکیب آنزیمی کلاژناز و تریپسین با غلظت 0.125 درصد در زمانهای 5, 10, 15, 20 و 25 دقیقه انجام شد. پس از هر فاصله زمانی 5 دقیقه ای نمونه های بافتی 5 میلیمتری برداشته شد و به بخش آسیب شناسی ارسال گردید.نتایج: مطالعه 180 مقطع میکروسکوپی قطعه ایلئومی نشان داد که در گروه 5 دقیقه ای نسبت به گروه بدون درمان آنزیمی تقریبا 20 درصد طول پرزهای ایلئوم به صورت کانونهایی د- اپی تلیالیزه شدند. در حالی که درمان آنزیمی به مدت 10 دقیقه 33 درصد طول پرزهای روده را به طور کانونی و پراکنده د- اپی تلیالیزه نمود. تقریبا 60 درصد طول پرزهای ایلئوم پس از 15 دقیقه به صورت کانونی اما با وسعت بیشتری نسبت به گروههای درمانی 5 و 10 دقیقه ای و 75 درصد طول پرزها پس از 20 دقیقه اپی تلیوم را از دست داده اند. د- اپی تلیالیزه شدن کامل پرزهای روده به طور منتشر و کما بیش سرتاسری در مدت زمان 25 دقیقه مشاهده گردید.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه مقدماتی مقاطع بافتی بیان می دارد که درمان آنزیمی قطعه ایلئومی به مدت 25 دقیقه تقریبا توانایی د- اپی تلیالیزه کردن کامل پرزهای روده ای را در سطح وسیع داشته و می تواند در عمل پیوند مثانه توصیه گردد.

ژیلبر دوران در ساحت نقد از حیطه هنر پنج روش ابداع کرده و در این ابداع به اذعان خود تحت تاثیر اسلام ایرانی بوده است، در حالی که، ما او را اساسا نمی شناسیم، آثار او را به فارسی ترجمه نکرده ایم، و در خصوص آن ها چنان که باید و شاید سخن نگفته ایم. بنابر رای متخصصان، از آثار دوران، آن که نمایان گر نظام فکری او و به تبع این زیرایستای روش های ابداعی اوست، کتابی است که به اقرار خود او نسخه توسعه یافته رساله کم حجمی است به نام سفر و اتاق در اثر خاویردومستر، همان که تحلیل آن موضوع این نوشتار بود. در این رساله نظام فکری نوینی تبیین می شود که آبستن روش نوینی از نقادی است؛ اسطوره سنجی. رساله مبتنی بر نظام مذکور و روش مدنظر به تحلیل اثری از داستان نویس فرانسوی دومستر می پرداخت، این تحلیل سه رکن اصلی داشت: ادبی، روان شناختی، اسطوره شناختی. بر این رکن ها نقدهایی وارد بود که در بدنه ی این نوشتار مدنظر قرار گرفتند. البته به رغم این همه، نباید از نظر دور داشت که نظام مذکور یعنی اسطوره شناسی تحلیلی از کاربردی ترین اسطوره شناسی های هنری است، چنان که، روش مدنظر یعنی اسطوره سنجی از کاربردی ترین روش های نقادی هنری است.

زمینه و هدف: اسید رتینوئیک می تواند در بسیاری از فرآیندهای پایه بیولوژیکی مانند رشد و تمایز اثر بگذارد. یکی از این اثرات اپی تلیزاسیون است که بافت بلاستما بدلیل داشتن سلول های شبه جنینی می تواند اثر غلظت های مختلف اسید رتینوئیک را در اپی تلیزاسیون نشان دهد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر اسید رتینوئیک ترانس در اپی تلیزاسیون بافت بلاستما در شرایط آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، بلاستمای لاله گوش خرگوش نر نژاد نیوزلندی به صورت حلقه ای بوسیله پانچ، جدا گردید و در محیط کشت مخلوط با غلظت های0.00001 ، 0.0001 و 0.001 میکرولیتر بر میلی لیتر اسید رتینوئیک کشت داده شد و در روزهای 3، 7، 14، 21 و 28 به کمک تکنیک رنگ آمیزی هماتوکسیلن ائوزین و تری کروم ماسون با میکروسکوپ نوری مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. یافته ها: اپی تلیوم زایی در نمونه کنترل (بدون تیمار با اسید رتینوئیک) از روز 14 بعد از کشت رخ داد، ولی نمونه های تحت تیمار با اسید رتینوئیک در غلظت0.00001  میکرولیتر بر میلی لیتر بیشترین روند اپی تلیوم زایی و در غلظت 0.001 میکرولیتر بر میلی لیتر عدم اپی تلیوم زایی و حتی مرگ سلولی را نشان دادند. نتیجه گیری: اسید رتینوئیک در روند اپی تلیوم زایی بافت پویایی مانند بلاستما که دارای ویژگی هایی مشابه با سلول ها و بافت های جنینی است اثر می گذارد.

بیماری آکرواریترو کراتودرمای Mal de Meleda یک کراتودرمای پالموپلانتاریس ترانس گرادیانس است که به صورت اتوزومال مغلوب انتقال می یابد.این بیماری در اوایل زندگی به صورت قرمزی و سپس هیپرکراتوز مومی عاجی زرد رنگ در عرض تمام کف دست و پا گسترش می یابد. در وسط کف دست و پا مقاوم می ماند و هیپرکراتوز به سطوح پشتی دست و پا امتداد می یابد. در اینجا ما یک مرد 18 ساله مبتلا به  Mal de Meleda را با الگوی تیپیک هیپرکراتوز دستکش و جوراب، هیپرهیدروز به ویژه در کف پاها و باندهای فیبروتیک (Pseudoainhum) در اکثر انگشتان به خصوص اندام فوقانی گزارش می نماییم.

گاهی اوقات در نتیجه واردات گونه های خارجی، احتمال ورود گونه های ناخواسته نیز بوجود می آید. در بررسی برخی از آبگیرهای استان گلستان، تعدادی میگوی آب شیرین بدست آمد که پس از مطالعه به نامM. nipponense  شناسایی گردیدند. M. nipponense برای نخستین بار از کشور ایران گزارش می گردد. با توجه به شباهت های بسیار زیاد ظاهری M. nipponense با گونه وارداتی M. rosenbergii، احتمالا این گونه اشتباها به جای M. rosenbergii و یا به همراه سایر آبزیان رهاسازی شده وارد استان شده است و در حال حاضر در تعدادی از آبگیرهای استان گلستان مشاهده می گردد.