پس از اجرای برنامه موفق کنترل و درمان عفونت های حاد گوارشی و گاستروانتریت های ناشی از آن، عفونت های حاد تنفسی و بخصوص پنومونی، بعنوان مهمترین علت عفونی مرگ و میر کودکان در کشور های در حال توسعه طی سال های اخیر محسوب می گردد.تشخیص پنومونی عمدتا یک تشخیص بالینی است که بر اساس چهار معیار شامل یافته های بالینی، اپیدمیولوژی، رادیولوژی و آزمایشگاهی روتین به سه دسته پنومونی باکتریال، ویرال و آتی پیک قابل تقسیم می باشد بطوری که در هر مورد بر اساس خصوصیات مربوط به آن پنومونی، تشخیص احتمالی داده شده و درمان مربوطه انجام می شود.شناخت صحیح و دقیق پزشکان از چگونگی تشخیص و نحوه درمان بموقع این بیماری مهم در کودکان بدون صرف هزینه های اضافی می تواند در جلوگیری و کاهش میزان مرگ و میر و موربیدیتی آن نقش اساسی بازی نماید.

مقدمه: شکستگی سوپراکوندیل هومروس یکی از شایع ترین شکستگی های آرنج در اطفال می باشد. این شکستگی ها حدود 16% شکستگی های اطفال را به خود اختصاص می دهند. Loss of reduction یکی از عوارض درمان بعد از جا اندازی اناتومیکی بسته و فیکساسیون پرکوتانیوس است. هدف از این مطالعه بررسی فاکتورهای دخیل در ایجاد عارضه loss of reduction است. روش کار: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی کودکان دارای شکستگی سوپرا کوندیل هومروس بررسی شدند. 175 کودک زیر 10 سال با شکستگی های سوپراکوندیل هومروس تیپ 3 و 4، مواردی که تحت جاندازی بسته و پین گذاری قرار گرفته بودند وارد مطالعه شده اند. فاکتورهای مورد نظر براساس روش لجستیک رگرسیون مورد انالیز قرار گرفته است. نتایج: در این مطالعه 175 کودک زیر 10 سال شامل 71 دختر(40. 6%) و 104 پسر(59. 4%) با میانگین سنی 2. 4± 5. 4سال وارد مطالعه شده اند. در 153 مورد (87. 4%) جا اندازی اناتومیک و پایدار در دوره پیگیری وجود داشت ولی در 22 مورد(12. 6%) دچارloss of reduction شده بودند. مهمترین اختلال اناتومیکی ایجاد internal rotation displacement in medial distal part of fracture بوده است که در این 22 مورد مشاهده شده است. تکنیک جا گذاری پین ها و چاقی از عوامل مهم تاثیر گذار در از دست رفتن (failure of anatomical reduction) بوده است. به طوری که کودکان چاق (بالای صدک 85th و یا BMI>25)و جا گذاری پین ها از سمت لترال divergent بودند ولی در محل شکستگی cross می کردند به ترتیب با Odds ratio 1. 3(CI 95% 0. 8-2. 3) و Odds ratio 1. 8 (CI 95% 0. 9-3. 2) تاثیر داشتند 14 مورد(63. 6%) فیلر در مواردی بودند که پین در محل شکستگی کراس کرده بودند و 8 مورد (36. 6%) در کودکان چاق رخ داده بود. همچنین تیپ شکستگی تاثیری در نتایج درمانی نداشته است و تفاوتی مشاهده نشد نتیجه گیری: چاقی و تکنیک فیکساسیون از فاکتورهای موثر در loss of reduction شکستگی های سوپراکوندیل اطفال است. در کودکان چاق فیکساسیون مناسبcross برای جلوگیری از عوارض بایستی مد نظر باشد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: بروز نارسایی مزمن مرحله آخر کلیه در جوامع مختلف تحت تاثیر عوامل متعدد سن، جنس، نژاد و اختصاصات جغرافیایی تغییرات واضح می یابد، وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین همراه با بروز بیماری های مزمن متعدد و فراوان است، اما شواهد دقیقی برای بیماری های کلیوی در دست نیست.هدف: این مطالعه جهت تعیین ارتباط بین سطح درآمد و تحصیلات خانوادگی کودکان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه با علل بروز آن انجام شد.مواد و روش ها: اطلاعات کلیه کودکان تحت دیالیز مزمن مشهد (62 نفر) توسط پرسش نامه کسب شد. گروه شاهد از دانش آموزان مناطق مختلف سطح شهر (400 نفر) انتخاب و پرسش نامه توسط آن ها تکمیل گردید. سطح درآمد، وضعیت سواد والدین، مسکن خانواده در بین 2 گروه با استفاده از روش آماری رگرسیون لجستیک بررسی شد.نتایج: در گروه بیماران دیالیزی، خانواده های تک والدی یا بدون سرپرست به طور واضحی بیش از گروه شاهد بود (P<0.001). سطح تحصیلات خانواده ها نیز در گروه بیماران دیالیزی به طور متوسط 10 در مقابل 13 کلاس تحصیلی بود .(P<0.001) افراد دیالیزی مسکن اجاره ای یا مساحت مسکن کمتر نسبت به گروه شاهد داشته اند (P<0.001). درآمد ماهیانه بیماران دیالیزی نسبت به گروه شاهد پایین تر و تنها 3 درصد بیماران دیالیزی در نقاط مرفه شهری زندگی می کردند .(P<0.001)نتیجه گیری: سطح اجتماعی- اقتصادی خانواده های کودکان دیالیزی پایین تر از کودکان سالم است و شاید علت شیوع بالای بیماری مزمن کلیه در آن ها، عدم دسترسی آسان به امکانات بهداشتی، فقر فرهنگی والدین و در نتیجه مراجعه و تشخیص و ارجاع دیرهنگام و درمان ناقص بیماری اولیه و پیشرفت به سمت نارسایی کلیه باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی دغدغه های داشتن فرزند معلول و کیفیت و رضایت زناشویی خانواده های خویشاوند بود. بدین منظور با روش مروری متون اصلی شامل کتابها و مقاله های علمی معتبر در این زمینه بین سال های 1990 تا 2017 از پایگاه های اطلاعاتیِ Google Scholar, ERIC, Science Direct و Pub Med استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. جستجو در این پایگاه ها با کلید واژه هایdisabled Children in family, Kinship Marriage, Marital satisfaction, Families with disabled Children, marital adjustment, marital quality, Children with developmental disabilities بود. همچنین، از برخی منابع فارسی موجود در این زمینه استفاده شد. مرور ادبیات پژوهش نشان داد در خانواده هایی که ازدواج خویشاوندی دارند، نگرانی و دغدغه بیشتری نسبت به داشتن فرزند معلول دارند که می تواند کیفیت و رضایت زناشویی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. . همچنین برخی پژوهش ها نشان دادند که کیفیت و رضایت زناشویی در خانواده های خویشاوند زمانی بیشترین تاثیر را می پذیرد که فرزند معلولی در خانواده باشد. بر اساس مرور ادبیات پژوهش می-توان گفت ازدواج خویشاوندی می تواند با استرس و نگرانی هایی در مورد داشتن فرزند معلول همراه باشد. به طور کلی ازدواج خویشاوندی به علت تبعاتی که به دنبال دارد، توجه بیشتری را از سوی پژوهشگران و متخصصان بالینی و پزشکان این حوزه می طلبد. سایر کاربردهای نظری و شواهد تجربی در ارتباط با ازدواج خویشاوندی در متن مقاله به تفصیل بیان شده اند.

مقدمه و اهداف:هدف از این مطالعه بررسی روایی صوری، محتوا، و همگرای نسخه فارسی پرسشنامه Children Participation Questionnaire (CPQ بود. مواد و روش ها:بررسی حاضر از نوع مطالعه متدولوژیکال بود که به سنجش روایی صوری، محتوا، و همگرای نسخه فارسی پرسشنامه Children Participation Questionnaire (CPQ پرداخته، برای ترجمه از روش IQOLA استفاده شد. برای ارزیابی روایی همگرا از ابزار ارزیابی رفتار انطباقی واینلند استفاده گردید. یافته ها:نتایج نشان داد که ترجمه این پرسشنامه آسان بود. ارزیابی روایی صوری و محتوا به تغییراتی در بعضی از آیتم های پرسشنامه انجامید. و همچنین همبستگی قابل قبولی بین آیتم های مرتبط دو پرسشنامه دیده شد (0.66<r و Pv<0.001). نتیجه گیری:روایی صوری، محتوا، و همگرای نسخه فارسی پرسشنامه مشارکت کودکان مناسب و قابل قبول می باشد و این پرسشنامه می تواند در مطالعات مرتبط مورد استفاده قرار بگیرد.

مقدمه: کودکان افسرده در مقایسه با کودکان غیرافسرده از نظر سلامت و بهزیستی در وضعیت نامطلوب تری قرار دارند و روش های بسیاری از جمله نمایش درمانی و آموزش تاب آوری برای کاهش مشکلات روانشناختی آن ها وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نمایش درمانی و آموزش تاب آوری بر اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش آموزان پسر مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش وپرورش منطقه 5 و 6 شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 60 تن بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (هر گروه 20 تن) جایگزین شدند. گروه های مداخله به ترتیب 9 جلسه 60 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش های نمایش درمانی و آموزش تاب آوری آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "سیاهه افسردگی کودکان" (Children’ s Depression Inventory)، "مقیاس اضطراب کودکان اسپنس" (Spence Children’ s Anxiety Scale) و "پرسشنامه پرخاشگری" (Aggression Questionnaire) بودند. داده های جمع آوری شده در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد. یافته ها: روش های نمایش درمانی و آموزش تاب آوری در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش اضطراب کودکان مبتلا به افسردگی شدند (05/0P<)، اما میان دو روش در کاهش اضطراب آن ها تفاوت معنا داری وجود نداشت (05/0>p). همچنین، نمایش درمانی در مقایسه با آموزش تاب آوری و گروه کنترل باعث کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی شد (05/0P<)، اما بین آموزش تاب آوری و گروه کنترل در متغیر پرخاشگری تفاوت معنا داری وجود نداشت (05/0>p). نتیجه گیری: نمایش درمانی باعث کاهش هر دو متغیر اضطراب و پرخاشگری در کودکان مبتلا به افسردگی شد، اما آموزش تاب آوری فقط باعث کاهش اضطراب آن ها شد. بنابراین، برنامه ریزی برای استفاده از روش نمایش درمانی توسط روانشناسان کودک و درمانگران برای بهبود سلامت روانشناختی کودکان مبتلا به افسردگی پیشنهاد می شود.

امروزه اینترنت با تمامی ویژگی ها و جذابیت های خود، وسعت و گستردگی روزانه و تنوع اطلاعاتی و بسیاری موارد دیگر توانسته خود را به عنوان معتبرترین و روزآمدترین منبع اطلاعاتی در دسترس همگان قرار دهد. آگاهی و توجه به این نکته که هر کسی می تواند بدون هیچ گونه بازنگری و کنترلی به انتشار هرگونه مطلبی در این شبکه عظیم بپردازد، می تواند هشدار و تذکر کوچکی در نحوه استفاده و یافتن اطلاعات معتبر از اینترنت باشد. خوشبختانه برای این کار ابزارها، معیارها و سیاهه های متفاوتی برای گروه های سنی و افراد مختلف تهیه شده است. یکی از این گروه ها کودکان و نوجوانان هستند که مقید کردن آنها به مطالعه کتاب و دیگر محمل های سنتی در عصر اطلاعات و ارتباطات، منطقی به نظر نمی رسد. بنابراین در این پژوهش ابتدا اهمیت آشنایی با روش ها و ابزارهای متعدد ارزیابی صفحات وب بیان شده و سپس ابزاری برای آموزش نحوه ارزیابی تارنم ها به کودکان و نوجوانان، معرفی شده و در نهایت کتابداران را با معیارهای گزینش مناسب ترین تارنم ها برای این گروه سنی آشنا می نماید.

هدف هدف پژوهش حاضر بررسی و دسته بندی نیازهای اطلاعاتی کودکان است. منظور از کودک، بر اساس پیمان نامه حقوق کودک، افراد تا سن 18 سالگی است. روش شناسی این مقاله به شیوه مروری تحلیلی انجام گرفته است. در بخش اول به مرور پژوهشهای داخل و خارج از ایران که به دسته بندی نیازهای اطلاعاتی کودکان پرداخته اند، توجه شده است و در بخش دوم، جمع بندی، پژوهشگران این اثر ارائه شده است. یافته ها پژوهش حاضر بر اساس پیمان نامه حقوق کودک (ژنو 1959)، دسته بندی جدیدی از نیازهای اطلاعاتی کودکان ارائه کرده است. بر این اساس نیاز اطلاعاتی زیر برای کودکان، قابل طرح است: نیازهای اطلاعاتی مربوط به بقا و حیات، تامین اجتماعی و ارتقاء کیفیت زندگی؛ حمایت از خود، جلوگیری از سوء استفاده؛ روابط شخصی و خانوادگی، دوست یابی؛ آزادی بیان و اندیشه؛ امور مذهبی؛ کتابها، منابع اطلاعاتی، رسانه ها و شبکه های اجتماعی؛ سلامت و بهداشت؛ آموزش اطلاعات تخصصی؛ اوقات فراغت و سرگرمی؛ عزت نفس و منزلت فردی و اجتماعی. نتیجه گیری توجه به ماهیت نیازهای اطلاعاتی کودکان، می تواند کمک بزرگی به کتابداران، بویژه کتابداران کتابخانه های عمومی، در راستای انتخاب منابع اطلاعاتی ویژه این گروه از جامعه نماید.

مقدمه: بهبود تولید گفتار در انسان در ارتباط تنگاتنگ با بهبود شنوایی قرار دارد. در افراد ناشنوای بدون سابقه شنوایی یا کسانی که در زیر سن 5 سال ناشنوا شده اند پس از عمل جراحی کاشت حلزون و یا استفاده از سمعک، شنوایی از دست رفته ترمیم می گردد. تولید گفتار در این کودکان یک عمل مهارت پذیر بوده و با به دست آوردن باز خورد شنوایی به تدریج ویژگی های آوایی گفتار آن ها به افراد طبیعی نزدیک می شود.هدف: هدف از این تحقیق بررسی روش هایی است که بر اساس آن بتوان صوت کودک را بر اساس ویژگی های پردازشی کمی و سطح بندی کرد.مواد و روش ها: 4 سطح برای کیفیت صوت این کودکان در نظر گرفته شد که شامل: سطح 1: کودکانی که آواسازی هدفمند دارند و از کلمات به صورت تقلیدی و خود به خودی استفاده می کنند. سطح 2: کودکانی که آواسازی هدفمند دارند، از کلمات استفاده می کنند، از جملات و عبارات کوتاه به صورت تقلیدی استفاده می کنند. سطح 3: کودکانی که آواسازی هدفمند دارند، از کلمات استفاده می کنند. از جملات و عبارات مختلف به صورت خود انگیخته استفاده می کنند و سطح 4: کودکان نرمال بدون سابقه ناشنوایی که به عنوان مرجع به کار گرفته شده است. در این مطالعه 30 کودک شرکت کردند. ویژگی های صوتی شامل فرکانس پایه، فرکانس فرمنت های اول تا سوم و نسبت آن ها، شدت نسبی صوت، میزان خیشومی شدگی (نازالیتی) و ویژگی های غیرخطی شامل بعد فرکتال و آنتروپی تقریبی از 5 کلمه «ماشین»، «مار»، «موش»، «گاو» و «موز» استخراج شد و سپس توسط سیستم شناخت بر اساس اختلاف ویژگی های صوتی، سطوح معرفی شده تفکیک شدند.نتایج: این تحقیق نشان داد که سطوح تعریف شده، تا میزان 93.1 درصد قابل جداسازی هستند. در میان ویژگی های معرفی شده دو ویژگی نسبت فرمنت اول به دوم و نسبت فرمنت سوم به دوم می توانند مستقلا روند بهبود کیفیت صوت کودک را با گذشت زمان بعد از کاشت حلزون شنوایی و یا استفاده از سمعک بیان کنند.نتیجه گیری: خروجی این تحقیق می تواند به عنوان یک سامانه مستقل از گوینده عمل کرده و به عنوان یک تست کمک تشخیصی به گفتار درمان در تعیین سطح و وضعیت گفتاری کودک یاری رساند.

دیابت نوع یک، از شایع ترین بیماری های مزمن کودکی است که علاوه بر پیامدهای جسمی، اثرات نامطلوبی بر عملکردهای شناختی مبتلایان دارد. این مطالعه با هدف بررسی اختلالات شناختی در مبتلایان به دیابت نوع یک انجام شده است. به این منظور کلیدواژه های؛ type 1 diabetes,، cognitive problems/deficits، neuropsychological profile, Children, adolescents و pediatric در پایگاه داده های؛ Google Scholar، APA, PycNET, Web of Science و Science Direct از ابتدا تا سال 2020 مورد جستجو قرار گرفتند. بررسی و تحلیل مقالات مرتبط نشان داد که کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک در عملکردهای شناختی توجه، حافظه، ادراک فضایی، کارکردهای اجرایی و سرعت پردازش اطلاعات نسبت به همسالان سالم خود ضعیف تر عمل می کنند. ازآنجایی که مشکلات شناختی می توانند منجر به کاهش کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع یک شده و همچنین با ایجاد اختلال در فعالیت های خودمراقبتی، منجر به وخامت بیماری شوند، توجه ویژه متخصصین بالینی و درمانگران را می طلبد.