افزایش کارآیی مصرف آب یکی از موارد حصول به پایداری تولید می باشد. به منظور برآورد و مقایسه کارآیی مصرف آب بین چند گونه زراعی و دارویی آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در سه تکرار و 6 تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 6 گونه ذرت، گلرنگ، کنجد بعنوان گیاهان زراعی و ختمی، شاهدانه و پنیرک بعنوان گیاهان دارویی بود. تیمارهای مورد آزمایش از نظر کارآیی مصرف آب و شاخص برداشت اختلاف معنی داری نشان دادند. ذرت با تولید 35700 کیلوگرم در هکتار ماده خشک و 12500 کیلوگرم در هکتار دانه و با مصرف 6770 متر مکعب آب در هکتار بالاترین کارآیی مصرف آب به میزان 5.2 گرم ماده خشک در کیلوگرم آب مصرفی و 1.8 گرم دانه در کیلوگرم آب مصرفی را داشت. ختمی با 3900 کیلوگرم در هکتار ماده خشک، 307 کیلوگرم در هکتار دانه، با 92 کیلوگرم در هکتار برگ و 90 کیلوگرم در هکتار گل با مصرف 7530 متر مکعب آب در هکتار کمترین کارآیی مصرف آب به میزان 0.5 گرم ماده خشک در کیلوگرم آب مصرفی، 0.04 گرم دانه در کیلوگرم آب مصرفی، 0.12 گرم برگ در کیلوگرم آب مصرفی و 0.11 گرم گل در کیلوگرم آب مصرفی کمترین مقادیر را به خود اختصاص داد. بیشرین مقدار شاخص برداشت با در نظر گرفتن دانه بعنوان عملکرد اقتصادی، به پنیرک با (41.57 درصد) و کمترین به ختمی با (9.2 درصد) تعلق داشت.

به منظور شناسایی گونه های گیاهان زراعی فراموش شده و بررسی علل خروج این گیاهان از نظام های زراعی ایران مطالعه ای در سطح استان-های کشور و نیز براساس طبقه بندی اقلیمی در سال 1392 به اجرا در آمد. اجرای پژوهش در دو بخش مطالعات اسنادی و میدانی دنبال شد. گیاهان شناسایی شده بر اساس درجه فراموشی یا کاهش سطح زیرکشت به دو دسته گیاهان کم بهره برداری شده و فراموش شده تقسیم بندی شدند. 16 گیاه کم بهره برداری شده متعلق به 12 خانواده گیاهی و سه گیاه فراموش شده متعلق به دو خانواده گیاهی تفکیک و دلایل فراموشی، سابقه تاریخی کشت آن ها در ایران و نیز موقعیت و سطح زیر کشت کنونی آن ها مورد بحث قرار گرفت. از مهم ترین آن ها می توان به منداب (Eruca sativa L. )، خشخاش (Papaver somniferum L. ) و وسمه (Indigofera tinctoria L. ) اشاره کرد. جایگزینی این گونه ها به وسیله گونه های جدید و توان رقابتی کمتر آن ها در مقایسه با گیاهان اصلاح شده با عملکرد بالا، تغییرات عمده در سبد غذایی و الگوی مصرف، مسائل اجتماعی-اقتصادی و سیاسی و نیز محدودیت های اعمال شده به دلیل گاهاً کاربرد های سوء برخی گونه ها از جمله دلایل فراموش شدن و یا کاربرد محدود این گیاهان ارزیابی شد. در این میان جایگزینی به وسیله گونه های جدید و نیز پیشرفت های فنی در تولید دارو و فرآورده های صنعتی شیمیایی به عنوان دلیل عمده فراموشی گیاهان با مصرف صنعتی مورد تأکید قرار گرفت.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی غنای گونه ای علف های هرز در مزارع محصولات تابستانه (ذرت، برنج، لوبیا، یونجه) استان ایلام، 21 مزرعه در شهرستان های سرابله، دره شهر و دهلران که دارای الگوی اقلیمی متفاوتی بودند طی سال زراعی 89-1388 انتخاب گردید و شاخص های جمعیتی و پراکنش آنها بررسی شد. در هر مزرعه مشخصات جغرافیایی توسط دستگاه GPSثبت گردید. نتایج نشان داد که در مزارع ذرت استان 26 گونه علف هرز وجود دارد. بر اساس شاخص غالبیت پهن برگ های مهم این زراعت آفتاب پرست (Heliotropium europaeum)، تاج خروس خوابیده (Amaranthus bliotoides)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis)، خرفه (Portulaca oleracea) و کنف وحشی (Hibiscus trionum) بودند. دو علف های هرز قیاق (Sorghum halepense) و سوروف (Echinochloa crus galli) باریک برگ های غالب ذرت در این استان بودند. بیشترین پایداری متعلق به دو گونه تاج خروس خوابیده و قیاق به میزان 77/77 بود. در بین متغیرهای مستقل مدیریتی، نوع محصول و تاریخ کاشت بیشترین تاثیر را در غنای گونه ای علف های هرز زراعت های تابستانه این استان داشتند.

Piptatherum denaense به عنوان گونه ای جدید از کوه دنا در جنوب غرب ایران شرح داده می شود. این گونه با داشتن پوشینه بدون کرک در بخش تحتانی و انتهایی، بساک بدون کرک و برگ های رویشی باریک از گونه نزدیک به آن، P. laterale، تفاوت دارد. P. holciforme subsp. holciforme var. glabrum به عنوان یک واریته مشخص مورد تایید قرار نمی گیرد. P. sphacelatum که قبلا با گونه P. molinioides مترداف شده بود با داشتن صفات مورفولوژیکی مشخص و تفاوت های مولکولی به عنوان یک گونه مستقل شناخته می شود. در مجموع تعداد تاکزون های جنس Piptatherum در ایران به 9 گونه، 2 زیرگونه و 4 واریته تغییر می یابد. کلید شناسایی تاکزون های موجود در ایران، نقشه پراکنش P. denaense، P. laterale subsp. laterale و تصویر گونه جدید ارائه می شود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید. لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه: بیوتکنولوژی کشاورزی و بویژه مهندسی ژنتیک با تولید محصولات تراریخته فرصتی برای کاهش فقر، ایجاد امنیت غذایی، رفع سوء تغذیه و جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و افزایش توانایی در اصلاح نباتات ایجاد نموده است. با این وجود، ورود بیوتکنولوژی در تحقیقات کشاورزی و تولید محصولات تراریخته، در بسیاری از کشورها با چالش هایی از جنبه های اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، ایمنی زیستی، تجاری و اعتقادی مواجه شده است. آنچه مسلم است هر فناوری در کنار مزایای فراوان خود، مواردی از خطر یا ریسک را نیز به همراه دارد. این موضوع ذات هر فناوری بوده و در واقع هیچ یک از فناوری ها به طور 100 درصد ایمن نیستند. بدیهی است، زمانی که یک فناوری جدید بتواند مشکلی از مشکلات بشر را حل نموده و نسبت به سایر فناوری ها مشکل خاصی ایجاد ننماید، بهره گیری از آن اخلاقی خواهد بود. استدلال های غیرمنطقی و غیرعلمی جهت مخالفت با یک فناوری جدید هم به همان اندازه غیراخلاقی است. به همین دلیل اگر محصولات تراریخته بتوانند به هر طریقی مشکلات ناشی از روش های کشاورزی سنتی را به حداقل رسانده بدون اینکه خود مشکل جدیدی ایجاد کنند، از نظر فنی و اخلاقی استفاده از آنها ارجحیت خواهد داشت.به هر حال، دیدگاه های اخلاقی در مورد محصولات تراریخته بیشتر مبتنی بر قضاوت های ارزشی بوده و چندان مبنای علمی ندارد و این ارزش ها و معیارها احتمالا با گذشت زمان و تغییر شرایط و تغییر نظام های شناختی تغییر خواهد کرد. نگرانی های علمی در مورد این دسته از محصولات هم با استدلال های علمی به راحتی قابل حل است.نتیجه گیری: در این مقاله جنبه های اخلاق زیستی مربوط به گسترش و بکارگیری گیاهان تراریخته، توان این فناوری در رفع گرسنگی جهان، تاثیر آن بر سلامت و بهداشت جامعه، مخاطرات و فواید زیست محیطی، تاثیر بر تنوع زیستی و سایر جنبه های اقتصادی-اجتماعی این فناوری مرور خواهد شد.