زمینه و هدف: استرس ناشی از پلیمریزه شدن کامپوزیت تمایل به ایجاد فضاهایی در سطح بین دندان و ترمیم دارد. این امکان وجود دارد که SURFACE sealantها مشکلات مربوط به ریزنشت در نواحی مارجینال را کاهش و یا از ایجاد آنها جلوگیری کنند. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر دو نوع(Fortify and Optiguard) SURFACE sealant  بر ریزنشت ترمیم های کلاس V کامپوزیتی بود.روش بررسی: 23 دندان مولر سالم جمع آوری و در سطوح باکال و لینگوال دندان ها 45 حفره کلاس V ایجاد شد، به گونه ایی که مارجین های اکلوزال در مینا و مارجین های سرویکال در سمان قرار گرفتند. نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه 15 تایی تقسیم و با رزین کامپوزیت ترمیم شدند. بعد از مراحل Finishing and Polishing، ترمیم ها به جز گروه کنترل با یک SURFACE sealant سیل شدند. پس از تحمل شوک حرارتی، نمونه ها به مدت 4 ساعت در محلول نیترات نقره 50% قرار گرفتند. سپس نمونه ها به صورت طولی و در جهت باکولینگوال برش داده و توسط استریومیکروسکوپ چشمی به صورت Blind آنالیز شدند. ریزنشت لبه ای در لبه های اکلوزال و سرویکال مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور مقایسه ریزنشت در سه گروه از آزمون کروسکال والیس و برای مقایسه دو به دو از آزمون من ویتنی استفاده شد.یافته ها: در تمام گروه ها، در لبه اکلوزال و سرویکال درجاتی از ریزنشت مشاهده شد. در لبه سرویکال به طور معنی داری ریزنشت بیشتر از لبه اکلوزال بود (P=0.005). همچنین در لبه اکلوزال، گروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری با هم نداشتند (P=0.66). فقط در لبه سرویکال،Fortify  به طور معنی داری کمترین میزان ریزنشت را نشان داد (P=0.003).نتیجه گیری: سیلانت های ارزیابی شده تاثیرات مختلفی نشان دادند و Fortify به طور معنی داری ریزنشت لبه ای را کاهش داد.

مقوله ی انسجام، یکی از مباحث موردتوجه زبان شناسان، ازجمله زبان شناسان نقش گرا در تحلیل متن است. از نظر آنان، تحلیل متن عبارت است از مطالعه و بررسی ارتباط، همبستگی و پیوندهای موجود میان جمله ها در متون نوشتاری وکلامی. به عبارت دیگر، نکته ی مهم در چنین تحلیلی، مفهوم انسجام و چگونگی پیوند معانی جمله ها یا گزاره ها در یک متن است. در مقاله ی حاضر، با استفاده از نظریه ی تکامل یافته ی انسجام هلیدی و حسن (1985) در زبان شناسی نقش گرا، به تحلیل انسجام در داستان کوتاه عدل، برگرفته از کتاب داستان های کوتاه اثر صادق چوبک پرداخته می شود و نحوه ی کاربرد عناصر انسجامی در متن، موردبررسی قرارگرفته و میزان کاربرد هریک از عناصر انسجام نیز مقایسه شده است. پس از تحلیل و بررسی داده ها، این نتیجه حاصل شد که در داستان کوتاه عدل، انسجام دستوری به مراتب بیش از انسجام واژگانی به کار رفته و غالب نمونه های انسجام دستوری، مربوط به ارجاع شخصی است. این نتیجه گیری با ویژگی های سبکی چوبک کاملاً منطبق است. شخصیت پردازی، عامیانه نویسی، شتابندگی و توصیف سوژه ی داستانی، از ویژگی های برجسته ی سبک چوبک است. نتایج این پژوهش، بسامد بالای عناصر انسجامی دستوری را نسبت به عناصر انسجامی واژگانی در متون ادبی داستانی تأیید می کند. کاربرد واو عطف بین دو بند که در الگوی هلیدی، ادات ربط افزایشی نامیده می شود، در نثر چوبک از بسامد بالایی برخوردار است. تأثیر واو عطف و استفاده از جملات کوتاه در سرعت بخشیدن به نثر که یکی از ویژگی های سبکی چوبک بوده، کاملاً مشهود است.

یکی از مباحث زبان شناسی نقش گرا، نظریه انسجام متنی است. این نظریه عواملی که اجزاء تشکیل دهنده متن را به هم مرتبط می سازد و سبب انسجام و هماهنگی آن می شود، بررسی می کند. الگوی این نظریه را هلیدی و حسن (1976) ارائه دادند. آن ها عوامل انسجام متنی را به سه دسته تقسیم کردند: عامل واژگانی، عامل دستوری، عامل پیوندی. هر یک از این عوامل خود به چند قسمت تقسیم می شوند که وجود آن ها در یک متن، آن متن را منسجم و اجزاء تشکیل دهنده آن را با هم مرتبط می کند.در مقاله حاضر سعی بر این شده است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی عوامل انسجام متنی در سوره نوح بررسی شود. ابزارهای آفریننده انسجام متنی در سوره نوح به سه دسته تقسیم می شوند: اول، عامل واژگانی که در این سوره شامل تکرار و باهم آیی است، که هر یک از این دو خود چندین زیر مجموعه را در بر می گیرند. دوم، عامل دستوری، این عامل به سه صورت ارجاع، جایگزینی و حذف در انسجام متنی سوره موثر شده است. سوم، عامل پیوندی که در دو نوع ارتباط اضافی و ارتباط زمانی در سوره یافت می شود. در بین این عوامل به ترتیب عامل واژگانی سپس عامل دستوری و در پایان عامل پیوندی از بیشترین بسامد در سوره برخوردار هستند و بیشترین تاثیر را در منسجم ساختن سوره نوح بر عهده دارند.

سابقه و هدف: کوجیک اسید، با ساختار شیمیایی 5-هیدروکسی-2-هیدروکسی متیل-g- پیرون یک اسید آلی است که در طی فرآیند تخمیر هوازی با استفاده از سوبستراهای گوناگون، توسط انواع مختلفی از قارچ ها، به طور زیستی تولید می شود. در این مطالعه تولید و بهینه سازی کوجیک اسید توسط قارچ آسپرژیلوس ایزوله شده بومی با روش Response SURFACE پرداخته شد.مواد و روش ها: در این تحقیق از روش تخمیر در کشت غوطه ور به منظور تولید کوجیک اسید توسط سویه جداسازی شده از جنس آسپرژیلوس به کار گرفته شد. بررسی اولیه با استفاده از طراحی Plackett-Burman از میان منابع مختلف نیتروژن مورد آزمایش شامل عصاره مخمر، پپتون، سولفات آمونیوم، کلرید آمونیوم و اوره و منابع مختلف کربن شامل فروکتوز، ساکاروز، گلوکز، لاکتوز، مالتوزدر تولید کوجیک اسید بررسی گردید.یافته ها: بر اساس آزمایشات انجام شده، پپتون و گلوکز موثرترین فاکتور از نظر منابع کربن و نیتروژن در تولید کوجیک اسید مشاهده گردیدند (p<0.05). در مرحله بعدی بهینه سازی طی بررسی تاثیر فاکتورهای محیطی از قبیل دما و pH و هم چنین پپتون و گلوکز به عنوان منابع کربن و نیتروژن در تولید کوجیک اسید با به کارگیری روش 34.4Response SURFACE  گرم در لیتر حاصل شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله برای به دست آوردن حداکثر تولید کوجیک اسید باید میزان گلوکز %71.8، پپتون 4.37%، دما 9.29 درجه سانتی گراد و 6.75=pH در نظر گرفت.

در این مقاله به بررسی عملکرد ورق های کامپوزیتی چندلایه فلز-الیاف تحت ضربه کم سرعت با انرژی های ضربه 12.7 J، 16.3 J و 24.2 J به سه روش پرداخته شده است. در مدل اول از آسیب بین لایه ای صرف نظر شده و در دو مدل دیگر این آسیب با استفاده از روش المان چسبناک و سطح چسبناک شبیه سازی شده است. برای مدل سازی آسیب بین لایه ای از تئوری منطقه چسبناک و برای مدل سازی آسیب داخل لایه ای از معیار واماندگی هشین با گسترش آسیب بر مبنای اتلاف انرژی استفاده شده است. از داده های پلاستیسیته و مدل پلاستیسیته جانسون-کوک برای تعریف تغییر فرم پلاستیکی قسمت های آلومینیومی بهره گرفته شده و دقت نتایج هر مدل با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شده است. در فرآیند تحقیق، نتایج مدل سازی عددی از نظر نیروی ضربه و تغییر مکان دائم با نتایج تجربی مقایسه و مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد به ازای انرژی 12.7 J برحسب نیروی ضربه، مدلی که در آن از آسیب بین لایه ای صرف نظر شده بهترین پیش بینی را داشته و با افزایش انرژی ضربه ای از میزان دقت نتایج کاسته شده است. در این راستا در انرژی های ضربه بالاتر، نتایج حاصل از دو روش مدل سازی دیگر که رفتار بین لایه ای در آنها لحاظ شده است پیش بینی دقیق تری را در مقایسه با نتایج تجربی نشان داده و در این بین دقیق ترین نتایج از مدل سطح چسبناک حاصل شده است. همچنین آسیب های وارد شده به مدل های المان چسبناک و سطح چسبناک استخراج شده و با یکدیگر مقایسه شده است. در ضمن تورق پیش بینی شده در مدل های سطح چسبناک و المان چسبناک تقریبا رفتار مشابه ای را نشان داده است.

فرایند شکست هیدرولیکی یکی از روش های متداول برای افزایش بهره وری چاه های نفتی است. در این روش، اعمال فشار هیدرولیکی در نقطه ی مشخصی از چاه، باعث ایجاد شکستگی هایی در مخازن شده و تراوایی آن افزوده می شود. در این تحقیق، روش شکست هیدرولیکی بر پایه مفاهیم روش المان محدود شبیه سازی شده است. بدین منظور با استفاده از نرم افزار ABAQUS شرایط معمول عملیات شکست هیدرولیکی در یک مخزن نفتی شبیه سازی شده و از تیوری مدل ترک چسبنده با قانون کشش-جدایش المان محدود توسعه یافته برای ایجاد و گسترش شکاف در درون مدل سه بعدی المان محدود استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که فشار شکست سازند با مقدار تحلیلی آن تطابق خوبی دارد. نمودار نرخ نشت سیال سه مرحله زمانی مختلف را نشان می دهد که دو مرحله اول، بیان کننده جهش در هدرروی سیال و مرحله سوم نیز هدرروی دینامیکی را نشان می دهد. تغییرات فشار سیال در راستای شکاف روند کاهشی را از خود نشان داد به طوریکه در یک ناحیه میزان فشار سیال از فشار منفذی اولیه مخزن کمتر است که ناشی از پدیده تاخیر سیال در نوک شکستگی می باشد. در نهایت نیز تحلیل حساسیتی بر روی تعدادی از پارامترهای موثر بر روی فشار شروع شکست انجام شد که با افزایش همه پارامترها به جز نسبت پواسون، فشار شروع شکست نیز بیشتر شد. همچنین با محاسبه تابع حساسیت و فاکتور حساسیت برای هر یک از پارامترها مشخص شد که مدول یانگ بیشترین و ضریب نرخ نشت سیال کمترین تاثیر را بر روی فشار شروع شکست دارد.

فرمول های مورد استفاده برای محاسبه نرخ فرسایش بستر چسبنده فاقد مبانی فیزیکی بوده و قادر به تشریح فرسایش بستر در حال تحکیم و در معرض سیلاب ها و طوفان ها نمی باشند، لذا نیاز به رویکرد و فرمول و الگوریتم مدل سازی جدیدی می باشد که دارای سرعت و دقت کافی و لازم جهت استفاده در مدل سازی کیفیت آب باشد. فرمول جدید پیشنهادی، تنش برشی بستر را به صورت یک متغیر احتمالاتی ساده تک متغیری در نظر می گیرد. این فرمول، نرخ فرسایش پتانسیل را معادل نرخ فرسایش از روی گل روان که به عنوان پدیده اختلاط کاملا قابل تحلیل می باشد، در نظر می گیرد. در فرمول، تنش برشی بحرانی معادل مقاومت برشی بستر در حالت زهکشی شده و در نزدیکی سطح مشترک بستر و بدنه جریان در نظر گرفته شده است. مقاومت برشی واقعی بستر را می توان با کمک روابط موجود به چگالی خشک رسوبات بستر و چسبندگی ارتباط داد. فرمول پیشنهادی نیاز به هشت متغیر دارد. هفت متغیر آن را می توان با کمک آزمایش های مکانیک خاک و استوانه تحکیم و روابط موجود اندازه گیری کرده و به برآوردهای قابل قبولی از آنها دست پیدا کرد. تنها متغیری که قابل محاسبه نبوده و باید در مرحله واسنجی مورد ارزیابی قرار گیرد، ضریب مربوط به توزیع احتمال تنش برشی لحظه ای می باشد. برای ارزیابی فرمول، بعد از نمونه برداری از آب و رسوبات بستر مصب مخزن سد سفیدرود در ناحیه ورود رودخانه قزل اوزن، آزمایش های کوتاه مدت فرسایش در یک فلوم مستقیم با امکان گردش آب و رسوب و آزمایش های تحکیم در یک استوانه تحکیم انجام شد. در فلوم مستقیم برای هفت دوره تحکیم (بارگذاری ناشی از وزن)، چندین مجموعه آزمایش انجام شد. فرمول پیشنهادی نتایج آزمایشگاهی را با دقت مناسبی شبیه سازی نموده و به خوبی ظرفیت واسنجی دارد.

از دلایل اصلی تخریب پل ها آبشستگی موضعی اطراف پایه می باشد که با گذشت زمان و عدم کنترل آن پایداری سازه را به مخاطره می اندازد. تاکنون محققین بسیاری آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل را موردبررسی قرار داده اند و روش های مناسبی در جهت کنترل و کاهش آبشستگی ارائه داده اند که شامل روش های اصلاح الگوی جریان در این نواحی و همچنین روش های مقاوم سازی بستر می باشد. در این پژوهش به بررسی آبشستگی موضعی پایه پل در خاک های چسبنده پرداخته شده است و استفاده از خاک چسبنده رسی از نوع رس بنتونیت به صورت اختلاط با خاک بستر، به عنوان راهکاری در جهت مقاوم سازی بستر در برابر تنش های واردشده و کنترل آبشستگی مورد بررسی قرارگرفته است. اهداف دنبال شده در این پژوهش شامل تعیین بهترین شرایط تراکمی (میزان رطوبت و درجه تراکم)، میزان بهینه رس مورد استفاده و همچنین تأثیر مقاومت برشی بستر در میزان آبشستگی می باشد. نتایج نشان داد که استفاده از 10 درصد رس بنتونیت به صورت اختلاط با خاک ماسه ای بستر در درجه تراکم 90 درصد و رطوبت بهینه تراکم، باعث کاهش آبشستگی به میزان 100 درصد نسبت به نمونه شاهد می شود. همچنین نتایج نشان داد که رس بنتونیت تأثیر بیشتری در کاهش آبشستگی نسبت به رس کائولین دارد.