لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی اثر فصل کاشت (پاییز و بهار) تعداد 10 ژنوتیپ از 5 گونه ASTRAGALUS BREVIDENS، ASTRAGALUS lilacinus، ASTRAGALUS cyclophylon، ASTRAGALUS subsecondus و ASTRAGALUS vegetusدر ایستگاه همند آبسرد مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از آماده سازی بستر کاشت، ژنوتیپ ها روی خطوط 2 متری در 2 خط طوری کشت شدند که فاصله خطوط بین هر ژنوتیپ 5/0 متر و فاصله خطوط بین ژنوتیپ های مختلف 75/0 متر از یکدیگر بود. این بررسی در قالبطرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. معیارهای ارزیابی عبارت بودند از: تولید علوفه، پوشش تاجی، قطر تاج پوشش، ارتفاع گیاه، عملکرد بذر، تعداد ساقه های گلدار. از آنالیز واریانس برای مقایسات کلی استفاده شد و مقایسه میانگین تیمارها به وسیله آزمون چند دامنه ای دانکن انجام گردید. نتایج بعد از سال سوم کشت نشان داد که بین فصول کاشت و اکثر صفات اندازه گیری شده و ژنوتیپ ها اختلاف معنی دار وجود دارد. اثر کاشت در فصل پاییز باعث افزایش مقدار تولید، ارتفاع، درصد پوشش تاجی و تعداد ساقه های گل دهنده شده است. بر اساس نتایج ژنوتیپ های A. vegetus (کردستان و قره باغ) و A. BREVIDENS (پارک تندوره و سد طرق) در کشت پاییز دارای تولید و پوشش تاجی بالایی می باشند. در این بین ژنوتیپ A. vegetus(کردستان) با 2740 کیلوگرم در هکتار تولید علوفه و پوشش تاجی 4182 سانتی متر مربع دارای بالاترین مقدار بود. با توجه به نتایج بهترین زمان برای کشت گون های علفی پاییز بوده و ژنوتیپ های برتر از لحاظ تولید علوفه و سطح پوشش تاجی می توانند گونه های مناسب برای اصلاح و توسعه مراتع و دیمزارهای رهاشده با بارندگی بالای 300 میلی متر و دمای متوسط 11 درجه سانتی گراد باشند.

تعیین کیفیت علوفه گونه های گیاهی موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که برای مدیریت صحیح و اصولی مراتع لازم و ضروری است. در تحقیق حاضر کیفیت علوفه گونه های مرتعی Onobrychis transcaspica، Onobrychis radiate، ASTRAGALUSBREVIDENS، Melica ciliata، Agropyron pectiniforme، Sangisorba minor، در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی در مراتع شهرستان بجنورد مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله فنولوژیکی پنج تکرار از هر گونه به صورت تصادفی نمونه برداری شد. شاخص های معرف کیفیت علوفه شامل، پروتئین خام(CPP)، دیواره سلولی منهای همی سلولز(ADF)، هضم پذیری ماده خشک (DMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد که کیفیت علوفه در کلیه گونه های مورد مطالعه در مرحله رشد رویشی بالاتر از دو مرحله گلدهی و بذردهی است، به طوری که با پیشرفت سن گیاه از میزان پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم و انرژی متابولیسمی کاسته شده و به مقدار دیواره سلولی منهای همی سلولز افزوده شده است. در میان گونه های مورد مطالعه، لگوم ها در هر سه مرحله رشد بالاترین مقدار CP (53/14 درصد) و کمترین میزان ADF (91/43 درصد) را نسبت به گندمیان (10/8=CP و 14/54=ADF) دارند. در بین این گونه های بیشترین و کمترین میزان پروتئین خام به ترتیب به ASTRAGALUS BREVIDENS و Agropyron pectiniformeتعلق داشت. تجزیه واریانس داده ها حاکی از آن است که اثر گونه و مرحله فنولوژی در تمامی شاخص های مورد بررسی در سطح یک درصد معنی دار است.

هدف: گون ASTRAGALUS verus یکی از گونه های خوب برای تولید کتیرا است. این مطالعه با هدف بهینه سازی کشت سوسپانسیون سلولی در این گیاه انجام شد. مواد و روش ها: ابتدا بهینه سازی کالوس زایی و سپس بهینه سازی سوسپانسیون سلولی انجام شد. آزمایش کالوس-زایی در قالب فاکتوریل با ریزنمونه های ریشه، هیپوکوتیل و کوتیلدون در محیط کشت MS حاوی BAP در ترکیب با 2, 4-D و NAAدر پنج تکرار انجام شد. در آزمایش بهینه سازی سوسپانسیون سلولی، کالوس های حاصل از محیط کشت NAA و 2, 4-D در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 16 تیمار هورمونی در سه تکرار بررسی شدند. همچنین کاربرد تیمار های تاریکی، اسیدآسکوربیک، پلی وینیل پیرولیدون و کلات کننده آهن EDTA جهت کنترل ترکیبات فنولی بررسی شد. نتایج: بیشترین درصد کالوس زایی در محیط کشت 2, 4-D از ریزنمونه ریشه با میانگین 67 درصد بدست آمد. بهترین تیمار هورمونی سوسپانسیون سلولی شامل سه میلی گرم در لیتر2, 4-D در ترکیب با 5/0 میلی گرم در لیتر Kin با میانگین 277/0 زنده مانی، و 040/0 گرم وزن خشک (در پنج میلی لیتر) بود. در مطالعه تاثیر مهار کننده های قهوه ای شدن بیشترین وزن خشک از تیمار 100 میلی گرم در لیتر اسید اسکوربیک با میانگین 76/0گرم (در پنج میلی لیتر) بدست آمد که در جلوگیری از قهوه ای شدن بسیار موثر بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که 2, 4-D می تواند به تنهایی جهت القای کالوس مناسب و در ترکیب با Kin برای تولید سوسپانسون سلولی گون قابل استفاده باشد. همچنین مشخص شد که اسید اسکوربیک می تواند به خوبی فرایند قهوه ای شدن سلول های سوسپانسیون سلولی را کنترل نماید. نتایج این مطالعه می تواند جهت تولید درون شیشه-ای کتیرا مورد استفاده قرار گیرد.

گونه A. baftensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده شده و به تصویر کشیده می شود. این گونه متعلق به بخش Pendulina از جنس ASTRAGALUS است. تمام گونه های شناخته شده بخش Pendulina به ناحیه فلوریستیک ترکستان و غرب هیمالیا از ناحیه ایرانو- تورانی محدود می شوند. در حالیکه A. baftensis گستره پراکنش جالبی از بخش Pendulina را به درون استان کرمان تشکیل می دهد. شباهت ها و تفاوت های این گونه با نزدیکترین خویشاوند از جنبه های مختلف مرفولوژی، اکولو‍‍ژی و کرولوژی مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق معیار IUCN، گونه جدید در معرض خطر بوده و نیازمند حفاظت است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDf) مراجعه فرمایید.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

گونه ASTRAGALUS andabadensis (Fabaceae) انحصاری استان زنجان به عنوان گونه جدید شرح داده می شود. این گونه به واسطه دارا بودن کرک های میان چسب، گوشوارک آزاد و گل هایی با دو براکتئول در سکسیون sect. Incani DC. قرار می گیرد. این گونه ارتباط نزدیکی با گونه A. latifolius Lam. دارد. تصویر گونه نیز ارایه شده است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

گون (ASTRAGALUS) از تیره بقولات Papilionaceae سطح وسیعی از مراتع و نقاط کوهستانی کشور را به خود اختصاص داده است. مطالعات سیتوژنتیک به منظور اصلاح گیاهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش با استفاده از مریستم نوک ریشه از سه گونه گون (A. elegans، A. cancellatus، A. aznabjurtieus) بعد از مراحل تثبیت، هیدرولیز و رنگ آمیزی نمونه میکروسکوپی تهیه و مورفولوژی کروموزوم ها مورد مطالعه قرار گرفت. بررسیها نشان داد که هر سه گونه با 2n-4x-32 با پایه کروموزومیx=8  تتراپلوئید می باشند. با اندازه گیری پارامترهای مختلف کاریوتیپ(L, S, L+S, L/S, S (L+S) A1.A2, S%, TF%., DRL, VRC) مشخص شد که بلندترین کروموزوم و بلندترین طول ژنوم در گونه A. elegans و کوتاه ترین کروموزوم و کوتاه ترین ژنوم در گونه A. cancellatus می باشد. گونهA. elegans  با داشتن کمترین مقدار A1 و بیشترین مقدار TF% و %S و فرمول کاریوتیپی 10m+6sm، دارای کاریوتیپ متقارن بوده و نسبت به دو گونه دیگر یک گونه جدید است.