گونه Petasites albus (L.) Gaertner به عنوان گزارش جدیدی از جنگلهای شمال ایران نام برده می شود. این گونه از Petasites hybridus (L.) P. Gaertner به علت داشتن کرک های دائمی تار عنکبوتی در زیر برگها و گل آذینی بلند و کشیده و گل های سفید رنگ با برگه های گریبانه ای غده دار متفاوت است.

جنس Carduus L. (ASTERACEAE) شامل حدود 90 گونه است که 8 گونه آن در ایران پراکنش دارد و تنها یک گونه آن انحصاری ایران می باشد. ریخت شناسی دانه های گرده 8 گونه از جنس با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی نگاره مورد بررسی قرار گرفت. نوع دانه گرده sub- oblate تا oblate- spheroidal با تزئینات خاردار است. اندازه دانه های گرده در دید قطبی از 35.76-50.46m و در دید استوایی از 37.38-59.63m متغیر هستند. داده های گرده شناسی صفات خوبی برای جدایی گونه های مطالعه شده می باشد. گونه های برون گروه متعلق به جنس Cirsium Mill. در یک خوشه جدا قرار گرفته اند. روابط گونه ای مطابق با نتایج مورفولوژیکی و رفتار های تاکسونومیکی قبلی این جنس می باشد.

در این بررسی نمونه های Leveillula جمع آوری شده از مناطق مختلف کشور و نمونه های مجموعه مرجع قارچ های وزارت جهاد کشاورزی واقع در موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در تهران روی گیاهان تیره ASTERACEAE مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از بررسی های ریخت شناسی، آرایه ها با بهره گیری از نوشته ها و منابع معتبر موجود شناسایی و تعیین نام شدند. بر اساس این مطالعه شش گونه Leveillula شامل L. guilanensis، L. lactucae-serriolae، L. lactucarum، L. picridis، L. simonianii و L. taurica s.I.  روی تیره ASTERACEAE در ایران شناسایی شدند. شواهد به دست آمده از مطالعه نمونه های ایرانی نشان می دهد که جنس Lactuca در ایران حداقل توسط دو گونه شامل L. lactucae-serriolae و L. lactucarum آلوده می شود. بر اساس نمونه های متعدد جمع آوری شده از ایران، جدایه های L. taurica s.I. روی تیره ASTERACEAE از نظر شکل شناسی مشابه یکدیگر نیستند و تفاوت هایی قابل توجهی در بین آنها دیده می شود. با این وجود، اغلب این نمونه ها از نظر شکل شناسی با گونه های دیگری که قبلا توصیف شده اند، بسیار نزدیک هستند و به سختی از آنها قابل تمایز می باشند. بر اساس شکل شناسی کنیدیوم ها، نمونه های L. taurica s.I. روی تیره ASTERACEAE حداقل در سه گروه مورفولوژیکی قرار می گیرند. گروه اول نمونه هایی با کنیدیوم های اولیه نیزه ای تا کم و بیش بیضوی را در بر می گیرد. نمونه های روی جنس های Carthamus، Crepis، Gundellia، Helianthus و Taraxacum از این نوع هستند. نمونه های رویAnthemis ،Circium ، Cousinia، Echinops spp. با کنیدیوم های اولیه کم و بیش بیضوی تا تخم مرغی شکل در گروه دوم قرار می گیرند. گروه سوم نمونه هایی با کنیدیوم های اولیه کم و بیش استوانه ای نوک تیز تا نیزه ای هستند که روی میزبان هایی نظیر Acroptilon، Artemisia، Centurea، Launaea و همچنین Helianthus دیده می شوند. جالب توجه است که آفتابگردان (Helianthus annus) در ایران حداقل توسط دو گروه مورفولوژیکی آلوده می شود.

چهار گونه جدید جنس Cousinia Cass. از ایران شرح داده می شود. گونه C. barezica بر اساس نمونه ای که از سلسله جبال بارز در استان کرمان جمع آوری شده شرح داده می شود. این گونه متعلق به بخش Spinuliferae است و با گونه های C. longifolia و C. sicigera نزدیکی دارد ولی با هر دو گونه در داشتن برگهای دو رنگ در مقابل برگهای یک رنگ تفاوت دارد. گونه  C. isfahanica بر اساس نمونه ای که از اصفهان، سمیرم، ونک جمع آوری شده معرفی می گردد . این گونه با گونه های C. rigidissima و C. auranti که هر دو در افغانستان انتشار دارند نزدیکی دارد. گونه جدید با ویژگیهای برگ و کپه با هر دو گونه تفاوت دارد. گونه C. maasoumii بر اساس نمونه هایی از اراک ودلیجان شرح داده می شود و با گونه C. macroptera خویشاوندی دارد. در گونه جدید برگهای قاعده ای نیزه ای باریک اند و گیاه به رنگ سبز گرایش دارد، در صورتیکه در گونه C. macroptera که فقط در استان آذربایجان انتشار دارد، برگها نیزه ای ویا بیضوی پهن اند و رنگ گیاه خاکستری است. گونه C. pseudocandolleana بر اساس نمونه ای از استان خراسان شرح داده می شود و با گونه C. candolleana که انحصاری استان همدان است نزدیکی دارد. گونه جدید ارتفاع تا حدود 30 سانتیمتر دارد و چند ساقه ای است. در صورتی که گونه C. candolleana ارتفاع حدود یک متر را دارد و تک ساقه ای است. گونه جدید همچنین با گونه C. myriotoma خویشاوندی دارد و با آن در داشتن برگهای شانه بخش ساده، جام گل کرم و برگه های گریبانی قلابی تفاوت دارد. در گونه C. myriotoma برگها دو تا سه بار شانه ای بخش اند، جام گل گلی معرفی شده است و برگه های گریبانی افراشته و غیر قلاب ماننداند.

دانه های گرده 32 جمعیت مختلف از 13 جنس موجود در قبیله بابونه در ایران (یک تا سه جمعیت از هر گونه) با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی مطالعه شدند. دانه های گرده تمام نمونه های بررسی شده، سه شیار - روزنه ای و از نظر شکل دانه گرده، 55 درصد بیضی- دایره ای، 22 درصد تقریبا بیضی، 15 درصد دایره ای و 8 درصد کشیده - دایره ای بودند. دانه گرده بیضی- دایره ای و دایره ای در تمام جنس های این قبیله مشاهده شد. دانه های گرده همه تاکسون ها دارای درپوش و سه شیار روزنه ای هستند. بر اساس بررسی تزیینات دانه گرده با میکروسکوپ الکترونی نگاره، به جز جنس Artemisia که دارای خارچه و فاقد منفذ است، سایر جنس ها دارای خار و منفذدار هستند. در دندروگرام حاصل از روش UPGMA بر اساس چهار صفت کمی و کیفی دانه گرده، دو خوشه عمده مشاهده شد: خوشه اول (A) شامل جمعیت های جنس Artemisia با تیپ گرده Artemisia و خوشه دوم (B) سایر آرایه ها با تیپ دانه گرده Anthemis بودند. در خوشه دوم (B)، آرایه های دارای دانه گرده بزرگ تر (طول قطبی 28.64 تا 32.5 میکرومتر و عرض استوایی 30.65 تا 33.2 میکرومتر) در زیرخوشه B-1 و آرایه های دارای دانه گرده کوچک تر (طول قطبی 21.69 تا 30.38 میکرومتر و عرض استوایی 23.29 تا 32.4 میکرومتر) در زیرخوشه B-2 قرار گرفتند. نتایج نشان دادند صفت های ریز ریخت شناسی دانه گرده در تعیین روابط خویشاوندی بین جنس های قبیله بابونه مفید هستند. همچنین نتایج نشان دادند با وجود ثابت بودن تیپ دانه گرده، صفت هایی مانند شکل و اندازه صفت های متمایزکننده جنس ها و دارای کاربرد تاکسونومیکی هستند.

آرایه شناسی Cousinia sect. Haussknechtianae (ASTERACEAE ; Cardueae) مورد بازنگری قرار گرفت. گونه های این بخشه پراکنش محدودی در مناطق مرتفع کوهستانی مرکز، جنوب غربی و غرب ایران و شمال شرقی عراق دارند. به دلیل موسم گلدهی دیرهنگام و پراکندگی آنها در مناطق دورافتاده کوهستانی، این گونه ها کمتر شناخته شده اند. به دلیل بررسی نمونه های گیاهی زیادی که در سال های اخیر از کوه های زاگرس جمع آوری شده است، گونه های این بخشه بهتر شناخته شده اند. در این مقاله سه گونه C. komidjanensis از مرکز ایران، C. curvibracteata از جنوب غربی ایران و C. rawanduzensis از شمال شرقی عراق به عنوان گونه های جدید به دنیای علم معرفی شده اند. برای هریک از این گونه های جدید، توصیف و تصویر تیپ ارائه شده است. بر اساس نتایج، این بخشه کلا شامل هشت گونه انحصاری در ایران و شمال شرقی عراق است. لیست گونه ها، یک کلید شناسی و نقشه پراکنش برای تمامی آن ها ارائه شده است.

بومادران (.Achillea L) یکی از مهم ترین جنس های دارویی تیره مرکبان (ASTERACEAE) است که درنقاط مختلف جهان پراکنش دارد. بومادران هزاربرگ (Achillea millefolium) یکی ازگونه های این جنس است که دارای تنوع فنوتیپی وژنوتیپی زیادی درایران است.آنالیز سیتولوژیکی سه ژنوتیپ این گونه مربوط به سه استان مختلف کشور به منظور دستیابی به سیتوتیپ های جدید انجام شد. نشان ویژگی های کروموزومی وتقارن کاریوتیپی حاکی از آن است که دوجمعیت دارای 2n=6x=54 کروموزوم وهگزاپلویید است. جمعیت مربوط به استان تهران 2n=8x=72 کروموزوم واکتاپلویید می باشد. جمعیت Am4 متقارن ترین کاریوتیپ راداراست. بر اساس نتایج حاصل تغییرات ساختاری کروموزومی و تغییر شرایط اکولوژیکی نقش مهمی در تنوع درون گونه ای این تاکسون دارا می باشد.

ریخت شناسی دانه گرده 26 گونه از جنس Artemisia L. (درمنه) از 33 گونه درمنه ای که در ایران می رویند با استفاده از میکروسکوپ نوری (LM) و میکروسکوپ الکترونی (SEM) بررسی شد. بر اساس مطالعات تزیینات اگزین به وسیله میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ، دو تیپ دانه گرده تشخیص داده می شود: در نوع I سطح اگزین دارای خارچه های نوک تیز و متراکم است و در نوع II سطح اگزین دارای تراکم کمی از خارچه ها می باشد. تصاویر تمام گونه ها و مشخصات داخلی دانه های گرده ارایه شده است.

سریCousinia sect. Leptocephalae ser. Chaetocephalae  به سطح بخش با نامCousinia sect. ChaetocephLe  ارتقا می یابد. این بخش با بخش نزدیک خود به نام sect. Leptocephalae با داشتن کپه منفرد در انتهای شاخه ها و ساقه ها، برگهای ساقه ای بدون کشیدگی در امتداد ساقه و حام گل زرد تشخیص داده می شود. از این بخش سه گونه ,Cousinia crassipes, C attariae, C. chaetocephala تشخیص داده می شود. گونهC. attariae  به عنوان گونه جدید از کوه های اسفراین در استان خراسان معرفی می شود.