نتایج جستجو

65

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

7

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها


گروه تخصصی








متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
نویسندگان: 

مبارک حسن الهام

نشریه: 

اقیانوس شناسی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    46
  • صفحات: 

    87-102
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    59
  • دانلود: 

    142
چکیده: 

پیشینه و اهداف: توده های فیتوپلانکتون دریایی اساس و منبع اصلی اکوسیستم آبی هستند که غلظت آن ها تحت تأثیر عوامل مختلفی ازجمله گردوخاک تغییر می کند. دریای خزر به واسطه نزدیکی به بیابان های ترکمنستان تحت تأثیر توفان های گردوخاک قرار دارد. روش ها: هدف از این مطالعه بررسی عوامل جوی به ویژه گردوخاک بر غلظت کلروفیل در جنوب شرق دریای خزر در بازه بلندمدت 2007 تا 2017 است. بدین منظور از داده های ماهواره آکوا و مدل Merra-2 استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که بیشینه کلروفیل و غلظت گردوخاک سطحی در فصل پاییز و بیشینه عمق نوری هواویزها (AOD) در فصل تابستان است. در فصل پاییز، کلروفیل در سواحل مازندران و گیلان افزایش قابل توجهی می یابد. بیشترین غلظت کلروفیل 2/11 میلی گرم بر مترمکعب در سپتامبر در ایستگاه شماره 2 (در نزدیکی سواحل مازندارن) به دست آمد. در فصل پاییز افزایش سرعت باد و افزایش تابش خورشیدی دریافتی در منطقه بالکان منجر به افزایش غلظت گردوخاک سطحی شده که همراه با بادهای غربی به دریای خزر انتقال می یابد. افزایش تابش خورشیدی منجر به کاهش کلروفیل شده (ضریب همبستگی 41/0-تا 57/0-) درحالی که افزایش سرعت باد منجر به افزایش کلروفیل (ضریب همبستگی 2/0+تا 54/0+) می شود. در سپتامبر که غلظت گردوخاک افزایش می یابد، کلروفیل نیز افزایش داشته (همبستگی مثبت 34/0+ ) و در بهار که غلظت گردوخاک کاهش می یابد، کلروفیل کاهش (همبستگی منفی32/0-) می یابد. نتیجه گیری: رابطه گردوخاک و کلروفیل در سال ها با غلظت گردوخاک متفاوت، مشابه نیست.

آمار یکساله:  

بازدید 59

دانلود 142 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    21
  • شماره: 

    62
  • صفحات: 

    201-219
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    82
  • دانلود: 

    126
چکیده: 

در این مقاله، عمق اپتیکی هواویز اندازه گیری شده با سنجنده های کالیوپ، مادیس، میزر و امی با داده های شیدسنج خورشیدی مستقر در دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان، از دسامبر سال 2009 تا دسامبر سال 2013 مقایسه و صحت سنجی شده است. رگرسیون خطی، میانگین مربعات خطا و میانگین خطای مطلق بین اندازه گیری های سنجنده های فضابرد و سنجنده زمین پایه محاسبه شده است. همچنین تخمین رو به بالا و تخمین رو به پایین تعیین شد. نتایج نشان می دهند که سنجنده کالیوپ و میزر به ترتیب بیشترین همبستگی (61/0 و 54/0) را با اندازه گیری های زمین پایه بر فراز منطقه زنجان دارد. سنجنده های میزر، کالیوپ و امی به ترتیب نزدیکترین داده های عمق اپتیکی را نسبت به اندازه گیری های شیدسنج خورشیدی (شیب خط برازش شده به ترتیب برابر 68/0، 61/0 و 59/0) دارند که نشان دهنده مدل مناسب استفاده شده در سنجنده ها برای استخراج عمق اپتیکی هواویزها است. همچنین کمترین عرض از مبداء خط برازش شده مربوط به داده های سنجنده مادیس است. میانگین عمق اپتیکی هواویزهای اندازه گیری شده با سنجنده های فضابرد و سنجنده زمین پایه نشان می دهد که سنجنده های مادیس و کالیوپ دارای تخمین رو به پایین (به ترتیب 32/0 و 83/0) و سنجنده های امی و میزر دارای تخمین روبه بالا (به ترتیب 23/1 و 08/1) نسبت به شیدسنج خورشیدی دارند.

آمار یکساله:  

بازدید 82

دانلود 126 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2022
  • دوره: 

    9
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    159-177
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    37691
  • دانلود: 

    27059
چکیده: 

Introduction: Sand and dust storms (SDS) are natural phenomena that commonly occur in semi-arid and arid parts of the world due to wind erosion and atmospheric turbulence near the Earth's surface. SDS can spread large amounts of dust and aerosol particles in the environment. These storms reduce the visibility to less than 1000 meters, which can affect the various activities and infrastructures. These phenomena have also harmful impacts on human health, and the environment. In recent years, the occurrence of the SDS has increased considerably in Iran, northeastern Iraq, Syria, and southern Saudi Arabia in summer and spring. Therefore, it is important to identify the spatial extent of SDS more accurately. With the development of satellite technologies, remote sensing has played an important role to dust detection due to the possibility of providing extensive spatial coverage. MODIS provides appropriate images for studying SDS. Commonly used MODIS-based dust indices, such as Brightness Temperature Difference (BTD) index between band 32 and band 31 (BTD32-31), and band 20 and 31 (BTD20-31), and Normalize Difference Dust Index (NDDI) can’ t monitor SDS more accurately. These indices have some issues with differentiating between SDS and bright surfaces like deserts, dark surfaces like vegetation regions, clouds, and water bodies. So in this paper, a new dust detection algorithm, which is based on reflective and thermal infrared bands was introduced and used to identify two dust events in Asia that occurred July 15 and 16, 2008. Methodology: The study area is located in southwestern Asia, which includes Iraq, northeastern Syria, and western Iran. In this research, MODIS Level 1B (L1B) data from the Terra satellite (MOD021KM), and Aerosol Optical Depth (AOD) product of MODIS Level 2 aerosol data (MCD19A2) were utilized to identify SDS and validate the results, respectively. The proposed method was performed in five steps. In the first step, data were mapped to the UTM coordinate system using the MODIS Conversion Toolkit (MCTK) of ENVI 5. 3, and then converted to the calibrated reflectance values of bands 1, 3, 4, and 7, and brightness temperature values of bands 20, 31, and 32. In the second step, BTD32-31, BTD20-31, NDDI, and the proposed new algorithm, which consists of a linear combination of blue (0. 459-0. 479 μ m), Shortwave Infrared (SWIR 2. 105-2. 155 μ m), and three Thermal Infrared (TIR 3. 66-3. 84, 10. 78-11. 28, and 11. 77-12. 27 μ m) bands of MODIS, were calculated. In the third step, the appropriate thresholds for separating dusty pixels from dust-free areas were chosen by visually interpreting and comparing the results of the indices with the true color RGB MODIS images. In the fourth step, by applying the threshold of 290 Kelvin to band 31, the cloudy pixels were separated, and finally, the SDS was identified. In the last step, the performance of the algorithms was validated using the SDS extracted by MODIS true-color images, and MODIS AOD product. Discussion and Results: According to the results of the calculated indices, BTD32-31 could not distinguish between SDS and the other regions, such as deserts, vegetation regions, and water bodies, BTD20-31 could not differentiate between SDS and bright surfaces, such as deserts, and NDDI could not separate SDS from dark surfaces, such as vegetated areas. In comparison with the mentioned indices, the proposed algorithm was able to detect SDS with respect to bright surfaces, dark surfaces, and water bodies, such as Tharthar Lake in Iraq, and the Persian Gulf. This indicated that the proposed algorithm can also represent the dust sources more accurately than BTD32-31, BTD20-31, and NDDI. The spectral profile of the North-South and West-East transects of BTD32-31, BTD20-31, NDDI, and the proposed algorithm also demonstrated that the proposed algorithm has been quite successful in separating dusty pixels from dust-free areas, while the other indices had difficulty differentiating between dust and the other regions by applying a proper threshold. The results of the validation of the dust detection indices to SDS extracted by MODIS true-color images showed that the proposed algorithm, BTD20-31, NDDI, and BTD32-31 detected SDS extent with an overall accuracy of 88. 59%, 81. 39%, 73. 56%, and 57. 92% on July 26, and 96. 34%, 94. 15%, 61. 95%, and 68. 89% on July 27, respectively. The results of the validation of the dust detection indices to SDS extracted by MODIS AOD product also demonstrated that the proposed algorithm, BTD20-31, NDDI, and BTD32-31 detected SDS extent with an overall accuracy of 82. 1%, 74. 02%, 77. 62%, and 51. 9%, respectively. Conclusion: The proposed SDS detection algorithm introduced in this study was based on linear combination of reflective bands blue (band 3), and SWIR (band 7), and thermal infrared bands 20, 31, and 32. The results indicated that this algorithm was able to effectively separate SDS from dark surfaces, bright surfaces, and water bodies with choosing proper threshold value. It was also possible to detect dust sources by this algorithm. According to the results of this algorithm, the SDS originated from the eastern Syria, Iraqi-Syrian border, northwestern, southeastern, and southern Iraq, and northern Saudi Arabia. Results also indicated that BTD32-31, BTD20-31, NDDI had limitations in separating SDS from the other regions, bright surfaces, and dark surfaces, respectively. Validation of these dust detection indices and the proposed algorithm with respect to SDS extracted by MODIS true-color images showed that the proposed algorithm detected SDS extent with an overall accuracy of more than 88%, which was 7%, 15%, and 31% higher than the results derived from BTD20-31, NDDI and BTD32-31, respectively. Also, according to SDS detected by MODIS MCD19A2 Aerosol Optical Depth (AOD) product data, the proposed index identified SDS with an overall accuracy of 82%, which was 5%, 8%, and 31% higher than the results derived from NDDI, BTD20-31, and BTD32-31, respectively. Therefore, our results suggested that the proposed algorithm could effectively capture large-scale SDS and separate dusty pixels from dust-free areas in western Asia.

آمار یکساله:  

بازدید 37691

دانلود 27059 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
نویسندگان: 

عفیفی محمدابراهیم

نشریه: 

جغرافیا

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    15
  • شماره: 

    55
  • صفحات: 

    183-194
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    795
  • دانلود: 

    312
چکیده: 

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

آمار یکساله:  

بازدید 795

دانلود 312 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1394
  • دوره: 

    14
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1357
  • دانلود: 

    277
چکیده: 

ذرات گرد و غبار در اتمسفر از نواحی خشک و نیمه خشک دنیا منشا گرفته و اصلی ترین منبع ریزگرد های معدنی است. استفاده از سنجش از دور ماهواره ای ریزگردها، این توانایی را در این تکنیک به وجود آورده است تا اطلاعات ارزشمندی برای کمک به طراحی شبکه اندازه گیری و برآورد میزان ریزگردها در محیط های دریایی فراهم کند. رسوب ریزگردها در مناطق اقیانوسی، مواد مغذی کلیدی از قبیل آهن را برای فیتوپلانکتون های اقیانوسی فراهم می کند. در تحقیق حاضر عمق اپتیکی ریزگردها در منطقه خلیج فارس از مارس 2008 تا دسامبر 2013 بررسی شده است. برای این کار از داده های سنجنده MODIS ماهواره های آکوا و ترا و همچنین داده های ذرات معلق (PM10) ایستگاه های محیط زیست و عمق اپتیکی ایستگاه های AERONET، به منظور ارزیابی عمق نوری ریزگردها استفاده شده است. نتایج نشان داد که داده های عمق اپتیکی (AOD) از سنجنده MODIS دارای دقت قابل قبولی هستند و همبستگی بسیار زیادی بین مقادیر اندازه گیری شده با MODIS و شبکه AERONET، وجود دارد (ضریب همبستگی: 0.9). مقایسه ای بین مقادیر عمق اپتیکی (AOD) حاصل از اندازه گیری توسط سنجنده MODIS ماهواره های آکوا و ترا و میزان ذرات معلق (PM10) برآورد شده از ایستگاه های محیط زیست در منطقه خلیج فارس نیز صورت گرفت. این بررسی ها نشان داد که بین این دو مقدار، همبستگی معنی دار برای دو ماهواره آکوا و ترا در منطقه مطالعاتی وجود دارد و ضریب همبستگی در فصل تابستان بیشتر از زمستان است. نتایج این بررسی نشان داد که داده های عمق اپتیکی حاصل از تصاویر ماهواره MODIS می توانند اطلاعات دقیقی از میزان ریزگردهای منطقه خلیج فارس فراهم نمایند.

آمار یکساله:  

بازدید 1357

دانلود 277 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

مدیریت بیابان

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    10
  • صفحات: 

    13-27
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    515
  • دانلود: 

    205
چکیده: 

هواویزها در جو، نقش بسیار مهمی را در سیستم های اقلیمی بازی می کنند. این ذرات جو را مستقیماً با تغییر ترازمندی تابشی به وسیلة پخش و جذب طول موج های مختلف و به طور غیرمستقیم با تغییر ویژگی های نوری و ماندگاری ابرها، تحت تأثیر قرار می دهند، ویژگی های نوری هواویزها از قبیل ضخامت نوری آن ها (AOD)، در فهم تأثیرات هواویزهای اتمسفری در تغییر اقلیم و چرخة بیوژئوشیمیایی بسیار مهم و حیاتی هستند. ازاین رو، در این پژوهش توانایی مدل انتقال تابشی و تصاویر مودیس در برآورد عمق نوری هواویزها بر روی خلیج فارس مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پردازش تصاویر از نرم افزار MATLAB و داده های ماهواره ای با توان تفکیک 500 متر در شبکه های 5*5 سنجنده ی مودیس استفاده شد و ارزیابی داده های عمق نوری هواویزها با استفاده از ایستگاه های آئرونت با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، شاخص RMSE و RMSD انجام گرفت. نتایج اولیه حاصل از اجرای الگوریتم نشان دهنده ی توانایی مدل در شبیه سازی عمق نوری هواویزها بود. نتایج نشان داد که الگوریتم موجود به درستی عمل می کند و با توجه به داده های انعکاس طیفی برای شعاع مؤثرهای مختلف در جداول LUT، مقادیر را برای عمق نوری هواویزها شبیه سازی می کند. نتایج ارزیابی ها نشان داد مقادیر عمق نوری به دست آمده از تصاویر همبستگی معنی داری با عمق نوری اندازه گیری شده در ایستگاه های آئرونت دارد. به گونه ای که مقدار همبستگی برای روزهای 8 تیر 1392، 23 تیر 1393 و 14 مهر 1394 برای باند 243/1 به ترتیب 96/0، 94/0 و 98/0 و برای باند 643/1 به ترتیب 99/0، 98/0 و 98/0 به دست آمد که روند خوبی را بین داده های اندازه گیری نشان می دهد. شاخص های RMSE و RMSD در این روزها به ترتیب کمتر از 15/0 و کمتر از 06/0 محاسبه شد؛ بنابراین می توان گفت دقت شبیه سازی ها در این باندها مناسب است.

آمار یکساله:  

بازدید 515

دانلود 205 استناد 0 مرجع 0
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    9
  • شماره: 

    1 (پیاپی 33)
  • صفحات: 

    27-44
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    363
  • دانلود: 

    177
چکیده: 

امروزه معضل توفان های گرد و خاک به بحرانی منطقه ای و جهانی تبدیل شده است. پژوهش حاضر بر آن است که با استفاده از مدل عددی، تصاویر ماهواره ی MODIS و شاخص AOD و نقشه های همدیدی، به تعیین منابع گرد و غبار و چگونگی حرکت آنها بر فراز نیمه ی شرقی ایران طی فصل گرم سال بپردازد. در مرحله ی اول با استفاده از داده های مشاهداتی، تصاویر ماهواره و شاخص عمق اپتیکی گرد و غبار، توفان های گرد و غبار فصل گرم طی دوره ی آماری 2010 تا 2018 مشخص شد. سپس به بررسی عوامل همدیدی موثر بر رخداد این پدیده پرداخته شد؛ برای این امر با مراجعه به تارنمای مرکز اروپایی، پیش بینی میان مقیاس جوی (ECMWF) داده های دما، فشار تراز دریا (SLP)، مولفه های مداری و نصف النهاری باد، ارتفاع ژئوپتانسیل در ترازهای 850، 500 و250 هکتوپاسکال با دقت فضایی 0/25 * 0/25 درجه دریافت شد. در مرحله ی بعد برای منشایابی این توفان ها، از مدل پخش لاگرانژیHYSPLIT به روش پسگرد استفاده شد. نتایج حاصل از مطالعات همدید نشان داد زمانی که یک سلول مستقل پرفشار بر شمال شرق افغانستان و شمال شرق ایران، همچنین سلول کم فشار بسته ای بر جنوب غرب افغانستان وجود دارد، گرادیان شدیدی بین این مناطق ایجاد و باعث می شود سرعت باد در سطح زمین به بیش از 14 متر بر ثانیه برسد. اختلاف شدید فشاری و دمایی در منطقه، نبود رطوبت و زاویه ی تابش بالا سبب می شود گرد و غبار بیابان های خارج از مرزهای شمالی و شرقی به منطقه هدایت شود. همچنین در این فصل، منطقه تحت تسلط پر فشار جنب حاره آزور قرار دارد که بلوکه شدن آن در سطوح بالا به تداوم گرد و غبار در شرق ایران به مدت سه روز منجر شده است. خروجی های مدل و تصاویر ماهواره نشان داد که به طور کلی بیش از 90 درصد منابع اصلی غبار برای توفان های گرد و غباری شرق ایران، محدوده ای در حد فاصل بیابان های مرکزی ترکمنستان، قزاقستان، افغانستان و دشت سیستان است.

آمار یکساله:  

بازدید 363

دانلود 177 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    -
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    23218
  • دانلود: 

    30405
چکیده: 

Aerosols play an important role in balancing Earth and atmosphere energy. In the last two decades, aerosols have been recognized as one of the key factors in the global climate change assessment. The purpose of this study, Determine the nature of atmospheric aerosols and simulation of the concentration of these particles in order to detect the sources of their emissions to the west and southwest regions of Iran. In order to, two types of information, including horizontal visibility of data from meteorological stations and the optical depth (AOD) MODIS were used Two dust events July 5, 2009 and July 1, 2008. In order to determine the nature of atmospheric aerosols, in the software of the ENVI 5. 3, the atmospheric aerosol particle size was calculated using the Deep Blue Aerosol Angstrom Exponent Land algorithm and mapped to the Arc GIS and Then they were analyzed. In order to detect the particle emission sources and Simulation of their concentration was performed using the WRF-Chem coupled numerical model, using the advanced MADE-SORGAM scheme. The results of the remote sensing method showed that the aerosol particles in the western and southwestern regions of Iran have a dusty nature. According to the output of the WRF-Chem numerical model in the both of the dust events, the northwestern regions of Iraq and its center were identified as the main sources of dust emissions.

آمار یکساله:  

بازدید 23218

دانلود 30405 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1389
  • دوره: 

    1
  • شماره: 

    3- 4
  • صفحات: 

    61-74
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    4039
  • دانلود: 

    1780
چکیده: 

هواویزهای موجود در جو، که شامل ذرات جامد و مایع معلق در هوا بوده و دارای منشا طبیعی و انسانی هستند، یکی از منابع اصلی آلودگی هوا و از دلایل اساسی ایجاد و یا تشدید بیماری های قلبی - عروقی و تنفسی بشمار می روند. در سال های اخیر، لزوم پایش و کنترل آلاینده های هوا، در سطح وسیع و با روش هایی که از سرعت و دقت بیشتر و هزینه کمتری برخوردار باشند احساس می شود. مهم ترین پیشرفت در زمینه سنجش از دور ماهواره ای، جمع آوری مشخصات ذرات معلق بالای سطح زمین توسط سنجنده مودیس (اسپکترورادیومتر تصویربردار با قدرت تفکیک متوسط) مستقر بر ماهواره های ترا و آکوا می باشد. با توجه به اینکه سنجنده مادیس مستقر بر این ماهواره ها روزانه از محدوده کشور ما تصویربرداری می نماید، استفاده از آن ها در تعیین غلظت ذرات معلق هوا، امکان پذیر است. در این پژوهش از تصاویر ماهواره ای سطح اول و داده های سطح دوم این سنجنده، به همراه داده های حاصل از اندازه گیری های ایستگاه های زمینی سنجش آلودگی هوا برای انجام تحلیل های کیفی و کمی ذرات معلق هوا در سطوح وسیع استفاده شد. پس از محاسبه ضخامت نوری هواویزها از تصاویر مودیس، برای شهر تهران ضریب همبستگی در حدود 0.48= R2 میان داده های ماهواره ای و داده های زمینی با رابطه خطی PM10 (μgr/m3) = 222.78*AOD - 65.091 بدست آمد که بطور کلی این همبستگی نشان داد که برای سنجنده ای با دقت در حد مودیس و قدرت تفکیک مکانی آن، قابل قبول می باشد، البته لازم به ذکر است که پیکسل های ضخامت نوری هواویزها با ابعاد 10×10 کیلومتری موجود بوده و در هر گذر ماهواره، سطح زمین، تنها توسط تعداد کمی از این پیکسل ها پوشیده می شود در حالی که داده های اندازه گیری شده در ایستگاه های زمینی پایش آلودگی هوا، تنها در شعاع محدودی از اطراف خود قابل استناد هستند و در بسیاری از مواقع مقایسه داده های زمینی با اطلاعات بدست آمده از ماهواره از این طریق، از صحت کافی برخوردار نمی باشند.

آمار یکساله:  

بازدید 4039

دانلود 1780 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1393
  • دوره: 

    15
  • شماره: 

    4 (مسلسل 49)
  • صفحات: 

    341-346
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    684
  • دانلود: 

    125
چکیده: 

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

آمار یکساله:  

بازدید 684

دانلود 125 استناد 0 مرجع 0
litScript