نتایج جستجو

64

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

7

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها


گروه تخصصی








متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
نشریه: 

محیط شناسی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    44
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    461-472
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    457
  • دانلود: 

    208
چکیده: 

برآورد عمق نوری هواویزها (AOD) برای بررسی میزان ذرات معلق موجود در جو که یکی از آلاینده های هوا است استفاده می شود. در این پژوهش برای برآورد عمق نوری هواویزها در ایستگاه های فاقد تشعشع سنج و یا برآورد یک ساله (اتورگرسیو) در ایستگاه های دارای تشعشع سنج از مدل های مختلف همچون مدل های رگرسیون چند گانه (MLR)، رگرسیون مولفه های مبنا (PCR)، خودرگرسیون میانگین متحرک انباشته (ARIMA) و نیز مدل شبکه عصبی مصنوعی (MLP)، استفاده شد. بدین منظور داده های دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و ارتفاع لایه اتمسفری اخذ شده از پایگاه داده جهانی ECMWF در تراز 850 هکتوپاسکال به عنوان متغیرهای مستقل و همچنین داده های تشعشع سنج خورشیدی اداره هواشناسی شهرستان سنندج در بازه ی زمانی 1/1/2005 تا 31/12/2016 به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که مدل ARIMA با دارا بودن مقادیر عددی 91/0 R2=، 0501/0RMSE= و 033/0MAE= در مرحله آموزش مدل و نیز مقادیر 89/0 R2=، 0586/0RMSE= و 0374/0MAE= در مرحله آزمون مدل دارای بهترین عملکرد در برآورد عمق نوری هواویزها در ایستگاه های فاقد تشعشع سنج است. همچنین نتایج مرحله اتورگرسیو نشان داد که مدل MLP با دارا بودن مقادیر عددی 96/0 R2=، 0483/0RMSE= و 028/0MAE= بالاترین دقت را از میان مدل های فوق در برآورد عمق نوری هواویزها برای سال 2017داشته است.

آمار یکساله:  

بازدید 457

دانلود 208 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    15
  • شماره: 

    53
  • صفحات: 

    58-67
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    229
  • دانلود: 

    198
چکیده: 

در پژوهش حاضر به مطالعه پدیده گردوغبار و روند تغییرات سالانه و فصلی آن در استان گلستان با استفاده از فنون سنجش از دور و گلغبارهای منطقه ای، در یک بازه زمانی 18 ساله (1379-1396) اقدام شد. بدین منظور از شاخص عمق نوری گرد و غبار (AOD) مربوط به سنجنده MODIS استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در سال 1388 شاهد بالاترین مقدار AOD متوسط سالانه (معادل 321/0) بوده ایم که نشان دهنده بیشترین شدت و غلظت گرد و غبار است. همچنین به لحاظ تغییرات فصلی، دو فصل پاییز و زمستان سهم کمی از غلظت گردوغبار را داراست و بیشترین غلظت گرد و غبار استان گلستان مربوط به فصل تابستان و به ویژه ماه های تیر-مرداد می باشد. نمودارهای گلغبار فصلی بدست آمده، نشان می دهد که جهت گرد و غبار غالبا غربی و جنوب غربی بوده و نقش بادهای شمالی در تولید گرد و غبار ناچیز است؛ این نتیجه نشان می دهد که بر خلاف تصورات عمومی مبنی بر اینکه منشاء گرد و غبارهای خارجی استان گلستان غالبا کشور ترکمنستان است، نقش کشور ترکمنستان در گردوغبارهای استان کمرنگ بوده و توده غبار از غرب وارد ایران و از بخش های شمالی کشور به استان گلستان وارد شده است.

آمار یکساله:  

بازدید 229

دانلود 198 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

نیوار

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    45
  • شماره: 

    114-115
  • صفحات: 

    117-125
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    87
  • دانلود: 

    120
چکیده: 

غلظت کلروفیل در محیط های دریایی نشان دهنده میزان فیتوپلانکتون و در نهایت تولید زیست بوم های دریایی است. غلظت کلروفیل ثابت نیست و به کمیت های نظیر دمای سطح دریا [1] و عمق نوری هواویزها [2] بستگی دارد؛ همچنین دارای تغییرات فصلی است و همبستگی بین این عوامل در عمق های متفاوت، مختلف است. بررسی رابطه بلند مدت بین تغییرات دمای سطح دریا و عمق نوری هواویزها با غلظت کلروفیل در سواحل خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از محصولات روزانه MODIS در بازه زمانی 2003 تا 2020 نشان می دهد در نواحی سواحلی که دارای عمق آب کمتری است، همبستگی بیشتر است. بیشترین میزان همبستگی در نواحی جنوبی خلیج فارس که کم عمق ترین منطقه در خلیج فارس و دریای عمان است، مشاهده شده است. روند تغییرات دمای سطح دریا و عمق نوری هواویز در دو منطقه خلیج فارس و دریای عمان، مشابه است و مقادیر بیشینه آن در فصل تابستان و کمینه آن در زمستان مشاهده شده است. این روند فصلی در غلظت کلروفیل معکوس است؛ به طوری که کمترین مقادیر در تابستان و بیشترین مقادیر در زمستان مشاهده شده است. همچنین بررسی مطالعه رخداد گردوخاک در تاریخ30 ژوییه 2018 احتمال وجود تاخیر زمانی در همبستگی دمای سطح دریا و عمق نوری هواویز با غلطت کلروفیل را نشان داد.

آمار یکساله:  

بازدید 87

دانلود 120 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    40
  • صفحات: 

    97-114
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    92
  • دانلود: 

    145
چکیده: 

امروزه، رخدادهای گردوغبار در غرب و جنوب غرب ایران، تبدیل به یکی از مهمترین مخاطرات زیست محیطی شده است. هدف اساسی این پژوهش آشکارسازی ارتباط بین تغییرات پوشش زمین ها و توزیع گردوغبار در سطح استان خوزستان طی دو دهه اخیر است. در این راستا از داده های طبقه های پوشش زمین ها سنجنده مادیس، محصول عمق اپتیکی آئروسل همین سنجنده و نیز تکنیک ماتریس تحلیل متقاطع، برای آشکارسازی ارتباط بین آن ها استفاده شد. نتایج نشان داد که پوشش های غالب استان خوزستان بیشتر مراتع، زمین های بایر، زمین های کشاورزی و پهنه های شهری بودند. تحلیل روند 20 ساله این کاربری ها نشان داد که مراتع، روند کاهشی، زمین های کشاورزی و شهری روند افزایشی و زمین های بایر نیز روند به طور نسبی ثابتی را طی کرده بود. اما از طرف دیگر، نتایج حاصل از تحلیل فضایی شاخص AOD نشان داد که میانگین و انحراف معیار فضایی این شاخص در سطح استان طی دو دهه اخیر، از 09/0± 35/0 در سال 2000 به 04/0± 44/0، در سال 2020، رسیده بود. نتیجه مهمی که ماتریس تحلیل متقاطع در کنار تحلیل روند دوره ای به دست داد این بود، کاربری مراتع متوسط تا غنی که طی دو دهه اخیر میزان AOD در سطح این کاربری افزایش پیدا نکرده بود، با شیب 6500 هکتار در سال، روندکاهشی داشته در حالی که کاربری زمین های کشاورزی که شاخص AOD، روی آن روند افزایشی داشته است، با شیب سالانه 18700 هکتار روند افزایشی قابل توجهی داشته است. بنابراین به طور کلی می توان گفت، افزایش سطح زیر کشت زمین های کشاورزی، و عدم کنترل زمین های بایر در سطح استان، روند تشدید گردوغبار در سطح استان را طی دو دهه اخیر منجر شده است.

آمار یکساله:  

بازدید 92

دانلود 145 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

Gharibzadeh M. | Alam Kh.

نشریه: 

DESERT (BIABAN)

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2019
  • دوره: 

    24
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    197-206
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    46247
  • دانلود: 

    17065
چکیده: 

Aerosols affect the earth's atmospheric radiative fluxes via direct, semi-direct, and indirect mechanisms. Aerosols also are one of the main sources of uncertainty in climate models. In the Middle East, in addition to climate effects, various problems such as reduced visibility, human health hazards, and air pollution are caused by aerosols. Studying the optical and physical properties of aerosols on local and global scales helps reduce the uncertainties in climate forcing. In this study, aerosol optical properties, including Aerosol Optical Depth (AOD), Angstrom Exponent (AE), ASYmmetry parameter (ASY), Single Scattering Albedo (SSA), and phase function were analyzed. These properties were investigated over five sites in the Middle East during 2013 using the Aerosol Robotic NETwork (AERONET) data. The results revealed an inverse relationship between AOD and AE in all sites. A high AOD value and a low AE value were detected in spring and summer in all studied sites, suggestive of coarse mode dust particles. ASY initially decreased due to the dominance of absorbing type aerosols in the visible spectrum with the increase in wavelength. Afterwards, ASY increased with the increase in wavelength in the infrared region due to the dominance of the coarse mode particles. In most sites, SSA increased, particularly in spring and summer, with the increase in the wavelength because of the dominance of desert dust. In spring and summer, the phase function was high over all sites. High phase functions associated with small scattering angles were caused by the coarse mode particles.

آمار یکساله:  

بازدید 46247

دانلود 17065 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1393
  • دوره: 

    25
  • شماره: 

    2 (پیاپی 54)
  • صفحات: 

    37-50
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    325
  • دانلود: 

    183
چکیده: 

ذرات با قطر کمتر از 10 میکرومتر سلامتی ساکنین شهرهای بزرگ را تهدید می کند. تا کنون روش های مختلفی برای آشکارسازی این ذرات با استفاده از تصاویر ماهواره ای پیشنهاد شده است. اغلب این روش ها نیاز به واسنجی برای اقلیم های متفاوت دارند. در این تحقیق یک مدل شبه تجربی با روش الگوریتم ژنتیک برای برآورد غلظت ذرات معلق در زمان عبور ماهواره و در مقیاس محلی معرفی شده است. برای این کار از مقادیر تصحیح شده عمق اپتیکی (AOD) بدست آمده از تصاویر سنجنده MODISاستفاده گردیده است. بدین منظورAOD نسبت به رطوبت نسبی و ارتفاع اختلاط تصحیح شده است. در مدل شبه تجربی، با استفاده از الگوریتم ژنتیک داده های هواشناسی نیز وارد مدل شده و تاثیر آنها در نظر گرفته می شود. وارد شدن دما و رطوبت نسبی به مدل موجب بهبود برآورد غلظت ذرات معلق شده است. در نهایت این مدل برای منطقه تهران اعتبار سنجی شده و در نتیجه آن همبستگی قابل قبول (R2=0. 51) با تغییرات غلظت ذرات معلق سطحی با انحراف معیاری معادل 28 بدست آمد. در تصحیح AOD محدودیت هایی از قبیل ناکافی بودن ایستگاه های هواشناسی و تعیین تقریبی ارتفاع اختلاط وجود دارد که موجب ورود عدم قطعیت هایی به مدل می شود.

آمار یکساله:  

بازدید 325

دانلود 183 استناد 0 مرجع 0
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    51
  • شماره: 

    9
  • صفحات: 

    2203-2219
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    280
  • دانلود: 

    227
چکیده: 

مناطق مختلف ایران تحت تأثیر گردوخاک های داخلی و یا فرامرزی هستند. با استفاده از داده های ماهواره می توان توزیع زمانی و مکانی و منشأ شکل گیری گردوخاک را بررسی نمود. هدف از مطالعه حاضر تحلیل غلظت گردوخاک سطحی، گردوخاک در ستون هوا و عمق نوری هواویزها با استفاده از مدل MERRA-2 و ماهواره آکوا در مناطق گردوخاک خیز ایران بود. داده در دوره 2007 تا 2017 تهیه و شکل ها توسط نرم افزار Grads و OriginPro ترسیم شد. یافته های تحقیق سه کانون گردوخاک فرامرزی در غرب، شرق و شمال شرق ایران و دو کانون داخلی در دشت کویر و جنوب شرق ایران را نشان داد. کانون های فرامرزی جنوب شرق عراق و کویت بیشترین غلظت گردوخاک سطحی را دارد. در آبادان بیشترین غلظت گردوخاک سطحی با 552 () در فصل تابستان، گردوخاک در ستون هوا 709 () و عمق نوری هواویزها MERRA-2 با 58/0 در فصل بهار به دست آمد. ضریب همبستگی بین گردوخاک سطحی و گردوخاک ستون هوا در کانون های داخلی شامل طبس، کهنوج، خور بیابانک و نیک شهر با 94/0، 93/0، 89/0، 89/0 به دست آمد که می تواند نشان دهنده اثر شرایط محلی در توسعه گردوخاک باشد. تغییر زمانی گردوخاک ستون هوا در سه ایستگاه بوشهر، آبادان و اهواز بیشترین روند کاهشی را با ضریب 035/0-و 034/0-نشان می دهد که نشان دهنده کاهش اثر کانون های فرامرزی گردوخاک است. در توزیع زمانی، سال های 2008 و 2012 با شدیدترین و فراگیرترین گردوخاک ها در گستره ایران تعیین شد. در توزیع ماهانه گردوخاک بیشینه غلظت آن در ماه های آوریل و جولای 2008، مه 2012 و جولای 2016 در اهواز به دست آمد. تغییر زمانی گردوخاک ستون هوا در سه ایستگاه بوشهر، آبادان و اهواز بیشترین روند کاهشی را با ضریب 035/0-و 034/0- نشان می دهد که نشان دهنده کاهش اثر کانون ها فرامرزی گردوخاک است. در توزیع زمانی، سال های 2008، 2012 با شدیدترین و فراگیرترین گردوخاک ها در گستره ایران تعیین شد. در توزیع ماهانه گردوخاک بیشینه آن درماه های آوریل و جولای 2008، مه 2012 و جولای 2016 در اهواز به دست آمد.

آمار یکساله:  

بازدید 280

دانلود 227 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

صالحی مهسا | معصومی امیر

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    4
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    139-149
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    327
  • دانلود: 

    191
چکیده: 

داده سطح 2 لیدار فضابرد کالیوپ مستقر بر روی ماهواره کالیپسو برای 144 گذر شبانه از نزدیکترین فاصله به شهر زنجان بین سالهای 2006 تا 2017 میلادی مورد تحلیل قرار گرفت. مشاهده شد که عمق اپتیکی هواویزها به عنوان معیاری از غلظت آنها در فصل های بهار و تابستان روند افزایشی قابل ملاحظه ای دارد؛ به گونه ای که مقدار میانگین ماهانه عمق اپتیکی هواویزها در طول موج 532 نانومتر از مقدار 06/ 0 در ماه دسامبر به 36/ 0 در ماه آگوست افزایش یافته است. تحلیل داده های نسبت واقطبیدگی هواویزها نشان می دهد که ذرات غبار، هواویز غالب در تمامی این اندازه گیری ها بوده است. ارتباط معناداری بین غلظت غبار و سرعت باد سطحی دیده نشد و در همراهی با نتایج مدل هواشناسی HYSPLIT می توان نتیجه گرفت که غبار رسیده به جو زنجان منشأ محلی ندارد و اغلب از منطقه بین النهرین سرچشمه می گیرد. بررسی نمایه ارتفاعی توزیع غبار در جو نشان می دهد که کف لایه های غباری رسیده به جو زنجان اغلب در محدوده 200 متری تا 5 کیلومتری بالای سطح زمین قرار دارد. همچنین رویدادهای غباری ثبت شده با کاهش شدید نمایانی افقی همراه نیست که در توافق با نتیجه قبلی به معنی عبور لایه غباری از بالای شهر زنجان می باشد.

آمار یکساله:  

بازدید 327

دانلود 191 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    39
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    163-174
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1284
  • دانلود: 

    347
چکیده: 

برآورد غلظت ذرات معلق با استفاده از تعیین عمق نوری هواویزها (AOD) کاربرد بسیاری در تحقیقات مرتبط با آلودگی هوا دارد. در مقاله حاضر عمق نوری هواویزها در زنجان و تهران در حکم نمونه ها یی از مناطق شهری و ابرشهری در دوره دسامبر 2009 تا سپتامبر 2010 بررسی شده است. بدین منظور از داده های حس گر مادیس و همچنین نورسنج خورشیدی مرکز تحصیلات تکمیلی زنجان و دید افقی ایستگاه های همدیدی واقع در موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و زنجان، در تعیین AOD استفاده شده است.داده های نورسنج خورشیدی برای ارزیابی درستی داده های به دست آمده با حس گر مادیس و دید افقی در زنجان به کار رفته که دقت زیاد اندازه گیری های مادیس را نشان می دهد. ارزیابی نتایج اندازه گیری عمق نوری هواویزها با حس گر مادیس و نورسنج خورشیدی در زنجان، همبستگی این دو عمق نوری را با ضریب 0.87 نشان می دهد. مقادیر AOD برآورد شده از دید افقی همراه با نتایج اندازه گیری های نورسنج خورشیدی (با ضریب همبستگی 0.62) نیز برای ارزیابی میزان درستی استفاده از داده های دید در تعیین میزان عمق نوری هواویزها در طول موج 550 نانومتر است. به علاوه، وجود همبستگی بین داده ها ی مادیس و نتایج حاصل از داده ها ی دید افقی (در حد 0.66 برای زنجان و 0.23 برای تهران) بیانگر امکان استفاده از داده های دید به صورت کمی به منزله منبع اطلاعاتی ثانویه و جایگزین اندازه گیری های ماهواره ای در تحقیقات آلودگی هوا به شکل روزانه است و این داده ها به صورت روزانه و ساعتی در ایستگاه های همدیدی به فواصل کم، در دسترس هستند.

آمار یکساله:  

بازدید 1284

دانلود 347 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

Karami Sara

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    181-196
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    7486
  • دانلود: 

    1482
چکیده: 

Introduction: The entry of dust particles into water areas, which has increased sharply in recent years, causes a lot of environmental damage. The Persian Gulf and the Gulf of Oman are among the water areas that are covered with dust many times of the year. Materials and methods: In this study, a severe dust from July 27 to 31, 2018 is analyzed, in which a large part of the Persian Gulf, Oman Sea and the western part of the Indian Ocean was involved. To study this phenomenon from different perspectives, satellite products, visibility from synoptic stations and synoptic maps were analyzed and the output of two numerical dust models of United States National Aeronautics and Space Administration-Goddard Earth Observing System (NASA-GEOS) and Dust Regional Atmospheric Model with 8 categories-Monitoring Atmospheric Composition and Climate (DREAM8-MACC) were examined. To qualitative and quantitative evaluate of the model outputs, the Aerosol Optical Depth (AOD) of TERRA/MODIS was used. Results: Satellite imagery shows that in this case study, parts of the Persian Gulf and the Sea of Oman were affected by dust, and on July 30, dust particles entered the western half of the Indian Ocean. Comparison of model outputs with satellite data resulted that both models underestimate the AOD values, especially over water, and do not show well the entrance of dust particles into the eastern part of the Persian Gulf, the Gulf of Oman and the western half of the Indian Ocean. Conclusion: Qualitative and quantitative comparison of AOD output of the two models with satellite data showed that the NASA-GEOS model had better performance and its output correlation with observational data was higher.

آمار یکساله:  

بازدید 7486

دانلود 1482 استناد 0 مرجع 0
litScript