لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

وجود رنگدانه های آنتوسیانین در برنج و سایر گیاهان عامل اصلی تولید ساقه ارغوانی رنگ محسوب می شود. درک درست از مسیر بیوسنتزی آنتوسیانین باعث توسعه ابزار قدرتمندی در زمینه بیولوژی مولکولی و ژنتیک برنج می شود. برای مطالعه الگوی تفرق ژن آنتوسیانین ساقه تعداد 123 تک بوته از جمعیت F2 حاصل از تلاقی 18 33 DN/ ندا A، مورد مطالعه قرار گرفت. تک بوته های F2 بر اساس رنگ ساقه مورد ارزیابی و طبقه بندی قرار گرفتند. تعداد بوته های رنگی (ارغوانی) 83 و تعداد بوته های بی رنگ 40 بوته مشاهده گردید و نسبت تفرق 1 :075.2 بدست آمد. آماره c 2 برای این نسبت تفرق برابر با 48.3 بود که اختلاف معنی داری را از نسبت تفکیک 3:1 نشان نداد. این نسبت موید کنترل تک ژنی برای صفت مذکور می باشد. مطالعات مولکولی با استفاده از 59 نشانگر مولکولی SSR، 28 درصد پلی مورفیسم بین والدین را نشان دادند. آنالیز لینکاژ انجام شده روی بوته های مغلوب جمعیت F2 نشان داد که ژن آنتوسیانین ساقه روی بازوی کوتاه کروموزم شماره 6 برنج واقع بود ه و با نشانگر RM253 همبسته می باشد که در فاصله 15 سانتی مورگان از ژن مورد نظر قرار دارد.

به منظور بررسی تنوع آللی و هاپلوتایپی و شناسایی نشانگرهای آگاهی بخش خصوصیات مرفولوژیک 41 لاین و ژنوتیپ کلزا تحت شرایط تنش خشکی، از 36 نشانگر ریزماهواره ای که با QTLهای کنترل کننده صفات مرفولوژیک بر روی کروموزم های A1، C3، C5 و C6 در شرایط تنش خشکی پیوسته بودند، استفاده شد. سی و شش نشانگر مورد مطالعه، 166 نوار قابل تشخیص ایجاد کردند و 157 آلل (58/94%) آن چند شکل بودند که نشان دهنده تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ی میان لاین ها و ژنوتیپ ها بود. نتایج نشان داد که متوسط شاخص نشانگری، تنوع ژنی نِی، شاخص اطلاعات شانون و تعداد آلل های مؤثر به ترتیب 508/1، 449/0 و 298/0 بود. تنوع هاپلوتایپی دو صفت وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک کل توسط نشانگرهای SSR مرتبط با QTLهای متحمّل به خشکی بر روی کروموزوم های A1، C3، C5 و C6 بررسی شد. نتایج نشان داد که 41 لاین و ژنوتیپ کلزا به ترتیب به 9 و 5 هاپلوتایپ مختلف بر مبنای QTL وزن خشک کل، روی کروموزوم های A1 و C3 تقسیم شدند. هم چنین، ژنوتیپ SLM046 به عنوان رقم مرجع استفاده شد. هاپلوتایپ هایی که با نشانگرهای Ol12-F12، BRMS-096 و BRAS041 روی کروموزوم A1 و نشانگرهایNa10-E02، FITO133 و Na12-A08 بر روی کروموزوم C1 مشخص شدند، می توانند در شناسایی ژنوتیپ های متحمّل به کار روند و بنابراین برای انتخاب به کمک نشانگر (MAS) QTLهای متحمّل به خشکی استفاده شوند.

در اصلاح نباتات کلاسیک به نژادگران ارقام برگرداننده کننده باروری را از طریق تست کراس ارقام موجود با لاین های نر عقیم سیتوپلاسمی (CMS) و ارزیابی نتاج F1 از نظر باروری دانه گرده و خوشه مورد شناسائی قرار می دهند. لاین هایی که نتاج آن ها باروری خوشه و دانه گرده بیش از 80 درصد را نشان دهند به عنوان لاین های برگرداننده در نظر گرفته می شوند. در این مطالعه 15 رقم برنج در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری کشت و از انتخاب به کمک نشانگرهای مولکولی (MAS) برای تشخیص دو ژن برگرداننده باروری بر روی کروموزم های 1 و 10 در برنج استفاده گردید. نتایج ارزیابی های مولکولی با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره RM171،  RM258و RM3148 همبسته با ژن های برگرداننده باروری نشان داد که ارقام برنج به نام های هاشمی و دیلمانی دارای هر دو ژن برگرداننده باروری در ژنوم خود هستند. در حالی که ارقام برنج به نام های شیرودی، تابش، فجر و شفق به عنوان ارقام نگهدارنده شناسائی شدند. از این ارقام می توان در پیشبرد برنامه های اصلاحی برنج هیبرید در کشور استفاده نمود.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

ارقام هیبرید حاصله از سیستم نر عقیمی WA حدود 90% تولید برنج هیبرید را در بر می گیرند. اکثر مطالعات نشان داده است که اعاده کنندگی باروری در این سیستم توسط دو ژن مستقل کنترل می شود. عدم اطلاع صحیح از ژنتیک ژن یا ژن های اعاده کننده باروری برای سیتوپلاسم نوع WA، هنوز آن را به صورت مساله ای حل نشده باقی گذاشته است. برای شناسایی ژن های اعاده کننده باروری (Rf)، جمعیت F2 حاصل از تلاقی IR58025A و IR42686R در مزرعه تحقیقاتی پرورش داده شد. برای اولین بار سه ژن کنترل کننده این صفت از طریق مدل اپیستازی غالب سه گانه با نسبت 63:1 (گیاهان بارور به عقیم) گزارش می شود. این سه ژن روی کروموزوم های 1، 7 و 10 با کمک نشانگرهای ریزماهواره (SSR) شناسایی شده اند. از 181 نشانگر SSR مورد استفاده در این مطالعه، 30 نشانگر، نوارهای متفاوتی بین والد نر عقیم (IR58025A) و والد بارور(IR42686R)  نشان دادند. بقیه نشانگرها نوارهای مشابه بین والدین تولید نمودند و برخی از آنها نیز تکثیر نشدند. از 30 نشانگر حاصل، 5 نشانگر روی افراد نر عقیم F2 الگوی باندی مشابه با لاین نر عقیم تولید نمودند و در جمعیت F2 مورد بررسی قرار گرفتند. نشانگرهای ریزماهواره RM443 و RM315 پیوسته با ژنRf3  به ترتیب در فاصله 4.4 و 7.20 سانتی مورگان روی کروموزوم 1 قرار داشتند، در حالیکه RM6344 در فاصله نزدیک 6.6 سانتی مورگان نسبت به ژن RF1 روی کروموزوم 7 قرار داشت. ژن سوم (RF2) بین دو نشانگر RM258 و RM591 به ترتیب در فاصله ژنتیکی 4.4 و 22 سانتی مورگان روی کروموزوم 10 قرار داشت.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

گیاه شاهدانه یکی از مهم ترین گیاهان ازنظر اقتصادی برای تولید دارو، غذا، فیبر و روغن است. بااین حال نبود نشانگرهای کافی و مؤثر ریزماهواره، گسترش بررسی های ژنتیکی این گیاه را محدود کرده است. در این پژوهش داده های ترنسکریپتوم برای شناسایی و معرفی ریزماهواره ها به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و تفکیک رقم ها و جمعیت های فیبری و دارویی استفاده شد. بر پایه ی این داده ها 3388 مکان ریزماهواره از 1402 توالی در رقم فیبری و 10381 مکان از 4743 توالی در رقم دارویی شناسایی شد. در میان این نشانگرها موتیف های سه نوکلئوتیدی و پس از آن تک و دو نوکلئوتیدی بالاترین فراوانی را نشان دادند. آغازگرهای مناسب برای افزونش 234 ریزماهواره از 152 توالی منحصر در رقم فیبری و 1543 ریزماهواره از 1372 توالی مختص در رقم دارویی طراحی شدند. این بررسی نخستین ارزیابی در مقیاس گسترده برای شناسایی نشانگرهای ریزماهواره از توالی های ترنسکریپتوم در گیاه شاهدانه است. تأثیر این نشانگرهای مولکولی می تواند با استفاده از جمعیت های موجود در ایران آزمون و ارزیابی شده و کارایی آن ها در اصلاح این جمعیت ها بررسی شود.