برش مورد مطالعه (اسد آباد) در ناحیه رامشه 35 کیلومتری جنوب شرق شهرضا در جنوب غربی ایران مرکزی واقع است. این منطقه بخشی از کمربند شهرضا- آباده- همبست بوده و بین کمربند متامورفیک اقلید و فررفتگی گاوخونی قرار دارد. نهشته های مورد بررسی 620 متر ضخامت داشته که 315 متر آن مشتمل بر آهک های میکریتی تیره تا خاکستری همراه با میان لایه های دولومیتی و تناوبی از شیل ورقه ای نازک تا متوسط لایه که با مطالعه فونای کنودونتی بیوزون های زیر در این بخش شناسایی گردید:expansa-sulcata zone 2- duplicate zone 3- typicus zone 4- ancuralis-latus zone?-این بخش از لحاظ سنی معادل زیر سازند شیشتو 2 در حوضه طبس می باشد. در بخش بالایی 298 متر در نهشته های عمدتا کربناته آواری بوده و با مطالعه فونای کنودونتی بیوزون های زیر شناسایی گردید:5-muricatus Zone 6- noduliferus zone 7- sinutus- minutus zone 8- sinuosus-delicatus zone 9- ?elongates zoneاین بخش از برش معادل سنی سازند سردر در شرق ایران مرکزی می باشد. با تعیین سن کنودونت های بدست آمده 9 بیوزون در برش مورد مطالع تشخیص داده شد که سنی معادل تورنزین پیشین تا باشکرین پسین- موسکووین پیشین ?expansa- sulcata zone تا sinuosus-delicatus zone برای برش مورد مطالعه پیشنهاد می گردد. همچنین مرز فوقانی سازند سردر با وژنان (آسیلین- ساکمارین) ناپیوستگی همشیب بوده که احتمالا به نوسانات سطح آب دریا در مقیاس جهانی ناشی از دوره یخچالی کربونیفر پسین مربوط می باشد.

رسوبات کربونیفر در برش مورد مطالعه، در 35 کیلومتری جنوب شرق شهرستان شهرضا 115) کیلومتری جنوب شرق اصفهان) و 25 کیلومتری جنوب غرب شهر رامشه در مجاورت روستای اسدآباد واقع است. این منطقه بخشی از کمربند شهرضا – همبست - آباده بوده که بین کمربند متامورفیک اقلید و فرورفتگی گاوخونی قرار دارد. این سنگ ها با ضخامت 620 متر عمدتا از آهک، دولومیتی آهک، شیل، ماسه سنگ، آهک ماسه ای و آهک اوولیتی تشکیل شده است. بر اساس مطالعات صحرایی و مطالعه بیش 300 نمونه مقطع نازک میکروسکوپی، 2 رخساره تخریبی و 13 رخساره کربناته در این سنگ ها مشخص گردید. رخساره های کربناته و تخریبی مزبور به ترتیب دورشدن از ساحل در زیر محیط ها و محیط های-1 پهنه جزر و مدی -2 محصور تا نیمه محصور لاگون -3 سد -4 محیط دریای بازتشکیل شده اند. تغییرات عمودی میکرو فاسیس ها و منحنی عمق مربوط به آنها بیانگر این واقعیت هستند که رسوبات کربونیفر در این ناحیه در محیطی به سمت بالا کم عمق شونده تشکیل شده اند که حاکی از تشکیل آنها در یک رمپ کربناته هوموکلینال می باشد. در ناحیه مورد مطالعه میزان نهشته های آواری از نهشته های کربناته بیشتر بوده و بعلاوه این آهک ها اکثرا رخساره گرینستون اووئید را نشان می دهند که از ویژگی بارز رمپ های کربناته ای است که بدون شکستگی قابل ملاحظه ای به آب های عمیقتر می رسند.