لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

یکی از مسایل مهم در ریز ازدیادی گونه های گیاهی نارسایی های رشد و تلفات گیاهچه ها در زمان انتقال از درون شیشه به درون خاک می باشد. به منظور بررسی علل این نارسایی ها که گفته می شود بخش مهمی از آن مربوط به اتلاف آب از برگها باشد. روزنه های برگ گیاهچه های آلوکک (Prunus avium) از جنبه آناتومیکی و فیزیولوژیکی در شرایط in vitro وex vitro (2 و 4 هفته بعد از انتقال به خاک) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات نشان داد که تفاوت قابل ملاحظه ای در شکل، اندازه، و فراوانی روزنه های in vitro و ex vitro وجود ندارد، در حالیکه روزن های برگ گیاهچه های in vitro برخلاف ex vitro به تغییرات نور، غلظت گازکربنیک، و کمبود رطوبت غیر حساس بودند. با توجه به گزارشات قبلی و اندازه گیری های این آزمایش کارکرد غیرطبیعی روزنه و عدم توانایی آنها در کنترل تلفات آب را می توان به رطوبت نسبی (RH) زیاد در ظرفهای کشت، غلظت بالای یونهای Na+ و K+ در برگهای گیاهچه های in vitro، و همچنین به غلظت بالای نیتروژن و سدیم که باعث غیر فعال شدن هورمون ABA می شود نسبت داد.

گونه های جنس ممرز پراکنش وسیعی در سطح جنگل های هیرکانی و ارسباران دارند که در مطالعات قبلی فقط بر اساس خصوصیات ماکرومورفولوژیک بذر و برگ رده بندی شده اند و با توجه به متغیر بودن این صفات، اختلاف نظر بسیاری در این زمینه در میان محققان وجود دارد. در این تحقیق، علاوه بر بررسی صفات برگ، برای نخستین بار اقدام به بررسی صفات میکرومورفولوژیک برگ، از قبیل روزنه و کرک با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی بر روی نمونه های هرباریومی موجود در باغ اکولوژیک نوشهر و همچنین، نمونه های جمع آوری شده از رویشگاه های طبیعی شده است. برای ارزیابی صفات ماکرومورفولوژیک برگ، در ابتدا طبقه بندی سه گونه ممرز (Carpinus betulus)، کچف (C. schuschaensis) و لور (C. orientalis) در جنگل های شمال بر اساس صفات ماکرومورفولوژیک برگ، به ویژه ابعاد برگ مورد تحقیق قرار گرفت. محورهای مستخرج شده از تجزیه مولفه های اصلی ضمن همبستگی بالا با برخی از صفات ابعاد برگ، نتوانست سه گروه را به طور کامل از هم تفکیک نماید و هم راستا با آن آنالیز تشخیص نیز تنها 64.7 درصد صحت این گروه بندی را تایید کرد. گونه ممرز بزرگترین ابعاد را در مورد کلیه صفات روزنه و کرک داراست و گونه لور دارای کوچکترین ابعاد است و گونه کچف حالت بینابینی دارد. در گونه ممرز سه نوع تیپ پاراسیتیک (paracytic) و آنموسیتیک (anomocytic) و آنیزوسیتیک (anisocytic) شناسایی شد که در آن سلول های روزنه بالاتر از سلول های اپیدرم است، در حالی که در گونه لور تیپ لتروسیتیک (laterocytic) و در کچف تیپ آنیزوسیتیک و لتروسیتیک شناسایی شد که در این دو گونه سلول های روزنه پایین تر از سلول های اپیدرم است. اگر چه کرک ها از نوع ساده هستند، ولی این سه گونه از لحاظ تراکم و اندازه کرک تا حدودی از هم قابل تفکیک هستند، ولی با توجه به این که این صفات تحت تاثیر مستقیم شرایط اکولوژیک قرار دارند، دارای ارزش تاکسونومیک نیستند. بنابراین، تحقیق حاضر ضمن عدم تایید کارآیی ریخت شناسی برگ در تاکسونومی ممرز پیشنهاد می کند که ریزریخت شناسی بذر و براکته و در نهایت مطالعات مولکولی مد نظر گیاه شناسان قرار بگیرد.

تحقیق حاضر به منظور شناسایی تیپ های مختلف روزنه و تعیین موقعیت قرارگیری آن نسبت به سلول های اپیدرم در گونه نمدار(Tilia spp.) ، انجام شد. نتایج آنالیز طرح آشیانه ای، حاکی از تفاوت معنی دار بین جمعیت های مختلف از نظر صفات طول روزنه، عرض روزنه و مساحت روزنه و عدم تفاوت معنی دار است. بیشترین میزان مساحت روزنه مربوط به جمعیت لوه (شرق جنگل های هیرکانی) و کمترین آن مربوط به جمعیت چمستان است. بررسی همبستگی بین صفات روزنه با مشخصات جغرافیایی رویشگاه نشان داد که با افزایش عرض جغرافیایی و کاهش طول جغرافیایی اندازه روزنه، به ویژه مساحت آن کاهش می یابد. نتایج آنالیز تشخیص، حاکی از مطابقت 60 درصدی بین خصوصیات روزنه با شرایط اکولوژیکی رویشگاه است. چهار تیپ روزنه شامل: آنموسیتیک، آنیزوسیتیک، پاراسیتیک و آنموسیتیک با دیواره سلول های همراه موّاج، برای جنس Tilia L. شناسایی شدند. از نظر موقعیت قرار گرفتن روزنه نسبت به سلول های همراه نیز سه تیپ متمایز بسته به شرایط اقلیمی رویشگاه شناسایی گردید. تیپ اول: روزنه پایین تر از سطح سلول های اپیدرم، که در ارتفاعات فوقانی جنگل های هیرکانی و بالاتر از 2000 متر مشاهده شد؛ تیپ دوم: روزنه بالاتر از سلول های سطحی، که در جنگل های هیرکانین شرقی (رویشگاه لوه) دیده شد؛ تیپ سوم: روزنه هم سطح با سلول های اپیدرمی، که برای درختان واقع در رویشگاه های میانی جنگل های شمال کشور (شامل رویشگاه های ولیک بن، واز، چمستان) مشاهده گردید

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق اثر استرس شوری روی تغییرات روزنه برگ های H. coronarium و H. criniferum با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. طرح به صورت آزمایش فاکتوریل شامل (تیمارهای گونه های گیاهی و سطح شوری صفر، 100، 200، 250 و300 میلی مولار کلرید سدیم) بر پایه طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار کشت گردید. بذرها در گلدان های پلاستیکی در ماسه های استریل شده رشد نمودند. همه گلدان ها با آب مقطر تا مرحله جوانه زنی آبیاری شدند، سپس با محلول هوگلند همراه با تیمارهای شوری به مدت 40 روز آبیاری ادامه یافت. درنهایت صفات روزنه اندازه گیری شدند. آنالیز آماری داده ها به وسیله نرم افزار SPSS انجام شد. اختلاف بین میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن (P<0.05) مشخص گردید. نتایج نشان دادند کمترین مقدار طول روزنه، عرض روزنه و مساحت روزنه در تنش شوری 300 میلی مولار مشاهده شد. طول و عرض روزنه با افزایش تنش شوری کاهش یافتند. طول روزنه 22.33 و 23.76 میکرومتر به ترتیب برای H. coronarium و. H. criniferum کاهش یافت، از آنجائی که عرض روزنه با 17.13 و 18.62 میکرومتر به ترتیب برای H. coronarium و. H. criniferum کاهش یافت. مساحت روزنه 397.11 و 442.83 میکرومترمربع به ترتیب برای H. coronarium و H. criniferum کاهش یافت. استرس شوری اثرات مثبت روی تراکم روزنه ها (میکرومتر مربع) داشتند. بیشترین تراکم روزنه ها در گونه H. criniferum در ترازهای 250 و 300 میلی مولار شوری به دست آمد.

در این تحقیق، ساختار تشریحی برگ 17 آرایه از جنس Hieraciumمتعلق به دو زیر جنس و 6 بخشه با استفاده از میکروسکوپ نوری ارائه می شود. صفات تشریحی مطالعه شده در گونه های مختلف، متفاوت بودند در حالی که در جمعیت های متفاوت از یک گونه ثابت بودند. 28 صفت تشریحی مطالعه شد که از میان آنها برخی صفات دارای ارزش تاکسونومیکی بودند و در جداسازی زیرجنس ها، بخشه ها، زیربخشه ها و گونه ها اهمیت داشتند. مهمترین این صفات عبارتند از: وجود یا عدم وجود دستجات آوندی جانبی؛ شکل رگبرگ اصلی؛ ضخامت اپیدرم، پارانشیم، کلانشیم و کوتیکول؛ طول دستجات آوندی و دستجات چوب و آبکش؛ تقارن برگ؛ تعداد دستجات آوندی جانبی و در موارد کمی اندازه سلول های روزنه، شکل سلول های اپیدرمی و دیواره جداکننده سلول ها. علاوه بر این، برای تاکسون های مطالعه شده کلید شناسایی آناتومی برگ داده شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

به منظور بررسی اثر آب مغناطیده بر اندام های رویشی و تعداد روزنه، بذرهای عدس در دو گروه، در یک زمین آزمایشی کشت شدند. یک گروه با آب معمولی و دیگری با آب مغناطیده آبیاری شدند. برای بررسی ساختار تشریحی و روزنه به ترتیب از روش های متداول سلول-بافت شناسی ومیکروسکوپ الکترونی نگارهاستفاده شد. نتایج نشان دادند در گیاهان تیمار، مریستم رویشی حجیم تر و کشیده تر شده، همچنین در این گیاهان افزایش فراوانی و تراکم عناصر چوب درساقه، دمبرگ و ریشه و نیز افزایش قطر ریشه و وسعت استوانه مرکزی و کاهش وسعت ناحیه پوست و افزایش تراکم و فشردگی سلول های پارانشیم مزوفیل اسفنجی مشاهده شد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت، آب مغناطیده سبب بهبود ویژگی های رشد و در نتیجه کاهش دوره رشد عدس شد، که این موضوع در کاهش آب مصرفی برای آبیاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.