لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

bone gla protein و matrix gla proteinاز نظر تکاملی منشا مشترکی دارند و دارای ویژگی های ساختاری مشابه هستند و در شکل گیری ساختارهای اسکلتی نقش دارند. در مطالعه حاضر روند بیان ژن های کدکننده پروتئین های وابسته به ویتامین K (VKDPs) در اسکلت تاسماهی ایرانی (A. persicus) در زمان تفریخ (0)، 1، 3، 6، 10، 12، 14، 20، 30، 50 روز پس از تفریخ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از qRT-PCR (quantitative real-time PCR) نشان داد که بیان ژن (VKDPs) شاملbgp and mgp به طور قابل توجهی در زمان شروع تغذیه خارجی افزایش یافت و تائیدکننده احتمال نقش این پروتئین ها در غضروف سازی در مراحل اولیه لاروی می باشد. حداکثر بیان ژن bgp و mgpدر انتهای مرحله لاروی از روز 20 پس از تفریخ می تواند نشان دهنده اهمیت این ژن ها در معدنی شدن اسکلت خارجی باشد. نتایج این مطالعه می تواند به عنوان شاخصی در جهت پاسخ به نیازهای عملکردی ماهی (عوامل زیستی و غیر زیستی پرورش) و مقایسه با فرآیند کلسیم گیری بین ماهیان استخوانی و خاویاری، کیفیت لاروی و بروز ناهنجاری اسکلتی در ماهیان خاویاری کمک کند.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: بیماران مشکوک به آپاندیسیت به وسیله شرح حال، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایشگاهی ارزیابی می شوند. در این بیماران، تشخیص کلینیکی، مشکل و اشتباه تشخیصی، شایع است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارزش تشخیصی پروتیین فعال (C-Reactive protein) C در موارد مشکوک به آپاندیسیت است. روش بررسی: در یک مطالعه آینده نگر، در 299 بیمار با درد حاد شکمی که با شک به آپاندیسیت تحت نظر گرفته شده بودند، میزان CRP اندازه گیری شد و نتیجه آن، با نتیجه نهایی تشخیص پاتولوژی یا پیگیری بیماران، مقایسه گردید. نتایج توسط آزمون Chi-square مورد بررسی قرار گرفت و صحت، دقت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی آن تعیین گردید.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که صحت تشخیصی آزمون CRP در تشخیص آپاندیسیت، 70% (محدوده اطمینان 95% از 65% تا 4/74%)، حساسیت آن، 7/80% (محدوده اطمینان 95% از 2/71% تا 6/87%)، ویژگی آن، 4/65% (محدوده اطمینان 95% از 8/58% تا 5/71%)، ارزش اخباری مثبت، 3/49%(محدوده اطمینان 95% از 3/41% تا 4/57%) و ارزش اخباری منفی، 0/89% (محدوده اطمینان 95% از 2/83% تا 0/93%) است. میزان Odds ratio این تست نیز معادل 8(محدوده اطمینان 95% از 3/4 تا 4/14) است.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از آزمون CRP می تواند در تشخیص یا رد کردن تشخیص در موارد مشکوک به آپاندیسیت کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: نقش CRP بعنوان فاکتور پیش بینی کننده سندرم حاد کرونری Acute Coronary Syndrome (ACS) و عوارض آن مورد بحث است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط سطح CRP با عوارض انفارکتوس حاد میوکارد (AMI) Acute Myocardial Infarction است.مواد و روشها: این مطالعه بر روی 100 بیمار با انفارکتوس حاد میوکارد در بخش قلب بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. سطح CRP در روز سوم بستری اندازه گیری شد. سطح CRP در گروه بیماران با عارضه شامل عوارض الکتریکی، مکانیکی و همودینامیکی با گروه بدون عارضه مقایسه شد.یافته ها: افزایش CRP در 85% از بیماران افزایش نشان داد و در 46% از بیماران با عوارض انفارکتوس حاد مشاهده شد. میانگین سطح CRP در گروه با عارضه بطور معنی داری بیش از گروه بدون عارضه بوده است (به ترتیب 110.8±61.2 و 32.2±38.3، P<0.001). میانگین سطح CRP در بیماران با عوارض الکتریکی مکانیکی و همودینامیکی بترتیب 80 mic/ml، 139.5 mic/ml و 137.4 mic/ml بود که از گروه بدون عارضه بطور قابل توجهی بیشتر بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که بین افزایش سطح CRP و عوارض قلبی ناشی از AMI در مراحل اولیه ارتباط معنی داری وجود دارد و می تواند پیش بینی کننده عوارض در مراحل اولیه AMI باشد.

سابقه و هدف: پره اکلامپسی از بیماریهای شایع دوران حاملگی می باشد که با پروتئینوری و فشارخون بالا می تواند عوارض جدی و حتی مرگ و میر را برای مادر و نوزاد بهمراه داشته باشد. اختلال سلولهای اندوتلیال و التهاب نقش مهمی در مکانیسم پاتوفیزیولوژی پره اکلامپسی دارند. پاسخ التهابی سیستمیک سیستم ایمنی هم سیستمهای انعقادی و هم فییبرینولیتیک را درگیر می کند. لذا این مطالعه به منظور تعیین ارتباط فیبرینوژن و CRP بعنوان واسطه های پاسخ التهابی با شدت پره اکلامپسی انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 44 خانم باردار سالم، 35 مورد پره اکلامپسی خفیف و 19 مورد پره اکلامپسی شدید مراجعه کننده به بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل با حاملگی اول، تک قلو، سن بالای 15 سال و سن حاملگی بین 40-30 هفته که طی یک هفته قبل از نمونه گیری نیز بتامتازون دریافت نکرده بودند، انجام شد. تشخیص پره اکلامپسی بر اساس BP≥140.90 و پروتئینوری Trace و بیشتر بود. نمونه خون از همه بیماران جهت اندازه گیری CRP و فیبرینوژن گرفته شد و به آزمایشگاه واحد فرستاده شد. سپس گروهها با هم مقایسه شدند.یافته ها: میانگین CRP بین گروه کنترل (2.28±0.81) و پره اکلامپسی خفیف (4.91±5.99) اختلاف معنی داری داشت ( (p=0.03درحالی که اختلاف معنی داری بین میانگین CRP گروه کنترل (2.28±0.81) و پره اکلامپسی شدید (3.8±3.05) وجود نداشت. میانگین فیبرینوژن در گروه کنترل (360.5±62.35) با پره اکلامپسی خفیف (344.71±65.07) و پره اکلامپسی شدید (340.95±78.62) اختلاف معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد کهCRP در بیماران پره اکلامپسی خفیف نسبت به گروه کنترل افزایش داشته ولی ارتباط معنی داری بین سطح فیبرینوژن با پره اکلامپسی خفیف و شدید مشاهده نگردید.

هدف: پروتئین CREB یک فاکتور مهم پایین دست بسیاری از مسیرهای علامتی به شمار می رود. با طراحی siRNA کارامد برای ژن CREB می توان مسیرهای علامتی بسیاری از داروها را در سلول های مختلف به ویژه سلول K562 بررسی نمود. در این تحقیق میزان مهار بیان ژن CREB با به کارگیری دو siRNA مختلف برای این ژن بررسی شد. مواد و روش ها: طراحی siRNA بر اساس معیار Reynolds انجام گرفت. سلول های K562 با روش لیپوفکشن با siRNA ها ترانسفکت شدند. بررسی اثر مهاری بیان ژن CREB با استفاده از Real-time PCR کمی - نسبی انجام گرفت. نتایج: طبق نتایج به دست آمده یکی از siRNA ها اثر مهاری بالایی بر روی بیان CREB در سلول های K562 نشان داد، و بیان ژن CREB، تا 87 درصد در سلول های K562 کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از Real-time PCR نشان داد که از دو siRNA به کار رفته در سلول های K562 برای مهار ژن CREB1، فقط یکی از آن ها قدرت مهاری با کارایی بالا را دارد. با توجه به این که هر دو siRNA مطابق با معیارهای Reynolds است، احتمالا عوامل دیگری هم در موثر بودن siRNA دخالت دارند. برای مهار کارامد یک ژن با siRNA بایستی بیش از یک siRNA برای قسمت های مختلف آن طراحی و آزمایش شود.

در بالغین، سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCS) تنها سلول های بنیادی هستند که قادر به انتقال اطلاعات ژنتیکی به نسل بعد می باشند. با در نظر گرفتن این که یک SSC منفرد می تواند به تعداد زیادی از اسپرماتوزوآ تبدیل شود، دستکاری ژنتیکی این سلول ها، یک تکنولوژی نوین با کاربردهای عملی در گونه های مختلف حیوانی را مهیا می سازد. در این مطالعه ارزیابی انتقال ژن (EGFP)Enhanced Green Florescent protein به کلونی های اسپرماتوگونی گاوی از طریق نوعی حامل پلی مری به نام Turbofect و تعیین بهترین روز انکوباسیون در جذب ژن توسط کلونی های اسپرماتوگونی بررسی شد. کارایی انتقال ژن خارجی EGFP به SSCS از طریق حامل Turbofect در سه روز از شروع کشت کلونی های اسپرماتوگونی (روز 8 و 6، 4) توسط میکروسکوپ فلورسنت ارزیابی شد. رنگ آمیزی ایمنوسیتوفلورسنت علیه مارکرهای OCT4 و Vimentin، ماهیت SSCS و سلول های سرتولی را تایید کرد. نتایج نشان داد که کلونی های ترانسفکت شده از طریق Turbofect در هر سه روز انجام ترانسفکشن در مقایسه با گروه های شاهد به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.05). کلونی های ترانسفکت شده با Turbofect در مقایسه با گروه هایی که تنها حاوی ژن خارجی بدون حامل بودند نیز بالاتر بود (معنی دار). بیشترین میزان کلونی های ترانسفکت شده زمانی بدست آمد که ترانسفکشن در روز 4 کشت انجام شد. نتایج بدست آمده از این مطالعه پیشنهاد می کند که Turbofect می تواند به منظور انتقال مستقیم DNA خارجی به کلونی اسپرماتوگونی به ویژه در روز 4 کشت به صورت ایمن به کار رود.

زمینه و هدف: درماتوفیتوزیس یک بیماری قارچی جلدی شایع با انتشار جهانی است. اینترلوکین 8 (IL8) آزاد شده از کراتینوسیت ها در حضور آنتی ژن های درماتوفیتی سبب القاء پاسخ حاد در عفونت درماتوفیتی می شود و متعاقبا تولید پروتئین های فاز حاد توسط سلول های کبدی رخ می دهد. CRP (C-reactive protein) و MBL (Mannose-binding lectin) از پروتئین های فاز حاد هستند. تحقیقات اندکی در مورد پروتئین های فاز حاد در عفونت های درماتوفیتی انجام گرفته است. این مطالعه برای تعیین سطح سرمی CRP و MBL در بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس برنامه ریزی شده است.روش کار: این یک مطالعه مقطعی بود و به روش غیراحتمالی و در دسترس از 96 فرد سالم و 105 بیمار مبتلا به درماتوفیتوزیس نمونه گیری انجام شد. برای تشخیص روی نمونه ها آزمایش مستقیم و کشت و در صورت لزوم آزمایش های تکمیلی برای شناسایی گونه های مختلف درماتوفیت انجام شد و برای تعیین سطح سرمی CRP و MBL روی سرم افراد سالم و بیمار از تست الایزا استفاده شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون های chi- square، Fisher exact، Mann- Whitney و تحلیل منحنی Roc استفاده شد و سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانه سطح سرمی CRP در افراد سالم و بیمار به ترتیب 3.31±3.32 mg/ml، 16.60±35.96 (p<0.001) بود و میانه سطح سرمی MBL به ترتیب 1.53±1.87 mg/ml، 1.97±2.03 mg/ml (p=0.039) بود. سطح سرمی CRP (p<0.001) و MBL (p=0.042) یک شاخص معنی دار برای بیماری درماتوفیتوزیس تعیین شد. نقص MBL ( غلظت <1 mg/ml) در گروه سالم (%56.2) بیشتر از گروه بیمار (%41.0) بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده افزایش غلظت سرمی CRP و MBL در بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس و نقش آنها در این عفونت بود. احتمالا مشاهده فراوانی بالای نقص MBL در افراد سالم نسبت به بیمار نشان می دهد که نقص MBL یک فاکتور مستعد کننده در ابتلا به این بیماری نیست.