در این تحقیق مجموعا تعداد 121 عدد غده لنفاوی پیش کتفی، پیش رانی و پس زانوئی از سمت راست و چپ به طور تصادفی از شترهای یک کوهانه نر بالغ و سالم کشتار شده در کشتارگاه صنعتی مشهد جمع آوری شد.سپس مورفومتری هر کدام از غدد شامل طول، عرض، قطر، وزن، حجم و دانسیته اندازه گیری و میانگین و انحراف معیار داده ها مشخص گردید. نتایج نشان داد که موقعیت این غدد در شتر مشابه با گاو می باشد، از لحاظ شکلی غدد لنفاوی پیش کتفی و پیش رانی بیضی شکل و کشیده و غده لنفاوی پس زانوئی گرد می باشد. میانگین طول، عرض و قطر غده لنفاوی پیش کتفی راست 9.18، 3.57، 2.09 سانتی متر، غده لنفاوی پیش کتفی چپ 9.27، 3.72، 2.32 سانتی متر، غده لنفاوی پیش رانی راست 9.51، 3.9، 2.71 سانتی متر، غده لنفاوی پیش رانی چپ 8.13، 3.36، 3.3 سانتی متر، غده لنفاوی پس زانوئی راست 4.31، 3.27، 2.27 سانتی متر و غده لنفاوی پس زانوئی چپ 4.62، 3.33، 2.35 سانتی متر اندازه گیری شد .از بین غدد لنفاوی ذکر شده غده لنفاوی پیش رانی راست طویل ترین، عریض ترین و قطورترین (9.51، 3.9، 2.71 سانتی متر) غده است که دارای وزن و حجم (48.8 گرم، 52.62 سانتی مترمکعب) بیشتری نیزمی باشد و کمترین طول، عرض و قطر بترتیب مربوط به غدد پس زانوی راست، پس زانوئی چپ و پیش کتفی راست می باشد. کمترین حجم و وزن به ترتیب در غدد لنفاوی پس زانوئی راست و پیش رانی راست مشاهده شد. اطلاعات بدست آمده می تواند در علوم آناتومی، بهداشت و بازرسی گوشت و طب داخلی دامپزشکی مورد استفاده قرار گیرد.

در این تحقیق سیصد زوج از عقده های لنفاوی پیش کتفی، پیش رانی و رکبی چپ و راست گوسفند لری – بختیاری در دوسن شش ماه تا یک سال و یک سال تا یک و نیم سال از کشتارگاه شهرکرد جمع آوری و با استفاده از کولیس ابعاد هر عقده از قبیل طول، عرض و ضخامت آن اندازه گیری و ثبت گردید. جهت مطالعات بافت شناسی مقاطعی از عقده های لنفاوی چپ و راست را جدا نموده و پس از اجرای مراحل آماده سازی بافت و رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین ندول های لنفاوی آنها مشخص گردید و قطر ندول های لنفاوی و مراکز زایای آنها با روش میکرومتری اندازه گیری گردید. در انتها اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون T-student بین عقده های لنفاوی چپ و راست و دو گروه سنی مورد مطالعه، مقایسه شد. در مقایسه پارامترهای اندازه گیری شده بین دو سمت چپ و راست مشخص گردید که بیشتر تفاوت های مورفومتری در ضخامت این سه عقده بوده و در سمت چپ و راست دارای اختلاف معنی داری (P<0.05) بود و میانگین اندازه آنها در سمت چپ بیشتر از سمت راست بود. در مقایسه ضخامت بین دو گروه سنی، در هر سه عقده در سن یک سال تا یک ونیم سال و سمت چپ دارای مقدار بیشتری بود. بقیه پارامترهای مورد مطالعه متغیر بودند در عقده پیش کتفی طول، پیش رانی ضخامت و رکبی تمام پارامترها در سن یک سال تا یک و نیم سال در هر دو سمت بیشتر از سن شش ماه تا یک سال مشاهده شدند و اختلاف آنها نیز معنی دار (P<0.05) بود. در بررسی هیستومتری هر سه عقده مشخص شد که بیشترین اختلافات در اندازه قطر کوچک ندول لنفاوی و مرکز زایگر آن می باشد که این پارامترها در سمت های چپ و راست و دو سن دارای اختلاف معنی داری (P<0.05) بود بطوری که در سن یک سال تا یک و نیم سال و سمت راست اندازه آن بزرگتر بود.

در این مطالعه طی دوره زمانی هفت ماهه در کشتارگاه کرمان پس از تعیین سن و جنس 2000 لاشه گوسفند، دژپیه های لمفاوی پیش کتفی، پیش رانی و مغابنی (در دام ماده فوق پستانی) لاشه ها بازرسی گردید که در مجموع تعداد 58 دژپیه از 58 لاشه، غیر طبیعی تشخیص داده شد و از 46 مورد آنها که ضایعات چرکی داشتند کورینه باکتریوم پسودوتربوکلوزیس جدا شد و از 12 مورد باقیمانده باکتریهای استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس و میکروکوکوس جدا گردید. نتایج هیستوپاتولوژی در نمونه هایی که چرکی بودند حاکی از تشکیل گرانولوم های چرکی، تخلیه لمفاوی، ضخیم شدن کپسول دژپیه و نکروز فولیکولی بود. بر اساس نتایج آماری (که با روش مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت)، فراوانی لمفادنیت پنیری در گوسفندان ذبح شده از این قرار بود: فراوانی کلی بیماری 2.3 درصد، فراوانی در دامنه سنی زیر 1.5 سال 0.77 درصد، در گروه 1.5-3 سال 2.23 درصد و در گروه سنی بیشتر از 3 سال 30.1 درصد بود. بر اساس مطالعات آماری با افزایش سن، میزان ابتلا به صورت معنی داری افزایش می یابد (P<0.01). اما در بین دو جنس تفاوتی از نظر فراوانی وجود ندارد (P>0.05). در این بررسی تمامی دژپیه های لمفاوی مبتلا به لمفادنیت پنیری، مربوط به غده لمفاوی پیش کتفی بوده است.

با توجه به اهمیت زیاد دستگاه ایمنی برای بدن و نقش بسیار مهم گره های لنفی در مقابله با عوامل بیماری زا و با توجه به این که تاکنون در خصوص آناتومی گره های لنفی در جنین گوسفند مطالعه ای صورت نگرفته بود، این مطالعه با هدف بررسی رشد تکاملی ماکروسکوپیک گره های لنفی گوسفند طی دوره جنینی صورت گرفت تا ضمن ارزیابی خصوصیات آناتومیک تعدادی از گره های لنفی مهم، زمان تقریبی شکل گیری ظاهری آن ها نیز مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور 60 قطعه از جنین های گوسفند جمع آوری شده از کشتارگاه اهواز پس از تثبیت در محلول فرمالین 10 درصد و تعیین جنس، براساس طول فرق سر– ریشه دم (CRL)به چهار گروه تقسیم شدند. گره های لنفی فک پایینی، گردنی سطحی پسین (پیش کتفی)، میان سینه ای پسین، روده بندی تهی روده ای و رکبی به ترتیب از پنج مرکز لنفی سر، گردن، حفره سینه، احشای شکمی و اندام لگنی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر نمونه، تشکیل گره از نظر ظاهری بررسی شد و در صورت تشکیل، شکل ظاهری، موقعیت قرارگیری و تعداد گره ها بررسی گردید. کم ترین و بیش ترین CRL جنین ها 5/3 تا 5/48 سانتی متر (43 تا 138 روز) تعیین گردید. در 32 جنین نر و 28 جنین ماده گوسفند مورد مطالعه، جنسیت روی هیچ یک از پارامترهای مورد مطالعه تاثیری نداشت. در موقعیت قرارگیری گره ها مشاهدات غیر معمولی ثبت نشد. مطالعه گره های لنفی در جنین های گوسفند نشان داد قبل از سن 59 روزگی، تمام گره های لنفی به صورت ماکروسکوپیک مشاهده نشده و پیش از 45 روزگی هیچ گره لنفی تکامل ماکروسکوپیک نیافته بود.

مقدمه: گزارش های متعددی از ابتلای انسان به سل گاوی «مایکوباکتریوم بوویس» در دنیا وجود دارد. امکان انتقال مایکوباکتریوم بوویس به انسان از حیوانات وحشی و اهلی، استنشاق لاشه آلوده و خوردن محصولات لبنی غیر پاستوریزه وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع این بیماری زئونوزتیک در لاشه های کشتار شده گاو در استان خراسان رضوی طی سال های 1393-1396 می باشد. روش ها: شیوع سل گاوی در استان خراسان رضوی در طی سال های 1393-1396 به تفکیک هر ماه، از اندام های مختلف (ریه-سر-کبد-مزانتر-پیش کتفی-ضبط کامل) دام آلوده بر طبق فرم های موجود در کشتارگاه صنعتی مشهد مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. نتایج: با توجه به داده های آماری از این سال ها ریه با 46 درصد بیشترین آلودگی و اندام پیش کتفی با 2 درصد کمترین آلودگی را داشته است. روند تغییرات آلودگی در طی چهار سال و به تفکیک هر ماه از نظم مشخصی پیروی نمی کند. بیشترین آلودگی در سال 1393 بوده و در سال 1396 شاهد یک سیر نزولی آلودگی بوده ایم. نتیجه گیری: موارد آلودگی به سل گاوی در ایران روند کاهشی را طی سال های اخیر داشته است که این نشان دهنده وجود برنامه کنترلی سل گاوی و رعایت مسائل بهداشتی است.

به منظور بررسی شکل و ابعاد دقیق عقده های لنفاوی گاو تعداد 400 نمونه عقده لنفاوی سالم از نواحی مختلف بدن گاو شامل عقده های لنفاوی فکی، بناگوشی، پشت حلقی جانبی، پیش کتفی یا گردنی سطحی، خاصره ای، پیش رانی یا زیرخاصره ای و پس زانویی یا رکبی از دو جنس نر و ماده و در سنین 1 تا 4 سال از کشتارگاه شهرکرد جمع آوری شد. پس از جمع آوری در هر کدام از نمونه ها طول، عرض و ضخامت با استفاده از کولیس اندازه گیری گردید و نتایج بدست آمده بین دو جنس و سنین مختلف از نظر آماری با آزمون های تی- استیودنت و دانکن آنالیز و مقایسه گردید که نتایج آن در متن به صورت جداولی آورده شده است. در بررسی نتایج مشخص گردید که در بین عقده های لنفاوی مورد بررسی بیشترین طول، عرض و ضخامت بترتیب در عقده های لنفاوی پیش کتفی ( 72.98 ± 1.37 میلیمتر)، خاصره ای (34.61 ± 9.94 میلیمتر) و پیش کتفی (16.18 ± 4.11 میلیمتر) و کمترین طول، عرض و ضخامت بترتیب در عقده های لنفاوی فکی (40.18 ± 8.01 میلیمتر)، فکی (22.37 ± 5.44) و خاصره ای (11.06 ± 1.94) مشاهده گردید. در مقایسه این فاکتورها در بین دو جنس، در جنس نر دارای ابعاد بزرگتری از ماده بود. در بین سنین مورد مطالعه نیز بیشترین ابعاد این عقده ها در سن 2 سالگی مشاهده گردید.

هدف: این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی به تیلریا در گوسفند و ارتباط متقابل آن با یافته های بالینی صورت گرفت.طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سیصد راس گوسفند.روش کار: تعداد سیصد راس گوسفند در تابستان 1379 در کشتارگاه قائم شهر تحت مطالعه بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. قبل از کشتار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت اخذ و عقده های فناوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) مورد بررسی قرار می گرفتند. همچنین قسمتهای مختلف بدن مورد بازرسی قرار گرفته و در صورت وجود کنه تعدادی از آنها برداشت می شدند. از هر گوسفند گسترش خونی از عروق گوش تهیه و بعد از فیکس شدن با متانول با گیمسا رنگ آمیزی می شدند و از نظر آلوده بودن به تیلریا مورد بررسی قرار می گرفتند.تجزیه و تحلیل آماری: نتایج با استفاده از روش آماری t و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از مجموع سیصد راس گوسفند تحت مطالعه، (13درصد) 39 راس آلوده به تیلریا بودند. در 31 راس کنه مشاهده شد که 30 راس آلوده به هیالوماآناتولیکوم آناتولیکوم و یک راس آلوده به ریپی سفالوس بورسا بود. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و عقده لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) همه گوسفندان طبیعی و فقط در یک راس عقده لنفاوی پیش کتفی راست بزرگ بود و اختلافی از این نظر بین گوسفندان آلوده و غیرآلوده به تیلریا وجود نداشت. درجه حرارت گوسفندان آلوده به طور معناداری بیشتر از گروه غیرآلوده بود(p<0.05) .نتیجه گیری: از آنجایی که هیچ یک از گوسفندان آلوده به تیلریا در این مطالعه علایم بالینی بیماری را نشان نمی دادند به نظر می رسد که احتمالا آلوده به تیلریا اوویس بوده و یا اینکه قبلا به تیلریاهیرسی آلوده شده و در زمان مطالعه جز حاملین تیلریا هیرسی بودند.