طی چندین دهه گذشته، مهاجرت به کلان شهرها ازجمله تهران مهمترین ویژگی جریان مهاجرتی در ایران بوده است. ازجانب دیگر، در دهه اخیر بر درصد مهاجرت های شهر به روستا بیش از پیش افزوده شده است. جهت تحلیل بهتر وضعیت مهاجران معکوس و کلان شهری، با تحلیل ثانویه داده های دو درصد سرشماری 1390 مهاجران این دو جریان مهاجرتی در ویژگی های جمعیتی و اقتصادی مورد مطالعه مقایسه ای قرار گرفته اند. با تأکید بر نظریه های حوزه مهاجرت معکوس و نظریه جریان ضدشهرنشینی، یافته ها نشان می دهد در ویژگی های جمعیتی-اقتصادی؛ ترکیب سنی-جنسی، وضع زناشوئی و سرپرستی خانوار، وضع تحصیلات و نوع شغل، تفاوت های عمده ای بین مهاجران معکوس و کلان شهری وجود دارد که موثرترین این تفاوت در شغل مهاجران است. برتری مهاجران ماهر در امر کشاورزی و کارگران ساده در مهاجرت های معکوس و صاحبان سایر مشاغل در مهاجرت های کلان شهری قابل مشهود است. تفاوت در ویژگی های یاد شده به نفع کلان شهرها بوده و مهاجران وارد شده به کلان شهرها از ویژگی های کیفی مناسب تری نسبت به مهاجران مناطق روستایی برخوردارند. این امر در پیشبرد اهداف توسعه ای در مناطق روستایی قابل توجه بوده و در برنامه های توسعه ای و جمعیتی برای کل کشور بایستی به این ویژگی های متفاوت دو گروه از مهاجران توجه نمود.

ترجمه در حکم شاخه ای بینارشته ای، حوزه های بسیاری را به یکدیگر پیوند زده است که از این میان می توان به روان شناسی، ادبیات، فلسفه و در سال های اخیر مطالعات فرهنگی اشاره نمود. افزون بر زمینه هایی که هر یک از این حوزه ها جهت رشد و شکوفایی هرچه بیشتر رشته مطالعات ترجمه فراهم آورده اند، گسترش حوزه مطالعات فرهنگی به ویژه مباحث پسااستعماری به رشته مطالعات ترجمه، موجب شده است مرزهای این دو رشته بیش از پیش کمرنگ گردد. در نتیجه این امر و بر اساس آنچه در مطالعات ترجمه چرخش فرهنگی خوانده می شود، در سال های اخیر ملاحظات خردنگر در این رشته جای خود را به ملاحظات کلان نگر داده است که ترجمه را در بافتار جامع تر فرهنگ مورد مطالعه قرار می دهد. مقاله حاضر با رویکردی مشابه، به بررسی هیبریدیتی (التقاط) متنی و فرهنگی در ترجمه بوف کور از فارسی به انگلیسی می پردازد و آن را در ارتباط با بافتار مهاجرت مورد ارزیابی قرار می دهد.

به نظر می رسد الگوی سنتی مهاجرت که مردان را گزینه های اصلی می دانست و زنان را تابع مردان، تغییر کرده است. ارزش گذاری مثبت تحصیلات و کسب تخصص به خصوص در کشورهای پیشرفته و دانشگاه های بزرگ باعث می شود که افراد امتیازاتی را برای موقعیت اجتماعی خود کسب کنند. افزایش میزان مهاجرت زنان ایرانی در سال های اخیر نگارندگان را کنجکاو کرد تا به دنبال دلیل این افزایش باشند. در مقاله ی حاضر بر آن بوده ایم تا به این سوال پاسخ دهیم که: زنان مهاجر ایرانی با مدرک کارشناسی ارشد به بالا ساکن در دو شهر تورنتو و مونترال کانادا چه تجربه ای از مهاجرت دارند؟ برای پاسخ به این سوال، با 11 نفر از زنان ایرانی (گروه سنی 20-40) که برای ادامه ی تحصیل در مقاطع بالاتر (کارشناسی ارشد و دکتری) کشور کانادا را انتخاب کرده بودند مصاحبه شد. در این پژوهش که با رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی انجام پذیرفته، در مرحله ی تحلیل اطلاعات به دست آمده، از روش کلایزی استفاده شده است. از تحلیل اطلاعات به دست آمده می توان مدعی شد که به نظر می رسد تجربه ی زنان از مهاجرت در زندگی روزمره با تحول روبرو شده است. همچنین شرایط زیست اجتماعی شان با تغییری ملموس روبرو شده است.

چکیده عربی:یتناول هذا البحث مفهوم الرحلة فی الشعر الصوفیّ، وتحدیداً فی القرن السابع الهجری، فیؤکد أولاً أن هذه الرحلة تنطلق من رؤیة فکریة تقوم علی أن حیاة الإنسان ما هی إلا رحلة من بدایتها إلی نهایتها. وقد قُدّمت هذه الرؤیة فی أسلوبٍ شعری یستفید من الشعر القدیم فی استعارة مفهوم الرحلة، ویقوم بإجراء تحویل دلالی علی مفرداتها، ثمّ یقف البحث عند الواقع الذی تنطلق منه الرحلة، والذی یتّصف بمشاعر الغربة والوحشة، وذلک بسبب البعد عن الموطن الأوّل، وهو ما عبّر عنه الصوفیون بمصطلحی الاتصال والانفصال، فالصوفی یشعر دوماً ببعده عن أصله، وبأنّه منفیُّ فی الوجود المتعین، وهذا ما یشکّل دافعاً للقیام برحلة تخفّف من وطأة التوتّر والقلق بحثاً عن غایة منشودة یعلمُ الصوفی، مسبقاً، أنّ تحقّقها متعذّر، لتکون الرحلة بذلک غایة فی ذاتها. ولأن حجم البحث لا یسمح بالإطالة فسیُکتفی بدراسة مکون واحد للرحلة وهو (الناقة)، فتتم الإشارة إلی دلالاتها الجدیدة فی نصوص الرحلة الصوفیة. چکیده فارسی:این پژوهش به مفهوم هجرت به طور مشخص در قرن هفتم هجری می پردازد و نخست بر این امر تاکید دارد که این مهاجرت از دیدگاهی فکری سرچشمه می گیرد که مبتنی بر این است که زندگی انسان از آغاز تا انجام تنها یک هجرت است. این دیدگاه را در اسلوبی شعری ارائه کرده اند که از شعر قدیم در به کارگیری استعاره در مضمون هجرت بهره می گیرد و واژه های آن را به صورت گشتاری معنایی اجراء می کند. دیگر آنکه بحث حاضر به جستجوی واقعیتی می پردازد که هجرت از آن سرچشمه گرفته است و آن واقعیت داری صفت غربت و تنهایی است، و این به سبب دور شدن از جایگاه نخست آن است، همان امری که صوفیان آن را با دو تعبیر وصل و انفصال بیان داشته اند.احساس شخص صوفی پیوسته این است که از اصل خویش دور شده و در وجود مشخص تبعید شده است و این همان امری است که با جستجوی هدفی مورد آرزو که شخص صوفی از پیش به سختی تحقق آن علم دارد، انگیزهای می آفریند تا به هجرتی بپردازد که از فشار تنش و دل شوریدگی بکاهد، و در نتیجه این هجرت به سبب آن احساس، بهخودی خود هدفی برای او می شود. از آنجا که حجم این جستار اجازه کلامی طولانی نمی دهد ما در اینجا تنها به بررسی "ناقه" یکی از ارکان هجرت می پردازیم و به دلالتهای نوین آن در متون هجرت صوفی می پردازیم.