ویروس های گیاهی از عوامل محدود کننده در کشاورزی به شمار می روند. تاکنون 63 عامل ویروسی آلوده کننده مو در دنیا شناسایی شده است که یکی از مخربترین آنها ویروس برگ بادبزنی مو (Grape Fan Leaf Virus: GFLV) می باشد. برای کنترل ویروسها از روش های سنتی مثل تناوب گیاهی، تشخیص زودهنگام و حذف گیاهان آلوده، ریشه کنی گیاهان منبع آلودگی، حفاظت تقاطعی، اصلاح برای مقاومت و کنترل شیمیایی ناقلین آنها استفاده شده است. مقاومت به واسطه RNA SILENCING یک روش جدید و کارا برای ایجاد ارقام مقاوم به ویروسهاست. در این تحقیق امکان القای مقاومت نسبت به ویروس برگ بادبزنی مو (GFLV) با استفاده از ترادف نوکلئوتیدی بخشی از ژن RNA پلیمراز وابسته به RNA (RdRP) این ویروس بررسی شد. به این منظور یک سازه سنجاق سری حاوی اینترون با استفاده از ترادفی از ژن RdRP ساخته شد. جهت تراریختی توتون از آگروباکتریوم استفاده شد. پس از ایجاد 40 لاین از گیاهان توتون تراریخت، تأیید تراریختی با استفاده از آزمون PCR انجام شد. گیاهان تراریخته به منظور ارزیابی مقاومت آنها نسبت به GFLV، با این ویروس مایه زنی مکانیکی شدند. نتایج آزمون الایزا و نیز علایم ظاهری گیاهان نشان داد که به ترتیب 5/27 و 40 درصد از گیاهان تراریخت نسبت به ویروس مقاوم بوده و یا در بروز علایم و آلودگی تأخیر داشتند. نتایج این تحقیق ضمن ایجاد گیاهان تراریخت توتون متحمل به GFLV نشان داد که سازه بکار رفته برای ایجاد مقاومت کارایی دارد و می توان از آن برای ایجاد مقاومت در مو و سایر میزبانهای ویروس استفاده کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

خاموشی RNA روند دفاعی قدرتمندی در گیاهان، برای مقابله با ویروس های گیاهی است. این روند سبب تجزیه RNA ویروس می شود و در نهایت، غلظت ویروس و ایجاد علائم در گیاه کاهش می یابد. اما بسیاری از ویروس ها می توانند این روند را مختل کنند. این ویروس ها پروتئین هایی را بیان می کنند که خاموشی ایجاد شده توسط RNA های کوچک تداخلی (siRNA) و میکروRNAها (miRNA) را سرکوب می کنند و غلظت ویروس را افزایش می دهند. اغلب ویروس های گیاهی پروتئین های سرکوبگر خاموشی RNA را کد می کنند. این پروتئین ها با اجزا مختلف مسیر خاموشی RNA تداخل دارند. شناخت بیشتر این مسیرها و نقش پروتئین های سرکوبگر ویروسی در گیاه باعث درک بهتری از مقاومت گیاهان علیه ویروس ها و تولید گیاهان تراریخت مقاوم به این ویروس ها خواهد شد.

بیان ژن رمز کننده آنزیم آر ان ا پلی مراز وابسته به آر ان ا  (RDR1) 1بر اثر آلودگی گیاه میزبان به ویروس تحریک شده و به نظر می رسد در مقاومت گیاه میزبان به بعضی از ویروس ها دخالت دارد. در پژوهش حاضر، واکنش دو لاین توتون (Nicotiana tabacum cv. Samsun NN) تراریخت که ژن RDR1 در آنها خاموش شده بود در برابر تعدادی از ویروس های گیاهی در شرایط گلخانه ارزیابی شد. خاموشی ژن RDR1 در واکنش میزبان به آلودگی به برخی از ویروس ها تغییر نکرد، در حالی که همان گونه که انتظار می رفت حساسیت به ویروس موزائیک توتون  (TMV) افزایش یافت. در مقابل، مقاومت به چندین ویروس شامل ویروس جغ جغک توتون (TRV) از جنس Tobravirus و ویروس کوتولگی بوته انبوه گوجه فرنگی (TBSV) از جنس Tombusvirus افزایش یافت. این نتایج نشان داد که برهمکنش پیچیده ای بین مسیرهای مقاومت در گیاهان رخ می دهد به طوری که مهار یک بخش درگیر در مقاومت ممکن است در دیگر مسیرهای مقاومت تاثیر داشته باشد. با این وجود خاموشی بیان ژن RDR1 ممکن است مقاومت عمومی میزبان در برابر طیف وسیعی از ویروس ها را افزایش دهد.

برای 50 سال واژه ژن مترادف با مناطقی از ژنوم بود که توسط mRNAs رمزگذاری و به پروتئین ترجمه می شدند. با این حال، مطالعات گسترده اخیر ژنوم نشان داده است که در ژنوم انسان رونویسی و تولیدات بوسیله هزاران RNAهای غیر کدشونده تنظیم گر انجام می شود که شامل Micro RNA ،Small Nucleolar RNA و Small Interfering RNA می باشند که از جمله مولکول های کارکردی هستند که در گروه RNA های غیر کد شونده کوچک قرار می گیرند و دسته های مختلف RNAهای غیر کدشونده بلند است. طبق بررسی های اخیر، مشخص شده است که این RNAها نقش های حیاتی در تنظیم رونویسی و پس از رونویسی، خاموشی ژن و دمتیلاسیون DNA دارند. شواهد نشان می دهد که مناطق اینترژنیک با بیان RNAهای غیر کدشونده بیماری های پیچیده مرتبط بوده و استفاده از RNAهای غیر کدشونده به عنوان نشانگر در تشخیص بیماری و اهداف درمانی مفید خواهد بود. این مشاهدات بر این نکته تاکید دارند که شناخت محدوده ژن های کدکننده پروتئین و ادامه تحقیقات سیر تکاملی و عملکرد RNAهای غیر کدشونده برای درک جامع بیماری های انسان ضروری می باشند.