زنگ زرد گندم با عامل Puccinia striiformis f. sp. tritici یکی از مهم ترین و مخرب ترین بیماری های گندم در بسیاری از مناطق ایران به شمار می رود که در سال های همه گیری موجب کاهش عملکرد محصول می گردد. مقاومت میزبانی، اقتصادی ترین روش مدیریت زنگ زرد است و مقاومت نسبی (نوعی مقاومت کمی) در مقایسه با دیگر مقاومت ها، مقاومت پایداری گزارش شده است. در این مطالعه، پارامترهای مقاومت نسبی (partial RESISTANCE) شامل ضریب آلودگی (CI)، شدت نهائی بیماری (FDS)، مقدار نسبی سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (rAUDPC) و نرخ آلودگی ظاهری (r) برای 24 ژنوتیپ گندم همراه با شاهد حساس طی دو سال زراعی از 1394 تا 1395 ارزیابی شدند. این مطالعه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی آلاروق اردبیل تحت شرایط آلودگی طبیعی و مصنوعی انجام شد. آلودگی مصنوعی ژنوتیپ ها با استفاده از جمعیت نژادی زنگ زرد که دارای پرآزاری روی ژن های مقاومت Yr2، Yr6، Yr7، Yr9،-Yr17، Yr22، Yr23، Yr24، Yr25، Yr26، Yr27، YrA، Yr21، Yr31، Yr32وYrSU بود، انجام شد. واکنش گیاهچه ای نیز تحت شرایط مزرعه ای ارزیابی شد. نتایج ارزیابی ها برای پارامترهای مقاومت نشان داد که شش لاین در هر دو مرحله گیاهچه ای و گیاه کامل مقاوم بودند. یازده لاین در مرحله گیاهچه ای واکنش مقاومت ولی در مرحله گیاه کامل واکنش متوسط (MR, M, MS) یا حساسیت تا نیمه حساسیت (MSS) نشان دادند. هفت لاین (شماره های 1، 4، 7، 8، 9، 16، 22) در مرحله گیاهچه ای حساس ولی در مرحله گیاه کامل واکنش متوسط (MR, M, MS) نشان دادند. بنابراین این لاین ها با داشتن مقادیر پایین پارامترهای مختلف مقاومت به احتمال زیاد دارای درجات متفاوتی از مقاومت نسبی یا مقاومت گیاه کامل در درجه حرارت بالا (نوعی مقاومت غیر نژاد-اختصاصی یا پایدار) می باشند. تجزیه خوشه ای بر اساس واکنش گیاهچه ای و گیاه کامل، لاین ها را در گروه های مختلفی قرار داد که این حالت نیز بیانگر تنوع بالای لاین ها از نظر واکنش نسبت به بیماری زنگ زرد بود.

مقدمه: بیماری های قلبی - عروقی از جمله عمده ترین موارد مرگ و میر در دنیا محسوب می شوند. یکی از مهم ترین عوامل خطرناک برای بیماری های قلبی - عروقی، افزایش فشارخون است. کاهش فشارخون اهمیت به سزایی در کاهش وقوع حوادث قلبی - عروقی دارد که می تواند از طریق فعالیت ورزشی صورت پذیرد.هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر فعالیت ورزشی بر فشارخون، ضربان قلب و مصرف اکسیژن میوکارد در افراد غیر ورزشکار انجام شده است.مواد و روش ها: جهت اندازه گیری اثر شدت و حجم فعالیت مقاومتی بر واکنش های قلبی - عروقی متعاقب فعالیت، 10 مرد غیر ورزشکار با فشارخون طبیعی (0.8±22 سال، قد 2.47± 173.05 سانتی متر و وزن3.4 ±67.2 کیلوگرم)، به عنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی چهار جلسه، فعالیت ورزشی را انجام دادند. فعالیت ورزشی هر جلسه در پنج ایستگاه جلوی بازو، پشت ران (کشش همسترینگ)، اسکات، کشش زیر بغل نشسته و پرس سینه بود. آزمودنی ها دو جلسه با حجم کوتاه سه دوره ای و شدت 40 (SL) و 80 درصد یک تکرار بیشینه (SH) و دو جلسه با حجم طولانی شش دوره ای و شدت 40 (LL) و 80 درصد یک تکرار بیشینه (LH) به فعالیت پرداختند. در هر جلسه فشارخون، ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد (حاصل ضرب فشار سیستولی و ضربان قلب) آن ها قبل فعالیت و هر 10 دقیقه یک بار به صورت تناوبی تا 90 دقیقه پس از هر جلسه فعالیت اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD جهت تجزیه آماری داده ها استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که فشارخون سیستولی در آزمون های مختلف طی 60 دقیقه استراحت نسبت به قبل از فعالیت به طور معنی داری کاهش یافته است (0.05>P). اما فشارخون دیاستولی در هیچ کدام از آزمون ها نسبت به قبل فعالیت، تغییر معنی داری نداشت. شدت و حجم فعالیت ورزشی در کاهش فشارخون سیستولی و عدم تغییر فشارخون دیاستولی اثر معنی داری نداشت ضربان قلب پس از فعالیت های SL و LL تا 30 دقیقه و متعاقب فعالیت های LH و SH تا 60 دقیقه افزایش یافت (0.05>P). از طرفی هزینه اکسیژن میوکارد پس از فعالیت های LH و SH تا 50 دقیقه افزایش پیدا کرد.نتیجه گیری: شدت و حجم فعالیت ورزشی مقاومتی اثری بر اندازه و مدت کم فشارخونی ندارد و ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد از حجم فعالیت ورزشی مقاومتی تاثیرپذیر نیستند.

به منظورتهیه والد گرده افشان مقاوم به سفیدک سطحی از جمعیت نسبتا مقاوم 14442 استفاده گردید. از این جمعیت در سال اول تعداد 50 بوته مقاوم در مزرعه بر اساس شاخص مقاومت، گزینش شده و سپس بذر هاف سیب (برادر خواهر ناتنی) تهیه گردید. از بین 50 بوته مقاوم تنها 39 بوته بذر کافی تولید کردند. بذور برداشت شده از این 39 بوته هاف سیب در شش تکرار یک خطی کشت شده و مجددا برای بیماری ارزیابی شدند. از بین 39 هاف سیب مورد ارزیابی، تعداد سه هاف سیب (H.S13،H.S24 وH.S35 ) که آلودگی کمتری (شاخص آلودگی کمتر از عدد 2.5 را نشان دادند) نسبت به بقیه داشتند انتخاب شدند. از هر فامیل گزینش شده فوق تعداد 50 بوته انتخاب و در چادرهای ایزوله کشت شد تا بذر هاف سیب جدید تولید شود. این بذور که جمعا تعداد 88 فامیل جدید بوجود آوردند، هاف سیب جدید نامیده شدند. بذر 88 هاف سیب جدید در شش تکرار یک خطی کشت و مجددا برای بیماری ارزیابی شدند. از بین هاف سیب های جدید، هاف سیب شماره 5، 17 و 22 از نظر مقاومت به بیماری برتر از سایرین بودند. از هر هاف سیب جدید تعداد 35 ریشه و جمعا تعداد 105 ریشه برای تولید S1 انتخاب شدند. هریک از 105 ریشه انتخابی به چهار قسمت تقسیم (کلون) و در زیر یک قفس ایزوله کشت شدند تا بذر S1 به دست آید. با توجه به مشکلات تهیه بذر S1 در زیر قفس ایزوله از بین 105 ریشه گزینش شده تنها تعداد 13 ریشه قادر به تولید بذر کافی با قوه نامیه مناسب گردیدند. بنابراین تعداد 13 بذر خودگشن یا S1 با مقاومت بسیار خوب نسبت به بیماری سفیدک سطحی به دست آمد. بذور خودگشن شده یا S1 (ژرم پلاسم جدید) مجددا برای مقاومت به بیماری سفیدک سطحی آزمون شدند. نتایج نشان داد که در هر نسل گزینش مقاومت نسبت به بیماری افزایش یافت و پاسخ به گزینش مثبت بود، به طوری که کمترین میزان آلودگی (12.9 درصد) در بوته های S1 مشاهده شد. جمعیت S1ها نسبت به جمعیت اولیه 14442 به میزان 72.6 درصد پیشرفت سلکسیون نشان داد. با توجه به مقاومت خوب بوته های S1 می توان از آن ها به عنوان گرده افشان برای تولید رقم مقاوم به بیماری سفیدک سطحی استفاده نمود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: Pseudomonas aeruginosa یکی از مهم ترین پاتوژن های عامل عفونت در بیماران سوختگی است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی ژن های exoU و exoS و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی Pseudomonas aeruginosa جدا شده از بیماران سوختگی در کرمانشاه بود.روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 194 نمونه با استفاده از روش های استاندارد باکتری شناسی بررسی شدند. پس از سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به روش انتشار از دیسک، از پرایمرهای اختصاصی جهت فراوانی ژن های exoU و exoS در میان ایزوله ها استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 91 ایزوله Pseudomonas aeruginosa شناسایی شده، 72 مورد (79.1 درصد) آن ها، Multidrug RESISTANCE (MDR) داشتند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر جنتامایسین (79.1 درصد) و سفتازیدیم (74.7 درصد) و همچنین، بیشترین حساسیت نسبت به کلیستین (100 درصد) و پلی مکسین B (92.3 درصد) بود. فراوانی ژن های exoU و exoS برابر با 80.2 درصد و 68.1 درصد بود. بین فراوانی ژن exoU و مقاومت به سفتازیدیم (P=0.041) و سفوتاکسیم (P=0.050) از نظر آماری رابطه معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نقش باکتری Pseudomonas aeruginosa در ایجاد عفونت های زخم سوختگی و نقش ژن های سیتوتوکسین و ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در کلونیزاسیون و بقای این باکتری، پرهیز از درمان های تجربی، تشخیص دقیق نوع عوامل ویرولانس (Virulence) و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی جهت انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و کارا به منظور جلوگیری از عفونت، امری ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: پوکی استخوان، از شایع ترین بیماری های زندگی امروزی است. امروزه اثر فعالیت های ورزشی بر افزایش BMD استخوان، در تمام سنین و حفظ آن در کهنسالی، به خوبی ثابت شده است.هدف: مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی و هوازی بر تغییرات دانسیته معدنی استخوان موضعی دختران غیرورزشکار.مواد و روش ها: آزمودنی های این پژوهش 36 دختر غیرورزشکار با میانگین سنی 22.58± 1.65 سال و شاخص توده  22.85±2.71در سه گروه مقاومتی، هوازی و کنترل انتخاب شدند. تمرین های گروه هوازی شامل 36 جلسه دویدن (3 جلسه در هفته)، به مدت 40 دقیقه و با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. گروه مقاومتی نیز در 36 جلسه، تمرین های خود را به صورت دایره ای و با شدت 70 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه (6 تا 8 تکرار در 3 نوبت و 2 دقیقه استراحت بین نوبت ها)، انجام دادند.نتایج: هر دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی، سبب ایجاد تغییرات معنی داری در دانسیته معدنی استخوان ناحیه های کمر، گردن استخوان ران و مچ دست شدند (0.05>P). در مورد کمر، تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات هوازی اثر بهتری داشت، در حالی که در مورد گردن استخوان ران، فقط تمرین هوازی اثر بهتری ایجاد کرد (0.05>P).نتیجه گیری: نتایج کلی این تحقیق نشان داد که در مقایسه اثر تمرینات مقاومتی و هوازی بر دانسیته مواد معدنی استخوان، تفاوت های برجسته ای وجود ندارد.

مقدمه: لوسمی حاد میلوبلاستیک شایع ترین نوع لوسمی در بالغین است. مشکل اصلی این بیماری پیدایش سلول های مقاوم و ایجاد مقاومت نسبت به داروهای ضد سرطان است. این پدیده مقاومت دارویی چندگانه یا (Multidrug RESISTANCE (MDR نام دارد. یکی از علت های مقاومت دارویی بیان ژن MDR1 و محصول آن یعنی گلیکوپروتئین P می باشد. در این مطالعه سعی شده است که از طریق مهار MDR1/mRNA با استفاده از siRNA و دو وکتور غیر ویروسی با فنوتیپ مقاومت دارویی ناشی از گلیکوپروتئین P مقابله شود.روش ها: رده سلولی K562 توسط داروی دوکسوروبیسین مقاوم و KDI/20 نامیده شده است. به منظور بر عکس کردن فنوتیپ MDR ناشی از گلیکوپروتئین P علیه MDR1/mRNA سنتز siRNA صورت گرفت. سپس  siRNAتوسط یک وکتور غیر ویروسی لیپیدی به نام Fugene 6 و یک وکتور غیر ویروسی شیمیایی به  نام Polyethylenimine (PEI) اثر داده شد. سپس اثر آن در سطح سلولی به وسیله بررسی بیان گلیکوپروتئین P توسط روش فلوسیتو متری و در سطح مولکولی به وسیله Real-time PCR بررسی شد.یافته ها: در این روش 79 درصد کاهش در گلیکوپروتئین P با استفاده از siRNA و وکتور Fugene 6 و 86 درصد کاهش در گلیکوپروتئین P با استفاده از siRNA و وکتور Polyethylenimine مشاهده شد. کاهش MDR1/mRNA در سطح مولکولی و به روش Real time PCR به ترتیب 62 و 74 درصد بود و اختلاف این دو معنی دار نبود.نتیجه گیری siRNA :به  عنوان یک روش موثر خاموش سازی ژن در مرحله بعد از نسخه برداری عمل می کند و اختلاف معنی داری بین دو وکتور غیر ویروسی برای انتقال siRNA به  داخل سلول و مهار بیان ژن MDR1 دیده نشد.

مقدمه: کبد یکی از ارگان های اصلی بدن در متابولیسم کربوهیدرات ها می باشد. اختلال در متابولیسم گلوکز و دیابت به طور شایعی در بیماران سیروز دیده می شود. مقاومت به انسولین می تواند نقش مهمی در پیش آگهی بیماران سیروز کبدی داشته باشد.هدف: در این مطالعه به بررسی میزان ابتلا و مقایسه شیوع دیابت در بیماران سیروزی نسبت به افراد عادی جامعه و عوامل موثر بر آن پرداخته ایم.مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی به روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 100 بیمار مبتلا به سیروز بستری شده در بیمارستان های آریا، 22 بهمن و 17 شهریور مشهد انجام شده است. برای بیماران پرسش نامه هایی تکمیل شد. دیابت بر اساس شرح حال مبنی بر ابتلا به دیابت و مصرف داروهای آن و یا قندخون ناشتا (FBS) بیشتر یا مساوی 126 میلی گرم در دسی لبتردر دو نوبت مشخص شد. شیوع دیابت در بیماران مبتلا به سیروز با شیوع آن در جمعیت عادی و تاثیر عوامل مختلف در دو گروه بررسی گردید. اطلاعات با استفاده از تست های Pearson Chi-square و Fisher exact test آنالیز گردید.نتایج: از 100 بیمار مبتلا به سیروز 37 نفر زن و 63 نفر مرد و میانگین سنی بیماران 63.57 سال بود. شیوع دیابت و اختلال در تحمل گلوکز (IFG) در این بیماران بسیار بیشتر از جمعیت عادی بود (P<0.05). در مقایسه گروه مورد و شاهد بین ابتلا به سیروز و ابتلا به دیابت از لحاظ جنس، F>M و در سن بیش از 60 سال ارتباط معنی دار بود. هم چنین سابقه فامیلی دیابت و شدت سیروز نیز معنی دار بود. در بین عوارض سیروز، شیوع دیابت در آنسفالوپاتی و آسیت بیشتر بود.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد که بیماران مبتلا به سیروز بیشتر در خطر ابتلا به دیابت هستند. جنس مونث، سن بالاتر از 60 سال، سابقه فامیلی دیابت، شدت بیماری کبدی و وجود آنسفالوپانی و آسیت از عوامل موثر بر پیدایش دیابت در این بیماران هستند. غربالگری منظم دیابت می تواند در تشخیص زودرس و درمان بیماران مفید باشد.