در باورهای عامیانة مردم ایران و هم در منابع ادبی، نام و نشان شیر با نام اهل فتوّت و قلندری گره خورده است. این پیوند به گونه ای است که تصاویر این جانور و جماعات تربی تکننده اش که به شیربازان معرو ف شده اند با داستان جوانمردان ایرانی و شیفتگان علی)ع( )سرسلسلة بیشتر طریقت های فتوّت( پیوند خورده است. در عرصة اجتماعی نیز قلندران در کار معرک هگیری با جانورانی چون شیر، دستی طولانی داشت هاند. کوشش مکتوبِ حاضر، با رویکرد جامع هشناسیِ ساخت گرا، به قصد کشف و تحلیل پیوند میان شیر و شیربازان با نگاره-های ایرانی صورت گرفته، و نقاشی هایی با موضوع «شیر در زنجیر «، » شیر و شیرباز » و یا «حملة شیر به انسان » که به کرّات در ایران و هند در دوران پسامغول اجرا شده اند را مورد بررسی قرار می دهد. نگارنده معتقد است این آثار که حاویِ محتوای خاصّی هستند، مورد پذیرش مردمانِ وابسته یا دلبسته به طریقت فتوّت و قلندری بود هاند و توسط نقّاشانی نیز خلق شده اند که خود به شدّت متأثر از اندیشه و اعتقاد آن طریقت ها بوده اند. این آثار را می توان به لحاظ محتوایی، نه تنها بازتاب دهنده، بلکه شکل دهنده و مقوِمِ دنیای فکری و مادّی گروههای مذکور نیز دانست. روش تحقیق، تحلیلی تبیینی است و گردآوریِ اطلاعات نیز شامل مطالعات کتابخانه ای می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

کمک گرفتن از اساطیر و قصه های عامیانه برای حل مشکلات تصحیح متن و رسیدن به صورت صحیح قدیمی تر یک واژه یا مصرع و... شیوه ای راهگشا در تصحیح متون کلاسیک است. این شیوه خصوصا در تصحیح ابیات شاهنامه بسیار استفاده شده است. یکی از ابیات چالش برانگیز شاهنامه که در نسخه های خطی و چاپ های مختلف به صورت های گوناگون ضبط شده بیتی است که تهمینه در داستان رستم و سهراب، هنگام معرفی خود به رستم می آورد: یکی دخت شاه سمنگان منم‏                              بزشک هزبر و پلنگان منم خالقی مطلق در مقاله ای که پیرامون این بیت نوشته آن را جزو ابیات تاریک شاهنامه دانسته که در مصرع دوم ضبط درست کلمات و معنی مصراع مبهم است. ابهام در این بیت باعث شده هر یک از پژوهشگران با دلایل خود صورتی از این بیت را پذیرفته و در مورد آن اظهار نظر کند. خالقی مطلق در یادداشت های شاهنامه ضمن پذیرفتن نظر یکی از پژوهشگران، تاکید می کند که ضبط قدیمی تر بیت همین است که آورده ایم و احتمالا آیینی در پشت آن است که ما بی خبریم. بر همین اساس ما در این پژوهش برآنیم تا به کمک اسطوره شناسی تطبیقی ثابت کنیم که شخصیت تهمینه بازمانده الهه مادر یا یکی از ایزدبانوان باستانی است و همچنان که خود او تاکید کرده به واقع پزشک شیر و پلنگان بوده و با آنها در ارتباط است و ضبط قدیمی تر بیت ضبط صحیح می باشد.

مفاهیم رمزگونه و نشانه های نمادین، همواره، در هنر برای بیان اندیشه و عقاید آیینی و دینی و مذهبی به کار می رفته اند. با نگاهی به تاریخ هنر درمی یابیم که شیر، یکی از جانورانی بوده که در فرهنگ ها و تمدن های باستانی جنبه نمادین داشته و برای دست یابی به مفاهیم دیگر از ترکیب این نماد با عناصر نمادین دیگر از جمله بال مبادرت ورزیدند. در این پژوهش، سعی بر این است که، شباهت ها و تفاوت-های نقش شیر بال دار در ایران و چین باستان بررسی شود. این پژوهش به روش ﺗ ﺎ ﺭ ﻳ ﺨ ﻲ ، تحلیلی-تطبیقی در جهت بررسی نقش شیر بال دار در این دو تمدن و معرفی برخی مفاهیم نمادین نهفته در آن ها، از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، جست وجوی مفاهیم و کهن الگوهای نقش شیر بال دار در هنر ایران باستان و چین و یافتن وابستگی ها و افتراقات این نماد در هر دو فرهنگ است. به منظور دست یابی به این مهم، نمایه شیر و بال را از نظر مفهوم و کاربرد اسطوره ای آن در هر دو تمدن عنوان کرده و با توجه به آثار باقی مانده از آن دوران، به بررسی آن ها می پردازیم. به نظر می رسد آغازین نمونه های نگاره شیر بال دار با مفهوم نگهبان معابد و مقابر، در تمدن عیلام شکل گرفته است و در تمدن ایران و سپس، در چین رواج پیدا کرده است.

شیرسنگی، تندیس و مجسمه ای ساخته از سنگ است که در فرهنگ بختیاری ها کاربرد و کارکرد متنوع فرهنگی، هنری، ادبی، اجتماعی و اقتصادی دارد. در نقاط سردسیری و گرمسیری بختیاری این پیکره تنومند و با هیبت را روی مزار کلانتران، خان ها، شهیدان، دلاوران، جوانان و بزرگ مردان قوم می گذارند. گونه ها و تیپ های مختلف بردشیر (شیرسنگی) با توجه به نحوه ساخت، ابزار، تجربه استادان و روند آماده سازی، اندازه، شکل (ریخت)، نگاره های حکاکی(نقش) و گونه های مختلف واقعی(تیپ ریال) و انتزاعی تا نصب و آداب و رسوم آن، در سراسر منطقه بختیاری موجب شد که نگارنده علاوه بر کارکردهای مادی و معنوی، به ویژگی های این پیکره در دانش بومی و فرهنگ عامه هموندان بختیاری بپردازد و جایگاه این هنر دیرین ایرانی را در دوره معاصر نمایان کند. این مطالعه بر مبنای پژوهش میدانی و گفتگو با استادان سازنده این هنر-صنعت بومی تدوین و گاهی نیز به اسناد و مدارک کتابخانه ای استناد شده است. برای این منظور با مصاحبه و جمع آوری اطلاعات لازم، ضبط گونه های فرهنگ و ادبیات شفاهی نمونه هایی از آفریده ها و عقاید مردمی در فرهنگ مردم(فولکلور) و هنر ایرانی جستجو شد که برای تحقیقات مردم شناسی، قوم نگاری و مطالعات فرهنگی-ادبی عشایری موثر باشد.

یکی از سنت های تشکیلاتی در مصر عصر ممالیک استفاده گسترده از نشان های مصور (رنک، جمع آن رنوک) با نقوش مختلف حیوانات، گیاهان و اشیاء بود. این مقاله به این پرسش اصلی پرداخته است که از میان نقوش حیوانی متداول در نشان های تشکیلاتی ممالیک، نقش شیر در چه مواضعی و برای چه کسانی و به چه منظوری استفاده می شده است؟ در این پژوهش تلاش شده است در گام نخست، موارد متعدد کاربرد نقش شیر، احصاء و سپس به منظور دریافت درک صحیحی از ذهنیت های فرهنگی مرتبط با این نقش، سابقه تاریخی کاربرد و چگونگی تطور نقش شیر، در بستر تاریخی و فرهنگی مصر عصر ممالیک بررسی و تحلیل گردد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، بسامد کاربرد و مفهوم تشکیلاتی نشان های مصور با نقش شیر را در منابع تاریخی متقدم و نیز در آثار موزه ای برجای مانده از عصر ممالیک بررسی کرده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

توصیف بیماران و یافته های بالینی: 5 قلاده شیر باغ وحش برای انجام اقدامات تشخیصی و درمانی (پارگی لب، عمل اخته و رادیوگرافی) ارجاع داده شدند که همگی به مقید سازی شیمیایی یا بیهوشی عمومی نیاز داشتند.درمان و نتیجه آن: القا بیهوشی با استفاده از تزریق عضلانی ترکیبات دارویی مختلف انجام شد. یک قلاده شیر تحت بیهوشی استنشاقی قرار گرفت اما بیهوشی برای عمل اخته به صورت صحرایی انجام شد. به منظور کنترل درد بعد از عمل از داروی مرفین استفاده شد. هیچگونه عارضه جانبی در حین بیهوشی یا بعد از بازگشت از بیهوشی بروز نکرد. جزییات داروهای مورد استفاده و مراقبت های حین بیهوشی در این مقاله ارایه شده است.کاربرد پایینی: مقید سازی شیمیایی به عنوان یک روش معمول برای مهار حیوانات غیر اهلی پذیرفته شده است. تجویز دارو بصورت عضلانی برای مقیدسازی و بیهوشی برای جراحی های کوتاه مدت انجام می گیرد. بطور کلی برای ادامه بیهوشی در گونه های مختلف استفاده از داروهای استنشاقی توصیه می شود. همانند حیوانات اهلی، مراقبت و انجام اقدامات حمایتی در حین بیهوشی بسیار حایز اهمیت است.

میزان تغییر حداکثر انقباض ارادی به دنبال اعمال تحریکات ارتعاشی عضله آگونیست و تحریک الکتریکی عضله مقابل به طور جداگانه و کاربرد توام آنها به طور همزمان، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، 45 نفر از افراد سالم مورد بررسی قرار گرفتند که به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. در هر گروه، قبل از انجام آزمایش، از فرد خواسته شد که حداکثر انقباض ارادی را در عضله گاسترو کنمیوس داشته باشد که به صورت سیگنال های EMG ثبت شد. در گروه اول، تاندون آشیل به مدت 15 دقیقه مورد ارتعاش ( 100هرتز و دامنه 0.8 میلی متر) قرار گرفت . مشخص شد که MVC عضله گاستر کنمیوس در اثر ارتعاش کاهش یافته، اما بعد از 15 دقیقه تحریک الکتریکی عصب پرونئال در گروه 2، تغییری نکرده است. در گروه سوم، در اثر کاربرد توام دو مداخله، MVC این عضله نیز تغییری نکرد. به طور کلی، اعمال ارتعاش بر عضله، در مقایسه با دو روش دیگر، سبب کاهش بیشتری در MVC می شود.

نمادها بخشی از فرهنگ یک ملّت هستند که برای درک بهتر اسطوره های آن ملّت باید به مفاهیم آن ها پی برد. نماد، ع‍ ﻼ مت، اشاره یا کلمه ای است که پیامی گاه متناسب با ظاهر و گاه ورای معنی ظاهری خود دارد. جانوران، گیاهان، آدمیان، اشیا و. . . مصادیقی هستند که با نمادها در پیوندند. این پژوهش با روش کتاب خانه ای و شیوه ی تحلیلی تطبیقی به بررسی مفاهیم نمادین شیر در آثار حماسی، غنایی و عرفانی (با تکیه بر شاهنامه ی فردوسی، خمسه ی نظامی و مثنوی مولوی) می پردازد. ابتدا نگرش حاکم بر اوستا و متون پهلوی در مورد شیر خواهد آمد؛ آن گاه مفاهیم نمادین این چارپا در حیطه های حماسه، غنا و عرفان بیان خواهدشد. نیز در پایان هر قسمت درصد تطبیق مفاهیم نمادین در دو یا هر سه اثر، بسامد نام جانور و درصد کاربرد مفاهیم نمادین شیر در هر اثر تعیین می گردد. نتیجه ای که از این مقاله بدست آمده، این است که شیر پرکاربردترین جانور از نظر تکرار نام (با 1487 بار کاربرد) و بعد از اسب، دومین جانور پرکاربرد از نظر شمار مفاهیم نمادین (با 19 مفهوم) است. چهار مفهوم نمادین آن (دلیری، قدرت مندی، شکارکنندگی و خشمگینی) در هر سه اثر (21 درصد) و شش مفهوم (تنومندی، چالاکی، ظالم بودن، کینه توزی، بزرگان و وفاداری) در دو اثر (5/31 درصد) مطابقت دارد؛ نه مفهوم (5/47 درصد) نیز فقط در یکی از سه اثر بکار رفته است. نیز 5/47 درصد مفاهیم در حیطه ی حماسی، 5/10 درصد مفاهیم در حیطه ی غنایی و 5/42 درصد مفاهیم در حوزه ی عرفانی می گنجند.