نتایج جستجو

456

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

46

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی







متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
نویسندگان: 

MAGHBOOLI M. | HASANZADEH KYANI M. | YOOSEFI MEHRAN

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2010
  • دوره: 

    1
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    63-66
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    74344
  • دانلود: 

    21560
چکیده: 

Background: As yet migraine has been established as one of the risk factors for ischemic stroke. Some of the factors have been assessed for the explanation of this relation. HyperHOMOCYSTEINEmia is seen partly both in stroke and in migraine. This study was conducted to determine the mean plasma levels of HOMOCYSTEINE in ischemic stroke patients on the basis of migraine history.Methods: This cross-sectional study comprised of 100 consecutive patients who were admitted in Neurology Ward of Zanjan Vali Asr Hospital with definite ischemic stroke diagnosis (during 2008). In each patient, the age, gender, history and type of migraine, the time interval from the last migraine attack to stroke and fasting total plasma HOMOCYSTEINE level were ascertained.Results: The mean level of total plasma HOMOCYSTEINE was 26.6±9.6 μmol/l. Fourteen out of 100 patients admitted with ischemic stroke had a history of migraine. The mean of plasma HOMOCYSTEINE did not differ significantly between the two groups with and without migraine (29.93±14.45 versus 26.1±8.6μmol/l, p=0.165). Overall, 83% of patients had hyperHOMOCYSTEINEmia, wherea,s this state was observed for 92.9% of migrainous and 81.4% of nonmigrainous subjects. The proportion of hyperHOMOCYSTEINEmia was not different between these two groups (p=0.29). There were not any significant differences regarding the mean plasma levels of HOMOCYSTEINE regarding age, sex, migraine type, the time interval from the last migraine attack to stroke and vascular territory of stroke between these two groups.Conclusion: The results show that the mean levels of HOMOCYSTEINE in ischemic stroke patients who had migraine was similar to those without migraine.

آمار یکساله:  

بازدید 74344

دانلود 21560 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

افق دانش

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1386
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    5-9
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    807
  • دانلود: 

    205
چکیده: 

زمینه و هدف: گزارشات فراوانی در مورد احتمال ارتباط بین رادیکال های آزاد اکسیژن و افزایش هوموسیستئین با پاتوژنز آترواسکلروز منتشر شده اند؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط افزایش هوموسیستئین سرم با تغییرات سطح آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) پس از سکته قلبی انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی در سال 1385 بر روی 48 فرد بیمار (آزمون) و 48 فرد سالم (شاهد) کمتر از 76 سال انجام شد. نمونه خون از افراد هر دو گروه در شرایط ناشتا گرفته شد. بر روی نمونه ها آزمایش هوموسیستئین به روش ELISA توسط کیت IBL، میزان فعالیت SOD گلبول های قرمز توسط کیت راندوکس و میزان فعالیت SOD سرم با استفاده از کیت شرکت Cayman chemical انجام شد.یافته ها: میانگین غلظت هوموسیستئین در گروه آزمون 30.3±5.3 میکرومول بر لیتر و در گروه شاهد 11.1±3.1 میکرومول بر لیتر بود که بیانگر تفاوت معنی داری بین دو گروه است (P<0.001). میانگین فعالیت SOD گلبول های قرمز در گروه آزمون 27.5±2078 U/g Hb و در گروه شاهد 25.9±2450 U/g Hb به دست آمد؛ همچنین میانگین فعالیت SOD سرم در گروه آزمون 47.8±25.6 U/mL و در گروه شاهد 44.8±24.6 U/mL بود. بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: در این مطالعه افزایش سطح هوموسیستئین سرم و SOD سرم و گلبول های قرمز در گروه بیمار نسبت به گروه شاهد مشاهده شد؛ هر چند افزایش SOD از نظر آماری معنی دار نبود. به نظر می رسد افزایش SOD به علت آسیب سلولی است و به دنبال آن این آنزیم موجب مهار رادیکال های آزاد و آسیب های وارده به سلول می گردد.

آمار یکساله:  

بازدید 807

دانلود 205 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1384
  • دوره: 

    4
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    73-77
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    815
  • دانلود: 

    207
چکیده: 

مقدمه: هیپرهموسیستیینمی با اختلال در عملکرد سلول های اندوتلیال عروق ممکن است باعث افزایش فشار خون شود. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سطح هموسیستیین پلاسما و فشار خون در بیماران دیابتی نوع 2 تازه تشخیص داده شده بود. روش ها: در یک مطالعه مقطعی، 46 بیمار دیابتی نوع 2 تازه تشخیص داده شده به روش آسان انتخاب شدند. پس از معاینه بالینی، فشار خون تمامی افراد در دو روز متوالی و در دو نوبت به فاصله نیم ساعت اندازه گیری و میانگین فشار خون هـا ثبت شد.  نمونه خون جهت آزمـایش گلوکز ناشتای پلاسما، HbA1c، هموسیستیـین (Hcy)، کراتینین، کلسترول تام،  HDL-Cو تری گلیسرید گرفته شد. سپس رابطه بین میانگین غلظت Hcy و فشار خون سیستولی و دیاستولی افراد با استفـاده از ضریب همبستـگی پیرسون تعیین گردید. بیمـاران براساس سطح هموسیستیـین پلاسمـا به 3 گروه Hcy<10 μmol/l، 10≤Hcy<15 μmol/l و Hcy≥15 μmol/l تقسیم شدند. سپس میانگین فشار خون سیستولی و دیاستولی بین این گروه ها با استفاده از ANOVA یک طرفه و آزمون Tuckey– HSD مقایسه شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار غلظت هموسیستیین 12.2(6.8) μmol/l و میانگین و انحراف معیار فشار خون سیستولی و دیاستولی به ترتیب (1/18)8/128 و (9) 3/82 میلی متر جیوه بود. بین سطح هموسیستیین پلاسما و فشار خون سیستولی P<0.01) و (r=0.39 و دیاستولی P<0.01) و (r=0.44 رابطه معنی دار وجود داشت. میـانگین فشـار خون سیستولی و دیاستولی  بیماران با Hcy≥15 μmol/l به ترتیب (17.7)15.2و (28.5)91.8 میلیمتر جیوه بود که بالاتر از بیماران در دو گروه دیگر بود (P<0.001). بین سطح هموسیستیین پلاسما با FPG ، HbA1c، و لیپیدهای سرم رابطه ای وجود نداشت. نتیجه گیری: در بیماران دیابتی نوع 2 تازه تشخیص داده شده، بین سطح هموسیستیین پلاسما و فشار خون سیستولی و دیاستولی رابطه معنی دار وجود دارد. بیماران با هیپرهموسیستینمی فشار خون بالاتری دارند.

آمار یکساله:  

بازدید 815

دانلود 207 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1387
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    6 (پی در پی 66)
  • صفحات: 

    475-480
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1144
  • دانلود: 

    338
چکیده: 

سابقه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی است که هم اکنون مصرف ایزوترتینوئین درمان آن را متحول کرده است. مصرف این دارو با عوارض جانبی قابل توجه از جمله درگیری جلدی- مخاطی، افزایش سطح لیپیدهای سرم و آنزیم های کبدی همراه است. هموسیستئین یک نوع اسید آمینه است که در کبد متابولیزه می شود و افزایش سطح آن با بیماری انسدادی زودرس عروق همراهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین سطوح هموسیستئین و ویتامین های دخیل در متابولیسم آن یعنی Vit B12 و فولات در بیماران با آکنه ولگاریس تحت درمان یا ایزوترتینوئین است.مواد و روش ها: 47 بیمار (21 مرد و 26 زن) که اندیکاسیون درمان با ایزوترتینوئین داشتند، قبل و 2 ماه بعد از مصرف ایزوترتینوئین(0.5 mg/kg) ، تحت بررسی آزمایشگاهی از نظر سطح هموسیستئین، فولات، ویتامین B12، SGPT ،ALP،  SGOTو لیپیدهای سرم قرار گرفتند. هموسیستئین در این طرح با HPLC اندازه گیری شد.یافته ها: سطوح هموسیستئین (قبل از درمان: 11.8±5.3mmol/L، بعد از درمان p<0.001 ،13.16±7.4mmol/L) در بیمارانی که تحت درمان با ایزوترتینوئین بودند، به صورت معنی داری از نظر آماری افزایش یافت. سطوح لیپیدهای خون (Triglyceride و Cholesterol ،LDL) و آنزیم های کبدی (به جز (ALP هم افزایش یافت. بین سطوح هموسیستئین و ویتامین B12 و فولات و هم چنین بین تغییرات سطح هموسیستئین و تغییرات آنزیم های کبدی (قبل و بعد از درمان) همبستگی معنی داری از نظر آماری وجود نداشت.نتیجه گیری: افزایش سطوح هموسیستئین در بیماران، 2 ماه بعد از درمان با ایزوترتینوئین می تواند به علت اختلال عملکرد کبدی ناشی از دارو باشد. مصرف روزانه مکمل های ویتامینی و فولات، همراه با اندازه گیری مکرر سطح خونی هموسیستئین برای جلوگیری از بیماری های انسدادی عروقی زودرس، در بیماران تحت درمان با ایزوترتینوئین توصیه می گردد.

آمار یکساله:  

بازدید 1144

دانلود 338 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    262
  • صفحات: 

    1932-1940
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    642
  • دانلود: 

    214
چکیده: 

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده اند که افزایش هوموسیستئین در خون، تغییراتی در سیستم انعقاد و فیبرینولیز ایجاد می نماید، ولی مکانیسم دقیق آن روشن نیست. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه غلظت های مختلف هوموسیستئین و آسپرین بر روی پارامترهای انعقاد و ضریب نفوذپذیری لخته در پلاسمای افراد سالم بود.روش ها: ابتدا پلاسمای غنی از هوموسیستئین (50، 100، 200 میکرومولار) و آسپرین (1، 10، 100 میلی گرم در لیتر) تهیه گردید و پس از انکوبه نمودن در 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت، پارامترهای انعقاد به روش کدورت سنجی تعیین شدند. همچنین ضریب نفوذپذیری لخته تعیین گردید. از آزمون Student-t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: اثر متقابل هوموسیستئین در غلظت 200 میکرومولار با آسپرین 100 میلی گرم در لیتر در زمان کل انعقاد (820.00±1.15 ثانیه)، حداکثر سرعت انعقاد (0.232±0.003) و ضریب نفوذپذیری لخته [(1.108×10-6)±0.151] نسبت به گروه هوموسیستئین با غلظت 200 میکرومولار به ترتیب برابر با 555.0±12.8 ثانیه، 0.258±0.008، (0.493×10-6)±0.0381 معنی دار بود. هوموسیستئین 200 میکرومولار همراه با آسپرین 1 میلی گرم در لیتر بر روی هیچ یک از شاخص ها اثر معنی داری نداشت. هوموسیستئین 100 میکرومولار با آسپرین 1 میلی گرم در لیتر در برابر هوموسیستئین 100 میکرومولار تنها در ضریب نفوذپذیری لخته [به ترتیب (0.878×10-6)±0.071 و (0.636×10-6)±0.053] اثر معنی داری داشت.نتیجه گیری: آسپرین با مقادیر بیشتر از 1 میلی گرم در لیتر بر روی غلظت های بالاتر هوموسیستئین تاثیر بیشتری دارد، به طوری که با ایجاد وقفه در مرحله انعقاد، لخته دیرتر تشکیل می شود و با عملکردی که بر روی ساختار لخته دارد نفوذپذیری آن را افزایش می دهد.

آمار یکساله:  

بازدید 642

دانلود 214 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

یافته

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1386
  • دوره: 

    9
  • شماره: 

    3 (پیاپی 33)
  • صفحات: 

    29-34
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1529
  • دانلود: 

    251
چکیده: 

مقدمه: سکته مغزی یکی از عوامل مهم مرگ و میر و معلولیت در جهان می باشد، عوامل خطر متعدد تغذیه ای و محیطی مانند دریافت ناکافی ویتامین B12 و اسید فولیک و بدنبال آن افزایش هموسیستئین تام سرم احتمال خطر بیماری عروقی مغز را افزایش می دهد.مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی مورد- شاهدی تعداد 45 نفر از بیماران مبتلا به بیماری حوادث عروق مغزی ایسکیمیک و 75-45 ساله بستری در بخش و 45 نفر از افراد سالم نفر بودند که از نظر سن و جنس با یکدیگر جفت شده بودند، انتخاب و از هر کدام از نمونه ها مقدار 5 میلی لیتر خون وریدی جهت اندازه گیری سطح هموسیستئین، ویتامین B12 و اسید فولیک گرفته شد. میزان هموسیستئین سرم به روش الایزا و مقدار ویتامین B12 و اسید فولیک به روش رادیوایمونواسی اندازه گیری گردید. در این مطالعه برای مقایسه اختلاف بین میانگین ها در دو گروه مستقل از آزمون استیودنت و همچنین برای تعیین ارتباط هموسیستئین با ویتامین B12 و اسید فولیک از مدل رگرسیون خطی استفاده شده است.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل، میانگین سنی، قد و وزن در افراد شاهد به ترتیب 60.95±1.40، 163.41±1.32 و 69.06±2.02 و در افراد بیمار به ترتیب 61.39±1.53، 163.86±1.07 و 70.16±1.62بود. از نظر BMI میانگین آن در افراد بیمار 26.30 m2/kg±0.51 و در افراد سالم 25.68±0.5 بود. در گروه بیمار نسبت به گروه شاهد، سطح سرمی هموسیستئین بطور معنی داری بالاتر بود و سطح سرمی ویتامین B12 و نیز سطوح فولات سرم در گروه بیمار نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار کمتر بود. بین هموسیستئین و فولات سرم و نیز هموسیستئین و ویتامین B12 یک ارتباط معنی دار منفی و معکوس وجود داشت بطوریکه با توجه به میزان %8R2، تغییرات هموسیستئین با تغییرات اسید فولیک، همچنین با توجه به میزان10 R2 % تغییرات ویتامین B12 قابل توجیه است.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه کمبود و دریافت ناکافی منابع غذایی ویتامین B12 و اسید فولیک موجب افزایش سطح سرمی هموسیستئین و عوارض ناشی از آن شده و نهایتا بیماریهای عروقی و شانس ابتلا به حوادث عروقی مغزی ایسکیمیک را افزایش می دهد. لذا پیشنهاد می شود به منظور پیشگیری از افزایش هموسیستئین تام سرم از رژیم غذایی مناسب حاوی منابع اسید فولیک و ویتامین B12 استفاده شود.  

آمار یکساله:  

بازدید 1529

دانلود 251 استناد 0 مرجع 0
strs
نشریه: 

ARCHIVES OF NEUROSCIENCE

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2019
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    40833
  • دانلود: 

    22892
چکیده: 

Background: Long-term treatment with sodium valproate affects the lipid profile and serum HOMOCYSTEINE level. Studies have revealed different results in epileptic patients and there is very little data available regarding the effects of sodium valproate in serum HOMOCYSTEINE level and lipid profile in migraine patients. Objectives: The present study investigated the serum HOMOCYSTEINE level and lipid profile of migraine patients before and after sodium valproate prophylactic therapy. Methods: This study included 52 adult patients with migraines who were candidates for prophylactic migraine treatment by sodium valproate. None of the patients were affected by hyperlipidemia syndromes, cardiovascular disease, stroke, diabetes, gout, carotid stenosis, hypertension, and thyroid, metabolic, or hepatic disorders. The initial peripheral venous blood sample was collected before receiving sodium valproate. Patients received sodium valproate 500 mg daily. The second venous blood sample was taken 3 months later, during the treatment period. Serum levels of total cholesterol (TC), low-density lipoprotein cholesterol (LDL), triglyceride (TG), high-density lipoprotein cholesterol (HDL), and HOMOCYSTEINE were measured by standard methods. Results: Themeanserum levels of TC, HDL, TG, and HOMOCYSTEINE increased significantly three months after treatment with sodium valproate. The mean serum level of LDL increased after treatment, however, the difference was not significant. Conclusions: Sodium valproate increases the level of serum lipids in patients with migraines; therefore, the risk of cardiovascular diseases may increase by the long-term use of this drug as a prophylactic treatment in migraine patients. Consequently, in patients with other risk factors of cardiovascular disease, sodium valproate should be prescribed with caution.

آمار یکساله:  

بازدید 40833

دانلود 22892 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1386
  • دوره: 

    29
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    47-51
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    884
  • دانلود: 

    280
چکیده: 

زمینه و اهداف: در سالهای اخیر افزایش سطح هموسیستئین در بیماری های نورولوژیکی که منشا عروقی ندارند مورد توجه قرار گرفته که یکی از این موارد بیماری پارکینسون است. هنوز کاملا مشخص نشده که آیا این افزایش سطح هموسیستئین سرم در بیماران پارکینسونی بصورت اولیه صورت می گیرد و یا ثانویه به مصرف داروهایی مانند لوودوپا می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح هموسیستئین سرم در بیماری پارکینسون و رابطه آن با شدت بیماری است.روش بررسی: این مطالعه بصورت مورد- شاهدی بر روی 47 بیمار دچار پارکینسون تایید شده بالینی (گروه مورد) با 47 فرد سالم (گروه شاهد) مشابه از نظر سن و جنس انجام شد. در هر دو گروه سطح هموسیستئین سرم با روش الایزا اندازه گیری و با هم مقایسه شد. سپس سطح هموسیستئین سرم در شدت های مختلف بیماری پارکینسون مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: سن متوسط گروه بیمار 67.1 ± 9.0 و گروه شاهد 66.7 ± 9.3 سال بود. هر دو گروه شامل 31 مذکر و 16 مونث بودند. متوسط سطح سرمی هموسیستئین در بیماران گروه مورد بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (20.7 ± 10.6 میلی مول در لیتر در برابر 17.0 ± 5.9 میلی مول در لیتر؛ (P=0.04). ارتباط معنی داری ما بین متوسط سطح هموسیستئین سرم و درجات مختلف بیماری پارکینسون مشاهده نگردید (P=0.91). همچنین تفاوت معنی داری از نظر سطح هموسیستئین خون در بیماران با مصرف انواع داروهای ضد پارکینسون و انواع علایم و نشانه های بیماری وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که سطح هموسیستئین سرم در بیماران پارکینسونی نسبت به افراد غیر پارکینسونی بیشتر است اما با شدت بیماری در گروههای مختلف ارتباط معنی دار ندارد.

آمار یکساله:  

بازدید 884

دانلود 280 استناد 0 مرجع 0
نشریه: 

ارمغان دانش

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    3 (پی در پی 63)
  • صفحات: 

    221-232
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    827
  • دانلود: 

    348
چکیده: 

مقدمه و هدف: افزایش سطح هموسیستئین به عنوان یک بیومارکر قلبی- عروقی جدید مطرح شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی منتخب بر ترکیب های بدن و سطح هموسیستئین در زنان سالمند 75- 60 ساله بود.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1389 در فرهنگ سرای امام خمینی شهر اصفهان انجام شد. پس از معاینه پزشکی تعداد 30 زن سالمند با شرایط سنی و وزنی مشابه به صورت هدفمند انتخاب شده و سپس به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل ترکیب های بدن، وزن، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به دور لگن تعیین شد. سپس نمونه خونی در حالت ناشتا گرفته شد. سطح هموسیستئین به روش الیزا اندازه گیری شد. گروه مداخله تحت تاثیر یک برنامه تمرین هوازی فزاینده (راه رفتن) 3 جلسه در هفته، به مدت 3 ماه قرار گرفتند. پس از 3 ماه همه متغیرها در هر دو گروه مجددا اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی زوجی و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج کاهش معنی داری را در شاخص های وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به دور لگن گروه تجربی قبل و بعد از 12 هفته دوره تمرینی نشان داد. هم چنین، در پایان 12 هفته دوره تمرینی، کاهش معنی داری در سطوح هموسیستئین در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (p£0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، یک برنامه 12 هفته ای تمرین استقامتی کنترل شده و منظم با شدت متوسط که ظرفیت عضله اسکلتی را برای استفاده از چربی ها افزایش می دهد، ممکن است، نقش مهمی در کنترل وزن و کاهش سطح هموسیستئین در زنان سالمند داشته باشد.

آمار یکساله:  

بازدید 827

دانلود 348 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2009
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    1 (47)
  • صفحات: 

    9-12
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    67936
  • دانلود: 

    27826
چکیده: 

Background: An elevated HOMOCYSTEINE level is an independent risk factor for cardiovascular disorders. Psoriatic patients have an increased risk of cardiovascular diseases; In addition, hyperHOMOCYSTEINEmia is a complication of methotrexate treatment. We undertook a study to evaluate the plasma levels of HOMOCYSTEINE, vitamin B12 and folate inpatients with psoriasis before and after short-term low-dose methotrexate treatment.Methods: Twenty six patients with psoriasis were recruited. The plasma levels of HOMOCYSTEINE, vitamin B12 and folate were evaluated before and 8 weeks after methotrexate therapy (in the peak of methotrexate effect).Results: No significant difference was found between the plasma profile of HOMOCYSTEINE, vitamin B12 and folate before and after methotrexate treatment.Conclusion: In the short-term treatment of psoriasis, methotrexate does not increase HOMOCYSTEINE level.

آمار یکساله:  

بازدید 67936

دانلود 27826 استناد 0 مرجع 0
litScript