نتایج جستجو

45356

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

4536

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی











متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
نویسندگان: 

تدین محمودرضا | امام یحیی

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1387
  • دوره: 

    39
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    99-112
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    681
  • دانلود: 

    133
چکیده: 

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و نیتروژن بر وزن دانه، وزن حجمی و عملکرد دانه گندم تحت شرایط دیم و در سیستم آبیاری تکمیلی، پژوهشی مزرعه ای در قالب طرح آماری کرت های دو بار خرد شده در سال های زراعی 84-83 و 85-84 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز به اجرا درآمد. تیمار اصلی آبیاری در 5 سطح شامل: بدون آبیاری (دیم)، آبیاری در مراحل ساقه رفتن، غلاف رفتن، گلدهی و پر شدن دانه، تیمار فرعی شامل 2 رقم گندم به نام های آگوستا و فاین- 15 و تیمار فرعی فرعی شامل نیتروژن در 3 سطح صفر، 40 و 80 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش، بیشترین وزن هزار دانه و وزن حجمی دانه گندم از تیمار آبیاری تکمیلی در مرحله پر شدن دانه بدست آمد. بعلاوه، بیشترین وزن دانه و وزن حجمی دانه مربوط به تیمار 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، در تیمارهای آبیاری تکمیلی و دیم بود. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین مقادیر مختلف نیتروژن و میزان آب دریافتی با وزن دانه و وزن حجمی دانه در تیمارهای آبیاری تکمیلی همبستگی زیادی وجود داشت. بیشترین عملکرد دانه در هر دو سال آزمایش، از تیمار آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه رفتن و کمترین مقدار از تیمار دیم حاصل شد. آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه رفتن در سال 84-83 و 85-84 منجر به افزایش عملکردی به ترتیب حدود 200 و 221 درصد، در مقایسه با تیمار دیم گردید. همچنین بیشترین عملکرد دانه از تیمار 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در تیمار آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه رفتن و از رقم فاین -15 بدست آمد. بنابراین، آبیاری تکمیلی در مرحله حساس رشد گندم تاثیر بارزی بر عملکرد دانه ارقام گندم دیم دارد و در صورت تامین آب کافی و نیتروژن در دیمزارها می توان با یک آبیاری تکمیلی در زمان مناسب، عملکرد گندم دیم و نیز کیفیت دانه را بهبود بخشید.

آمار یکساله:  

بازدید 681

دانلود 133 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1395
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    19
  • صفحات: 

    137-148
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    568
  • دانلود: 

    214
چکیده: 

به منظور ارزیابی اثر تغییرات دما و تابش بر سرعت، مدت پر شدن دانه و وزن نهایی دانه شش رقم برنج با استفاده از تغییر در زمان نشاءکاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان انجام گرفت. کرت های اصلی به زمان های نشاءکاری 15 اردیبهشت، 30 اردیبهشت و 15 خرداد و کرت های فرعی به ارقام برنج (هاشمی، سنگ جو، علی کاظمی، درفک، خزر و گوهر) اختصاص یافت. نتایج نشان داد بیشترین وزن نهایی دانه در رقم گوهر به میزان 31.9 میلی گرم در 30 اردیبهشت و کمترین مقدار آن در رقم سنگ جو به میزان 20.4 میلی گرم در زمان 15 خرداد به دست آمد. بیشترین دوره موثر پر شدن دانه در 15 اردیبهشت در رقم گوهر به میزان 32.9 روز و کمترین مقدار آن در رقم هاشمی به میزان 13.9 روز حاصل گردید. بیشترین سرعت پر شدن دانه در رقم هاشمی به میزان 1.62 میلی گرم بر دانه در روز و کمترین مقدار آن برای رقم گوهر به میزان 0.92 میلی گرم بر دانه در روز به دست آمد. در این مطالعه همبستگی بالا و معنی داری بین مدت پر شدن دانه و وزن نهایی دانه به میزان 0.689 مشاهده شد. همبستگی مثبت و معنی داری بین دما و تابش تجمعی با وزن نهایی دانه نیز مشاهده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده همبستگی مثبت و نقش مهم تر مدت پر شدن دانه نسبت به سرعت پر شدن دانه در وزن نهایی دانه است و تاریخ 15 اردیبهشت با توجه به شرایط مناسب دما و تابش در دوره پر شدن دانه و تاثیر مثبت آن روی وزن نهایی دانه، می تواند برای توصیه به کشاورزان مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.

آمار یکساله:  

بازدید 568

دانلود 214 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    9
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    687
  • دانلود: 

    230
چکیده: 

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

آمار یکساله:  

بازدید 687

دانلود 230 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
نویسندگان: 

چوکان رجب

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1387
  • دوره: 

    21
  • شماره: 

    3 (پی آیند 80) در زراعت و باغبانی
  • صفحات: 

    33-39
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    743
  • دانلود: 

    341
چکیده: 

به منظور مشخص نمودن اثر محدودیت طول فصل رشد بر وزن هکتولیتری دانه ذرت در تاریخ کاشت های دیرتر از معمول که موجب برداشت دانه های نارس با رطوبت بالا و قبل از رسیدگی فیزیولوژیکی می گردد، اثر سه تاریخ کاشت (اول خرداد، 28 خرداد و 27 تیر)، چهار مرحله برداشت (مراحل خمیری، دندانه ای، رسیدن فیزیولوژیک و دو هفته بعد از رسیدن فیزیولوژیک) و چهار درجه حرارت خشک کردن (60، 80، 100 و 120 درجه سانتی گراد) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسی تغییرات وزن هزار دانه و وزن هکتولیتری نشان داد که مرحله برداشت نقش مهمی در تغییرات این دو صفت دارد به طوری که بیشترین وزن هزار دانه و وزن هکتولیتری (به ترتیب با 295 و 782.5 گرم) در برداشت مرحله دو هفته بعد از رسیدن فیزیولوژیک (کاهش رطوبت در مزرعه) بدست آمد. کمترین وزن هزار دانه و وزن هکتولیتر (به ترتیب با 193.2 و 747.5 گرم) نیز در برداشت مرحله خمیری شدن دانه بدست آمد. مرحله برداشت و درجه حرارت خشک کردن اثر متقابل معنی داری نشان دادند به طوری که در کلیه تیمارها بالاترین وزن هزار دانه و وزن هکتولیتر در تیمارهای مرحله رسیدن و دو هفته بعد از رسیدن در دمای خشک کردن 60 درجه سانتی گراد به دست آمد. سایر تیمارها بسته به مرحله برداشت تغییراتی نشان دادند. در حالیکه با کاهش رطوبت در شرایط مزرعه استفاده از دمای 100-80 درجه سانتی گراد نیز کاهش قابل توجهی در وزن هزار دانه وزن هکتولیتری ایجاد نکرد.

آمار یکساله:  

بازدید 743

دانلود 341 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2007
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    365-371
تعامل: 
  • استنادات: 

    954
  • بازدید: 

    34210
  • دانلود: 

    32295
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 34210

دانلود 32295 استناد 954 مرجع 0
نویسندگان: 

BAZZANO L.A. | SONG Y. | BUBES V.

نشریه: 

OBESITY RESEARCH

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2005
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    11
  • صفحات: 

    1952-1960
تعامل: 
  • استنادات: 

    433
  • بازدید: 

    20050
  • دانلود: 

    23899
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 20050

دانلود 23899 استناد 433 مرجع 0
strs
نویسندگان: 

MEHRAZAR E. | MOHAMMADI M. | NAJAFIAN G. | IZADI DARBANDI A.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2013
  • دوره: 

    29-1
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    823-838
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    58489
  • دانلود: 

    25177
چکیده: 

Glutenin subunits which are influenced by genetic factors have significant impact on the bread making quality. In this study, GRAIN quality traits together with high molecular WEIGHT glutenin subunits were evaluated in 32 commercial cultivars of bread wheat using SDS-PAGE. Cultivars Zagross, Maroon, Chenab and Sirvan with 10 genome score were high quality cultivars and cultivars Bezostaya, Parsi, Golestan, Chenab, Niknejad, Atrak, Marvdasht, Karaj 2, Khazar 1, Vee/Nac, Rasoul and Moghan 1 with favorable quality were better than other cultivars. There were significant positive correlations between 2*, 17+18 and 5+10 alleles and SDS-sedimentation volume. Principal component analysis performed for 12 traits showed that four components defined 73.4% of observed variations. Accordingly, screening based on the effective characteristic such as protein (%), water absorption (%), GRAIN hardness and SDS-sedimentation volume can be appropriate. Based on the results of stepwise regression analysis, sunn pest damage (%), Zeleny sedimentation volume, GRAIN protein content and 1000 GRAIN WEIGHT respectively justified a total 76.8% changes of SDS-sedimentation volume. Selected cultivars based on genotypic rating and physical test were determined for breeding programs.

آمار یکساله:  

بازدید 58489

دانلود 25177 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1396
  • دوره: 

    19
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    105-117
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    762
  • دانلود: 

    300
چکیده: 

تاثیر روش های مختلف کنترل علف هرز بر وزن خشک علف های هرز و عملکرد ذرت SC500 در سال زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا همدان بررسی شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار اجرا شد. وجین علف های هرز، خاکپوش کلش، خاکپوش پلاستیک شفاف، خاکپوش پلاستیک سیاه، کاربرد علفکش و شاهد آلوده به علف هرز تیمارهای آزمایشی بودند. اثر تیمارها بر پارامترهای وزن خشک علف های هرز، عملکرد دانه و اجزای عملکرد ذرت نظیر تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در بوته و وزن دانه معنی دار شد. در مقایسه با تیمار شاهد، خاکپوش کلش به طور معنی داری اجزای عملکرد دانه ذرت را افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه ذرت (9363 کیلوگرم در هکتار) و کمترین میزان آن (با 43.44 درصد کاهش) به ترتیب از تیمار خاکپوش کلش و شاهد حاصل شد. همچنین، بیشترین وزن خشک علف های هرز (940.92 گرم در متر مربع) و کمترین میزان آن (با 88.51 درصد کاهش) به ترتیب از تیمار شاهد و خاکپوش پلاستیک سیاه به دست آمد. خاکپوش-های کلش، پلاستیک سیاه و شفاف از نظر عملکرد دانه و وزن خشک علف های هرز تفاوت معنی دار نداشتند. در مجموع با توجه به خطرات زیست محیطی کاربرد پلاستیک های پلی اتیلنی در کشاورزی، خاکپوش کلش به عنوان تیمار برتر معرفی گردید که ضمن افزایش عملکرد ذرت، کنترل موثر علف های هرز را در پی داشت.

آمار یکساله:  

بازدید 762

دانلود 300 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    34
  • شماره: 

    2 (ب)
  • صفحات: 

    243-255
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    418
  • دانلود: 

    240
چکیده: 

به منظور بررسی تأثیرمواد اصلاح کننده خاک، زئولیت و پلیمر سوپرجاذب، بر عملکرد کمی و کیفی گیاه کنجد در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شهر بیرجند انجام گرفت. تیمارها شامل آبیاری در دو سطح 50% و 100% نیاز آبی و بهسازها در شش سطح Z0، Z1، Z2، Z3، Z4و Z5(شاهد=Z0، پلیمرسوپرجاذب (125 کیلوگرم در هکتار) =Z1، 2/11 تن بر هکتار زئولیتZ2=و2/6 تن بر هکتار زئولیتZ3=، زئولیت 2/11 تن بر هکتار زئولیت + 125 کیلوگرم در هکتار پلیمرسوپرجاذب =Z4، 2/6 تن بر هکتار زئولیت + 125 کیلوگرم در هکتار پلیمرسوپرجاذب =Z5) [H1] بود. در این پژوهش، وزن هزار دانه، درصد روغن خام دانه، پروتئین خام دانه، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که وزن هزار دانه، درصد روغن، پروتئین دانه، ارتفاع بوته و عملکرد دانه کنجد در سطح احتمال 1% تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری و ماده بهساز قرار گرفته بود. همچنین سطوح مختلف مواد بهساز بر شاخص برداشت و کارایی مصرف آب در سطح احتمال 1% تأثیر گذاشت. نیز، درصد روغن، عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت تأثیر اثر متقابل دوگانه سطوح آبیاری و ماده بهساز در سطح احتمال 1% قرار گرفت. بیشترین وزن هزار دانه، درصد روغن خام دانه، پروتئین خام دانه، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب در تیمارZ4مشاهده شد. بر اساس نتایج، با تغییر سطح آبیاری از 100% به 50% عملکرد گیاه با کاهش معنی داری همراه بود. بیشترین مقدار وزن هزار دانه کنجد در اثر سطوح مختلف بهساز معادل 12/4 گرم در تیمار Z4 و کمترین مقدار معادل 89/2 گرم در تیمار Z0مشاهده شد. همچنین، بیشترین مقدار روغن خام دانه در تأثیر آبیاری و سطوح مختلف بهساز برابر 6/56% و کمترین مقدار برابر 3/40% بود. بیشترین و کمترین مقدار پروتئین خام دانه در تأثیر سطوح مختلف بهساز به ترتیب معادل 2/15% و 1/13% بود. . نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی بر رشد گیاه اثر منفی دارد اما استفاده از زئولیت و پلیمر سوپرجاذب تا حدی این اثر را جبران می کند.

آمار یکساله:  

بازدید 418

دانلود 240 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1389
  • دوره: 

    41
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    479-489
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1310
  • دانلود: 

    253
چکیده: 

پژوهش ها در زمینه دست ورزی روابط مبدا - مقصد در گندم نتایج مشابهی در پی نداشته است و چنین استنتاج شده که عملکرد گندم می تواند محدودیت مبدا، مقصد و یا هر دو را داشته باشد. در اغلب این مطالعات داده ها بر اساس میانگینی از کل دانه ها ثبت شده که مانع از درک میزان حساسیت دانه های واقع شده در قسمت های مختلف سنبله و سنبلک به قابلیت دسترسی به مواد فتوسنتزی است. در این آزمایش واکنش رشد و وزن نهایی دانه ها در سه قسمت پایینی، وسطی و انتهایی سنبله به همراه واکنش وزن تک دانه در موقعیت های مختلف سنبلک، به تعدیل روابط مبدا - مقصد در طول دوره رشد دانه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت گلدانی در گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 86-1385، انجام شد. تیمارها ترکیبی فاکتوریل متشکل از 7 رقم گندم نان (ارقام جدید و قدیم گندم از مناطق سرد، معتدل و گرم ایران) و 7 شدت حذف برگ (در دو مرحله: ساقه رفتن و 20 روز پس از گلدهی) بود، که بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. به طور کلی، تیمارهای حذف برگ باعث کاهش معنی دار وزن ساقه اصلی نسبت به شاهد بدون حذف برگ گردید. به عبارت دیگر، کاهش قدرت مبدا از طریق حذف برگ بهره برداری بیشتر گیاه از مواد ذخیره شده در ساقه ها یا کاهش ذخیره مواد فتوسنتزی در ساقه را منجر شد. حذف برگ واکنش معنی دار وزن دانه ها را در هر سه قسمت انتهایی، میانی و پایینی سنبله در پی داشت که از این نظر دانه های واقع شده در قسمت انتهایی سنبله واکنش محسوس تری نشان دادند. اثر متقابلی بین رقم و حذف برگ دیده نشد و واکنش ارقام مختلف به سطوح مختلف تیمار حذف برگ یکسان بود. در مقایسات گروهی اثر حذف برگ بر وزن دانه در قسمت های مختلف سنبله در ارقام قدیم و همچنین رقم دیم مورد استفاده در این بررسی معنی دار نشد. در صورتی که ارقام جدید حداقل در یکی از قسمت های سنبله، به خصوص در قسمت انتهایی سنبله، کاهش معنی دار وزن دانه را در واکنش به تیمار حذف برگ نشان دادند. وزن تک دانه تنها در موقعیت G3 سنبلک به تیمار حذف برگ واکنش نشان داد، که این واکنش تنها در شدیدترین سطوح کاهش مبدا مشاهده شد. در صورتی که در دو موقعیت G2 و G1 واکنش محسوسی به تیمار حذف برگ دیده نشد. به دلیل عدم تشکیل دانه در موقعیت G4 سنبلک در برخی رقم ها امکان قضاوت آماری در این قسمت از سنبلک وجود نداشت.

آمار یکساله:  

بازدید 1310

دانلود 253 استناد 0 مرجع 0
litScript