نتایج جستجو

9926

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

993

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی











متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
مرکز اطلاعات علمی SID
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1395
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    73-76
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    635
  • دانلود: 

    168
چکیده: 

به منظور مطالعه تاثیر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر ضریب تبدیل غذایی، 140 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه راس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 4 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیرگروه 10 قطعه ای تقسیم شدند. جوجه های گروه A، 2 روز قبل از دریافت واکسن آنفلوانزا، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (یک مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجه های گروه B، 6 روز بعد از تزریق اول، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (دو مرحله تزریق باکتری)، دریافت نمودند. جوجه های گروه C، 6 روز بعد از تزریق دوم (12 روز بعد از تزریق اول)، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (سه مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجه های گروه D، واکسن آنفلوانزا دریافت نمودند اما باکترین دریافت نکردند. در 21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه حاکی از آن است که دریافت باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس نتوانست تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده در مقایسه با گروه شاهد ایجاد نماید (0.05<p). مقایسه افزایش وزن جوجه ها نشان داد که در سن 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروه ها اختلاف معنی دار وجود داشت (0.05>p). مقایسه میزان دان مصرفی نشان داد که در سن 21-0 روزگی، 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروه ها اختلاف معنی دار وجود داشت (0.05>p).

آمار یکساله:  

بازدید 635

دانلود 168 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1386
  • دوره: 

    62
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    125-129
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1154
  • دانلود: 

    163
چکیده: 

در این مطالعه تاثیر سیستم گلوتاماترژیکی بر اخذ غذا در جوجه خروس هایی که 24 ساعت از خوردن غذا محروم بوده اند مطالعه گردید. تزریق داخل بطن مغزی صفر، 0.675، 1.25 و 2.5 نانومول گلوتامات اخذ غذا را به صورت وابسته به مقدار، کاهش و تاخیر در آغاز «خوردن غذا» را افزایش داد. پیش تزریق 2.5 نانومول از -3 هیدروکسی -2-کینوزالین کربوکسیلیک اسید، آنتاگونیست گیرنده های یونوتروپیک گلوتامات به طور معنی داری به افزایش اخذ غذا و کاهش زمان آغاز غذا خوردن منجر گردید. پیش تزریق 2- نانومول آلفا – متیل - 4- سولفونوفنیل گلیسین، آنتاگونیست گیرنده متابوتروپیک گلوتامات به شدت اخذ غذا را کاهش و زمان آغاز غذا خوردن را افزایش داد. این یافته ها برای اولین بار نشان داده اند که گلوتامات به عنوان یک میانجی عصبی در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروس گوشتی دخالت دارد. این اثر احتمالا توسط هر دو گیرنده یونوتروپیک و متابوتروپیک تعدیل می گردد. به نظر می رسد که در این فرآیند هر دو نوع گیرنده های پیش سیناپسی و پس سیناپسی دخالت داشته باشند.

آمار یکساله:  

بازدید 1154

دانلود 163 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2002
  • دوره: 

    4
  • شماره: 

    1-2
  • صفحات: 

    37-50
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    30985
  • دانلود: 

    15379
چکیده: 

The objective of this study was to test whether the stimuli of osmotic pressure (OP), VFA or pH in the omasum would affect the passage of digesta from the rumen and FEED INTAKE in sheep. Five experements were carried out. Different solutions with specific, OP, VFA concentration and pH were infused into the omasal body. Rumen digesta volumes and outflow rates (liquid and solid) were measured by pulse dosing of liquid and solid marker into the rumen. FEED INTAKE, solid and liquid outflow rates from the reticulorumen were (not always significant) reduced by increasing the (OP) of the infusate in the range of 400 to 2000 mOsmol/kg which gave calculated omasal OP up to 480 mOsmol/kg (perfect mixing with digesta was assumed). FEED INTAKE and fractional ruminal liquid outflow rate were significantly increased by increasing VFA concentration of infusate in the range of 50 to 250 mMol/l or calculated omasal VFA concentrations up to 150 mOsmol/kg with the suggestion of a decrease above this range. pH in the range of 5.0 to 7.0 was without effect. Serum OP was not affected by any infusate. There was no or only a weak response to abomasal infusion compared with omasal infusion when the same infusate was used. The study demonstrated that omasum responds to changes in the composition of digesta. Increasing OP reduced DMI (dry matter INTAKE) and reduced digesta outflow from the reticulo-rumen. Increasing VFA concentration increased DMI and liquid outflow, high VFA concentration decreased DMI and liquid outflow rate. It can be concluded that omasum has a role in the control of digesta outflow from the rumen.

آمار یکساله:  

بازدید 30985

دانلود 15379 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1391
  • دوره: 

    4
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    323-334
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    836
  • دانلود: 

    346
چکیده: 

به منظور بررسی تاثیر افزودن یونجه خشک و سطح فیبر کنسانتره شروع کننده بر خوراک مصرفی و عملکرد گوساله های شیری هلشتاین، آزمایشی با استفاده از 32 راس گوساله نر، در قالب یک طرح کاملا تصادفی و با روش فاکتوریل 2´2 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر پایین و بدون افزودن یونجه، 2- کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر پایین و حاوی یونجه، 3- کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر بالا و بدون افزودن یونجه و 4- کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر بالا و حاوی یونجه بودند. اختلاف بین تیمارها از نظر مقدار خوراک مصرفی در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره آزمایش معنی داری نبود اما در دوره بعد از شیرگیری از این نظر بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شد. به لحاظ اضافه وزن روزانه در دوره قبل از شیرگیری اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت اما در دوره بعد از شیرگیری و کل دوره آزمایش اختلاف بین تیمارها معنی دار بود. اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی در دوره های قبل و بعد از شیرگیری به لحاظ بازده مصرف خوراک وجود نداشت اما این اختلاف در کل دوره معنی دار بود. تفاوت در میانگین غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه گوساله ها معنی دار بود. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده توام از فیبر در کنسانتره شروع کننده و نیز از طریق افزودن یونجه خشک به جیره گوساله های شیری سبب کاهش عملکرد آنها می شود.

آمار یکساله:  

بازدید 836

دانلود 346 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1395
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    3 (مسلسل 52)
  • صفحات: 

    51-57
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    810
  • دانلود: 

    234
چکیده: 

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

آمار یکساله:  

بازدید 810

دانلود 234 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

GORDON M.E. | MCKEEVER K.H. | BOKMAN S.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2006
  • دوره: 

    36
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    596-605
تعامل: 
  • استنادات: 

    381
  • بازدید: 

    947
  • دانلود: 

    14970
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 947

دانلود 14970 استناد 381 مرجع 0
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1398
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    25
  • صفحات: 

    1-7
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    245
  • دانلود: 

    141
چکیده: 

مطالعه ترجیح جوجه های گوشتی به رنگ خوراک برای بهبود رفاه و راحتی جوجه های گوشتی مهم است و ممکن است در بهبود عملکرد نیز سودمند باشد. هدف آزمایش نخست بررسی ترجیح جوجه های یک روزه در تحت نورهای مختلف به رنگ های مختلف بود. یکصد و شصت قطعه جوجه راس 308 به تازگی هچ شده که قبلاً خوراکی دریافت نکرده بودند، به پن های نوردهی شده با رنگ نورهای مختلف (سفید، زرد، سبز و قرمز) اختصاص یافت. تحت هر رنگ نور چهار انتخاب از رنگ خوراک (قرمز، سبز، زرد و شاهد) ارائه شد. انتخاب در لحظه ای که پرنده تلاش برای به دست آوردن خوراک از یک رنگ می نمود ثبت می شد. در آزمایش دوم، 80 قطعه جوجه انتخاب شد که سپس به طور مساوی به چهار پن نوردهی شده با نور سفید تقسیم شدند. شدت های نور برای تمامی پن ها یکسان بود. هر پن با استفاده از پلاستیک های تیره برای جلوگیری از تداخل دید با پن های مجاور جدا شد. در هر پن چهار ظرف محتوی خوراک هایی با رنگ های مختلف قرار گرفت و جوجه ها مجاز به مصرف از خوراک با رنگ مورد ترجیح خود بودند. تمامی جوجه ها با یک جیره استاندارد NRC تغذیه شدند و در همه پن ها دسترسی آزاد به آب و خوراک داشتند. میزان مصرف خوراک از هر رنگ خوراک در هر پن به صورت درصد از کل مصرف خوراک در آن پن تا روز 28 دوره پرورشی تعیین شد. نتایج نشان داد که بین ترجیح جوجه ها یک روزه به رنگ های خوراکی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. با این حال، مشاهده شد که تحت نور سفید جوجه ها متمایل بودند که رنگ خوراک سبز را به شاهد ترجیح دهند (08/0=P). بنا به نتایج آزمایش دوم، درصد مصرف خوراک از رنگ سبز به طور معنی داری بالاتر از سایر رنگ های خوراکی بود. همچنین پایین ترین درصد مصرف خوراک در تحت نور سفید، مربوط به رنگ خوراک قرمز بود.

آمار یکساله:  

بازدید 245

دانلود 141 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    117-122
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    22433
  • دانلود: 

    27342
چکیده: 

Residual FEED INTAKE (RFI) is a popular measure of FEED efficiency in livestock animals. The functionality of mitochondrial metabolism has been shown to be associated with variation in FEED efficiency. In this study, mitochondrial biogenesis was determined by measuring the mitochondrial DNA (mtDNA) copy number in skeletal muscle of two groups of fat-tailed lambs divergently ranked on phenotypic expression of RFI (high-and low-RFI). A quantitative real-time PCR was performed to determine the relative mRNA levels of peroxisome proliferator-activated receptor γ coactivator 1 α (PGC-1α ) and NAD+-depended deacetylase sirtuin1 (SIRT1), as two major genes involved in the regulation of mitochondrial biogenesis. The level of mtDNA in skeletal muscle of low-RFI lambs was higher than those ranked as high-RFI. Higher mRNA level of PGC-1α was also detected in low-RFI lambs in compared with the high-RFI group. However, no significant difference was observed between the RFI groups for mRNA expression of SIRT1. The results showed a negative relationship between phenotypic expression of RFI with mitochondrial biogenesis and PGC-1α mRNA level in skeletal muscle of fat-tailed lambs. Overally, our results suggest that the increased mitochondrial dynamics has a potential to regulates bioenergetic efficiency and energy expenditure in low-RFI lambs.

آمار یکساله:  

بازدید 22433

دانلود 27342 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    30
  • صفحات: 

    66-73
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    143
  • دانلود: 

    124
چکیده: 

شواهد به دست آمده از پژوهش های حیوانی حاکی از نقش سیستم های کورتیکوتروپینی و ملانوکورتینی در مصرف خوراک دارد، اما ارتباط آنها تاکنون در پرندگان بررسی نشده است. در این پژوهش سه آزمایش با هدف بررسی گیرنده های کورتیکوتروپینی بر مصرف غذا با استفاده از آگونیست گیرنده-های M3 و M4 ملانوکورتینی در جوجه های تازه از تخم درآمده انجام شد (هر آزمایش شامل چهار گروه و 11 جوجه در هر گروه بود). در آزمایش اول، جوجه های محروم از غذا به مدت سه ساعت، تزریقات داخل بطن مغزی (ICV) را به شکل زیر دریافت کردند: سالین، MTII (آگونیست گیرنده های MC3/MC4 (2/45، 4/9 و 9/8 پیکومول). در آزمایش دوم، سالین، MTII (9/8 پیکومول)، astressin-B (آنتاگونیست گیرنده-های CRF1/ CRF2، 30 میکروگرم) و astressin-B + MTII تزریق شدند. در آزمایش سوم، جوجه ها با سالین، MTII (9/8 پیکومول)، astressin-2B (آنتاگونیست گیرنده های CRF2، 30 میکروگرم) و astressin-B + MTII تزریق شدند. سپس مصرف تجمعی غذا تا 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد. با توجه به نتایج به دست آمده، کاهش وابسته به دوز بر مصرف غذا بعد از MTII دیده شد (0/05p<). تزریق داخل بطنی مغزی MTII (9/8 پیکومول) + astressin-2B موجب مهار هیپوفاژی ناشی از MTII شد (0/05p<). نتایج نشان دهنده این بود که هیپوفاژی ناشی از سیستم ملانوکورتینی از طریق گیرنده های CRF2 کورتیکوتروپینی در جوجه های گوشتی میانجی گری می شود.

آمار یکساله:  

بازدید 143

دانلود 124 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

پاپی نادر

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    20
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    257-267
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    871
  • دانلود: 

    257
چکیده: 

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر جایگزین کردن سیلاژ ذرت با سطوح مختلف سیلاژ علوفه آرتیچوک (سیب زمینی ترشی) بر مصرف خوراک، گوارش پذیری جیره و تولید پروتئین میکروبی، با استفاده از 20 رأس گوسفند نر شال با میانگین وزن زنده 3/2± 3/65 کیلوگرم انجام شد. چهار جیره با انرژی و پروتئین برابر با نسبت علوفه به کنسانتره 64 به 36 تهیه شد که در آنها سیلاژ علوفه آرتیچوک با نسبت های مختلف صفر، 180، 360 و 540 گرم در کیلوگرم ماده خشک جایگزین سیلاژ ذرت گردید. جیره ها به چهار گروه دام آزمایشی برای مدت 31 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی تغذیه شد. ماده خشک مصرفی و گوارش پذیری ماده خشک در گوسفندان مصرف کننده جیره فاقد سیلاژ آرتیچوک (شاهد) به ترتیب برابر 2139 گرم در روز و 699 گرم در کیلوگرم و در جیره حاوی 540 گرم سیلاژ علوفه آرتیچوک به ترتیب 2095 گرم در روز و 697 گرم در کیلوگرم بود. جایگزین نمودن سیلاژ آرتیچوک به جای سیلاژ ذرت تأثیری بر مصرف روزانه ماده خشک و مواد مغذی جیره نداشت. گوارش پذیری مواد مغذی تحت تأثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. با جایگزین کردن سیلاژ آرتیچوک به جای سیلاژ ذرت، تغییر معنی داری در تولید پروتئین میکروبی مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل، جایگزینی سیلاژ ذرت توسط سیلاژ علوفه آرتیچوک تا سطح 540 گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره گوسفند، تأثیر منفی بر مصرف خوراک روزانه و گوارش پذیری ندارد. بنابراین می توان از بخش هوایی علوفه آرتیچوک به صورت یک سیلاژ در تغذیه گوسفند استفاده نمود.

آمار یکساله:  

بازدید 871

دانلود 257 استناد 0 مرجع 0
litScript