زمینه و هدف: در ارزیابی درونی، میزان تطابق اهداف نظام (برنامه) با وضعیت موجود آن ارزیابی و بر اساس آن فعالیتهای آینده برنامه ریزی می شود با توجه به نقش اساسی ارزیابی در ارتقاء و نیز تضمین کیفیت آموزشی، هدف این مطالعه ارزیابی درونی گروه آموزشی مدارک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.روش و ابزار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از الگوی اعتبار بخشی و طبقه بندی گور من برای ارزیابی درونی استفاده شده است. عوامل مورد ارزیابی عبارت بودند از: اهداف آموزشی (دوره های کارآموزی در عرصه)، پژوهشی (تعداد سمینارهای راهنمایی شده شرکت در همایش ها، ارایه و چاپ مقاله در مجلات معتبر داخلی و خارجی توسط اعضای گروه)، پشتیبانی (نیروی انسانی و فضا و تجهیزات)، جایگاه سازمانی (ارزیابی مدیر، شورا، اعضای گروه) و فرآیند تدریس می باشد. امتیاز ارزیابی از میانگین نمرات ملاکها (بین 5-1) بدست آمده و بر اساس طبقه بندی گور من تجزیه و تحلیل خواهد شد. نتایج: در ارزیابی اهداف آموزشی پژوهشی پشتیبانی و جایگاه سازمانی برای مدیر گروه شورا و اعضا امتیازات کسب شده در طبقه بندی گورمن مشخص می گردد.نتیجه گیری: در مجموع نتایج بدست آمده، گروه آموزشی مدارک پزشکی را با امتیازات کسب شده در محدوده ای مشخص از طبقه بندی گورمن قرار داده که نشانگر وضعیتی از دسته بندی های مطلوب یا نسبتا مطلوب و یا ضعیف می باشد که با توجه به شناسایی ملاکهای ناموفق پیشنهادات لازم جهت رفع نارسایی ها ارایه خواهد شد.

مقدمه: پیشرفت های علوم پزشکی و فناوری اطلاعات، سازمان های ارایه کننده خدمات سلامت را به محیط های رقابتی و مشتری گرا مبدل کرده است. در چنین محیط هایی فرصت های زیادی در اختیار متخصصان مدارک پزشکی قرار می گیرد که فقط برای کسانی قابل استفاده است که دارای مهارت های لازم باشند. هدف این پژوهش بررسی دیدگاه کارکنان مدارک پزشکی درباره مهارت های لازم در بخش مدارک پزشکی بیمارستانهای آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی در سال 1386 انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه 12 مسوول بخش مدارک پزشکی و 48 نفر از کارکنان بخش مدارک پزشکی در 12 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تبریز (60 نفر) است. داده ها از طریق یک پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از متون موجود و با مراجعه حضوری به مراکز جمع آوری گردید. اولویت بندی مهارت های مورد نیاز با توجه به پاسخ نمونه ها و نمره گذاری انتخاب های پنج گانه صورت گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS انجام شد.یافته ها: اکثر پاسخ دهندگان مونث (73 درصد)؛ میانگین سابقه کاری 6 پاسخ دهندگان 8 سال بود. مهمترین مهارت های لازم برای کارکنان مدارک پزشکی به تفکیک سه نوع مهارت اصلی به ترتیب عبارت بودند از: مهارتهای عمومی (شامل توانایی به کارگیری رایانه، سرعت عمل همراه با سرعت بالا، مسوولیت پذیری، خود یاد گیری و مدیریت تغییر)، مهارتهای ارتباطی (شامل توانایی ارتباط با مدیران، بیماران، پزشکان)، و مهارتهای اختصاصی (شامل گزارش دهی، پردازش داده ها، مستند سازی، آشنایی با HIS، بازیابی اطلاعات و کد گذاری صحیح).نتیجه گیری: نیاز حیاتی نظام سلامت به اطلاعات و حرکت به سوی پرونده الکترونیک سلامت باعث شده که کارکنان بخش مدارک پزشکی به مهارت های جدیدی نیاز داشته باشند. بازنگری دروس دوره های آموزشی و برگزاری دوره های ضمن خدمت جهت کسب مهارت های مود نیاز و تغییر روش مدیریتی از پرونده کاغذی به پرونده الکترونیک سلامت ضروری ست.

پرونده بیمار و یا مدارک پزشکی او از جهت فیزیکی، جزء مایملک و دارایی بیمارستان یا موسسه بهداشتی - درمانی است، ولی از جهت محتوای اطلاعات، مایملک بیمار است. استفاده از این اطلاعات بدون رضایت بیمار - مگر برای ادامه درمان وی یا تحقیقات پزشکی و در مواردی که قانون اجازه می دهد - مجاز نیست، همچنین باید بیماران مطمئن باشند که اطلاعات درون پرونده آنها بدون اجازه خودشان، در اختیار هیچ کس - غیر از کادر بهداشتی، درمانی و مراجع قضایی - قرار نخواهد گرفت. هدف از پژوهش حاضر، یافتن پاسخ مناسب در خصوص «ماهیت فقهی و حقوقی محرمانگی مدارک پزشکی» جهت دفاع از حقوق بیمار است، که از طریق روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر منابع فقهی و حقوقی، انجام پذیرفته است. مشخص شد آیات و روایات بسیاری بر این موضوع، به صورت عام دلالت دارند، همچنین اهم آراء فقها و حقوقدانان نشان می دهد که به دنبال نقض محرمانگی مدارک پزشکی، مسوولیت پزشکی شکل می گیرد. از سوی دیگر، مدارک پزشکی قابل امحا (نابودی) می باشند.