Start: 2/6/2023 6:49:03 AMEnd: 2/6/2023 6:49:03 AM >> 566

video

sound

نسخه انگلیسی

بازدید:

128

دانلود:

22

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

مقایسه نتایج ترمیم عصب تیبیال پشتی موش صحرایی با بخیه و چسب فیبرینی تهیه شده از خون یک دهنده انسانی

صفحات

 صفحه شروع 1 | صفحه پایان 8

چکیده

 پیش زمینه: استفاده از چسب های فیبرینی, پیشینه گسترده ای در پزشکی و ترمیم اعصاب محیطی دارد. ویژگی های فیزیکی این نوع چسب ها استفاده از آنها را محدود ساخته است. در این مطالعه, کارآیی و ویژگی فیزیکی چسب فیبرینی تهیه شده از پلاسمای خون یک دهنده انسانی در ترمیم عصب تیبیال پشتی موش صحرایی بررسی گردید.مواد و روش ها: در یک مطالعه آزمایشگاهی - حیوانی, عصب تیبیال پشتی 40 موش صحرایی قطع گردید. موش ها به 5 گروه تقسیم شدند: در گروه «الف» هیچ گونه ترمیمی صورت نگرفت. در گروه «ب» دو سرعصب با یک بخیه و در گروه «ج» دو سر عصب به وسیله سه بخیه به هم نزدیک شدند. در گروه «د» ترمیم با یک بخیه و چسب فیبرینی, و در گروه «هـ» ترمیم به وسیله چسب فیبرینی به تنهایی صورت گرفت. در طول 8 هفته پیگیری, شاخص عملکردی عصب تیبیال اندازه گیری شد. در پایان مطالعه نیروی چسبندگی, التهاب و میزان تشکیل اسکار سنجیده شد.یافته ها: میزان بهبود عملکرد در هفته هشتم در گروه های «الف» و «هـ» نسبت به گروه های «ب» و «ج» به میزان قابل توجهی پایین تر بود (P=0.03) هیچ یک از حیواناتی که به وسیله چسب فیبرینی ترمیم شدند, جداشدگی نداشتند و نیمی از حیوانات گروه «الف» دچار جداشدگی کامل شدند که به میزان قابل توجهی بیشتر از سایر گروه ها بود (P=0.002) از نظر میزان التهاب و بافت اسکار بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: چسب فیبرینی تولید شده, استحکام لازم را دارد و می تواند در درازمدت, دو سر عصب را در کنار هم نگاه دارد.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی

    استناددهی