دیابت و بارداری

نویسنده

اردشیرلاریجانی محمدباقر | حسین نژاد آرش

کلیدواژه

دیابت بارداریQ2

غربالگریQ3

تشخیصQ3

درمانQ3

عوارضQ3

چکیده

دیابت در بارداری به دو دسته تقسیم می شود: اول دیابتی که پیش از بیماری تشخیص داده شده و با بارداری همراه می شود و دوم دیابت بارداری که اختلال در تحمل کربوهیدراتهاست و برای نخستین بار در بارداری تشخیص داده می شود. دیابت بارداری شایعترین اختلال متابولیک دوران بارداری است. شیوع دیابت بارداری در جوامع مختلف بین 1 تا 14 درصد کل موارد بارداری گزارش شده است. شیوع دیابت بارداری در شهر تهران در حدود 4.7% بوده است. دیابت همراه با بارداری بر اساس معیارهای (NDDG) National Diabetes Data Group که به تازگی تغییراتی پیدا کرده است, قبل از بارداری تشخیص داده می شود. تشخیص دیابت بارداری به وسیله آزمون تحمل گلوکز 100 گرم سه ساعته انجام می شود که در این آزمون وجود حداقل دو نوع اختلال برای تشخیص ضروری است. غربالگری در دیابت بارداری موضوع مورد اختلاف در جوامع مختلف است. دو روش غربالگری "همگانی" و "انتخابی" پیشنهاد شده است. توصیه های انجمن دیابت آمریکا (ADA) تا سال 1997 در جهت انجام غربالگری همگانی بوده است ولی در چهارمین همایش جهانی دیابت بارداری, غربالگری انتخابی بر اساس عوامل خطرزا مورد توجه قرار گرفته است. علی رغم این پیشنهادها, بعضی از مطالعات به ویژه در مناطقی که بروز بالاتری از دیابت بارداری داشتند, غربالگری همگانی را توصیه نموده اند. همراه شدن دیابت همراه با بارداری عوارض متعددی برای مادر و جنین دارد. عوارض جنینی دیابت همراه بارداری شامل ماکروزومی, هیپو گلیسمی نوزادی, هیپو کلسمی, زردی, سندرم زجر تنفسی,پلی سیتمی, نارس بودن نوزاد, سقط و نقایص مادر زادی است. فرزندان مادران مبتلا به دیابت بارداری استعداد بیشتری برای ابتلا به چاقی و اختلال تحمل گلوکز دارند. پایش قند بعد از غذا همراه با اندازه گیری قند خون ناشتا می تواند در کاهش عوارض دیابت در بارداری موثر باشد. توصیه های ADA برای کنترل قند خون مادران دیابتی شامل قند خون ناشتا بین مقادیر 60 و 95 میلی گرم در دسی لیتر و قند خون دو ساعت پس از صرف غذا بین مقادیر 80 و120 میلی گرم در دسی لیتر است. اندازه گیری کتون ادرار در مواردی که محدودیت کالری در رژیم غذایی وجود دارد, توصیه شده است. کنترل قند خون نیاز به تغییر شیوه زندگی به ویژه در زمینه عادات غذایی و ورزش دارد. نیاز به انسولین با افزایش سن آبستنی افزایش یافته و گاهی در اواخر بارداری و نزدیک به زایمان ثابت می ماند یا کاهش پیدا می کند. بنابراین باید به مقادیر انسولین بر اساس نیاز بیمار توجه کافی شود. رژیم غذایی مناسب باید با توجه به افزایش وزن بیمار در طی بارداری تغییر کند. دیابت آثار متعددی بر مادر و جنین می گذارد و شیوع بالای دیابت بارداری, دلالت بر ضرورت طراحی شیوه ای روشن برای غربالگری, تشخیص و کنترل و درمان دیابت در بارداری دارد.

استنادها