Start: 2/2/2023 11:30:23 AMEnd: 2/2/2023 11:30:24 AM >> 632

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

video

sound

نسخه انگلیسی

بازدید:

2,072

دانلود:

440

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

اسلوب بیان علت به وسیله جمله اسمیه در قرآن کریم

صفحات

 صفحه شروع 157 | صفحه پایان 169

چکیده

 بیان علت, در دستور زبان عربی به شیوه های مختلفی صورت می پذیرد. این امر گاهی با استفاده از حروف تعلیل, گاهی به کمک مفعول له و گاهی نیز به وسیله مضمون و مفهوم جمله حاصل می گردد. هر کدام از این شیوه های تعلیلی, بلاغتی خاص و جایگاهی ویژه دارند. قرآن کریم که نمونه اعلای فصاحت و بلاغت است, اهمیت فراوانی برای این امر قایل گردیده و در تبیین علل موضوعات مطرح شده در آن, نهایت اهتمام را نموده است به نحوی که کمتر موضوعی را در آن می یابیم که به صراحت یا ظرافت به بیان علت آن نپرداخته باشد.کار برد جمله برای بیان علت در قرآن, گاهی به وسیله جمله اسمیه موکد به «إنَّ» و گاهی جمله اسمیه غیر موکد است. مقاله حاضر به منظور ارایه بخشی از بلاغت و زیبایی این اسلوب بیانی در قرآن, با ارایه شواهدی از آیات شریف, آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی

    استناددهی