video

sound

نسخه انگلیسی

بازدید:

213

دانلود:

48

استناد:

1

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

مقایسه آیرونی با صناعات بلاغی فارسی

صفحات

 صفحه شروع 107 | صفحه پایان 135

چکیده

 آیرونی یکی از ابزارهای برجسته سازی و آشنایی زدایی در زبان است. آیرونی ساختارهای طبیعی زبان را با تغییر در حوزه دلالت ها غیرطبیعی می سازد. آشنایی زدایی به وسیله آیرونی از طریق دگرگونی ساختارهای شناخته شده و غافل گیری مخاطب صورت می گیرد. به این ترتیب بخشی از کلام برجسته تر از بخش های دیگر آن می گردد. در بلاغت فارسی واژه آیرونی به کار نرفته است؛ اما آن چه در تعریف آیرونی آمده در زبان فارسی کاربرد فراوان دارد, هر چند این کاربرد گاه شبیه کاربرد برخی صناعات بلاغی فارسی است, در مجموع نوعی مستقل محسوب می شود و با سایر صناعات بلاغی متفاوت است. از آن جا که تاکنون در نوشته های فارسی به طور دقیق به این تفاوت ها و شباهت ها پرداخته نشده است, در این مقاله کوشش شده شباهت ها و تفاوت های آیرونی با سایر صناعات بلاغی فارسی مشخص گردد. آیرونی را با همین عنوان می توان وارد بلاغت فارسی کرد, البته نه به عنوان آرایه ای وارداتی, زیرا شیوه و کلام آیرونیک همواره در ادبیات فارسی وجود داشته است, اما در بیشتر موارد عنوانی برای آن در نظر گرفته نشده است. به این ترتیب می توان گفت آیرونی دوگانگی لفظ و معنا یا صورت و محتوا است که بر پایه تضاد یا تناقض به شکلی غیرمنتظره و گاه خنده آور بنا شده است. تنها متونی را می توان آیرونیک خواند که این ویژگی ها در آن ها به طور همزمان در کنار هم به کار رفته باشند.

استنادها

ارجاعات

مقالات مرتبط نشریه ای

مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی

    کارگاه های پیشنهادی