Start: 2/5/2023 2:21:53 PMEnd: 2/5/2023 2:21:53 PM >> 631

video

sound

نسخه انگلیسی

بازدید:

141

دانلود:

24

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

بررسی تنوع جمعیت های گل جالیز مصری (Orobanche aegyptiaca) در واکنش به علف کش ها و بنزوتیادیازول در گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum)

صفحات

 صفحه شروع 103 | صفحه پایان 118

چکیده

 آگاهی از تنوع جمعیت های گل جالیز در واکنش به علف کش ها می تواند کمک بزرگی در راستای بهبود مدیریت آن ها باشد. پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل طی سال های 1389 و 1390 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول 12 جمعیت گل جالیز مناطق مختلف کشور و عامل دوم سه بار پاشش علف کش گلایفوزیت (41%EC) به مقدار 21 و 41 میلی لیتر ماده موثره در هکتار, علف کش سولفوسولفورون27 (75%WG)  و 50 گرم ماده موثره در هکتار و همچنین محلول پاشی بوته های گوجه فرنگی با غلظت های 15, 20 و 30 پی پی ام ماده موثره بنزوتیادیازول, 30, 40 و 50 روز پس از نشا و قرارگیری بذور آن به مدت 36 ساعت در 15, 20 و 30 پی پی ام بنزوتیادیازول, شاهد با و بدون گل جالیز بودند. درصد کاهش تراکم, وزن خشک گل جالیز نسبت به شاهد آلوده و درصد افت عملکرد گوجه فرنگی نسبت به شاهد بدون آلودگی, محاسبه شد. بهترین تیمار برای کنترل گل جالیز به جز جمعیت ارومیه, تیمار سولفوسولفورون 50 گرم ماده موثره در هکتار با سه بار پاشش بود و فقط جمعیت گل جالیز بهشهر را کاملا کنترل کرد. جمعیت ارومیه با گلایفوزیت 41 میلی لیتر در هکتار بهتر کنترل شد. بنزوتیادیازول بجز تیمار سه بار محلول پاشی با غلظت 30 پی پی ام ماده موثره, کارایی مناسبی در کنترل گل جالیز نداشت.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی

    استناددهی