کومش
سال:1385 | دوره:8 | شماره:1 (پیاپی 21) |تعداد مقالات:14

سکته یا ایسکمی مغزی، سومین عامل مرگ و میر در کشورهای پیش رفته و یا در حال توسعه بوده و یکی از علل اصلی معلولیت های درازمدت به شمار می رود. متاسفانه با وجود تلاش های صورت گرفته، هنوز درمان موثر و اختصاصی برای آن یافته نشده است. بنابراین، جهت تحقیق و فهم پاتوفیزیولوژی ایسکمی مغزی و احتمالا یافتن روش های درمانی، نیاز به مدل حیوانی و یا تجربی قابل اعتماد است. امروزه مدل های حیوانی مختلفی جهت بررسی درمان احتمالی ایسکمی مغزی استفاده می شود، این مدل ها خود به دو نوع ایسکمی مغزی موضعی و گلوبال تقسیم می شوند؛ ایسکمی مغزی موضعی به وسیله مسدود کردن شریان میانی مغز از طریق باز کردن جمجمه و تزریق آمبولی و یا روش فیلامنت و ایسکمی فراگیر نیز با مسدود کردن شریان های اصلی تغذیه کننده مغز و یا متوقف کردن موقتی قلب در حیوانات ایجاد می شود. به طور خلاصه در این مقاله مروری، مهم ترین روش های ایجاد مدل های حیوانی ایسکمی های موضعی و فراگیر مغزی بحث شده است.

سابقه و هدف: فولیکول استیمولاتینگ هورمون (FSH) از خانواده هورمون های گلیکوپروتئینی هیپوفیز و متشکل از دو زیر واحد آلفا و بتا می باشد که فعالیت بیولوژیک این هورمون مربوط به زیر واحد بتای آن است. این مطالعه به منظور جداسازی ناحیه کدکننده ژن انسانی FSHb با سیگنال سکانس طبیعی ژن و کلونینگ آن در شاتل وکتور pPIC9 تحت پروموتر AOXI و سیگنال سکانس آلفا فاکتور انجام شد.مواد و روش ها: طی دو مرحله امپلیفیکاسیون و کلونینگ از روی ژنوم یک زن سالم، این ژن به صورت یک قطعه 2kb با بازسازی ناحیه '5 قبل از کدون شروع جدا و اکسپرشن وکتور pPIC9-F1 ساخته شد. یافته ها: هضم آنزیمی و سکانسینک ساختار و ترادف صحیح ژن FSHb با حفظ نواحی اسپلایسینگ را در pTV-2019 نشان داد. Restriction analysis و PCR با پرایمرهای AOXI نشان داد. pPIC9F1 دارای ساختار صحیح می باشد.نتیجه گیری: وکتور نوترکیب pPIC9F1 ساخته شده در این مطالعه شامل ناحیه کدکننده ژن و سیگنال طبیعی آن FSHb(+sig E2-IVS2-E3) بوده که قادر است این ژن را در ژنوم مخمر تحت پروموتر AOXI وارد کند، که در این حالت فیوژن پروتئینی شامل سیگنال پپتید آلفا فاکتور - سیگنال پپتید FSH به وجود می آید. FSHb به نحوی بیان خواهد شد که سیستم مخمری قادر به جداسازی آلفا فاکتور باشد. به نظر می رسد این نخستین تلاش برای کلونینگ ژن انسانی FSHb در سیستم مخمری باشد.

سابقه و هدف: امروزه تجویز والپروات سدیم در درمان اختلالات روان پزشکی و نورولوژی رو به فزونی است. سندرم تخمدان پلی سیستیک (PCOS) به عنوان عارضه ای از مصرف دراز مدت والپروات سدیم در بعضی کتب و مقالات روان پزشکی و نورولوژی بیان شده است. به همین دلیل مطالعات بیش تری در خصوص عوارض این دارو ضروری است.مواد و روش ها: چهل نفر بیمار از بین مراجعین به مطب های اعصاب و روان و مغز و اعصاب، جهت درمان با والپروات سدیم انتخاب شدند. قبل از شروع درمان و 6 ماه بعد از مصرف والپروات سدیم بیماران از نظر اندازه تخمدان، سطح FSH و LH، تستوسترون، شاخص توده بدنی (BMI)، هیرسوتیسم و بی نظمی پریود مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نسبت LH به FSH و میانگین LH، FSH و BMI به طور معنی داری پس از مصرف والپرات سدیم نسبت به قبل از مصرف افزایش یافته بود (P<0.05). اما میانگین سطح تستوسترون افزایش معنی دار پس از مصرف والپروات سدیم نشان نداد. 25% بیماران پس از مصرف والپروات سدیم قاعدگی نامنظم و 7.5% سایر تخمدان غیرنرمال پیدا کردند. یک نفر از بیماران علایم PCOS را نشان داد که با قطع دارو علایم بیمار نیز از بین رفت.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد مصرف والپروات سدیم می تواند در بعضی از بیماران سندرم تخمدان پلی سیستیک به وجود آورد.

سابقه و هدف: لوله گذاری داخل تراشه از راه دهان روشی معمول، برای حفظ و اداره راه هوایی در مواقع بحرانی بوده و نیز جهت برقراری راه هوایی در مورد انواع جراحی ها در اتاق های عمل به کار می رود. برای انجام آن ابتدا یک داروی بی هوش کننده سریع الاثر به طریق داخل وریدی تجویز، تهویه با ماسک برقرار و سپس یک شل کننده عضلانی سریع الاثر جهت سهولت لوله گذاری تزریق می شود. متداول ترین شل کننده عضلانی در این مورد سوکسامتونیوم کلراید است. نظر بر این که این دارو و سایر داروهای شل کننده عضلانی دارای اثرات جانبی چندی می باشند که در برخی مواقع لزوم استفاده از روش جایگزین دیگر در مورد آن احساس می شود، لازم دیدیم مطالعه حاضر را جهت ارایه روشی برای لوله گذاری داخل تراشه بدون استفاده از شل کننده عضلانی به انجام برسانیم تا در مواقع مورد نیاز بتوانیم این روش را با اطمینان به کار گیریم.مواد و روش ها: این بررسی یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور می باشد که پس از اخذ موافقت از کمیته اخلاقی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد 150 بیمار مسن در دو گروه و در مرکز آموزشی درمانی چشم نیکوکاری انجام گرفت. بیماران در این مطالعه، الکتیو بوده و روش بی هوشی در هر دو گروه عمومی، هم راه با لوله گذاری داخل تراشه بود. در این مطالعه بیماران دارای وضعیت فیزیکی II و I (American society of anesthesiologists) ASA بوده و دارای راه هوایی درجه یک مالامپاتی بودند. داروهای مورد استفاده در گروه آزمون عبارت بود از: لیدوکائین 1.5-1 میلی گرم به ازای کیلوگرم، میدازولام 1 میلی گرم، آلفنتانیل 30 میکروگرم به ازای کیلوگرم و پروپوفول 2 میلی گرم به ازای کیلوگرم. در گروه کنترل از داروهای مشابه و با مقدار برابر استفاده شد، تنها تفاوت تزریق سوکسینیل کولین 1.5-1 میلی گرم به ازای کیلوگرم و عدم تجویز ضددرد بود. داروهای بی هوشی بیماران هر دو گروه توسط یک متخصص بی هوشی تزریق و به وسیله متخصص بی هوشی دیگر که اطلاعی از نوع داروها و نتیجه ارزیابی راه هوایی نداشت، لوله گذاری انجام شد. زمان کاهش هوشیاری، شلی فک تحتانی، چگونگی تهویه، نمای طناب های صوتی، واکنش حرکتی بیمار و طول مدت لارنگوسکوپی از موارد قابل ثبت بودند. در این مطالعه داده ها توسط پرسش نامه، جمع آوری گردید و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش های آماری استنباطی و توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 51.7 درصد از بیماران مذکر و 48.3 درصد آن ها مونث بودند، میانگین سن بیماران، 61.19±12.06 سال و میانگین وزن آن ها 59±1.06 کیلوگرم گزارش گردید. 45 درصد بیماران سابقه بی هوشی و جراحی داشته، اما هیچ کدام سابقه لوله گذاری مشکل نداشتند. 26.7 درصد دارای وضعیت فیزیکی I و 73.3 درصد دارای وضعیت فیزیکی II بودند. اکستانسیون سر در هر دو گروه قابل انجام و بازشدگی دهان در تمام بیماران بیش از 40 میلی متر بود. در گروه آزمون، کاهش هوشیاری در 35 درصد موارد در کم تر از یک دقیقه و در 1.7 درصد در بیش تر از دو دقیقه گزارش شد، که با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت. شلی فک در گروه آزمون 86.7 درصد در حد عالی ونتیلاسیون در 94.5 درصد آسان بود، این مقیاس در مورد گروه کنترل 98.2 درصد بود. ونتیلاسیون در گروه کنترل در تمام بیماران آسان گزارش گردید. نمای تارهای صوتی در گروه آزمون 91.2 درصد کامل و باز بود و در گروه کنترل این مورد 94 درصد بود (p<0.05). لارنگوسکوپی در 85 درصد موارد در گروه آزمون آسان و مدت زمان متوسط لارنگوسکوپی 7.16±11 ثانیه طول کشید. این معیارها در مورد گروه کنترل به ترتیب 90.17 و 10±6.08 ثانیه بود (p<0.05). تغییرات فشار خون و نبض در گروه آزمون قابل توجه بود اما تغییرات SPO2 در هر دو گروه بارز نبود. تنها 17.9 درصد بیماران گروه آزمون در مقابل لوله گذاری واکنش نشان دادند که آن هم به صورت سرفه با شدت کم بود. بیماران گروه کنترل واکنشی در برابر لوله گذاری نشان ندادند. 96.8 درصد بیماران گروه آزمون و 98 درصد بیماران گروه کنترل در معاینه پس از عمل مشکل تنفسی خاصی نداشتند.نتیجه گیری: با توجه به اثرات جانبی استفاده از شل کننده های عضلانی برای برقراری راه هوایی و نیز با در نظر گرفتن لزوم کسب مهارت در اجرای روش های لوله گذاری بدون استفاده از شل کننده، بر اساس نتایج حاصل، گردآورندگان مقاله استفاده از این روش را در بیماران با شرایط خاص توصیه می نمایند.

سابقه و هدف: درد نوروپاتی در نتیجه آسیب به سیستم عصبی ایجاد می شود. با توجه به این که درمان های دارویی برای دردهای نوروپاتیک به طور کامل شناخته نشده و درمان های دارویی کنونی چندان موثر نیست و مطالعات تجربی نشان داده است که MK-801 به عنوان آنتاگونیست گیرنده های NMDA در کاهش اثرات ناشی از ضایعه عصب که به دنبال آزاد شدن اسید آمینه های تحریکی حادث می شود نقش مهمی دارد؛ در این مطالعه برخی ویژگیهای رفتاری و نیز اثرات پیش درمانی MK-801 و مورفین در مدل نوروپاتی (Spared nerve injury) SNI مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی بر روی 6 گروه 8 تایی از موش های صحرایی نر بالغ نژاد Sprague Dawley در محدوده وزنی 230 تا 280 گرم انجام شد. در 4 گروه دریافت کننده دارو؛ یک گروه، مورفین 30, 8mg/kg) دقیقه قبل از عمل جراحی) و در گروه دیگر 20, 0.3mg/kg) MK-801 دقیقه قبل از عمل جراحی و دوز تکمیلی به همین میزان 6 ساعت بعد از عمل جراحی) و در گروه سوم این دو دارو توام با همان دوز و فاصله زمانی و در گروه چهارم به عنوان شاهد سالین تجویز گردید. سپس عمل جراحی به روش SNI انجام شد، بدین ترتیب که دو شاخه (Tibia و Common proneal) از سه شاخه عصب گره محکم زده شد سپس حدود 2 میلی متر بعد از گره به طرف دیستال دو شاخه عصب قطع شده و فقط شاخه سورال باقی ماند. پاسخ رفتاری حیوانات به وسیله تست های آلودینیای حرارتی و مکانیکی و هایپرآلژزیای حرارتی و مکانیکی طی روزهای صفر، 3، 7، 14، 21 و 28 پس از جراحی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری ANOVA تکراری جهت مقایسه نتایج حاصل از تست های رفتاری استفاده شد.یافته ها: پاسخ های رفتاری حیوانات گروه SNI در مقابل گروه شاهد نسبت به تحریکات مکانیکی و حرارتی غیردردناک و آسیب رسان افزایش معنی داری داشت که به این ترتیب نشان دهنده آلودینیای و هایپر آلژزیا می باشد. تجویز توام مورفین و MK-801 در مقایسه با گروه سالین، آلودینیا و هایپر آلژزیا را کاهش (بهبود) داد، که این یافته در تست آلودینیای حرارتی طی روز 14 از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری: حیوانات در مدل SNI حساسیت شدیدی به محرک های حرارتی و مکانیکی غیردردناک و دردناک نشان دادند. ارزیابی حساسیت پاسخ های رفتاری به تجویز توام مورفین و MK-801 مشخص نمود که تجویز آن ها یک اثر کاهشی روی دردهای نوروپاتیک ایجاد می نماید.

سابقه و هدف: پره اکلامپسی حالت ویژه ای از بارداری است که با فشارخون و پروتئینوری مشخص می شود. پره اکلامپسی به صورت بیماری فرضیه ها باقی مانده است و اتیولوژی حقیقی آن در پرده ای از ابهام است. اختلال در سلول های اندوتلیال ممکن است نقشی در پاتوبیولوژی پره اکلامپسی ایفا کند. برخی از مدارک حاکی از آن است که تخریب سلول های اندوتلیال ناشی از استرس اکسیداتیو می باشد. هدف این مطالعه سنجش شاخص های استرس اکسیداتیو در پره اکلامپسی بود.مواد و روش ها: ما ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)، پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) و گروه های تیول را در 20 خانم مبتلا به پره اکلامپسی، 20 خانم باردار طبیعی و 20 خانم غیرباردار که از نظر سن، نمایه توده بدن، تعداد زایمان و سن بارداری مطابقت داده شده بودند، اندازه گیری نمودیم. شاخص های استرس اکسیداتیو با روش های اسپکتروفتومتری سنجیده شد.یافته ها: غلظت LPO سرمی در خانم های مبتلا به پره اکلامپسی (17.7±3.8 nmol/ml) در مقایسه با خانم های غیرباردار (10.4±0.48 nmol/ml) به طور معنی داری افزایش یافته بود (p<0.0001). میزان TAC در خانم های مبتلا به پره اکلامپسی کم تر از دو گروه دیگر بود ولی این کاهش معنی دار نبود. تفاوت معنی داری در بین میانگین غلظت گروه های تیول بین گروه ها مشاهده نشد.نتیجه گیری: سطوح افزایش یافته محصولات LPO ممکن است دلیلی بر تخریب پراکسیداتیو اندوتلیوم عروق و در نتیجه ظهور علایم بالینی پره اکلامپسی باشد. به هر حال مطالعات تجربی و بالینی آتی جهت پی بردن به پاتوژنز پره اکلامپسی ضروری است.

سابقه و هدف: باورهای نادرست زیادی در مورد چاقی و افراد چاق بر سر زبان ها است و نگرش جامعه نسبت به اشخاص چاق به وضوح منفی است. اعتقاد بسیاری از دست اندرکاران مراقبت بهداشتی - درمانی به این باورها می تواند بر کیفیت برقراری ارتباط و مراقبت از آن ها نیز تاثیر داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانش جویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سمنان در مورد باورهای نادرست چاقی انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 115 نفر از دانش جویان پرستاری شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی سمنان در طی اردیبهشت 1385 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه پژوهش گر ساخته ای مرکب از اطلاعات دموگرافیک و 25 باور نادرست به دست آمده از جستجوی اینترنتی با کلید واژه Obesity myths بود. نگرش دانش جویان با استفاده از مقیاس پنج قسمتی لیکرت مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از برنامه آماری SPSS و آزمون های آماری کای دو و ضریب هم بستگی اسپیرمن استفاده گردید.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که هر چند در بین نگرش دانش جویان پرستاری نسبت به افراد چاق سوگیری هایی وجود دارد و برخی باورهای آن ها در مورد چاقی نیاز به اصلاح دارد، اما اکثریت واحدهای پژوهش (68 نفر، 59.1%) نسبت به باورهای نادرست چاقی نگرش خوب داشته اند (با باورهای نادرست چاقی مخالف بوده اند).نتیجه گیری: پرستاران در خط مقدم ارتباط با مددجویان و بیماران می باشند. نگرش ها و عقاید پرستاران می تواند بر مراقبت از افراد چاق تاثیرات زیادی داشته باشد. لزوم توجه بیش تر به آموزش این گروه در مورد مفهوم چاقی احساس می شود.

سابقه و هدف: با داده های جورشده هنگامی مواجه می شویم که هدف مطالعه نشان دادن تاثیر یک عامل خاص بر روی یک نتیجه معین باشد و در آن برای بررسی تاثیر اصلی آن عامل، نمونه ها به لحاظ سایر عوامل با یک دیگر یک سان یا جورشده باشند. در مطالعات مذکور، پاسخ می تواند از هر نوع (اسمی، رتبه ای، فاصله ای یا نسبتی) باشد. از آن جایی که مطالعات مذکور به طور گسترده ای در علوم پزشکی انجام می شود و تعداد نمونه به کار گرفته شده در آن ها بایستی کفایت لازم برای اجرای آزمون های معنی داری را داشته باشد، لذا بر آن شدیم تا با در نظر گرفتن ماهیت پاسخ در چنین مطالعاتی، روابط و روش های مناسب برای تعیین حجم نمونه را ارایه کرده و نتایج را به مطالعات مورد - شاهدی جورشده با چند شاهد برای یک مورد تعمیم دهیم. هم چنین برای نشان دادن به کارگیری عملی روابط ریاضی از مثال های عملی در حیطه پزشکی استفاده نموده ایم.مواد و روش ها: در این قسمت روابط مربوط به تعیین حجم نمونه در حالت های داده های زوجی با پاسخ های کمی (فاصله ای یا نسبتی)، داده های زوجی رتبه ای و داده های زوجی اسمی را معرفی و تشریح نموده ایم.یافته ها: به منظور درک بیش تر خوانندگان با استفاده از مثال های کاربردی که از مطالعات واقعی در زمینه علم پزشکی برگرفته شده اند، نحوه استفاده از روابط تعیین حجم نمونه در مطالعات زوجی را تشریح نموده ایم.نتیجه گیری: چنان چه طراحی یک مطالعه بر مبنای مقایسه های زوجی جورشده باشد، تعیین حجم نمونه با استفاده از روابط معرفی شده در این مقاله، توان آزمون ها و صحت نتایج به دست آمده را افزایش خواهد داد.

سابقه و هدف: اثر درمانی ماپروتیلین به عنوان یک ضدافسردگی چهار حلقه ای (با اثرات عمده بر NEP و عوارض آنتی کولینرژیک به نسبت کم تر در مقایسه با برخی از داروهای تری سیکلیک) در دوزهای بین 50-150 mg/d در مقایسه با سایر داروها بررسی شده است. لذا در مطالعه حاضر با توجه به تفاوت های نژادی، فرهنگی و فارماکوکینتیک ایرانیان، به بررسی تاثیر دوزهای مختلف داروی ماپروتیلین در درمان اختلال افسردگی اساسی متوسط پرداخته شده است و میزان بهبودی و هم چنین فراوانی عوارض جانبی در هر دوز بررسی و در نهایت میانگین دوز موثر دارو تعیین گردیده است.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی بیماران با اختلال افسردگی اساسی متوسط و مراجعه کننده به درمانگاه های روان پزشکی انجام گردید. 30 نفر در سنین بین 50-25 سال و با 20£BMI£30 که فاقد بیماری سیستمیک هم راه بودند انتخاب شدند. ابتدا تست سنجش افسردگی هامیلتون (HAMD-17) انجام شد و سپس دارو با دوز 50mg/d شروع و دو هفته بعد، افراد ویزیت شدند و در صورتی که نمره تست هامیلتون، کم تر از 50% کاهش یافته بود دوز دارو به مقدار 25mg/d به مدت دو هفته دیگر افزایش می یافت تا درمان کامل افسردگی حاصل می شد. در بررسی های دو هفته یک بار عوارض جانبی نیز بررسی می گردید و در نهایت تعداد افراد بهبود یافته، عوارض جانبی و میانگین دوز موثر تعیین شد.یافته ها: از 30 بیمار، 27 نفر تا آخر مطالعه پی گیری شدند. این تعداد شامل 15 نفر زن (55.5%) و 12 نفر مرد (44.4%) با میانگین سنی 36.2±2.3 سال بودند. در دوز 50mg/d، 5 نفر از 27 نفر و در دوز 75mg/d، 11 نفر از 22 نفر و در دوز 100mg/d، 6 نفر از 11 نفر، در دوز 125mg/d، 3 نفر از 5 نفر و در دوز 150mg/d، 2 نفر باقی مانده بهبودی داشتند. از نظر عوارض جانبی، خشکی دهان در 8 نفر از 22 نفر و 7 نفر از 11 نفر به ترتیب در دوزهای 75mg/d و 100mg/d دیده شد. تفاوت معنی داری بین متوسط دوز درمانی در کسانی که سابقه قبلی اختلال افسردگی را داشتند (105mg/d) در مقایسه با آن هایی که بدون سابقه قبلی افسردگی بودند (76.5mg/d) دیده شد (P=0.01). میانگین دوز موثر دارو در کل 78.03mg/d تعیین گردید.نتیجه گیری: بیش ترین فراوانی بهبودی در دوزهای 75mg/d و 100mg/d دیده شد، که میانگین متوسط آن 78.03mg/d بود. هم چنین متوسط دوز درمانی در کسانی که سابقه قبلی ابتلا به افسردگی را داشتند بیش تر از آن هایی بود که فاقد سابقه قبلی افسردگی بودند؛ علاوه بر این با افزایش دوز، فراوانی عوارض جانبی نیز افزایش داشت. لذا با توجه به محدودیت های مطالعه، از نظر حجم نمونه کم به خصوص در دوزهای بالاتر، تحقیقات بیش تری در این زمینه ضرورت دارد.

سابقه و هدف: اغلب زنان، تجربه لیبر را دردناک توصیف کرده اند. با سیری در تاریخچه کاهش درد در می یابیم که تاکنون روش های زیادی برای مقابله با آن پیشنهاد شده است؛ ولی کاهش درد با استفاده از دارو با اثرات نامطلوب روی سیستم تنفسی نوزادان و در بعضی دیگر با اثرات نامطلوب در مادر هم راه بوده است. لذا امروزه توجه محققان بر استفاده از روش های کاهش درد غیردارویی متمرکز شده است، زیرا این روش ها ساده و بی خطر برای مادر و جنین محسوب می شوند. این روش ها متنوع بوده و تنوع آن ها گویای این واقعیت است که درد در همه افراد یکسان درک نمی شود، زیرا عوامل مختلف از جمله سن، جنس، اضطراب، تجربه درد و غیره روی درک درد موثر است. لذا شناخت تنوع و روش های کاهش درد ضروری به نظر می رسد. با توجه به اهمیت این مساله محققین پژوهش حاضر را با هدف بررسی اثر تحریک ناحیه دردناک ساکروم با نرمال سالین بر روی درد این ناحیه با استفاده از تئوری دروازه درد، انجام دادند.مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور بود که تعداد 146 داوطلب به روش غیرتصادفی آسان نمونه گیری شدند، که 73 نفر به طور تصادفی در گروه مورد و 73 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. قبل از شرکت در تحقیق، فرم رضایت نامه کتبی توسط داوطلبان امضا شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه، خط کش درد، سرنگ انسولین، نرمال سالین و چک لیست درد بود. پس از تعیین محل تزریق در چهار ناحیه ساکروم (0.1cc) نرمال سالین در هر ناحیه، تزریق و در گروه شاهد تزریق خشک انجام شد. سپس شدت درد در دقایق 10، 30، 45 و 90 پس از تزریق در هر دو گروه با استفاده از مقیاس عددی دیداری درد مقایسه شد. برای تحلیل داده از آزمون مدل های خطی (Generalized estimation equation) و À2 با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Stata انجام شد.یافته ها: مقایسه میانگین شدت درد دقیقه 10 نرمال سالین با دقیقه 10 گروه شاهد اختلاف معنی داری را در جهت کاهش درد گروه نرمال سالین نشان نداد. در این مقایسه، شدت درد در دقایق 30، 45 و 90 پس از تزریق نیز معنی دار نبود.نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تزریق زیرجلدی نرمال سالین در کاهش درد موثر نمی باشد. بهره گیری از یک روش خاص برای کاهش درد ممکن است موثر واقع نشود و شاید بتوان گفت ترکیبی از روش های جایگزین کاهش درد باید در نظر گرفته شود.

سابقه و هدف: آلودگی های انگلی روده ای جزء بیماری های عفونی شایع و یکی از مشکلات عمده در سراسر جهان می باشد. هدف از تحقیق حاضر، تعیین میزان شیوع آلودگی های انگلی روده ای در کودکان دوره کودکستان و دبستان مناطق شهری شهرستان استان سمنان و تعیین برخی از عوامل مرتبط با آن می باشد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد که در آن 764 نفر از کودکان مدارس ابتدایی کودکستان های مناطق شهری استان سمنان به روش چند مرحله ای انتخاب شدند و نمونه مدفوع آنان به روش مشاهده مستقیم و روش تغلیظی فرمالین - اتر مورد بررسی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و با استفاده از رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 5 درصد تحلیل شدند.یافته ها: شیوع انگل های روده ای در افراد مورد بررسی 13.7 درصد (در کودکستان ها 10.2 درصد و در دانش آموزان ابتدایی 14.2 درصد) بوده است، که شایع ترین آن ها انگل ژیاردیا با شیوع 8.4 درصد و پس از آن انتاموبا کلی (Entamoba-coli) با 3.2 درصد بوده است. پسران (15.9 درصد)، 1.65 برابر دختران (11.9 درصد) شانس آلودگی انگلی داشتند. شیوع آلودگی در خانواده های تک فرزند به طور معنی داری از خانواده های با فرزندان بیش تر، کم تر بوده است. به طوری که خانواده های دارای 3-2 فرزند 5.28 برابر و خانواده های دارای بیش تر از 3 فرزند 8.47 برابر خانواده های تک فرزند در معرض آلودگی بودند. هم چنین بین شغل پدر و آلودگی فرزندان ارتباط معنی داری دیده شد، به طوری که کودکانی که شغل پدرشان کارگر بود، 4.19 برابر کودکانی که شغل پدرشان کارمند بود، شانس آلودگی انگلی داشتند. هم چنین کودکان خانواده هایی که فقط از آب در شستشوی میوه و سبزی جات استفاده می کردند، 1.75 برابر خانواده هایی که میوه و سبزی جات را با آب به هم راه چند قطره مایع ظرف شویی یا مواد ضد عفونی کننده مثل پرکلرین یا نمک یا سرکه می شستند، شانس آلودگی انگلی داشتند. شیوع آلودگی در شهرهای استان، هم چنین در مدارس واجد و فاقد مربی بهداشت تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: از آن جایی که شایع ترین انگل منطقه، ژیاردیا بوده که یک انگل بیماری زا است، لذا آموزش مادران و دانش آموزان (بالاخص مادران با فرزندان بیش تر و مادرانی که همسر کارگر دارند) ، در زمینه های بهداشت فردی توسط مراکز بهداشتی و مربی بهداشت مدارس، می تواند از آلودگی به انگل ها و عوارض آن جلوگیری کند.

سابقه و هدف: استرس و گلوکوکورتیکوییدها منجر به تخریب به خاطرآوری اطلاعات می شوند ولی مکانیسم های آن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی نقش کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ در آسیب به خاطرآوری حافظه ناشی از استرس حاد است.مواد و روش ها: موش های نر بالغ نژاد ویستار در دستگاه احترازی غیرفعال، (با شدت 1 میلی آمپر و به مدت 1.5 ثانیه) آموزش داده شدند. 48 ساعت بعد از آموزش تست به خاطرآوری انجام شد، که در طی آن زمان ورود به محفظه تاریک و مدت زمان گذرانده شده در محفظه روشن دستگاه ظرف 10 دقیقه تست به خاطرآوری اندازه گیری شد. 30 دقیقه قبل از تست به خاطرآوری، حیوان به مدت 10 دقیقه با قرار گرفتن در محفظه مخصوص، استرس دریافت کرد. دوزهای مختلف وراپامیل به عنوان آنتاگونیست کانال های کلسیمی 60 دقیقه پس از استرس به حیوانات تزریق و بلافاصله بعد از تست به خاطرآوری، غلظت کورتیکوسترون خون در همه موش ها اندازه گیری شد.یافته ها: زمان ورود به محفظه تاریک و زمان گذرانده شده در محفظه روشن (شاخص های میزان حافظه)، در گروه استرس به میزان معنی داری کم تر از گروه کنترل بود. از طرفی، این زمان در گروه های دریافت کننده وراپامیل + استرس نسبت به گروه استرس نیز به میزان معنی داری کم تر بود. مقدار کورتیکوسترون در حیوانات دریافت کننده استرس به تنهایی و نیز استرس + وراپامیل به طور معنی داری بیش تر از گروه کنترل است.نتیجه گیری: نتایج فوق نشان می دهند که بلوک کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ اثر استرس را بر به خاطرآوری حافظه تشدید می کند.

لنفوم اولیه تخمدان یکی بدخیمی مرتبط با تخمدان می باشد که فوق العاده نادر است (کم تر از 1% موارد کل بدخیمی های تخمدان). تظاهرات بالینی آن مانند سایر بدخیمی های تخمدان می باشد. این مقاله گزارش یک مورد از این بیماری در یک خانم 32 ساله است که به دلیل علایم بالینی و گزارشات سریال سونوگرافی مبنی بر وجود توده در تخمدان راست تحت لاپاروتومی قرار گرفت و در بررسی پاتولوژی Malignant diffuse lymphoma type B cell گزارش گردید. بیمار با ارجاع نزد اونکولوژیست تحت کموتراپی ترکیبی قرار گرفت.