بیهوشی و درد
سال:1396 | دوره:7 | شماره:3

زمینه و هدف: درد مزمن یک موقعیت تحلیل برنده و ناتوان کننده است که با برخی از متغیرهای روان شناختی همراه می شود. بنابراین، هدف مطالعه حاضر اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) در کاهش فاجعه آمیزی و شدت درد در بیماران مبتلا به درد مزمن عضلانی- اسکلتی بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کلینیک تخصصی درد تبریز در سال 1393 بود که از میان آن ها 40 بیمار با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند بر اساس تشخیص متخصص درد و انجام مصاحبه بالینی انتخاب شدند. سپس، شرکت کنندگان به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس فاجعه آمیزی و مقیاس شدت دیداری درد بود که شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید.نتایج و یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، در کاهش فاجعه آمیزی و شدت درد بیماران موثر بود.بحث و نتیجه گیری: به کارگیری درمان های روان شناختی می تواند به کاهش مشکلات ناشی از درد در بیماران مبتلا به درد مزمن کمک کند.

زمینه و هدف: پالس رادیو فرکوئنسی نوع جدیدی از تکنیک رادیو فرکوئنسی است. پالس رادیو فرکوئنسی مداخله درمانی است که برای درمان دردهای مختلف استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسه تزریق ترانس فورامینال اپیدورال استروئید وپالس رادیو فرکوئنسی در میزان درد بیماران مبتا به کمردرد انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت کار آزمایی بالینی یک سوکور تصادفی شده انجام شد. چهل و دو بیمار به طور تصادفی به دو گروه پالس رادیو فرکوئنسیز تزریق اپیدورال استروئید به روش ترانس فورامینال تقسیم شدند. میزان درد با مقیاس نمره دهی آنالوگ بینایی VAS (اندکس ناتوانی اسوستری) Oswestry Disability Index و میزان مصرف مسکن قبل از درمان، بیست و چهار ساعت بعد، یک هفته بعد، یک ماه بعد و سه ماه بعد از درمان و نیز آزمون لازک اندازه گیری شد.یافته ها: میزان موفقیت درمان در گروه پالس رادیوفرکوئنسی 100% و در گروه ترانسفورامینال 23.8% بود (P=0.0001) که از نظر آماری تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان داد. نمره درد در گروه پالس رادیوفرکوئنسی در زمانهای مختلف کاهش معنی داری را نشان داد (P=0.0001). ODI و مصرف داروی آنالژزی در زمانهای مختلف پس از درمان تفاوت معنی داری را در دو گروه نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: بنظر می رسد، پالس رادیوفرکوئنسی در درمان دردهای رادیکولر کمری درمانی موثر و ایمن است.

زمینه و هدف: علیرغم بهبود تکنیک های بای پس قلبی ریوی و مراقبت های ویژه بعد از عمل هنوز نقص عملکرد ریوی پس از جراحی قلب به عنوان علت مهمی از موربیدیتی بعد از عمل باقی مانده است. روشهای مختلف تهویه حین بای پس به عنوان استراتژی های محافظتی مطرح می باشند اما در مورد تاثیر این روشها نتایج قاطعی به دست نیامده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر تهویه ریوی حین بای پس بر پیامدها و عوارض ریوی بعد از عمل بود.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 74 بیمار کاندید جراحی پیوند عروق کرونر تحت بای پس قلبی ریوی با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تهویه مکانیکی حین بای پس قلبی- ریوی (آزمون) و بدون تهویه حین بای پس (کنترل) اختصاص یافتند. متغیرهای فیزیولوژیک و پیامدهای بعد از عمل مقایسه شدند. داده های حاصل توسط SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: میزان بروز آتلکتازی بعد از خروج لوله تراشه در گروه آزمون نسبت به کنترل کمتر و از نظر آماری معنی دار بود (P=0.019). Odds Ratio=5.8 تفاوت آماری معنی داری در بروز پنوتوراکس و افوزیون پلور بعد از عمل وجود نداشت. همچنین زمان خروج لوله تراشه، مدت بستری بیماران در بخش مراقبت ویژه و بیمارستان در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: تهویه مکانیکی ریه ها حین بای پس قلبی - ریوی در کاهش بروز آتلکتازی بعد از عمل موثر است. از انجائیکه بیشتر مطالعات انجام شده نشانگر عدم وجود محافظت خاصی از عملکرد ریوی هستند، مطالعات بیشتری برای انتخاب استراتژی مناسب برای کاهش عوارض ریوی بعد از جراحی قلب ضروری می باشد.

زمینه و هدف: درد مزمن معضلی مهم در سلامت عمومی جامعه است که زندگی روزمره مردم را به طور جدی تحت تاثیر قرار می دهد. در میان بیماران مبتلا به درد مزمن پرخاشگری بسیار شایع است و تحقیقات متعددی نیز نشان می دهند که پرخاشگری با شدت درد مزمن مرتبط است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه خودمدیریتی شناختی بر کاهش پرخاشگری و علائم چندوجهی درد زنان مبتلا به درد مزمن بوده است.این مطالعه برای ارزیابی کاربرد سونوگرافی به عنوان یک ابزار غربالگری برای یافتن حرکت تارهای صوتی آسیب دیده و مقایسه دو نمای سونوگرافی سوپرا تیروئید و ترنس تیروئید طراحی شده تا بیابیم که کدام نمای سونوگرافی برای مشاهده حرکت تارهای صوتی در جنس و سنین مختلف ارجح است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود که در آن 30 زن واجد شرایط مبتلا به درد مزمن عضلانی اسکلتی بیش از سه ماه (با میانگین سنی 36.60±2.26 سال) به صورت نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف انتخاب شدند. آزمودنی ها دارای دردهای ناشی از ترومای جسمی و روان شناختی بودند. سپس به شیوه تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، پرسشنامه های پرسشنامه پرخاشگری (AQ) و چندوجهی درد (MPI) را تکمیل کردند. درمان شامل برنامه خودمدیریتی شناختی بود که به مدت 8 جلسه برگزار گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که علائم چندوجهی درد (P<0.05) و پرخاشگری (P<0.001)در آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون به طور معنی داری کاهش یافته است.نتیجه گیری: نتایج حاکی از این بود که برنامه خودمدیریتی شناختی می تواند پرخاشگری و علائم چندوجهی درد زنان مبتلا به درد مزمن را به طور معنی داری کاهش دهد.

زمینه و هدف: خودمدیریتی درد مزمن یکی از برنامه های بهبود، توانبخشی و پیشگیری از وخامت درد به منظور سازگاری با درد و بیماری محسوب گردیده، تحت تاثیر عوامل مختلفی می باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی عامل شدت درد و نوع درد مزمن و مستمر از طریق عوامل شناختی افکار فاجعه آفرین و خودکارآمدی درد می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که در سال 1394 بر روی 301 بیمار مبتلا به درد های مزمن ستون فقرات به شیوه نمونه گیری در دسترس انجام گردیده و از روش های آمار توصیفی و استنباطی همچون همبستگی، شاخص های برازش و ضرایب مسیر در تحلیل مسیر استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد شاخص های برازش از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده و آزمون ضرایب مسیر بیانگر اثرات مستقیم خودکارآمدی (به طور مثبت) و افکار فاجعه آفرین (به طور منفی) بر خودمدیریتی است. همچنین شدت درد به طور غیرمستقیم از طریق متغیر خودکارآمدی و افکار فاجعه آفرین بر خودمدیریتی درد تاثیر دارد، البته این تاثیرگذاری توسط درد مستمر و عودکننده معنادار به دست نیامد.نتیجه گیری: در خودمدیریتی درد مزمن ستون فقرات علاوه بر خصوصیات بیماری باید به عوامل خودکارآمدی و افکار فاجعه آفرین درد توجه خاصی معطوف داشت تا زمینه های افزایش خودمدیریتی درد فراهم گردد.

زمینه و هدف: طبقه بندی شدت بیماری ها با استفاده ازیک ابزار استاندارد، می تواند به عنوان یک شاخص، جهت بررسی میزان مرگ و میر بیماران و ارزیابی کیفیت مراقبت های ارائه شده بکار رود. این مطالعه به منظور بررسی قدرت ابزار فیزیولوژیک ساده شده II در پیش بینی درصد موارد مرگ و میر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت توصیفی تحلیلی گذشته نگر بر روی 347 بیمار صورت گرفته است که با تشخیص های مختلف در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان الزهرا (س) اصفهان درسال 1392 بستری گردیده اند. نمونه ها به روش تصادفی منظم از میان 1905 بیمار وارد مطالعه شده و داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و ابزار فیزیولوژیک حاد ساده شده II گردآوری گردید و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر، محاسبه نسبت شانس، T مستقل و منحنی ROC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصله از داده ها نشان داد که میانگین نمره ابزار فیزیولوژیک ساده شده II جهت بیماران فوت شده 45.2±19.7 و بیماران فوت نشده 26.4±15.7 می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ابزار فیزیولوژیک حاد ساده شده II می تواند به عنوان یک ابزار معتبر، مرگ و میر بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه را پیش بینی نماید.

زمینه و هدف: توبروس اسکلروزیس یک بیماری اتوزومال غالب است که با ضایعات هامارتوماتوز در ارگانهای مختلف مشخص می شود. این مقاله گزارش مورد مبتلا به توبروس اسکلروزیس کاندید جراحی فمور می باشد که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفت. اداره بیهوشی بیمار بدون مشکل و بخوبی صورت پذیرفت.معرفی بیمار: بیمار اقای 44 ساله با وزن 48 کیلوگرم و قد 162 سانتی متر مورد شناخته شده توبروس اسکلروزیس دچار عقب ماندگی ذهنی و تشنج های مکرر تحت درمان دارویی و مشکلات ادراری ساکن اسایشگاه معلولین که جهت انجام جراحی فیکساسیون فمور مراجعه نموده بود. پس از ویزیت قبل از عمل و انجام اقدامات لازم بیمار تحت بیهوشی عمومی با انتوباسیون داخل تراشه قرار گرفت و جرای بیمار بدون عارضه و با موفقیت انجام شد. بیمار بعد از جراحی کاملا هوشیار با حال عمومی خوب منتقل ریکاوری و بعد از سه روز مرخص شد.