مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
سال:1388 | دوره:5 | شماره:4 (پیاپی 20) |تعداد مقالات:8

مقدمه: نارسایی حاد کلیه یک اختلال شایع در نوزادان بستری در مرکز مراقبت های ویژه می باشد. در بیشتر نوزادان نارسایی کلیه با عوامل مستعد کننده ای مثل سپسیس، نارسایی قلبی، آسفیکسی پری ناتال و نارس بودن همراهی دارد. شیوع نارسایی کلیه در نوزادان نسبتا بالا بوده و عدم تشخیص و درمان به موقع آن نوزادان را در آینده با عوارض جبران ناپذیری مواجه می سازد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع و علل نارسایی حاد کلیه در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه است تا با شناخت عوامل خطرساز، از بروز و پیشرفت نارسایی کلیه کاسته شود.مواد و روش ها: در این مطالعه پرونده 2400 نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان 22 بهمن مشهد در طی 5 سال بررسی گردید. از این تعداد 50 نوزاد معیارهای نارسایی حاد کلیه را دارا بودند. میزان کراتینین سرم نوزادان و حجم ادرار آن ها با اعداد استاندارد مقایسه گردید و در انتها نتایج توسط نرم افزارهای آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 0.05≥P معنی دار تلقی گردید.نتایج: در این مطالعه شیوع نارسایی حاد کلیه 2.1 درصد بوده است. شیوع نارسایی کلیه در نوزادان پسر 2.3 درصد و در نوزادان دختر 1.8 درصد بوده است. اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است (0.093=P). از بین 50 نوزاد مورد مطالعه که مبتلا به نارسایی حاد کلیه بودند، 18 نوزاد نارسایی کلیه درونزاد (36%)، 31 نوزاد مبتلا به نارسایی پیش کلیوی (62%) و 1 نوزاد دچار نارسایی کلیه از نوع انسدادی (2%) بودند. در این مطالعه شایع ترین علل نارسایی حاد کلیه به ترتیب دهیدراتاسیون (28%)، سندرم زجر تنفسی نوزادی (18%)، ایکتر و خوب شیر نخوردن (16%)، آسفیکسی (16%) و عفونت (14%) بوده است.نتیجه گیری: نارسایی پیش کلیوی ناشی از کم آبی و خوب شیر نخوردن شایع ترین علت نارسایی حاد کلیه در نوزادان است.

مقدمه: پوکی استخوان، از شایع ترین بیماری های زندگی امروزی است. امروزه اثر فعالیت های ورزشی بر افزایش BMD استخوان، در تمام سنین و حفظ آن در کهنسالی، به خوبی ثابت شده است.هدف: مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی و هوازی بر تغییرات دانسیته معدنی استخوان موضعی دختران غیرورزشکار.مواد و روش ها: آزمودنی های این پژوهش 36 دختر غیرورزشکار با میانگین سنی 22.58± 1.65 سال و شاخص توده  22.85±2.71در سه گروه مقاومتی، هوازی و کنترل انتخاب شدند. تمرین های گروه هوازی شامل 36 جلسه دویدن (3 جلسه در هفته)، به مدت 40 دقیقه و با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. گروه مقاومتی نیز در 36 جلسه، تمرین های خود را به صورت دایره ای و با شدت 70 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه (6 تا 8 تکرار در 3 نوبت و 2 دقیقه استراحت بین نوبت ها)، انجام دادند.نتایج: هر دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی، سبب ایجاد تغییرات معنی داری در دانسیته معدنی استخوان ناحیه های کمر، گردن استخوان ران و مچ دست شدند (0.05>P). در مورد کمر، تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات هوازی اثر بهتری داشت، در حالی که در مورد گردن استخوان ران، فقط تمرین هوازی اثر بهتری ایجاد کرد (0.05>P).نتیجه گیری: نتایج کلی این تحقیق نشان داد که در مقایسه اثر تمرینات مقاومتی و هوازی بر دانسیته مواد معدنی استخوان، تفاوت های برجسته ای وجود ندارد.

مقدمه: تحریک گیرنده شبه 2-Toll محلول (sTLR-2=Soluble Toll-like receptor-2) می تواند منجر به فعال شدن هر دو مکانیسم های سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی گردد. اخیرا گزارشاتی وجود دارد که نقش مولکول های 2-Toll را در پاتوژنزآسم نشان می دهد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی سطح sTLR در سرم و خلط بیماران مبتلا به آسم در مقایسه با افراد نرمال بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی بیماران با اختلالات ریوی مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی ریه انجام شد. 33 بیمار با تشخیص آسم و 19 نفر از افراد سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. بیماران آسمی مطابق با معیارهای (Global Initiative for Asthma (GINA به 4 گروه آسم خفیف، خفیف پایدار، متوسط و شدید تقسیم شدند. گروه شاهد از بین افراد داوطلب سالم که خود و اطرافیان شان سیگاری نبودند و هیچ گونه سابقه بیماری های ریوی و آلرژیک را نیز نداشته و از نظر سن و جنس مشابه گروه آزمون بودند انتخاب و وارد مطالعه شدند. پس از گرفتن شرح حال و معاینه بالینی، به طور هم زمان خون گیری وریدی و نمونه گیری خلط (تحریک شده با سالین هایپرتونیک 5%) انجام شد. برای اندازه گیری سطح 2- sTLRاز روش الایزای ساندویچ استفاده گردید. شمارش ائوزینوفیل های خون محیطی و شمارش افتراقی سلول های التهابی خلط در بیماران و گروه شاهد نیز انجام شد. هم چنین غلظت IgE کل سرم وخلط با استفاده از روش الایزا در تمام نمونه ها نیز اندازه گیری شد.نتایج: میانگین جذب نوری 2-sTLR در سرم بیماران مبتلا به آسم به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (0.12±0.44  در مقابل 0.15±0.72، 0.003=P). میانگین جذب نوری 2- sTLR در مایه رویی خلط بیمارن قابل اندازه گیری نبود. نتایج ما نشان داد که کاهش میانگین جذب نوری 2-sTLR به طور هم زمان با افزایش شدت و مرحله آسم ارتباط داشت، اگرچه این تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج ما نشان داد که سطح 2-sTLR در سرم و خلط بیماران مبتلا به آسم به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد است.

مقدمه: جراحی فتق دیسک کمری یکی از شایع ترین انواع جراحی های انجام شده در جهان است. بسیاری از مطالعات موفقیت این جراحی را در بهبود نتایج رادیولوژیک از قبیل میزان فیوژن و کاهش فشار بر بافت عصبی دانسته اند. ولی آن چه در بسیاری از موارد نادیده گرفته شده، میزان رضایتمندی بیمار و کیفیت زندگی او پس از جراحی است.هدف: تعیین اثر برخی عوامل از قبیل افسردگی، اضطراب و انتظارات بیماران بر رضایتمندی آنان از جراحی دیسک کمر.مواد و روش ها: 60 بیمار که کاندید جراحی فتق دیسک کمر بودند قبل و سه ماه پس از جراحی با استفاده از پرسش نامه های استاندارد از نظر وجود افسردگی، اضطراب و نیز انتظارات آنان از جراحی بررسی شدند.نتایج: بیماران 33 زن (55%) و 27 مرد (45%)، بودند. متوسط شدت درد پیش از جراحی 7.25 واحد بود که پس از جراحی به 2.1 واحد کاهش یافت. 93.3 درصد آنان اضطراب و 66.7 درصد آنان افسردگی داشتند. 70 درصد دارای انتظارات زیاد از جراحی بودند. میزان رضایتمندی از 1.7 تا 8.9 واحد بود. (متوسط 5.5) بیشترین میزان رضایتمندی در بیماران بین 39-30 سال دیده شد و افسردگی و انتظارات بالا با رضایتمندی کمتری همراه بود.نتیجه گیری: افسردگی رضایتمندی را کاهش می دهد و انتظارات پایین می تواند آن را افزایش دهد.

مقدمه: بیماری اولسرپپتیک شامل زخم معده و دئودنوم بوده و سه عامل اصلی مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، عفونت هلیکوباکترپیلوری و افزایش ترشح اسید در کنار سایر عوامل، در این بیماری دخیل دانسته شده است.هدف: مقایسه دو رژیم ریشه کنی عفونت هلیکوباکترپیلوری با استفاده از آموکسی سیلین به جای مترونیدازول (جهت پرهیز از عوارض مترونیدازول) در رژیم حاوی امپرازول، کلاریترومایسین در بیماران مبتلا به اولسر پپتیک در شرایط اپیدمیولوژیک شهر مشهد.مواد و روش ها: در این پژوهش برای 120 بیمار (در دو گروه 60 نفره) مبتلا به اولسرپپتیک اثبات شده، پس از تکمیل پرسش نامه، تست اوره آز تنفسی انجام و در موارد آلودگی خفیف و آلودگی شدید به طور تصادفی رژیم درمانی انتخاب و درمان به مدت یک هفته ادامه پیدا کرده، پس از یک ماه از اتمام درمان تست اوره آز تنفسی مجدد جهت پیگیری پاسخ به درمان انجام گردید.نتایج: نتایج بیانگر بالاتر بودن میزان عفونت با هلیکوباکترپیلوری در رده سنی 39-30 سال و 49-40 سال بوده، هم چنین میزان آلودگی در مردان مجرد و سطح تحصیلی پایین تر بیشتر می باشد. بعد از دریافت رژیم های آنتی بیوتیکی تفاوت معنی داری در پاسخ به درمان در دو گروه نشان نداد، لذا نتایج پیشنهاد کننده آن است که این دو رژیم در درمان مبتلایان به عفونت هلیکوباکترپیلوری در زمینه اولسرپپتیک ارجحیتی بر هم ندارند (0.927=P).نتیجه گیری: با وجود عدم تفاوت معنی دار آماری و عدم برتری میان رژیم های دارویی به کار برده شده ولی به دلیل عوارض کمتر و تحمل گوارشی بهتر و قیمت ارزان تر، آموکسی سیلین در مقایسه با مترونیدازول در گام اول درمان قرار خواهد گرفت.

مقدمه: در جهان سالانه حدود 2 میلیون زخم ناشی از حیوان گزیدگی (گازگرفتگی) توسط پستانداران در انسان به وجود می آید. در کشور ما نیز روند سالیانه موارد حیوان گزیدگی در انسان نشان دهنده رشد می باشد که مانند سایر کشورها از نظر بهداشتی اقتصادی حایز اهمیت است.هدف: هدف از انجام این تحقیق تعیین موارد ثبت شده حیوان گزیدگی در طی 3 سال از مراجعین به واحد ضد هاری مرکز بهداشتی درمانی شماره 2 مشهد می باشد تا با بررسی توزیع فراوانی آن بتوان با برنامه ریزی بهتر، اقدامات مناسب تری را در جهت کنترل هر چه موثرتر گازگرفتگی ها و کاهش خسارات جانی و اقتصادی ناشی از آن به عمل آورد.مواد و روش ها: ابتدا پرونده های تمامی مراجعین به مرکز بهداشت شماره 2 مشهد در بین سال های 85 تا 87 به تفکیک مورد مطالعه قرار گرفت، سپس داده های مورد نظر جمع آوری شدند. جهت توصیف داده ها جداول توزیع فراوانی برای هر سال به طور جداگانه ترسیم شدند.نتایج: به طور کلی در سال های 1385 تا 1387 به ترتیب تعداد 3089، تعداد 3294 نفر و 3535 نفر مورد حمله حیوانات مختلفی در مشهد قرار گرفته اند. از نظر دموگرافیک بیشترین مبتلایان مرد در دهه دوم (محدوده سنی 10 تا 19 سال) زندگی قرار داشتند. میزان گازگرفتگی در افراد شهری بیشتر از افراد روستایی بوده است. بیشترین موارد گازگرفتگی را از میان حیوانات گزنده، سگ به خود اختصاص داده بود و تعداد افرادی که تحت درمان ضد هاری ناقص بوده اند بیش از افرادی بود که درمان کامل دریافت بوده اند. اندام های فوقانی و تحتانی بیشترین محل گزش را تشکیل داده بودند.نتیجه گیری: به طور کلی گزش به وسیله حیوان بیشتر در مردان جوان روستایی اتفاق می افتد لذا آموزش مناسب در سطح روستاها در رابطه با استفاده از پوشش مناسب در هنگام تماس یا حیوان، هم چنین تغییر رفتار سنتی با حیوان و تاکید بر ایمن سازی حیوانات به ویژه سگ ها در روستاها می تواند از رخداد گزیدگی حیوانات بکاهد و یا آموزش مستمر افراد به انجام واکسیناسیون کامل در موارد گزیدگی از بروز موارد مرگ بار آن جلوگیری کند.

مقدمه: کبد یکی از ارگان های اصلی بدن در متابولیسم کربوهیدرات ها می باشد. اختلال در متابولیسم گلوکز و دیابت به طور شایعی در بیماران سیروز دیده می شود. مقاومت به انسولین می تواند نقش مهمی در پیش آگهی بیماران سیروز کبدی داشته باشد.هدف: در این مطالعه به بررسی میزان ابتلا و مقایسه شیوع دیابت در بیماران سیروزی نسبت به افراد عادی جامعه و عوامل موثر بر آن پرداخته ایم.مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی به روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 100 بیمار مبتلا به سیروز بستری شده در بیمارستان های آریا، 22 بهمن و 17 شهریور مشهد انجام شده است. برای بیماران پرسش نامه هایی تکمیل شد. دیابت بر اساس شرح حال مبنی بر ابتلا به دیابت و مصرف داروهای آن و یا قندخون ناشتا (FBS) بیشتر یا مساوی 126 میلی گرم در دسی لبتردر دو نوبت مشخص شد. شیوع دیابت در بیماران مبتلا به سیروز با شیوع آن در جمعیت عادی و تاثیر عوامل مختلف در دو گروه بررسی گردید. اطلاعات با استفاده از تست های Pearson Chi-square و Fisher exact test آنالیز گردید.نتایج: از 100 بیمار مبتلا به سیروز 37 نفر زن و 63 نفر مرد و میانگین سنی بیماران 63.57 سال بود. شیوع دیابت و اختلال در تحمل گلوکز (IFG) در این بیماران بسیار بیشتر از جمعیت عادی بود (P<0.05). در مقایسه گروه مورد و شاهد بین ابتلا به سیروز و ابتلا به دیابت از لحاظ جنس، F>M و در سن بیش از 60 سال ارتباط معنی دار بود. هم چنین سابقه فامیلی دیابت و شدت سیروز نیز معنی دار بود. در بین عوارض سیروز، شیوع دیابت در آنسفالوپاتی و آسیت بیشتر بود.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد که بیماران مبتلا به سیروز بیشتر در خطر ابتلا به دیابت هستند. جنس مونث، سن بالاتر از 60 سال، سابقه فامیلی دیابت، شدت بیماری کبدی و وجود آنسفالوپانی و آسیت از عوامل موثر بر پیدایش دیابت در این بیماران هستند. غربالگری منظم دیابت می تواند در تشخیص زودرس و درمان بیماران مفید باشد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یا ام.اس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که میلین سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) را تخریب می کند. شایع ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، دوبینی، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن می باشد.هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک برنامه تمرینی به مدت 8 هفته در داخل آب بر بهبود کیفیت زندگی بیماران ام.اس می باشد.مواد و روش ها: نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق نیمه تجریی است، لذا از میان 100 نفر بیمار ام.اس زن، 45 نفر به عنوان نمونه با درجه بیماری 1 تا 5، میانگین مدت بیماری 1±4 سال و دامنه سنی 50 تا 20 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی 25 نفر و کنترل 20 نفر تقسیم شدند. برنامه تمرینی برای گروه آزمون به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت 60-50 درصد حداکثر ضربان قلب اعمال شد. کیفیت زندگی بیماران به وسیله پرسش نامه (FAMS. Version2) در قبل و بعد از تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آمار توصیفی و تی همبسته انجام شد.نتایج: بین کیفیت زندگی پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد (0.000=P). انجام فعالیت های هوازی در آب به طور معنی داری باعث بهبود کیفیت زندگی در گروه تجربی شد و به طور متوسط 9.28 درصد میانگین نمره کیفیت زندگی را در بیماران ام.اس بهبود بخشید.نتیجه گیری: اجرای تمرینات هوازی منتخب در آب باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران ام.اس می شود. با توجه به این نتایج، متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام.اس استفاده کنند.