اصطلاح "تالاب" به معني آن مناطق پوشيده شده و يا اشباع شده با آبهاي سطحي و يا زيرزميني است در يک تناوب يا دوره زماني کافي و يک پوشش گياهي که براي زندگي در شرايط خاک اشباع سازگار شده است. تالاب به طور کلي شامل مرداب، باتلاق و مناطق مشابه است. ويژگي هاي هيدرولوژيکي اغلب به عنوان مهم ترين متغيرها در ايجاد، ترميم، و تعمير و نگهداري از تالاب در نظر گرفته مي شوند. بارش، تبخير و تعرق، جريان آبهاي زيرزميني و جريان سطحي آب از اجزاي اصلي چرخه هيدرولوژيک هستند. هيدروپريود فصلي براي هر نوع تالاب، به يک امضا هيدرولوژيکي تشبيه شده است، هيدروپريود اشاره دارد به الگوي نوسانات سطح آب که در طول زمان در تالاب اتفاق مي افتد. عمق، طول مدت و فرکانس نوسانات همه عوامل مربوط به يک هيدروپريود تالاب هستند. چرخه هيدرولوژيکي تالاب، يا حرکت آب در سيستم تالاب را مي توان در يک معادله که براي ورود و خروج آب از سيستم به کار مي رود بيان کرد: DS = [P + Si + Gi] – [ET + So + Go] بنابراين اجزاي معادله بيلان آب در تالاب عبارتند از بارش، آب سطحي ورودي و خروجي، آب زيرزميني ورودي و خروجي و تبخير و تعرق. در اين مقاله اين اجزا بررسي و نحوه کمي کردن آن ها بيان مي شود و در نهايت يک مثال عملي از بدست آوردن بيلان آب در تالاب ارائه مي گردد.