شناخت نقاط آسيب پذيري اقتصادي کشور مي تواند برنامه ريزان و مسوولان اقتصادي را براي طرح ريزي نقشه هاي مناسب براي اقتصاد کشور بخصوص در شرايط سخت ياري رساند. در اين راستا در پژوهش حاضر «وابستگي به واردات کالاي ضروري» و برخي ابعاد آن مورد بررسي قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد از آنجا که بخش عمده اي از درآمدهاي ارزي حاصل از صارات نفت صرف واردات کالاهاي ضروري مي شود؛ در دوره تحريم از يک سو با قطع درآمد ارزي حاصل از صارات نفت و از سوي ديگر با توجه به ساختار تورمي اقتصاد ايران، که عمده ترين بخش تورم از ناحيه کالاهاي ضروري منتقل مي شود، اين مساله يعني وابستگي به واردات کالاي اساسي را مي توان به عنوان يکي از نقاط آسيب زاي اقتصاد ج. ا. ايران مطرح نمود.