هدف مطالعه: ما در اين مطالعه نتايج عمل جراحي تغيير يافته آنتي ريفلاكس گيل ورنه (Gil-vernet)را در بيماران دچار برگشت ادراري اوليه در يك كارآزمايي باليني شاهددار تاريخي (غير هم جريان) مورد بررسي قرار مي دهيم.
روش اجرا: تعداد 30 بيمار با 46 واحد ريفلاكسي از بهمن ماه 1377 لغايت شهريور ماه 1381 با تشخيصي ريفلاكس ادراري اوليه، تحت عمل جراحي قرار گرفتند. در اين روش تغيير يافته كه شامل انتقال سوراخ هر حالب به طور جداگانه با دو نخ قابل جذب به راس تريگون است سوراخ هاي حالبي به جاي اينكه در قاعده تريگون به هم برسند در راس به هم متصل ميگردند و نتيجتا تونل زير مخاطي طولاني تر و با زاويه مناسبتر نسبت به روش گيل ورنه معمولي ايجاد مي گردد.
يافته ها: در مدت زمان پيگيري متوسط 18 ماه (6 الي 43 ماه) در 44 واحد(%95.6) P<0.0001 بهبودي كامل حاصل شد. در دو واحد (4.3%) عليرغم از بين رفتن ريفلاكس، هيدرويوتر بعد از عمل بدون تغيير باقي ماند. از نظر جواب به درمان بين درجات مختلف ريفلاكس ادراري اوليه، جنس و سن بيماران و يك طرفه و دو طرفه بودن ريفلاكس اختلافي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان ميدهد كه روش تغيير يافته گيل ورنه، روشي كاملا موفق در درمان ريفلاكس ادراري اوليه است و باعث ايجاد يك تونل زير مخاطي طولاني تر و با زاويه مناسبتر نسبت به گيل ورنه معمولي ميگردد.