مقدمه: آنزيم تايروزيناز ارتوهيدروکيسلاسيون منوفنل ها به کاتکول ها (فعاليت کرزولازي) و اکسيداسيون کاتکول ها به ارتوکينون هاي مربوطه (فعاليت کاتکولازي) را کاتاليز مي نمايد. حاصل پليمريزاسيون ارتوکينون ها بيوپليمرهاي ملانين مي باشد که معروفترين محصول تايروزيناز و عامل رنگدانه طبيعي پوست، مو و چشم پستانداران و قهوه اي شدن نامطلوب ميوه ها و سبزيجات مي باشد.
روش ها: تغييرات ساختاري تايروزيناز در حضور يونهاي مس و نيکل و اسموليت ها با روش هاي اسپکتروسکوپي و ترموديناميکي بطور جداگانه بررسي شد.
نتايج: طيف هاي دور رنگ نمايي حلقوي وراي بنفش دور (Far -UV CD) آنزيم انکوبه شده با هر دو يون فلزي نشان داد که ساختارهاي منظم دوم آنزيم کاهش مي يابند. افزايش نشر فلوئورنس ANS نيز بر باز شدن جزيي ساختار سوم آنزيم دلالت داشت. نتايج اسپکتروسکوپي و ترموديناميکي اين يونها تغييرات ساختماني در تايروزيناز بصورت يک حالت واسرشتگي (Unfolding) جزيي را نشان دادند. آمينواسيدهاي آسپارتيک اسيد، هيستيدين، فنيل آلانين و تري هالوز بعنوان يک اسموليت قندي افزايش انرژي آزاد آنزيم و در نتيجه پايدار کنندگي آن را بدون تغيير در ساختار دوم آن بدنبال داشتند. در مورد آسپارتيک اسيد و هيستيدين کاهش برجسته در نشر فلوئورسنس و انقباض جزيي ساختار سوم آنزيم در توافق با پارامترهاي ترموديناميکي آن بود.
نتيجه گيري: مس و نيکل کاهش پايداري ترموديناميکي آنزيم و تري هالوز بهترين سازگاري را براي پايداري آنزيم هم در خواص ساختماني و ترموديناميکي در مطالعات غير طبيعي شدن شيميايي و دمايي بدنبال داشت.