مقدمه: با در نظر گرفتن نقش شناخته شده گيرنده هاي NMDA در راههاي درد، در اين مطالعه اثرات بکارگيري موضعي و تزريق داخل صفاقي کتامين بر درد قرنيه ناشي از 50 سانتي متر سالين هيپرتونيک بررسي شده است.
روشها: حيوانات در صفحه چوبي 50 قرار داده شدند. ده دقيقه پس از دوره سازگاري، يک قطره از کلرور 5 مولار در سطح کره چشم حيوان چکانده شد و تعداد مالش هاي چشم با همان دست در مدت 30 ثانيه اول پس از ريختن قطره شمرده شد. بکارگيري موضعي (25/0، 5/0، 1 و 2 درصد) و تزريق داخل صفاقي (25/1، 5/2 ، 5 و 10 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن) از محلول کتامين، به ترتيب 15 ثانيه و 30 دقيقه قبل از ايجاد درد، انجام شد.
نتايج: تعداد مالش هاي چشم ايجاد شده توسط محلول کلرورسديم 5 مولار، به طور معني دار ( 05/0>P) با بکارگيري موضعي و تزريق داخل صفاقي کتامين کاهش يافت. بکارگيري موضعي کتامين به تنهايي هيچ نوع پاسخ دردي ايجاد نکرد.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد که گلوتامات و گيرنده هاي NMDA آن در فعال کردن گيرنده هاي درد قرنيه و همچنين در راههاي انتقال درد قرنيه نقش دارند .