مقدمه: در اين مطالعه اثرات گوگول بر واکنشهاي هيستوشيميايي گليکوزآمينوگليکان (GAG) در صفحه اپيفيز غضروف مفصل زانو بر استئوآرتريت ناشي از يدواستات در موش صحرايي، مورد بررسي قرار گرفت. گوگول صمغ نوعي درخت هندي است که در اختلالات چربي، آکنه و ولگاريس، آرتريت و چاقي استفاده مي شود. اگرچه اثرات ضدالتهابي آن در آرتريت مورد توجه بوده است، اما تاکنون هيچ مطالعه اي در مورد اثرات گوگول بر روي استئوآرتريت در موش صحرايي انجام نشده است.
روش کار: جهت ايجاد استئوآرتريت در گروه اول مقدار تک دوز (1mg) يدواستات در مفصل زانوي چپ تزريق گرديد و در گروه دوم بدنبال ايجاد استئوآرتريت در روز اول، گوگول به صورت خوراکي روزانه، با دوزي متناسب با دوز تجويزي درانسان استفاده شد. موشها پس از 14 روز کشته شده و مفصل زانوي آنها از نظر پاتولوژي مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج: در گروه اول ارتفاع صفحه ايي فيز کاهش پيدا کرده وستون سلولي تخريب شده بودند. درصد زيادي از کندروسيت ها نامنظم و چند وجهي بوده، ميزان GAGنيز کاهش يافته و نامنظم بوده که علامت دژنراسيون مي باشد. تجويز همزمان گوگول در گروه دوم تا حدي از اثرات منفي يدواستات در کندروسيت ها کاسته و باعث تداوم شاخص GAGدر ماتريکس صفحه اپي فيزي شده است.
نتيجه گيري: گوگول توانايي تعديل واکنشهاي هيستو شيميايي GAG را در صفحه اپي فيزي غضروف موش صحرايي دارد و تا اندازه اي مي تواند از تخريب غضروف و استخوان زير غضروفي در استئوآرتريت ناشي از يدواستات جلوگيري کند.