مقدمه: در طب سنتي ايران گزارشهايي درباره اثرات ضد دردي گونه هاي Plantago وجود دارد. در اين مطالعه بر آن شديم تا اين اثر را با تستهاي ويژه سنجش درد مورد بررسي قرار دهيم.
روشها: ابتدا عصاره متانولي بذر دو گونه گياه فوق تهيه و دوزهاي مورد نظر (100, 200, 300 mg/kg) از آن تهيه و يک ساعت قبل از سنجش درد، بصورت داخل صفاقي به موشهاي صحرايي نر تزريق شد. تست فرمالين براي ارزيابي ميزان درد بکار رفت و در اين تست يک ساعته دقايق 5-0 مرحله حاد درد و دقايق 60-16 مرحله مزمن درد در نظر گرفته شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که گياه P.major در دوزهاي (0.1±0.007) 200 و (0.11±0.02) 300 و P.ovata در دوز (0.14±0.008) 100 بطور معني دار باعث کاهش درد حاد نسبت به گروه شاهد (0.16±0.003) گرديدند ولي بر مرحله مزمن درد هيچ کدام از دو گونه فوق اثر معني داري نداشتند. مقايسه ميزان کاهش درد توسط اين گونه ها نشان داد که گونه P.major به ميزان 37 درصد در دوز 200 و 31 درصد در دوز 300 و P.ovata به ميزان 12.5 درصد در دوز 100 درد حاد را کاهش دادند.
نتيجه گيري: هر دوگونه P.major و P.ovata باعث کاهش درد حاد گرديده و اثر ضد دردي P.major بيش از گونه ديگر است.