هدف از مطالعه حاضر بررسي تغييرات الكتريكي قلب ناشي از هيپر كالمي در طي ورزش و نيز تحقيق اثرات محافظت كننده كاتكول آمين ها در مقابل هيپركالمي مي باشد. 12 نفر داوطلب مذكر سالم با آمادگي جسماني براي اين مطالعه انتخاب شدند. هر داوطلب دو بار به فاصله يك هفته با استفاده از ارگومتر تحت ورزش افزايش يابنده (20 وات بار كاري در هر دو دقيقه) تا خستگي كامل قرار گرفت. بار اول همراه با Placebo و بار دوم توام با تجويز پروپرانولول (5.1 80 mg) ساعت قبل از ورزش بود. قبل از ورزش و در 20 ثانيه آخر هر مرحله نوار قلبي ‌گرفته شد. با افزايش بار كاري ضربان قلب (HR) و غلظت پتاسيم پلاسما در هر دو پروتكل افزايش يافت. در پروتكل B افزايش HR در مقايسه با پروتكل A كمتر در حاليكه افزايش پتاسيم بيشتر بود. با افزايش بار كاري در هر دو پروتكل ارتفاع موج T رو به افزايش نهاد. طول مدت QRS و فاصله QT نيز به مقاديري كه بتوان به هيپركالمي نسبت داد نرسيد. اين يافته ها پيشنهاد مي كند كه: 1- سطح افزايش يافته پتاسيم در عضلات نمي تواند بر روي قلب اثرات سمي داشته باشد. 2- تشابه تغييرات در هر دو پروتكل عليرغم افزايش بيشتر سطح پتاسيم پلاسما در پروتكل دوم بيانگر اين است كه احتمالا كاتكول آمين ها نقش اصلي در دفاع بر عليه هيپركالمي ناشي از ورزش را نداشته و نقش ساير عوامل ناشناخته در اين امر مهم مي باشد. 3- مصرف پروپرانولول نميتواند عامل محدود كننده براي فعاليت ورزشي مناسب با وضع فيزيكي فرد باشد.